O La la La!

Konu: O La la La! C.tesi Haz. 02, 2012 5:11 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Adreanna Latisha d'Estge & Antonio D'Amore

Konu: Geri: O La la La! C.tesi Haz. 02, 2012 5:35 pm

Gözlerini açtığında yorganın yerde olduğunu gördü. Deli yatışının sonuna boynu tutulmuştu. Derin nefes alarak yataktan kalktı. Sonra da duş eşliğine şarkı mırıldanmaya başladı. Sonra bu ritme dönüştü. Duştan çıkıp üstüne bir şeyler geçirdi. Kot ve gömlek. Bu ikili onun vazgeçilmeziydi. Evden hızla çıktığında unuttuğu telefonunu almak için geri döndü. " Neden tersten yattım ki?" diye söylendi.

Roma sokaklarında yürüyordu. Adreanna, Antonio için farklı biriydi. Kendini onunlayken daha farklı hissediyordu. Bu gün onu Roma'da ağırlayacaktı işte. Her zaman gelirdi aslında. Adre, Roma'yı çok iyi bilirdi. Emindi ki Antonio ile yakalamaç oynayacaklardı. Antonio, onu bulacaktı ve sonra da eğleneceklerdi. Telefonuna gelen mesaj ile irkildi. " Hazırsan başlayalım" Kahkaha attı yolda yürürken. Yanına yaklaşan insanları son anda fark eden Anmoré, gülümsedi nazikçe. Birkaç fotoğraf ve imzanın ardından hızla Adre'i bulmalıydı. Muggle dünyasının en kötü tarafı ışınlanamamaktı. Ama alışmıştı nasılsa. Adre'nin bildiği birkaç yere baktığında onu göremedi. "Tamam son bir yer daha" diye söylendiğinde yorulmuş gibi davrandı. Herkese gülücükler saçıyordu, mutluydu. Nedeni Adre'ydi. Onu her zaman görüyor olmasına rağmen özlemişti işte. Bakacağı son yere geldiğinde derin bir nefes aldı. Saat 14:30'du. 1 saate yakındır onu arıyordu. Adre'yi gördüğünde hızla koşarken karşısından gelen bisikletliyi görmemişti. Çarpışmak üzereyken çocuk direksiyonu kırmıştı ve kıl payı sıyrılmıştı. Nefes nefes arkadan Adre'ye yaklaştığında nefesini tuttu. Ve elleri omzuna koydu. Sonra da " Böö " dedi kahkaha eşliğinde. Korkmuş olup olmadığını anlamak için yüzüne baktı. Hayır, korkmamıştı. Zaten nazik bir sesten kim korkardı ki? " Oh, sonunda yakaladım. Bu kadar hızlı olduğunu bilmiyordum." dedi ve " Gel buraya " dedi ve sıkıca sarıldı.

Konu: Geri: O La la La! C.tesi Haz. 02, 2012 6:01 pm

" Hazırsan başlayalım "

" Böö! "

" Oh, sonunda yakaladım. Bu kadar hızlı olduğunu bilmiyordum. "

" Hayır, biliyorsun. Hızlıyımdır, "

" Gel buraya. "

" Özledim seni, "

Konu: Geri: O La la La! C.tesi Haz. 02, 2012 6:59 pm

" Hayır, biliyorsun. Hızlıyımdır." dedi gülümseyerek. Sonra sıkıca sarıldılar. Bir süre öylece durdular. " Özledim seni. " diyerek yanağına gelen öpücük karşısında gülümsedi. Onu baştan aşağıya süzdü. Her zamanki gibi sert giyinmişti. "Ben de seni özledim." diyerek elini beline koydu. Sonra da göz kırptı. " Ne yapıyoruz? Roma'yı birbirine mi katalım yoksa daha çılgınca bir fikrin var mı tatlım?" deyip kahkaha attı. En son birlikte olduklarında bir barda sabahlamış ardında paraşüt atlayışı yapmışlardı. O gün tam adrenalin bağımlısı olduklarını kabul etmişlerdi. " Unuttum! Harika görünüyorsun" deyip baş parmağını harika anlamında gösterdi.

