&

Ne Bakıyorsun?

Bastet Thomas&Francisco Auésten

(Yaz kampı- Jimlastik sahası)

Geleli bir gün olmuştu. Ortamdan kaçmak, kimseye görünmemek için tenhalarda dolaşıyordum. Ama bu gün farklı bir şey yapmak için kendime cesaret verdim ve Jimlastik Sahası'na gittim. Üstümdeki siyah bikini ve dar siyah şort beni rahat hissettiriyordu. Ortalık boştu. Bende eski hatıraları canlandırmak adına denge tahtasının yanına gittim. Tahta sağlamdı ve yeni cilanmış gibi kokuyordu. Elimi pürüzsüz tahtanın üstünde gezdirdim. Sonrasında biraz deli cesaretiyle geri çekildim ve denge tahtasına doğru koştum. Tek sıçrayışta denge tahtasında ellerimin üstünde durabildim. Hafifçe sendelemiştim ama olsun şimdi ellerimin üzerindeydim. Kolarım gram sızlamıyordu. Gülümsedim ve başarmanın zevkini çıkarttım. Bir anda ensemde gözler hissettim. Yavaşça ellerimin üstünde arkaya döndüm. Simsiyah gözleri ve rahat bir duruşu olan çocuk bana bakıyordu. Bende ellerimin üstünde hafifçe yaylanıp yere indim. Denge tahtasının üstüne oturdum ve tersler bir edayla;

"Ne bakıyorsun?" dedim. Çocuk hafifçe kaşlarını kaldırdı. Ben ise ilgilenmez bir edayla onu süzüyordum. Yakışıklıydı. Ama beni pek ilgilendirmiyordu. Bende yavaşça denge tahtasına geri çıktım. Tahta en az 3 metre uzunluğundaydı. Bende tahtanın üstünde yavaşça parande atmaya başladım. Yaklaştığını hissedince durdum. Kaşlarımı havaya kaldırdım. Ne istiyordu bu çocuk?

Daha bu gün gelmişti kampa Francisco. İlk görüntüsü hoş olmasına rağmen sıkıcı olacacağını sezinliyor gibiydi. Yavaşça sırt çantasını omzundan indirdi ve elinde tutarak yürümeye başladı. Girdiği yatakhanede herkesin aynı odada olması sıkıcıydı. Ne yani bulanıklar ile aynı odada mı olacaktı? Tanrım. Cam kenarlarına baktı hepsi doluydu. Orada duran çocuğu yakasından tuttu ve hızla yere çarptı. Eşyalarına arkasından atarak gülümsedi. " Bundan sonra burası benim. Başka bir yer bul kendine" diye çıkıştı. Çocuğun karşı koymak için ağzını oynattığını gördüğünde işaret parmağını dudaklarına götürdü. Çantasını ve bavulunu oraya koyduktan sonra etrafı gezmenin iyi olacağını düşündü.

Birkaç yere bakındıktan sonra spor yapmayı seven biri olarak spor salonunu arıyordu. Orayı bulmayı ümit ederken gözleri bir kıza ilişti. Burası jimnastik için yapılmış bir sahaydı ve kızın bu konuda yetenekli olduğu açıkça görülüyordu. Francisco bu konuda ne çok iyi ne de çok kötüydü ama gene de deneyebilirdi. Salondan içeriye girdiğinde gömleğini çıkardığında sporcu atleti kendini göstermişti. Kenarıda durup onu izlerken gülümsediğini hissedebiliyordu. Sanırım yakalanmıştı. "Ne bakıyorsun?" diyen kızın sesi öfkeliydi. Kaşlarını hafifçe kaldırdı ve hiç diye de içinden geçirdi. Kızı yavaşça baştan aşağıya süzdüğünde vücut hatlarının oldukça düzgün olduğunu fark etti. Bunu jimnastiğe borçlu diye düşündü. Ardından hızla kıza doğru yöneldi. Kaşlarını kaldırmış ve sinirli gözükmesine rağmen çekici olmasını iyi biliyor olmalıydı. " Merhaba tatlım." dedi ukalaca. Sonra da dikkatlice gözlerinin içine baktı. " Disiplin ile daha da başarılı olabilirsin" dediğinde hızla koştu ve demir bir çubuğun üstünden takla atarak geçti. Sonra kızın yanına geldiğinde elini uzattı. " Francisco Auésten. "

Denge tahtasının üstünde bana yaklaşan çocuğu süzdüm. Gece kadar koyu saçları ve gözleri vardı. Üstüne oturmuş ve kaslarını ortaya çıkaran bir atlet bu görüntüyü tamamlamıştı. Yüzündeki ukalaca sırıtma Slytherin olduğunu haykırıyordu adeta.

