Upss flash.

Mesaj Sayısı : 16 Gerçek Adı : Emre Yaş : 30

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] & [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Katherine S. Lothury & James Marcus Oliver

Mesaj Sayısı : 16 Gerçek Adı : Emre Yaş : 30

İlkbaharın sıcaklığı içimi ısıtıyordu. Yılın bu dönemini hep çok severdim. Yavaş yavaş, yürüyordum. Sonbaharın kalıntıları hala hissediliyordu. Yerde azda olsa ağaçlarından düşmüş sarımtırak yapraklar vardı. Üzerlerine bastığımda çıkan sesler beni mutlu etmeye yetiyordu. Ayaklarımın beni götürdüğü yere gidiyordum sessizliği seviyorum. Kafamı kaldırdım ve etrafıma bakındım , göl kenarında olduğumu fark ettim. Kafam o kadar doluydu ki ne ara buraya geldiğimi hatırlamıyorum bile. Hala gezinip , sessizliğin sesini dinliyordum. O kadar sessizdi ki burası sadece nefes alış verişlerimi duyuyordum.

Gölün kenarına yanaştım suya bakıyorum , suyun üzerindeki yansımamı izlemeyi seviyordum. Saf ve temiz gözüküyordu. Birden köprünün başında biri olduğunu fark ettim. Dalgalı sarı saçları rüzgarın etkisiyle bir oraya bir buraya gidiyordu. Sessizce izlemeye başladım insanları izlemeyi ve çözmeyi seviyordum. Fotoğraf makinamı çantamdan çıkarttım doğa fotoğrafları çekmeye bayılıyordum. Dökülmüş yapraklar , hafif esen bir hava , suyun hafif ve nazik hareketlerinin ortasında eski ahşap bir köprünün üzerinde harika saçları olan bir kız bu anı ölümsüzleştirmeliydim. Ve deklanşöre baştım sanırım flashı fazla patladı ve buda onu fark etti. Arkasını döndü ve bana baktı.

Mesaj Sayısı : 27 Gerçek Adı : Öykü Yaş : 29

Okuldan birazda olsa uzaklaşmak istemiştim. Okulun çevresinde dolaşmaya karar vermiştim. Üzerime cübbemi alarak okuldan çıktım. Etrafa biraz bakındıktan sonra yürümeye başladım. Güneş ne kadar tepede olsa da henüz sıcaklığını hissettirmeye başlamamıştı. Güneşin ışınları gözlerimi kamaştırıyordu. Bu etkiyi gerçekten seviyordum. Çiçekler açmaya ağaçlar yeşermeye başlamıştı. Tanrım ilkbaharın bu güzelliklerine bayılıyorum. Göl kenarına gitmeye karar vermiştim. Yavaş yavaş yürüyordum hava gerçekten de serinlemişti , ağaçların gölgesi güneş ışınlarından mahrum olduğu için koca ağaçların gövdesinde daha çok üşüyordum.

Göl kenarına ulaşmıştım etrafıma bakındım kimsecikler yoktu. Eski ahşap köprüye çıktım suyu izliyordum. Birden bir ışık patladı önce birinin asasından çıkan bir büyü sandım fakat etrafıma bakınca birinin elinde fotoğraf makinasıyla beni çektiğini gördüm. Uzaktan bağırdım.

Heyy , ne yapıyorsun sen orada?

Mesaj Sayısı : 16 Gerçek Adı : Emre Yaş : 30

Heyy , ne yapıyorsun sen orada?

Hay aksi bunun olabileceğini tahmin etmeliydim. Şimdi her şeyi yanlış anlamıştır. Ben sadece güzel bir tablo olabileceğini düşünmüştüm. Olduğum yerde durmuş ne yapacağımı düşünüyordum. ‘Heyy James kız bir şey sordu’ değil mi yanına gitmeliyim sanırsam. Nihayet çivilendiğim yerden ayrıldım ve hızlı adımlarla köprüye çıktım. Kızın tam karşısında durdum vay canına gözleri harikaydı acaba bir fotoğraf daha çekmeme izin verir miydi. Off saçmalıyorum.

Imm şey ben sadece ufak bir kare çekmek istemiştim rahatsız ettim sanırım dilerseniz silebilirim.

Yaptığım şeyden gerçekten utanmıştım. Şahsen biri bana böyle bir şey yapsa gerçekten çok kızardım ama ben kötü bir niyetle yapmamıştım ki.