Yavaş adımlar ile yürüyorlardı sokakta. İnsanların bazıları şaşkınca onlara bakıyorlardı. Bir yandan gülüyorlar bir yan da abuk subuk hareketlerde bulununca şaşırmışlardı anlaşılan. Yürürlerken Antonio'nun ayağını demir direğe çarptı. Birlikte düşeceklerken ikisi de dengesini bulup düşmekten kurtuldu. " Tanrım, habercilere malzeme olmaktan kurtulduk. Manşetleri düşünüyordum da komedi olurdu." deyip gülmeye devam etti. Iron Mask üyeleri Antonio ve Adreanna birlikte görüldü. Şok, bizleri fark ettiklerinde ise yere düşmekten son anda kurtuldular. Aklına gelen ilk şey buydu. Ama itiraf etmeliydi ki gazeteciler yazı konusunda daha ustaca davranıp süsleyeceklerdi bunu. " Sanırım içki içmeden sarhoş olan tek insan benimdir he, Adre?" dedi ve elini omzuna koydu.

Konu: Geri: O La la La! C.tesi Haz. 02, 2012 7:12 pm

" Sanırım içki içmeden sarhoş olan tek insan benimdir he, Adre? "

" Bunu sürekli içen bir insana mı söylüyorsun? "

" Plan konusuna gelince de, bugün bence adrenalini bir kenara bırakalım. En son barda sabahladıktan sonra paraşüt atlayışı yapmıştık hatırlarsan. Sakince Roma'yı gezelim derim ben. Yada sinema falan. Gerçekten yorucu şeyler yapacak halde değilim, "

" Ah, Edgard ve Andreas'ı da özledim. Paris'te kim bilir neler yapıyorlardır? "

Konu: Geri: O La la La! Paz Haz. 03, 2012 1:57 am

Koluna giren Adre'ye sırıtarak baktı. " Plan konusuna gelince de, bugün bence adrenalini bir kenara bırakalım. En son barda sabahladıktan sonra paraşüt atlayışı yapmıştık hatırlarsan. Sakince Roma'yı gezelim derim ben. Yada sinema falan. Gerçekten yorucu şeyler yapacak halde değilim. " Üzülmüş gibi yaptı. Sonra onyalarcasına kafasını salladı. İyi fikir olabilirdi. İlk önce gez, sonra film izle ve sonra da sakince günü kapat. " Ah, Edgard ve Andreas'ı da özledim. Paris'te kim bilir neler yapıyorlardır? " Kahkaha attı. Paris, ha? Gülmeye devam etti. İkisi ve Paris? Şaşkındı ama aklına gelen sahne ile gülmeyi daha da arttırdı. Aşıklar şehri ve iki erkek... Sonra düşünceleri toplayarak kendine geldi. " Ah, eminim eğleniyorlardır. Ve akıllarına bile gelmiyoruzdur." dedi dil çıkararak ve ardından gülümseyerek. " Evet, o zaman ilk önce gezelim. Sonra da film izleriz. Sonra da yaparız bir şeyler."

İspanyol Merdivenleri'ni her zaman severdi Antonio. Çoğunlukla gençler bulunurdu ve her zaman eğlenceli olurdu. Gençler burada sabahlar, sonra da evlerine giderlerdi. Ama bugün Adre'yi yormayacaktı. "İspanyol Merdivenlerini görmediysen görmek için harika bir gün" dedi heyecanla. Piazza Di Spagna meydanının orada bulunan yaklaşık 138 basamağa sahip ve her zaman ki gibi cıvıl cıvıl İspanyol Merdivenleri. Hatta merdivenleri çıktıkça Roma sizi karşılıyor güzelliğiyle. Piazza Di Spagna meydanına vardıklarında gülümsedi. Merdivenlere bakan Adre'nin koluna girdi. "Burayı seveceksin. İnan" dedi gülümseyerek ve yürümeye başladı.

Burada tanışmıştı onunla. Merdivenin zirvesine ulaşmış, gün batımının saçlarına yansıttığı güzellik. Birlikte oturmuş Roma'nın cıvıl cıvıl ışıklarını izlemişlerdi. Sonra bir kafeye oturmuş sohbet etmişlerdi. Günün sonunda ise telefon numarasını almıştı. Ertesi gün ise tekrar buluşmuşlardı. Ve sonunda onu kazanmıştı. Ama şimdi uzaktaydı ve hiç yaşanmamış gibiydi.

Konu: Geri: O La la La! Paz Haz. 03, 2012 12:55 pm

" Ah, eminim eğleniyorlardır. Ve akıllarına bile gelmiyoruzdur. "

" Evet, o zaman ilk önce gezelim. Sonra da film izleriz. Sonra da yaparız bir şeyler. İspanyol Merdivenlerini görmediysen görmek için harika bir gün. "

Ah, evet. Piazza Di Spagna meydanı!