" Merhaba tatlım."Tatlım mı? İğrenç. Kaşlarımı kaldırdım. En son bana okulda böyle seslenen çocuk St.Mungo'ya kaldırılmıştı. Ne sanıyordu beni barbie bebek mi? Hiç sanmam. Gözlerinde çapkın bir parıltı vardı. Bu bakış istemsizce gülümsememe sebep oldu. Gözleri kadife yumuşaklığında bir siyahtı. Tanırım! Saçmalıyorum iyice.

" Disiplin ile daha da başarılı olabilirsin" dedi ve yakındaki bir demirin üstünde rahat bir tavırla takla attı. Yani hem kibirli hem yakışıklı bir pislik... Enteresan. Demirin üstünden zıplayınca yanıma geldi ve elini uzattı;

" Francisco Auésten. " dedi. Bende denge tahtasından yavaşça indim. Şimdi benden 1-2 santim uzundu. Elimi uzatmadım. En nefret ettiğim şeylerden biriydi bu. Onun yerine gülümsedim. Tatlı ve baştan çıkarıcı bir gülümsemeydi bu. Sadece diğer kabalığımı örtmek amaçlıydı.

"Bastet Thomas. Ayrıca ben sadece bunu eğlemek amaçlı yapıyorum. En son 3 sene önce bunu denemiştim. Benim ilgi alanım farklı. " dedim. Bunu söylerken elimi denge tahtasını göstern bir şekilde salladım. Sonrada elimi belime koydum ve diğer elimle yüzüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım. Yaptığım karşısında şaşırdım. Açıkça flört ediyordum. Başka bir şey söylememek amaçlı kısa bir ıslık çalarak Sasha'yı çağırdım. Benim biricik ulu kurdum. Bacağımın önüne oturdu bende kulaklarının arasını kaşıdım. Çocukla göz teması kurmamaya çalıyordum. Ah, benim salak kafam!

"Bastet Thomas. Ayrıca ben sadece bunu eğlemek amaçlı yapıyorum. En son 3 sene önce bunu denemiştim. Benim ilgi alanım farklı. " diyen kıza gülümseyerek baktı. Elini tutmamasına karşı bozulan Francisco bunu belli etmeyecek kadar profesyoneldi bu konuda. Islık çaldığında ne olacağını beklerken onu süzdü Francisco. Saçlarıyla oynuyor, gülümsüyordu. Gözlerinde ise tanıdık bir parıltı vardı. Francisco bu hareketlerin ne anlama geldiğini iyi anlıyordu. Bastet, Fransico'dan hoşlanmıştı. En azından hareketleri bunu bas bas bağırıyordu ama görmezden gelecekti. O sırada bir kurtun geldiğini gördü. Bestet kurtu sevmeye balşamıştı. Francisco hayvanları pek sevmezdi aslında ama bu hayvana gerçekten de hiç kanı kaynamamıştı. Her an saldırıya hazır gibiydi. Bastet'ın yanına oturduğunda onun yüzüne baktı. " Yorulmuşa benziyorsun." derken gülümsüyordu. Aslında pek öyle durmuyordu. Neden bu kadar zor ki? diye geçirirken içinden gözlerini devirdi kıza. Ortamı biraz ısıtmalıydı. Ama ne Francisco ne yapacağına karar verebiliyordu ne de Bastet buna yer veriyordu. Beyni türlü türlü fikirler sunuyordu. Ama Fran ilk defa ne yapacağını bilmiyordu. Kararsızdı. Diken üstündeydi sanki. Her an tartışma çıkacakmış gibi gergindi. Aslında rahat göründüğünü biliyordu ama içi içini kemiriyordu işte. Zaten onu bu duruma getiren deneyimleri değil miydi? Kafasını hafifçe eğip Bastet'a baktığında gülümsüyor ve gözlerinin içine bakıyordu. Beyninde dolanan bir söz ona ilk kuralı hatırlattı. Her kızın iltifata ihtiyacı vardır. Kendilerini iyi hissetmesini sağlar. Hızla yerinden kalkınca Bastet'ın gözlerini üzerinde hissetti. Elleri ile ona bekle manasında işaret yapınca hızla dışarıya koştu. Asasını eline aldı ve bir fısıltıyla "Orchideous" Elinde beliren bir demek papatya vardı. İçeriye girdiğinde Çiçekleri yüzüne yakın tutuyordu. Neredeyse yüzü görünmüyordu. Bastet'ın yanına vardığında kafasını hafifçe yana eğdi. Gülümsedi en sempatik haliyle. " Bu güzel prenses bana yürüyüşte eşlik etmek ister mi acaba?" derken yavaşça çiçekleri ona uzattı. Hala tarifsiz bir gülümseme vardı yüzünde.

