Bir önceki dersin bitmesini hiç istemiyordum. Çünkü sonra gireceğim ders Hogwarts tarihi boyunca en nefret ettiğim dersti. Tabii üç yıl öncesine kadar iyi bir ders gibi geliyordu ama bu üç yıl boyunca daha farklıydı. Yaz tatilinde bir canavar tarafından ısırılmak. Hem de zararsız görünen iğrenç bir tane tarafından felaketti. Bunları düşüne düşüne ortak salona girip kitabımı bir çocuğa verdim ve onu yatakhaneye, yatağım üzerine bırakmasını söyledim. Dışarı çıkacak olduğu için ilk başta itiraz etmişti ama onu ikna etmeyi başarabilmiştim. O içeri tekrar girdiğinde bende dışarıya çıkmak için zindanlardan yukarıya çıktım. Dışarısının soğuk olduğunu bildiğim için yanımda bir atkı vardı. Kapıdan çıktıktan sonra, böyle giyindiğim için sevinmiştim. Fazla olmasa bile rüzgar vardı. Yukarıya baktığımda gökyüzünün bulutlu olduğunu fark ettim. Yağmur yağarsa bile fazla yağmayacağı kesindi. Etrafıma bakınmayı kesip Sihirli Yaratıkların Bakımı dersine gitmeye başladım.

Oraya vardığımda profesör bir şeylerle uğraşıyordu ama ne olduğuna dikkat etmemiştim. Ama profesörü iyi görebilmiştim. Bu derse ikinci bir şans verebilirim diye düşünmüştüm profesörü görünce. Gerçekten güzel bir kadındı. Çok da genç görünüyordu. Saçlarındaki kahkül ise güzelliğini daha çok ortaya çıkartıyordu. İksir dersindeki yaptığım iksirin kokusunun geleceğini düşünmüştüm ama böyle bir şey olmamıştı. Bu yıl neredeyse bütün profesörler değişmişti. En son gelenin iksir profesörü olduğunu sanıyordum. Yanılmıştım. Diğer oturanlara göre profesöre biraz uzakta durmuştum.. Üzerinde beyaz bir tunik ve kapri vardı. Sanki soğuktan etkilenmiyor gibiydi. Bir manyak profesör daha diye düşündüm. Sonunda herkes tamamlandığında profesör konuşmaya başladı. " Evet arkadaşlar, sıkıcı sözlerle sizi bunaltmak ve klasik şeylerle uğraşmak istemiyorum. Ben Olvia Orial Rothstein. Sihirli Yaratıkların Bakımı dersinde bu sene sizlerleyim. Birkaç şey belirttikten sonra derse geçmek istiyorum. Dersten sonra kalırsanız, ya da okulda beni bulursanız tanışabiliriz. Vakit kaybetmeyelim. " Yapılacaklar listeme bir şey eklendiği kesindi. Bir süre bize baktıktan sonra konuşmasına devam etti profesör. " Şu asık suratları ve ciddi ifadeleri pek sevmiyorum. Dersimde öylece oturup dinleyip gitmenizi istemiyorum. Size bir sır vereyim, benden ve dersimden korkmanıza gerek yok. Not konusunu hiç dert etmeyin. Bu derste yapmanız gereken tek şey, nasıl çekilir hale getirebileceğinizi bulmak. " Kesinlikle Slytherinden mezun olmadığını anlamıştı bütün sınıf. Herhalde Hufflepuff diye düşündüm. Bir dersi eğlenceli hale getirmeye çabaladığına göre. Sanki bir çoğu etkilenmişti bu sözlerle ama benim için ders hala aynı şekilde devam ediyordu. " Pekala, derse başlayalım o halde. Bugün iki yaratık üzerinde duracağız. Bir tanesi şu an aramızda. " Bir kafes görebilmiştim ama ortalarda olduğum için pek iyi gözükmüyordu. Yaratığın ne olduğunu merak etmiştim aslında. " Doxy. Kafesteki yaratığımızın ismi bu. " 'DOXY' lafını duyar duymaz hemen sağ elim sol koluma