" Burayı seveceksin. İnan. "

" Sevilmeyecek gibi değil zaten, "

" Hey Anto. Senin hiç Hufflepuff'ta okuyan, sarışın, şirin bir sevgilin oldu mu? "

Konu: Geri: O La la La! Paz Haz. 03, 2012 5:22 pm

" Sevilmeyecek gibi değil zaten. " deyip gülümseyen Adre'ye daha da sıktı kollarının arasında. Yavaş yavaş merdivenleri çıkarken düşünceli olan Adre'ye soru sorar gözlerle bakıyordu. " Hey Anto. Senin hiç Hufflepuff'ya okuyan, sarışın, şirin bir sevgilin oldu mu? " Bu soru karşısında şaşkınlığını gizleyemedi. Aklından çıktığı kızları saymaya başladı. Fione, Candice, Rox. ve Holly. Daha sonra sarışın ve Hufflepuff da okuyan biri diye düşünmeye başladı. Holly? Evet, Holly'di. Gülümsedi. " Evet. Fazlasıyla şirin biriydi. Ama anlamadım neden sordun?" dedi. Adre'nin açılmış gözlerinin içindeki parıltı tanıdıktı. Sonra yüz mimikleri inceledi dikkatlice. Onu baştan aşağıya süzdü. " Aynı şeyi düşünmüyoruz değil mi?" dedikten sonra gülümsedi. Olamazdı, imkansızdı. Onun adı Holly'di. Düşüncenin mantıksızlığını kabullenerek kendine küfretti. " Yanii, demek istediğim. Sen Holly'e çok benziyorsun." dedi. Sonra da ağzından kaçırmış gibi davranarak gözlerini başka yöne çevirdi. " Her neyse, gün batmak üzere manzara mı yoksa film mi?" Kararları ona bırakırdı genelde. Bu onu rahatlatıyordu çünkü.

Konu: Geri: O La la La! Paz Haz. 03, 2012 7:23 pm

" Yanii, demek istediğim. Sen Holly'e çok benziyorsun. Her neyse, gün batmak üzere manzara mı yoksa film mi? "

" Gün batımını her zaman tercih ederim, "

" Hey Anto, iki buz gibi biraya ne dersin? "

" Sana şuana kadar kimseye söylemediğim bir şeyi söyleyeceğim Antonio. Tahmin et kimden hoşlanıyorum? "

Konu: Geri: O La la La! Paz Haz. 03, 2012 10:48 pm

" Gün batımını her zaman tercih ederim. " dedi gülümseyerek. Bin yıl düşünse Adre ile daha önceden tanışmış olduğu aklına gelmezdi. Kaderin nereden vuracağı belli olmuyor işte. "Hey Anto, iki buz gibi biraya ne dersin? " Gülümsedi. " Asla hayır demem." derken tekele doğru çekiştirildiğini hissetti. Tekelin içinde kendini bulduğunda içkilere göz attı. Bira hafifti Antonio için ama şimdilik en iyisi oydu. İki bira aldı dolaptan. Bahşişi ile birlikte ödediğinde kapının eşiğinde gülümseyerek Adre'ye bakıyordu. İki bira şişesini havaya kalırdı hafifçe ve küçük çığlık attı. Elinden alınan şişe ve arından gelen öpücükle gülümsemesi daha da yayıldı.

Tekrar yürümeye başladıklarında yeşillik bir alan arama telaşındaydılar. Merdivenlerin sonuna yaklaştıkça artan yeşillik ile buldukları ilk yere oturdular. Manzara çok güzeldi. Roma ışıl ışıl, gün batımı renkleri ise Anmoré aşkı hatırlatmıştı. Kendisine yaklaşan Adre'nin omuzuna attı kolunu ve daha da yaklaştırdı kendine. Omzuna yaslanan başı hissettiğinde boşta olan eliyle saçlarını karıştırdı. Gülümsedi. " Sana şuana kadar kimseye söylemediğim bir şeyi söyleyeceğim Antonio. Tahmin et kimden hoşlanıyorum? " Uzunca bir süre ufka baktı ve birasında arka arkaya uzun yudumlar aldı. Eğlenmek istiyordu ve şu anda elinde iyi bir şey vardı. Hızla Adre'ye döndü. Yüz yüze geldiklerinde göz kırptı. Belinden kavrayarak onu çimlere yatırdı ve yüzünü daha da yaklaştırdı. " O şanslı kişi ben olmalıyım. En azından tahminen." deyip yanağına öpücük kondurarak gülümsedi. Elinden tutarak doğrulmasını sağladı. Dalga geçmişti. Kendisi olmadığını hissediyordu. Bu zamana kadar kardeş gibi görülmüştü zaten. " Ee kimmiş bu şanslı aday." derken birasından birkaç yudum aldı. " Söyle de bizimkiler ile bir tebriğe gidelim. Ya daa ben tek de giderim sorun değil." diyerek kahkahayı bastı.