Sasha'nın gri kürkünden elimi geçirirken beni burnuyla arkaya doğru ittirince denge tahtasının üzerine sertçe oturdum. Ve yüzümü buruşturmaktan kendimi alamadım.

" Yorulmuşa benziyorsun."dediğinde gülümsüyordu ama bu gülümsemenin altındaki gerginlik çok belliydi. Gram yorulmamış olduğum her halimden belliydi aynı zamanda. Yüzündeki gülümsemenin altında sıkıntıyla neden kıvrandığını anlayamamıştım. Sessizlik olunca gerildim. Sessizlikten nefret ederdim. Bana ölümü hatırlatırdı. Bir anda ayağa kalkınca yerimden sıçradım. Ne oluyor? der gibi Francisco ya baktım. Eliyle bekle işareti yaptı. Ne oluyordu? Ve ya bu çocuk fazla heyecanlıydı da ben yeni mi fark ediyordum? Ben bunları düşünürken elinde bir buket papatyayala göründü. Daha doğrusu paptayayla bedeni. Kafası görünmüyordu çiçekler yüzünden. Yanıma vardığında kafasını hafifçe yana eğdi. Bu hareketleri bana birini anımsatıyordu. Sırıtması, konuşması ama çıkaramıyordum.

" Bu güzel prenses bana yürüyüşte eşlik etmek ister mi acaba?" dedi. Kaşlarımı kaldırıp ona garip bir bakış fırlattım ve o an çocuğun kim olduğu aklıma geldi.

Rox'un üvey kardeşi Fran. Kız delisi, çapkın, alaycı ve yakışıklı. Kızları kullanan çapkın Slytherin.

Bunlar aklıma gelince sert bir bakış attım çocuğa ama çiçekleri kabul ettim. Sonrasında yerimden kalktım. Yere attığım ince bluzu üstüme geçirdim.


"Tabii."dedim. Salondan dışarı çıktık ikimizde hala sessizdik. Papatyaları kokladım ve bir büyü fısıldadım;

"Quineosis." dedim. Elimdeki çiçekler bir anda beyaz kelebeklere dönüşüp dağıldı. Gülümsedim. Çocuğun beni izlediğini biliyordum. Rahatsız olunca kendi çenemi tutamadan sordum;

"Her gözüne kestirdiğin kıza mı böyle davranırsın? Eğer bunu denersen boynunu kırarım Francisco Auésten. Rox'un kardeşi olman umrumda olmaz." dedim. Afallamışa benziyordu. Direk gözlerinin içine baktım. Gözümdeki tehlike parıltısını görünce yutkundu. Önüne gelene asılmanın sonucu!

Şaşırmışa benzemiş olsa da her Slytherinli gibi o da bunu saklamayı beceriyordu. Ama dendiği gibi gözler gerçekleri saklayamaz. Bu sözün doğruluğu kanıtlanmıştır diye geçirdi ardından. Fakat bakışlarındaki ani değişimin nedeni neydi? Parıldayan gözlerinin yerini sert bakışlar almıştı. “Tabii” deyince birlikte salondan çıkmışlardı. Sessizlik vardı ve birlikte yürüyorlardı. Papatyayı koklamasını seyreden Fran, gülümsedi. Büyü fısıldamış olmalıydı ki çiçekler bir an da kelebek olup uçuvermişlerdi. Zaten gözleri arada Bastet’a kayıyordu. Arada mı? diye kendine laf etti. Bakmak için her fırsatı değerlendiriyordu. Güzel, seksi bakışlar ve düzgün vücut hatları… Kim istemez ki. Gülümsedi o çapkın haliyle. Ama hayır farklı bir şeyler hissediyordu içinde. Çapkınlıktan farklıydı. Adını henüz bulamadığı belki de hiç tatmamış olabileceği bir şey miydi?

