Francisco Auésten - Jordoan Lovebad

Jordoan sonunda biraz dinlenip kafasını dinleye bileceği bir yer bulmuştu yaz kampında. sabahtan akşama kadar odasında oturmaktan bıkmıştı. Çok sıcaktı. Onun geldiği yer ( isviçre ) ne bu kadar sıcak ne de bu kadar kalabalıktı. Çizgili şortu ile salaş duran gömleğini giymiş, Göl kenarında bağdaş kurmuş ve elindeki vampirlerle ilgili parşömene bakıyor ama bir türlü odaklanamıyor, 'keşke yanımda bir kalem olsa da çizebilsem' diyordu kendi kendine. Tekti burada kimse yoktu sakindi ve gayet rahatlatıcıydı. ama birden aklına bir fikir geldi asasını çıkardı ve elindeki parşömenin arkasını çevirdi. yerden bir parça ot aldı ve "Scribblifors" dedi. Ot parçası yavaşça bir tüy kaleme dönüştü. Eline aldı ve çizmeye başladı önce göldeki dalgalanmayı ardından küçük şelaleyi ve sonunda ağaçları çizecekti. tam gölün yarısını çizmişti ki artık yalnız olmadığını anladı. Sağına baktı bu Francisco'ydu bu çocuktan bir şekilde kurtulmalıydı. ' Ama nasıl? ' hemen sağa döndü ve elindeki parşömenle yüzünü kapatmaya çalıştı. Başaramadığını farkındaydı ama yine de deniyordu. Birden Francisco'nun ayak seslerinin yakınlaştığını duydu ve çaresiz bir şekilde parşömeni dizlerine indirdi. Eğer bir kavga çıkarsa yenileceğini farkındaydı o yüzden "ne istiyorsun? " dedi.

Giydiği beyaz kaprinin üstüne her zaman tercih ettiği sporcu atletlerinden biri vardı. Yapmış olduğu kaslar ortaya çıkmıştı. Göl kenarını her zaman tercih etmese sık uğradığını noktalardandı. Yavaş adımlarla yürürken gölün kenarında birini fark etti. Jordoan! Yüzüne gülümseme yayılmıştı. " Hey sen!" diye seslendi. Sanırım saklanmaya çalışıyor diye geçirdi içinden. Hızla ilerlerken ne yapacağını planlıyordu. Arkadan yaklaşırken fark edildiğini anlayan Fran. gülümsedi. "Ne istiyorsun? " Ah, cesur ördek! diye düşündü. Düşünüyormuş gibi bir hal aldı. Sonra ayağıyla ritm tuttu. " Hiç, dostumla biraz takılayım dedim." derken o sinsi gülümsemesi vardı. Yanında çömeldi ve yaptığına baktı. " Demek yetenekli dostumuz bizden bunu saklamış." Tüy kalemini elinden aldı ve sallamaya başladı. Ayağa hızla kalktığında konuşmasına devam etti. " Binanın yüz karası olduğunu sana hiç söylediler mi? Ya da zekanın işe yaramadığını?" derken sinirliydi Çünkü; Holly'e laf ebeliği yapmıştı anlaşılan. Kızgındı.

yanıma geldi ve ayağıyla ritm tuttu. " Hiç, dostumla biraz takılayım dedim." dedi ve Jordoan'ın yanına oturdu. Jordoan ne kadar saklamaya çalışsa da Francisco elindeki parşömeni gördü. " Demek yetenekli dostumuz bizden bunu saklamış." dedi ardından Jordoan'ın elindeki tüy kalemi aldı, sallamaya başladı ve hızlı bir şekilde ayağı kalktı. Sonra konuşmaya devam etti " Binanın yüz karası olduğunu sana hiç söylediler mi? Ya da zekanın işe yaramadığını?" bunları söylerken suratını kızgın bir ifade aldı. Ama bunları söylememeliydi. ikisi de IV. sınıftı ve Yaz kampında düello yapmalarında bir sakınca yoktu. Ah evet eğer Jordoan Francisco'yu yene bilirse bu ancak bir düelloda yapabilirdi. Jordoan cesaretini topladı ve ayağı kalktı. " Sen- bana bunu söyleyemezsin" dedi ve "seni düelloya davet ediyorum Francisco Auésten. Eğer söyledikleri gibi cesursan kabul edersin. Ama eğer kabul etmezsen kimin korkak olduğunu o zaman anlarız" dedi ve asasını çıkardı.