Mesaj Sayısı : 27 Gerçek Adı : Öykü Yaş : 29

Neyi bekliyordu bu çocuk hala bir şey dedim değil mi hala durmuş aval aval bana bakıyor. Ne düşünüyorsa bu kadar saat hıh nihayet olduğu yerden ayrıldı ve bana doğru gelmeye başladı. Karşıma geçti aptalca bir ifadeyle yüzüme bakıyordu.

‘Imm şey ben sadece ufak bir kare çekmek istemiştim rahatsız ettik sanırım dilerseniz silebilirim.’

Kelimeler ağzından zorla dökülmüştü sanki , çok utanıp sıkıldığı belliydi. Şuan ki ifadesi çok tatlıydı. İster istemez gülümsemiştim bu tepkime oda şaşırmış gözüküyordu. Sonuç olarak ortada kızılacak bir durum yoktu.

‘Sorun değil fotoğraf çekmeyi bende severim ve herkesin başına böyle tuhaf olaylar gelebilir’ dedim ve gülümsedim.

Bu çocuğu daha önce hiç etrafta görmemiştim. Tuhaf bir tipti esrarengiz mavi gözleri , rüzgardan dağılmış saçları vardı. Elimi nazikçe uzattım.

‘Ben Katherine , Katherine Sima Lothury. ‘ ve gülümsedim.

Mesaj Sayısı : 16 Gerçek Adı : Emre Yaş : 30

Zar zor bir şeyler söylemiştim. Ve söylediklerim karşısında gülümsemişti çok tuhaftı. Böyle bir durum başkasının başına gelse kim bilir bana neler yapardı. Hala gülümsüyor. Şöyle yüzünü incelemeye başladım. Masmavi gözleri varı gözlerinin içine boğulup gitmek mümkündü , küçücük bir burnu ve kan kırmızı oldukça düzgün dudakları vardı. Birden söylediği sözle irkildim ve kendime geldim ne yapıyordum ben.

‘Sorun değil fotoğraf çekmeyi bende severim ve herkesin başına böyle tuhaf olaylar gelebilir’

Dedi olayı oldukça olgunlukla karşılamıştı. Aslını düşünecek olursak mantıklı bir düşünceyle olaya yanaşmıştı. Birden elini nazikçe uzattı elini tuttum oldukça yumuşak ve sıcaktı.

‘Ben Katherine , Katherine Sima Lothury.‘ Dedi tatlı bir gülümsemeyle.

Resmen donmuştum bir şeyler söylemem gerekiyordu bu kız beni büyülemişti.

‘Bende James Marcus Oliver , tanıştığıma memnun oldum.’ Dedim.

Mesaj Sayısı : 27 Gerçek Adı : Öykü Yaş : 29

Ben bir şeyler söylerken sadece beni izliyordu. Hiçbir şey söylemeden öylece duruyordu öyle saf ve temiz gözüküyordu ki.

‘Bende James Marcus Oliver , tanıştığıma memnun oldum.’ Dedi.

Gülümsedim bu ismi daha önceden de duymuştum sanki şuan anımsayamıyorum.

‘Bende tanıştığıma memnun oldum. Seni daha önce hiç görmemiştim gerçi fazla ortalar da dolanmayı sevmem. Sessizlikten hoşlandığım için buradayım sen neden buradasın?’

Bu soru sanırım fazla saçma oldu. Banane ki sonuçta neden buradaysa burada. Bu çocukta benim tahmin edemediğim beni çeken bir şeyler var. Yoksa saçmalıyor muyum. Kız kardeşimin ölümünden sonra böyle bir paranoyaklaştım. Herkes bana zarar verecekmiş gibi geliyor. Ama bu çocuk çok temiz ve saf biri gibi daha tanımadan güvenimi kazanmış durumda ,nasıl böyle bir şey olduğunu bilmiyorum. Belki de kaderimde beni ona bağlayan bir şeyler vardır. Bir şey düşünürken mimiklerim fazla hareket eder sanırım gene öyle oldu çünkü bu çocuk bana boş boş anlamsız bir şekilde bakıyor.

Mesaj Sayısı : 16 Gerçek Adı : Emre Yaş : 30

‘Bende tanıştığıma memnun oldum. Seni daha önce hiç görmemiştim gerçi fazla ortalar da dolanmayı sevmem. Sessizlikten hoşlandığım için buradayım sen neden buradasın?’ dedi

Evet ,ben neden buradaydım bilmiyorum. Sadece dolaşmaya çıkmıştım. Fakat neden buraya gelmiştim? Kafamı dinlemeyi seviyordum , aslında onun için buradaydım. Sadece sessizliğin sesini dinlemeye gelmiştim.