Konu: Geri: O La la La! Ptsi Haz. 04, 2012 1:41 pm

" O şanslı kişi ben olmalıyım. En azından tahminen. "

" Ee kimmiş bu şanslı aday? Söyle de bizimkiler ile bir tebriğe gidelim. Ya da ben tek de giderim sorun değil. "

" Aslında şey Anto. Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum, "

" Ah Antonio. Lanet olsun. Ben senden hoşlanıyorum! "

Konu: Geri: O La la La! Salı Haz. 05, 2012 2:06 pm

Yüzünü hüzünlü ifadeye bürüyen Adre’ye baktı. Ne olduğunu sorar gözlerle ona bakıyordu. " Aslında şey Anto. Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. " Stresli görünüşü Antonio’yu da strese sokmuştu. Merakla ve heyecanla ne söyleyeceğini bekliyordu. Gerçekten, neyden bahsedecekti ki? diye geçirdi içinden. " Ah Antonio. Lanet olsun. Ben senden hoşlanıyorum! " Kaşlarını kaldırdı aniden. Gözlerinde şaşkın bir bakış vardı. Kalp atışları ise ritmini bozmuştu. Birkaç dakika öylece durdu. Emin olamamıştı. İnanmalı mıydı yoksa inanmamalıydı? Kafasını hafifçe salladığında sesini temizledi. “ Ciddi misin sen? Yani…” Bu tür olaylara çok rast gelmezdi. Hayranları ona çoğu kez sevdiğini söylerdi ama bu farklı gelmişti Antonio’ya. Duraksadıktan sonra kısa süreliğine geçmişe gitti. Geçmişte karşılaşmış ve şimdi de tekrar kader onları birleştirdiğine göre mantıklı gelmişti bu Antonio'ya. Mantıklı olmasına rağmen hala içinde oluşan bir sıkıntı vardı. Onu birkaç senedir tanıyordu ve kardeşi olarak benimsemişti. Şimdi onu farklı görmesi hem Anmoré hem de gruptakilere farklı geleceğine emindi. " ... beni sevdiğini söylüyorsun öyle mi?" derken Adre'nin hafifçe kafasını salladığını gördü. Ve gözlerindeki o bakış Anmoré'a gerçekten işlemişti. Güzel ve seksiydi Adre. Bazen düşüncelerinin ona karşı değiştiği oluyordu ama her zaman kendini başkasına saklıyordu. " Bak, güzel ve seksi olduğunu kabul etmeliyim. Ama kardeşim olarak gördüğüm birine, yapamam. " derken nazik olan sesi daha da incelmişti. Derin bir nefes verdi ardından. Onu kendine doğru çekti. Ve yanağına öpücük kondurdu. Sonra da onu kolunun altına aldığında saçlarını dağıtarak gülümsedi. " Biliyorum yakışıklıyım. Normal bir duygu." deyip kahkahayı patlattı. Adre'yi çok iyi tanırdı. Oyunculuğu, müzik hayatı ve her yönüyle iyi tanırdı. Bu konuda az da olsa rol yaptığını tahmin ettiğinden rahattı. Fakat gerçekte böyle bir şey olsa bile Antonio bunu kendine yediremezdi. Antonio oyunu bozmak istemediğinde ciddiyetine devam etti. " O zaman beni seven bu güzel hatuna yemek borçluyum. Ha, ne dersin?" derken gülümsedi nazikçe.