"Her gözüne kestirdiğin kıza mı böyle davranırsın? Eğer bunu denersen boynunu kırarım Francisco Auésten. Rox'un kardeşi olman umurumda olmaz." Afallamıştı. Adını bilmesi iyi hoştu ama peki ya Rox’un kardeşi olmasına ne demeli. Henüz bunu kimseye söylememişlerdi. Tabii Rox ağzından kaçırmadıysa diye düşündü. Ah, peki. Biraz laflayalım sevgili Bastet. Gülümsemesi daha da yayıldı. Bastet’a gözlerinin içine bakarak yaklaştı. “ Hayır, sadece beni kalbimden vuranları” diyerek kalbini gösterdi. Sonra tekrar sert bakışlarını geri getirerek devam etti. “ Peki sen her iltifat edeni böyle tersler misin?” derken hafifçe geri çekildi. Tamam, çapkın olabilirdi ama bu kızları mutlu etmeyeceği anlamına gelmiyordu. Hı, mutlu etse de günün sonunda bir çıkarı olabilirdi ama terste tepebilirdi, o ayrı konu. Yavaş yavaş yürürlerken gözlerinin Batet'a bakmasını zor olsa da engelliyordu. Şimdi daha rahattı. En azından artık birkaç şeyi bilmesi onu rahatlamıştı. Aniden ona döndü Francisco. " Bak, seni kötü emellerime dahil edecek değilim. Sadece biraz eğlence arıyorum o kadar. Burası sıkıcı ve herkes ölü gibi. Anlatabiliyor muyum?" derken sesi az da olsa sinirli çıkmıştı. Evet, burası sıkıcıydı. Burayı eğlenceli hale ne getirebilirdi ki? Kavga çıkarmak bile artık sıkıcıydı. Ne yani oturup yazın göbeğinde ders mi çalışsaydı. Bunu okul döneminde bile yapmazken şimdi mi yapacaktı. Gülünç.

Afallamıştı. Doğrucu Davut'luğumdan mı, yoksa bildiklerimden mi anlayamadım. Yüzüne bir gülümseme yayıldı. Bu haliyle iç acıtacak kadar Tate'e benzediğini fark ettim ve gözlerimi kaçırdım. Bu onu başka bir şekilde yorumlamıştı anlaşılan. Konuşurken ki sesinin yumuşaklığı yeniden ona bakmama sebep oldu.

“ Hayır, sadece beni kalbimden vuranları.” diyerek kalbini gösterdi. Belki bu hareket içimde bir şeylerin kaynamasına sebep olmuştur. İtiraf et Bastet bu çocuk ilgini çekiyor. Kendi vicdanımla iç savaş verirken sessiz kaldım. En sonunda zaten neredeyse yok olan vicdanım sindi ve bende saçmalamamak için kendimi tutmak zorunda kalmadım.

“ Peki sen her iltifat edeni böyle tersler misin?” dedi ve birkaç adım geri çekildi. Yüz hatları keskinleşmişti. Kaşlarımı kaldırdım. Haklıydı. Her gülümseyene hırlamak gibi bir alışkanlığım vardı.

" Bak, seni kötü emellerime dahil edecek değilim. Sadece biraz eğlence arıyorum o kadar. Burası sıkıcı ve herkes ölü gibi. Anlatabiliyor muyum?" Ölü gibi ha? Kaşlarımı çattım. Zaten istese de emellerine dahil edemezdi. Eğlence aslında iyi olabilirdi. Yürümeyi bıraktım ve çimenlerin üstüne oturdum. Bir süre yukarıdan baktı. Ama sonra o da oturdu. Göz göze gelince yüzümdeki imalı ifadeyi görmemesini umdum ve kaşlarımı çattım.