‘Ben sadece dolaşmaya çıkmıştım nasıl buraya geldiğimi hatırlamıyorum bile. Rahatsız olduysan gidebilirim? ‘

Şey acaba beni dinliyor muydu. Kafasından bir şeyler geçiriyor olduğuna eminim. Surat ifadesi değişti, acaba yanlış bir şey mi söyledim. Beni daha önce buralarda görmediğini söyledi. Ama ben onu her yerde sürekli görüyordum aynı sınıfta derse giriyoruz beni nasıl görmemiş olabilir sanırım çok fazla düşünecek şeyi var. Yüzünde de bir burukluk var zaten ne olduğunu sorsam mı bilmiyorum. Tekrar yanlış anlaşılmaktan korkuyorum.

‘Canını sıkan bir şey mi var?’

Haddime mi bilmiyorum ama belki paylaşmak ister.

Mesaj Sayısı : 27 Gerçek Adı : Öykü Yaş : 29

‘Ben sadece dolaşmaya çıkmıştım nasıl buraya geldiğimi hatırlamıyorum bile. Rahatsız olduysan gidebilirim? ‘

Ne rahatsızlığı canım. Hey kendine gel Katherine bu ne sululuk böyle. Tabi ki beni rahatsız etmemişti. İnsanlar ile tanışmayı bir şeyler paylaşmayı severim. Ve şuan biriyle konuşmaya çok ihtiyacım var.

'Yo kalabilirsin , ne rahatsızlığı olabilir ki.' Masumca bir gülümseme yüzümü kaplamıştı.

‘Canını sıkan bir şey mi var?’

Normalde olsa böyle bir soruyu çok küstahça karşılarım ama bilmiyorum bu çocukta dayanılmaz bir enerji var beni çeken tuhaf bir his. Şuanda biri ile dertleşmeye ihtiyacım var olup biteni anlatsam mı fakat daha yeni tanıştığım bir insan ama gerçekten güvenimi kazandı.

‘Kız kardeşim daha geçen yıl korkunç bir şekilde öldü. Hala olayın şokundayım nasıl oldu neden oldu niye o.’

Dayanamadım ve yanaklarımdan aşağıya birkaç damla göz yaşı döküldü. İnsanların yanında ağlamaktan nefret ederim. Küçük düşmekten başka hiçbir şey değil. Ama bu konu da kendimi tutamıyorum.

Mesaj Sayısı : 16 Gerçek Adı : Emre Yaş : 30

Hava biraz serinlemiş gibiydi. Güneş yavaş yavaş batmaya başlamıştı. Birazdan Ormanın karanlığı etkili olacaktı.

'Yo kalabilirsin , ne rahatsızlığı olabilir ki.' Dedi suratında küçük bir gülümseme kondurarak.

Bende bu cevabın üzerine gülümsedim. Soruduğum soruya hala cevap vermemişti. Sanırım bu soru ona çok küstahça gelmişti. Bence de öyleydi daha yeni tanışmıştık ne olduğunu sormak kötü bir tercihti. Ama olan olmuştu , sormuş bulunmaktayım bir kere. Biraz duraksadı dudaklarını kımıldattı bir şeyler söyleyecekti.

‘Kız kardeşim daha geçen yıl korkunç bir şekilde öldü. Hala olayın şokundayım nasıl oldu neden oldu niye o.’

Aman tanrım çok kötü bir durum acaba nasıl ölmüştü. Bunu kesinlikle soramazdım. Sonuçta zaten bu soruyu sorarak onu yeteri kadar üzmüştüm. Daha fazla uzatamazdım. Durun bir dakika o yanağından narince süzülen göz yaşımı ah Tanrım ben çok aptalım onu nasıl da üzdüm gerçekten çok pişmanım.

‘Ben çok çok üzgünüm, seni gerçekten üzmek istememiştim ne olur beni affet.’
Gerçekten çok kötü gözüküyordu. Ben ne yaptım.

Mesaj Sayısı : 27 Gerçek Adı : Öykü Yaş : 29

Bayadır bu konudan kimseye bahsetmiyordum. Birden hatırlamak ve başkasına anlatmak beni kötüleştirmişti. İlk defa birine bunları anlatıyordum.

‘Ben çok çok üzgünüm, seni gerçekten üzmek istememiştim ne olur beni affet.’ dedi.