gitmişti. Daha ilk dersten, bu dersten nefret etmemi nasıl sağlayabilirdi ki. Ama bunu başarmıştı. En nefret ettiğim hayvanı sınıfa getirmişti. " Öncelikle, onu sevmek isteyen olursa hırçın bir yaratık olduğunu belirteyim. Ama eldivenleri takarsanız ders sonunda onu biraz okşayabilirsiniz. Özelliklerine gelirsek. Periler gibi küçük bir insan biçimine sahiptirler. Ama onlardan ayran en büyük farkı, vücudunu kaplayan siyah kıllar. Ayrıca ek olarak birer kol ve bacağı daha vardır. Kanatlı kalın, kavisli ve parlaktır. Üzerine vuran ışıktaki renk çeperini görmek inanın bana harikadır. Ama pek müsait değil bunu görmek için. Bir seferde beş yüz yumurta bırakabilirler ve onları gömerler. İki üç hafta sonra zehirli, sivri dişli bir doksi daha. " Ben sevmeyi denersem herhalde sonunda onu boğazlamayı denerdim. Onu nasıl öldürebileceğimi, falan anlatsa ders güzel olabilirdi aslında. " Eğer bir doksi tarafından ısırılırsanız, panzehir almanız gerekir. Bu yüzden eldivenlere özen, lütfen. " Bunu yapmam gerektiğini çok iyi biliyordum zaten. " Pekala, şimdi dikkatinizi bana verin. " Bunu yapamıyordum. Gözlerim hala nefretle o küçük yaratığa bakıyordu. Aynı yaratık değillerdi, ama hepsi onun gibiydi sonuç olarak. Kafes tekrar örtünün altına girmişti. Bu ona bakmamı engellediği için mecburen profesöre bakıyordum. " Dersten sonra, onunla görüşebilirsiniz. Ama şimdi ikinci yaratığımıza geçmeliyim. Her ders iki yaratık. Ama bu sefer, elimde o yaratıktan yok ve getirmeyi pekte uygun görmüyorum. " Bu sefer hangi sevmediğim yaratık vardı acaba. Sanki komik bir şey söylemiş gibi bazı öğrenciler gülmüştü. Çimlere oturup, bize de oturmamızı söyler bir hareket yaptı. Ayakta durmak kötü olduğu için hemen dediğini yaptım. Oturunca çimlerin kokusu daha çok gelmeye başladı. Çok güzel bir kokuydu bu. " Kelpie. Adını duyan var mı? " Duymuştum. Ama ne olduğunu hatırlamıyordum. Profesör asasıyla bir şeyler yaptı ve bir görüntü oluştu. Gösterdiği ata benzeyen şey Kelpie'ydi herhalde. " Evet, Kelpiler genellikle yele yerine hasır sazları olan bir at şeklinde karşımıza çıkar. Tedbirsiz kişileri kandırıp göl gibi bir suyun dibine dalarak binicisini yalayıp yutar. Çok hoş değil mi? " En az Doxy kadar iğrençti. Ama birincilik hala Doxynindi. " Ben de öyle düşünmüştüm. Bir süre sonra kurbanın iç organları su yüzüne çıkar. Evet, tamam fazla detay oldu bu. " Bu kadar detaydan sonra ders benim için bitmişti artık. Anlaşılan profesör içinde bitmişti. Ama bize eziyet çektirmeye devam edecekti. " Şimdi, ilk günden sizi dersimden ve kendimden soğutmak istemem ama soru zamanı! Her dersin son on dakikası gibi bir süre, o gün işlediğimiz yaratık hakkında sorular soracağım. Cevaplarını söylemişte olabilirim, söylememişte. Bu yüzden derse hazır gelmelisiniz. Ve derse hazır gelirseniz, süremiz artar ve ders dışı şeyler de yapabiliriz. " Ortalara oturduğum için sevindim. Belki bu sayede beni fark etmezdi bile. Derslerin ortak oluşu bunun için ayrı bir artıydı zaten. "Umarım beni kaldırmaz." diye mırıldanmaya başladım.