"Emellerine alet falan olmam zaten. Eğlence konusunda da haklısın. Evet, burası sıkıcı olabilir ama güvenli. " dedim. Çok fazla gıcık bir şekilde konuştuğumu anlayıp en baştan çıkarıcı gülümsememi gönderdim ona. Güldü.

"Eğlence konusunda yardımım dokunabilir."

Yürümeyi bırakınca Fran duraksadı. Yere oturduğunu görünce şaşkındı. Ona yukarından bakmak yerine yanında oturdu. Göz göze gelince yüz hatlarının gergin olduğunu gördüğünde, Ne yaptım ki? Ceza çekiyorum diye geçirdi içinden. Sanki ne olduğunu anlayan Bastet cevap vermek için hazırlanıyordu. "Emellerine alet falan olmam zaten. Eğlence konusunda da haklısın. Evet, burası sıkıcı olabilir ama güvenli. " Güvenli olması işe yaramıyordu ki. Francisco, çılgın yerlerde bulunmayı tercih ediyordu ve çılgın olmasına rağmen güvenliydi de. Ama burası onu boğuyordu sanki. Bastet'a baktığında yine o gülüşü vardı yüzünde. Tanrım, bu kulunu kutsa diye geçirdi ve yüzüne gülümseme yaydı. Kahkaha atmak isterdi bu düşüncesi karşısında ama Bastet'a açıklaması zor olacaktı. "Eğlence konusunda yardımım dokunabilir." Kaşlarını kaldırdı bu lafı üzerine. Sonra birkaç saniye öyle kaldı. Gülümsediğinde Bastet'a daha yakındı. " Görelim bu konuda ne kadar iyisin." deyince ukala tavrı hemen ortaya çıkmıştı. Ne yapabilirdi ki? O Slytherinliydi. Ve çoğu gibi o da kibirliydi. Aklına ilginç ve eğlenceli fikirler getirmeye çalışıyordu ama şu an da beyninin çalıştığından bile şüphe duyuyordu. Aniden kendisi ne olduğunu anlamadan ağzından birkaç kelime çıkmışı. " Sana kimse güzel olduğunu söylemiş miydi?" deyince Farncisco ellerini ağzına götürdü kendini susturmak için. Yoksa daha ileri gitmek istemiyordu. En azından bugün. Fakat ilerleyen saatlerde kendinden geçmiş olacağını da biliyordu. " Peki gözlerinin bir ceylanınki kadar etkiyeci olduğunu söyleyen?" derken gülümsüyordu. Dur Franciscoo dur. Yavaş ol Beynine bu komutu veriyordu. İtaati sadece birkaç dakika olacaktı bunu biliyordu. " Dolaşalım mı? Oturmak sıkıcı geliyor prenses" dedi ve ayağa kalkarak elini uzattı. Bu sefer elini tutacağına emindi, emin olmak istiyordu.