Ortada affedilecek bir durum kesinlikle yok. Sonuçta olmuş bitmiş bir olay kimse bu durumu değiştiremez. Tamam üzülüyorum fakat elden bir şey gelmez.

‘Hayır kesinlikle böyle düşünme , beni üzmedin sadece aklıma geldikçe kötü oluyorum işte seninle bir ilgisi yok asıl beni dinlediğin için teşekkür ederdim. ‘ dedim.

Ve gözyaşlarımı silerek gülümsedim. Onun da üzüldüğü her halinden belliydi. Şu an eminim ki keşke böyle bir soru sormasaydım diye düşünüyor. Fakat iyi ki de sordu birilerine artık bu olayı anlatmam gerekiyor. Belki devamını şuan değil ama başka bir zaman anlatabilirim.

Hava gerçekten serinlemişti ellerimin üşüdüğünü hissediyordum. Geçte oldu gibi sabaha kadar burada oturabilirim. Herkesin genelde çekindiği , korktuğu gibi karanlıktan korkmuyorum , aksine karanlık bana huzur veriyor. Fakat karanlık olunca okul çevresinde olmamız pekte hoş bir durum olmaz.

Mesaj Sayısı : 16 Gerçek Adı : Emre Yaş : 30

'Hayır kesinlikle böyle düşünme , beni üzmedin sadece aklıma geldikçe kötü oluyorum işte seninle bir ilgisi yok asıl beni dinlediğin için teşekkür ederdim. ‘ dedi.

Bu beni gerçekten rahatlatmıştı. Artık aramızda güvene dayalı bir bağ kesinlikle olmuştu. O üzülünce gerçekten içimden bir şeyler kopmuştu. Ben ki kimseyi takmayan bir adamım. Böyle bir şey için neden bu kadar üzülmüştüm anlamıyorum.

‘Peki , bundan sonra herhangi bir sıkıntın yada sorunun olduğunda yanıma gelmen yeterli’ dedim ve gülümsedim. Biraz da olsa iyi gözüküyordu.

Üşümüşe benziyordu. Daha fazla burada kalmanın bir lüzumu da yoktu. Rüzgardan saçları tekrar dalgalanmaya başlamıştı. Rüzgar her bu yöne estiğinde vücudunda ki bütün parfüm kokusu etrafa yayılıyordu. Gerçekten çok güzel kokuyordu.

‘Okula doğru ilerleyelim mi’ dedim. Ve ayağa kalktım elimi ona doğru uzattım , sevimli bir şekilde gülümsemeye başladım.

Mesaj Sayısı : 27 Gerçek Adı : Öykü Yaş : 29

Biraz da olsa kendime gelmiştim. Oda gerçekten rahatlamış gözüküyordu. Rüzgar suyu harekete geçiriyordu. Suyun sesi beni gerçekten rahatlatıyordu. Dalıp gitmiştim James’in sesi beni irkiltti.

‘Peki , bundan sonra herhangi bir sıkıntın yada sorunun olduğunda yanıma gelmen yeterli’ dedi ve gülümsedi.

Ahh gerçekten çok etkileyici bir bakış atmıştı. Ve söyledikleri çok güzeldi onun gibi birini tanıdığım için gerçekten mutluyum.

‘Çok teşekkür ederim tabi aynı şekilde sende.’ Dedim.

Bakışlarını başka yöne çevirmişti. Rüzgar esiyor ve karanlık kendini hissettirmeye başlıyordu. Etrafı ıslak çimen kokusu sardı bu baharın kokusuydu. Suyun çıkarttığı sesle karışınca çok daha güzel oluyordu. Ruhumu buraya bütün gün teslim edebilirdim. Bir yandan da yanımda böyle birinin olması oldukça güzeldi. Tekrar düşüncelere dalmıştım ki;

‘Okula doğru ilerleyelim mi’ dedi.

'Ah tabi çok iyi olur. Gerçekten üşümeye başladım' dedim ve gülümsedim.

Bu gerçekten iyi bir fikirdi. Gerçekten de üşüyordum. Elini bana doğru uzattı kalkmama yardımcı olmak istemişti. Bende elimi nazikçe ona doğru uzattım. Elleri sıcacıktı benimkisi ise buz gibi. Ayağa kalktım ve elini yavaşça bıraktım. Yavaş yavaş ahşap köprünün üzerinden inip okula doğru yürümeye başlamıştık.

-SON-