Konu: Geri: O La la La! Salı Haz. 05, 2012 3:04 pm

" Ciddi misin sen? Yani… "

Sakın gülme Adreanna

" ... beni sevdiğini söylüyorsun öyle mi? "

" Bak, güzel ve seksi olduğunu kabul etmeliyim. Ama kardeşim olarak gördüğüm birine, yapamam. "

" Biliyorum yakışıklıyım. Normal bir duygu. "

" O zaman beni seven bu güzel hatuna yemek borçluyum. Ha, ne dersin? "

Konu: Geri: O La la La! Çarş. Haz. 06, 2012 12:17 pm

Adre'ye baktığında kendine iyice yaklaşmış olduğunu gördü. Ne yapmak istemediğini anlamamıştı. En azından öyle göründüğüne emindi. İlk önce dudaklarında bakışlarını hissetti. Sonra da onun gözlerine baktığında kendini kaybettiğini hissetti. Toparlan! diye beynine hükmettiğinde her şeyin geç olduğunu fark etti. Ellerinin üstünde hissettiği sıcaklık ile kalp atışlarının hızlandığını hissetti. Ellerini beline koymuştu. Yavaşça içinden sayı sayıyordu. Evet, onu seviyordu. Ne kadar kardeş gibi görüyor olsa da hangi erkek bunu yapan bir kadına karşı gelebilirdi ki? Dudaklarında hissettiği ıslaklıkla daha da kendini kaybettiğini düşünmeye başlamıştı. Anto'da Adre'ye karşılık verdiğinde utanmıştı. Adre geri çekildiğinde yüzündeki o utangaç tavrı fark etti. Kahkaha attığında Adre, göz kırptı Anto. Sonra o da kahkahalar ile gülmeye başladı. Bir an ne tepki vereceğini bilememiş olsa da kızmak Anto'ta göre olmadığından gülmeyi tercih etmişti. " Oyuncu diye buna derim tatlım." derken gülüyordu. Uzun zaman olmuştu dudakları bir kadının dudaklarına değmeyeli. Özlemişti kadın kokusunu ve onu keşfe çıkmayı...

Gün batımının renkleri solmuştu ve gökyüzünü karanlık bir örtü sarmıştı. Merdivenler gençler ile cıvıl cıvıl olmuştu. Müzik sesleri duyuluyordu ve bazı gençlerin gülüşmeleri. Antonio ve Adre sarmaş dolaş oturmuş biralarını yudumluyorlardı. Kaçıncı bira olduklarını saymayı bırakmışlardı üçüncüden sonra. Antonio hızla yerinden kalktığında aynı zamanda heyecanlıydı da. " Hadi, kalk! Hadi Adre!" derken yavaştan yavaştan yürümeye koyulmuştu bile. Adre'yi yanında hissettiğine gözlerini çevirdi o yana. Adre'nin elinden tutarak yürümeye devam etti. Burayı sallayacaklardı. Antonio'nun yanında birkaç genç yaklaştı. Onları tanıyordu Antonio. Merdivenlerde tanışmış ve o zamandan beri dostça takılıyorlardı. " Hey, Antonio. Naber?" diyen arkadaşına baktı. " Sahne hazır dostum. Çıkıyor musunuz siz?" dedi şaşkınca Adre'yi göstererek. Antonio cevap vermeye başlayacaktı ki yanında biriken kalabalığı ve gürültüden sesini duyuramamıştı. Yüzüne gelen flash ile Adre'nin elini bıraktı. Bir de gazeteciler mi vardı burada? Antonio Adre'ye baktı gülümseyerek. " İçeri girelim. " derken boğazının acıdığını hissetmişti. Bağırmak zorunda kalmıştı. Kalabalığın içinden sıyrıldıklarında arkadaşı arkada belirdi. " Üzgünüm onların burada olduğunu bilmiyordum." Boşver manasında omuzunu silkti ve gülümsedi. İçerideki müziğin ritmini kapmış ona göre ellerini hareket ettiriyordu. " Umarım sevgilin bu habere kızmaz Adre. Hem kim bu şanslı kişi?" derken bir kızın elindeki kağıda imzasını atmıştı. Biliyordu ki Adre keyfinde değildi ama eğlenceden bir şey çıkmazdı sadece yarım saat takılmaktan zarar gelmezdi.

Konu: Geri: O La la La! Perş. Haz. 07, 2012 3:19 pm

" Oyuncu diye buna derim tatlım. "

" Hadi, kalk! Hadi Adre! "

" İçeri girelim. "

" Umarım sevgilin bu habere kızmaz Adre. Hem kim bu şanslı kişi? "

" Düşündüm de, boşver. Şuan bunu konuşmak istediğimden emin değilim, "

" Arkadaşlarını da alıp gitmezsen hepinizin beynini uçururum, "

" Bir günümü normal geçirmek istemişim seninle, ancak bu sürtükler bir türlü rahat bırakmıyorlar, "

Antonio