Gülümseyince gamzeleri belirginleşti ve gözlerine muzip bir pırıltı yayıldı. Ama bu gülümsemeyle beraber vücudunu bana yaklaştırdı. Parfümündeki çam kokusunu ve vücudunun ısısını hissedebiliyordum. Gülümsedi ama bu arsız ve ukala bir gülüştü.
" Görelim bu konuda ne kadar iyisin." dedi. Muzip bir şekilde kaşlarımı havaya kaldırdım. O ise tamamen ukala tavrına geri dönmüştü. Çoğumuzun kanında var ukalalık. Neyse. Ben tam ağzımı açmış karşılık verecekken çenesini tutamadı ve konuşmaya başladı;
" Sana kimse güzel olduğunu söylemiş miydi?" dedi. Bu ilfat karşısında afallamıştım. Çoğu kişi bunu söylemeye çekinirdi. Ama bunu duymak hoşuma gitmişti. Gözlerimi başka tarafa çevirerek gülümsedim.
" Peki gözlerinin bir ceylanınki kadar etkiyeci olduğunu söyleyen?" dedi. Afalladım ve içimden Yavaş ol amigo dedim. İltifat iyi hoşta sonuçta her şeyin fazlası zarar. En azından ona. Gülümseyerek yerinden kalktı ve elini uzattı.
Dolaşalım mı? Oturmak sıkıcı geliyor prenses" dedi. Gülümsedim ve elini tuttum beni ayağa kaldırdı. Elleri sıcaktı ve koruyucu bir tavırla elimi sıkıyordu.
"Sağol." dedim ve gülümsedim. Yan yana yürüyorduk. Hafifçe bana doğru yaklaştırdı kendini. Tam bir şey söyleyecekken bir şey onu yere devirdi. Bunun Sasha olduğunu anlama iki saniye aldı. Sasha yaklaşık 150 kilo olduğu için Fran pek bir şey yapamıyordu. Sasaha'da Fran'ın üstüne çıkmış yüzünü yalıyordu.
"Sasha!" diye bağırdım. Fran onun altında debelenirken Sasha'yı kendime çektim. Bu sırada Fran doğrulmaya çalışıyordu. Sasha bana hırlayınca onun gözlerine bakarak bende hırladım. Korktu ve gitti. Fran tamamen afallamış bir şekilde bana bakıyordu. Bende dayanamadım ve kahkahayı bastım. İlk kez yeni tanıştığım birinin yanında böyle gülüyordum. Gülmeyi kesince Fran'a yaklaştım;
"Özür dilerim herhalde kıskandı. Sana bir şey yaptı mı. Ah! Yüzün hep salya olmuş!" dedim ve sırıttım. Tişörtünün koluyla yüzünü sildi.Bense hala sırıtıyordum. Sasha gene yapmıştı yapacağını! Küçük haylaz!
"Bak şurada kalmış." dedim ve elimle dudağının kenarını sildim. Şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu. Bende beklenmeyen hareketler. Kızarak elimi çektim.
"Özür dilerim bazen bütün erkekleri Tate gibi sanıyorum."dedim. Tate. Derin bir iç çektim üstüme bir ağırlık oturmuştu. Hemen silkelendim o beni izliyordu. Üzülmemi istemezdi. Mırıldanarak;
"Senin gözlerinde güzel." dedim. Duymuştu çünkü gülümsüyordu.

"Sağol." dedi gülümseyerek. Karşılık olarak o da gülümsedi. Hafifçe ona doğru yaklaşmış ve elini beline koymayı deneyecek iken kendini yerde buldu. Üzerinde kurt vardı ve yüzünü yalıyordu. Lanet olsun! Kalk üstümden! diye geçirdi içinden ama o kadar ağırdı ki ne kadar denerse denesin kalkmıyordu. "Sasha!" diye bağırdığında istifini bozmadan hala yüzünü yalamaya devam ediyordu. İşte bu yüzden sevmiyorum diyerek gözlerini devirdi. Bastet ona karşı bağırınca korkmuştu ve hızla Fran'ın üstünden çekilip uzaklaşmıştı. Yerde yorgun bir şekilde uzandı ve şaşkın gözlerle Bastet'a baktı. Gülüyordu. Hayır, tamamen kahkaha atıyordu. Hafifçe yerde doğrulduğunda kendi kendine söyleniyordu. " Hadi ama Bastet! Üstüme çullandı ve salya içindeyim." deyince kendini hayal etti. Sonra Fran'da gülmeye başladı. Birlikte güldüler. "Özür dilerim herhalde kıskandı. Sana bir şey yaptı mı. Ah! Yüzün hep salya olmuş!" Elinde tuttuğu gömlek ile yüzünü silmeye başladı. İğrenç. Ayna olsaydı da yüzünü daha iyi görebilseydi ama nerede bulacaktı ki? Yanında taşıyacak hali yok herhalde. "Bak şurada kalmış." deyince eli ile dudağının kenarında kalmış yeri sildi. Gözlerinin içine bakarak gülümsedi. "Özür dilerim bazen bütün erkekleri Tate gibi sanıyorum." Tate, kim diye soracaktı ama şimdi değil. Ama emindi ki iğneleyici bir laftı bu. Bastet elini çekerken elini tuttu sıkıca ve kendine doğru çekti. "Senin gözlerinde güzel." derken Fran gülümsüyordu. Bu yakınlığı korumak istiyordu. İlginçtir ki onun yakınında kendini farklı hissetmişti. " Daha yakından bakmak ister misin?" derken cevabı beklemeden yüzünü yaklaştırdı. Onu öpmek istemişti şu an. Dudakları birbirine yakındı ve Bastet, Francisco'nun kendisini öpeceğini bekliyor olabilirdi. Hayır, şimdi değil. derken ellerinin tekini saçlarına götürdü. Fran, öylece kalmak istiyordu. " Seninkiler kadar değil." derken geri çekildi. Kendi kendine güldü. " Salyaları daha iyi temizleyeceğim bir yer biliyor musun?" derken göz kırptı.