Jordoan'ın öfkeli yüzünü görünce gülümsedi. Hızla ayağa kalktığında şaşırmış gibi yaptı. Onu kışkırtmayı başarmıştı. Bazen onun kendisine benzediğini düşünüyordu. Ama yine de Jordoan, Francisco değildi ve olamayacaktı da. " Sen- bana bunu söyleyemezsin" dedi ve "seni düelloya davet ediyorum Francisco Auésten. Eğer söyledikleri gibi cesursan kabul edersin. Ama eğer kabul etmezsen kimin korkak olduğunu o zaman anlarız" Yüksek sesle kahkaha attı. Keyfi yerindeydi. " Ouv, bilmiş civciv cesur civcive dönüşüyor Jordoan. Dikkat et de seni kötü yollara sürüklemesin. Sonuçta alışkın olmadığın bir bünye" deyince asasını hemen elindeydi bile. Fakat tek fark şu ki gerçekten değişmiş olabilir miydi diye düşündü Francisco. Yavaş adımlar ile ona daha da yaklaştı. Dibine kadar geldiğinde fısıldadı. " Bunu gündüz saatine yapacak kadar cesursun öyle mi? Notunun düşmesi ya da rezil olma ihtimalini düşündün mü?" derken gülümsedi. Asası elindeyken yeterince rahattı. İsterse onu tek hamle de bitirebilirdi ama yapmayacaktı. Eğlenmeyi tercih edecekti. Ascendio yapmayı geçirdi içinden. Onun havada olduğu görmek güzel olabilirdi. Daha sonra da sertçe yere inişini izleyip kahkahalara boğulabilirdi. Bunu düşününde gülümsemesi daha da yayıldı. " Hey, sana diyorum. Gerçekten ciddi misin?" derken saf taklidi yapıyordu. Dudakları titriyor ve gözleri masum bakışlar atıyordu. Francisco oyuncu olmayı da denemeliydi.

Sözlerini bitirdikten sonra Francisco "Ouv, bilmiş civciv cesur civcive dönüşüyor Jordoan. Dikkat et de seni kötü yollara sürüklemesin. Sonuçta alışkın olmadığın bir bünye" dedi. Biraz düşünceli görünüyordu, Jordoan'ın dibine kadar yavaşça yürüdü ve "Bunu gündüz saatine yapacak kadar cesursun öyle mi? Notunun düşmesi ya da rezil olma ihtimalini düşündün mü?" dedi. Gülümsedi. Jordoan'ın asası elindeydi ama bu iş kesinlikle kurallara uygun ve adil bir şekilde olmalıydı. Aksi taktirde kazanmış olmazdı. "Hey, sana diyorum. Gerçekten ciddi misin?" dedi Francisco. Gerçekten ciddi olduğunu düşünmeye başlamıştı Jordoan. "Gayet ciddiyim" dedi. Birlikte düelloya başladılar. Asaları kaldırdılar indirdiler ve birbirlerine arkalarını döndüler on adımdan sonra sertçe geri dönüp pozisyonlarını aldılar. İkisi de düello yapmayı çok iyi biliyorlardı. Hep bir ağızdan "Üç, iki, BİR!" dediler. Jordoan 'bir' dedikten hemen sonra asasını ileri savuraruk bir adım attı ve "İmmobulus!" dedi.

Ascendio: Kişiyi yükseğe sıçratan büyüdür. (Francisco Auésten)
Immobulus: Hedefi donuklaştırır ve hareketsiz kılan büyüdür. (Jordoan Lovebad)

Francisco Auésten [2] - Büyü başarısız oldu.

Jordoan Lovebad [18] - Harika, büyüyü başarıyla fırlattı.

Büyücüler asalarını kavramışken sıkı sıkıya, galibiyet var ikisininde aklında...
Bir, iki, üç! *
Jordoan'ın asasından çıkan ışıklar Francisco'nun çaresiz bakışlarını daha net bir biçimde ortaya koyuyordu. Büyüyü söylerken ufak bir hatası sonucunda büyüde başarılı olmamış ve Jordoan'ın büyüsünün etkisine girmişti. Artık tüm herşey Jordoan'ın ellerinde gibiydi. Yinede Francisco için her şey bitmemişti.

Francisco'nun hareketsiz bir şekilde yere düştüğünü görünce, gayet sakindi. Çünkü hep böyle olurdu. Zekası ile dalga geçildiğinde rakip tanımazdı. Asasını bir kez daha hareket etti ve Francisco kimsenin görmediği bir ağacın dibine doğru sürüklendi. Yanına doğru yavaşça yürüdü ve "çok iyi bir büyücü olabilirsin, hatta mükemmel bir düellocu. Ama zekama hakaret edilince neler yapabileceğimi artık öğrendin." dedi. Francisco'nun gözleri Jordoan'a çok büyük bir nefretle bakıyordu. biraz yürüdü ve yerden kalemini aldı ve kağıdını katlayıp cebine koydu. Ormanın içinden yatakhanelere doğru yürüdü. 'Sonunda bir süreliğine Francisco'dan kurtuldum.' diye düşündü. Ardından asasına dokundu ve "Sana hep güvenebileceğimi biliyordum" dedi. Yatakhaneye gitti ve camdan dışarı, manzarayı dinlemeye başladı. Bir süre sonra Francisco'nun aşırı sinirli bir biçimde kendi odasına ilerlediğini gördü ve bunu gördüğüne sevindi. Ama yine de az da olsa onun için üzülmüştü.