Elimi tutup beni kendine çektiğinde kalbim on puanlık bir ters takla attı. Yüzündeki gülümseme sağolsun sıcakladığımı hissettim.

" Daha yakından bakmak ister misin?" dedim ve ben tepki veremeden beni iyice kendine çekti. Şimdi yüzünü her ayrıntısını görebiliyordum. Simsiyah sık kirpiklerinin uzunluğunu, üst dudağının şeklini... Bir kaç saniye nefes alamadım. Nefesini hissedebiliyordum. Elini saçlarıma koydu. İkimizinde içinden aynı düşünceler geçiyordu. Yüzüme yayılan arsız sırıtışı dağıtmak için çok fazla çaba sarf etmem gerekti.Nefes al Bastet nefes...

" Seninkiler kadar değil." dedi. Bence onun gözleride çok güzeldi. Yakından kahverengi haleler seçilebiliyordu. Tamam, Bastet sakin! Hafifçe geri çekildi ama hala elimi bırakmamıştı. Güven veren bir histi ve mideme takla attıran. Hafifçe güldü.

" Salyaları daha iyi temizleyeceğim bir yer biliyor musun?" dedi. Gülümsedi. Bacağıma bağlı olan asa kabından asamı çıkardı.

"Bu yöntem daha iyi.Akpakla."dedim. Yüzü bir kaç saniyede temizlenmişti. Sırıttım. Yüzünü buruşturdu. Elimle hafifçe yanağını dürterek;

"Bence böylesi daha hoş." dedim. Tekrar yürümeye başlayınca gözüm tam yanımızdan geçen Albatros kuşuna takıldı ve tökezledim. Tam yeri öpecekken Fran beni tuttu ve belimden kendine doğru çekti. Burun burunaydık. Gülümsedim ve yüzüme gelen saçımı arkaya attım.

"Normalde bu kadar sakar değilimdir. İyiki beni tuttun yoksa yeri öpecektim. Elim ayağıma dolaşıyor bugün ne olduğunu bende anlamadım." dedim. Ve en son cümlemin ne anlama geldiğini anlayınca kıpkırmızı oldum.
Aferin Bastet. Çeneni gen tutamadın. Hafifçe güldü. İç gıdıklayan bir gülüştü bu. Beni iyice kendine çekti. Nefes al Bastet, nefes!

"Bu yöntem daha iyi.Akpakla." dediğinde yüzünden silinen salyaları hissetiğinde yüzünü buruşturdu. Elini yanağında hissettiğinde gülümsedi. "Bence böylesi daha hoş." Haklıydı. Böylesi daha iyiydi. Gülümsüyordu. Kahkaha atmak istiyordu ama daha delirmemişti. Yanımızdan geçen Albatros kuşuna gözü takılında düşüyordu. Fran atak bir kişilik olduğundan hızla onu belinden kavrayarak kendine çekti. Evet, yakındılar ve Fran'ın kalp atışı hızlıydı. Yüzüne gelen saçını arkaya ittiğinde gözleri ile onu takip etti. Çok güzelsin "Normalde bu kadar sakar değilimdir. İyiki beni tuttun yoksa yeri öpecektim. Elim ayağıma dolaşıyor bugün ne olduğunu bende anlamadım." Gülümsedi seslice. Sanırım ne anlama geldiğini anlayınca yanakları kızardı. Bu halini gördüğünde ve onu her saniye keşfettiğinde daha da bağlanmıştı. Kendine daha da yaklaştırdı. Artık emindi. Ondan, kendinden ve her şeyden. " Güzelliğini gördüm. Kimsenin bilmediği bir yönünle etkiledin beni" dediğinde dudaklarını hafifçe yaklaştırdığında birkaç saniye öylece kaldı. Sonra onu öptü.

Evet, ilk öpücüğü değildi belki ama en içten olanıydı.Dudakları buz gibiyken sıcaklığı hissetmişti. Kalbi ilk defa bir kız için atmaya başlamıştı. Ve ilk defa gözleri anlam yüklüydü.

Beni kendine doğru daha fazla çektiğinde ilk tepkim biraz şaşırmak oldu. Ve sonrada hızlanan kalp atışlarım. Göz gözeydik. Nefesi dudaklarımı ısıtıyordu. İkimizinde kalp atışları düzensizdi. Küçük tepki olarak elimi göğüsüne yerleştirdim. Gözlerinde daha önce görmediğim bir duygu vardı. Arzu mu? Hayır arzu değildi. En azında çoğunlukla. Bir türlü çıkaramıyordum. Kimseye bu kadar yakın durmaya alışık değildim. İstemsizce dudağımı ısırdım. Konuştuğunda sesi yumuşaktı;

" Güzelliğini gördüm. Kimsenin bilmediği bir yönünle etkiledin beni." dedi. Gözlerimi kırpıştırdım. Ben sadece kendim gibi davranıyordum. Sadece kendim gibi. Yüzünü benimkine yaklaştırdı. Aramızdaki hava neredeyse yok gibiydi. Tuttuğum nefesimi hafifçe verdim. Sonrasında beni öptü.

Bu benim ilk öpücüğümdü ve ilk başta afallayıp kalmıştım. Dudakları soğuktu. Bu bütün vücudumdan bir ürperti geçmesine neden olmuştu. Sonrasında bu duruma alışınca kollarımı boynuna doladım. Beynimin durduğuna emindim. Aklımda her saniye cirit atan düşüncelerin biri bile yoktu. Beni belimden tutup iyice kendine yapıştırdı. Nefes almak amaçlı hafif geri çekildim. Yüzünde arsız bir sırıtış vardı. Dudaklarımın şişmeye başladıklarını hissediyordum. Gözlerine baktım ve dudağımı ısırdım. Sonrada sırıttım;

"İşte bu biraz garipti." dedim ve hafifçe güldüm. Elleri hala belimdeydi. Yavaşça ellerimi boynundan çözdüm. Tanrım, umarım düşüp bayılmak gibi bir salaklık yapmam! Çünkü huyumdur. Çoğu şeyi berbat ederim.

Fran'ın sözleri karşısında şaşırmış gibiydi. Tutmuş olduğu nefesini verdiğinde Bastet'ı izliyordu. Sonrasında ise onu öpmüştü. İlk başlarda çekinmiş olan Bastet alışınca kollarını Fran'ın boynuna doladı. Fran o sırada düşüncelerinin onu rahatsız ettiğini hissediyordu ama bir kereye mahsus onlardan vazgeçecekti. Belki de sonsuza denk... Fran, onu kendine daha da yaklaştırdığında aklı sadece Bastet'ı düşünüyordu. "İşte bu biraz garipti." Yüzüne arsız bir tebessüm vardı. Elleri hala belindeydi ve gülümsemesi daha da yayılmıştı. Kollarını Fran'ın boynundan çektiğinde Fran, yalancıktan üzülmüş takliti yaptı. Sonra göz kırptı. " Asıl ilginci olan şu ki.." dedi ve sustu. Kendine ilk yenilgiyi tattırmıştı ve kalbi sanki ritmini geri kazanmıştı. Derin bir nefesin ardından ilk defa çaresizliği gözlerinden okunuyordu. Yavaş adımlar ile yürümeye başladık. " Senden hoşlanmaya başladım." Gülümsemesini daha da yaydı yüzüne. Sonra da gözlerinin içine bakıyordu. Bırak sessizlik konuşsun ve sen, sadece dinle.

Fran hareketleri sorguluyordu. Ne yapsam ne yapmasam? Kendin ol,yeter. Ellerini ellerine yaklaştırdı ve sıkıca elini kavradı. " İlk olmasan bile son olacaksın Bastet Thomas" dedi gözlerinin içine bakarak. Bunu her kıza söylerdi ama hayır, bu farklıydı. Bu içtendi. Ve içten olduğundan bu sözlerinin gerçek olmasını diliyordu.