Kargaşa

Konu: Kargaşa Ptsi Haz. 25, 2012 6:10 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Arianna Bennet & Cedric Clen

Konu: Geri: Kargaşa Ptsi Haz. 25, 2012 6:30 pm

Uzun bir sürenin ardından tekrar gelmişti Hogsmeade köyüne. Aradan tam bir yıl geçmesine rağmen büyücüler onu unutmamışlardı. Cedric'i görenler nefret dolu gözlerle bakıyorlardı ona. Onun tek cevabı ise sadece gülümsekti. Çünkü doğru zamanı bekliyordu. Üç süpürge dükkanının tabelasını gözünü kestirdi. Amacı avlanmak değildi. İçinden bir ses o dükkana girmesini söylüyordu adeta. Bir kaç saniye düşündükten sonra ağır adımlarla içeriye girdi. Boş masalardan birine oturarak etrafı süzmeye başladı. Kimse tanımamıştı Cedric'i. Önüne dönerek derin bir oh çekti. Taki birinin düşüncelerini farkedene kadar. Sarıya yayın gözleri bir anda ateş kırmızısı olmuştu. Kendini sakinleştirmeye çalıştı fakat başaramadı. Parmakları üç kere masaya vurdu. Üçüncü seferde masada bir delik oluştu. Büyük bir şiddetle ayağa kalkarak o adamın yanına gitti.

- Afedersiniz bayım bir sorunmu var ?

- Git burdan aşağılık serseri.

Bardağı taşıran son damla olmuştu bu söz. Cedric sağ eliyle adamın boynundan kavrayıp havaya kaldırdı ve ayni hızla adamı masanın üzerine fırlattı.

Konu: Geri: Kargaşa Ptsi Haz. 25, 2012 6:50 pm

Arianna, her zamanki gibi barın arkasında bardakları kuruluyordu. Bir şeyler düşündüğü zaman hep bunu yapardı. Arianna'nın dalgınca bardakları kuruladığını gören çalışanlar ondan uzak dururlardı. Çünkü genç kadının düşünürken rahatsız edilmekten hoşlanmadığını bilirlerdi ve ayak altında dolaşmazlardı. Arianna'nın aklında hala ikizi Brianna ile ettikleri kavga vardı. Zaten son zamanlarda sürekli bunu düşünür olmuştu. İkizi ile küs kalmaya dayanamıyordu ama özür dileyecek hali de yoktu. Bu sefer kalbini çok kırmıştı. Brianna'nın ona böyle şeyler söyleyeceği aklının ucundan bile geçmezdi. Daha fazla bu konu hakkında düşünüp üzülmek istemediği için hemen başka bir şey düşünmeye başladı. Bu sefer aklına gelen şey de çok iç açıcı bir mesele değildi. Martin! Bu herif onun aklını feci kurcalıyor ve ne anlama geldiğini bilmediği şeyler hissetmesine neden oluyordu. Gerçekten sinir bozucuydu.

Tam o esnada kapı açıldı ve içeriye birisi girdi. Arianna kafasını kısa süreliğine kaldırıp gelen kişiye baktı. Tekrardan kafasını eğip bardakları kurulamaya devam edecekti ki kendini yine adama bakarken buldu. Onda değişik bir şeyler vardı ve Arianna ne olduğunu çözmeye çalışıyordu. Kafası fazlasıyla karışık olduğu için bunda pek başarılı olamadı. Bardak kurulamaktan da sıkılmıştı zaten. Bir müşterinin siparişini hazırlarken kopan gürültü ile dikkati dağıldı. Az önce içeri giren adam, bir başka adamı tutup masaya çarpmıştı ve masa resmen ortadan ikiye ayrılmıştı. Bu kadar güç ancak bir vampir de olabilirdi. Arianna şu an gerçekten de sinirlenmişti. Bu vampirler hep olay çıkarmak zorunda mıydı? Ama şunu bilmiyordu yanlış kişiye çatmıştı. Vampir olması ondan korkacağı anlamına gelmiyordu.

Hızla tezgahın arkasından çıktı ve adama doğru yürüdü. Müşteriler kaçışmaya başlamıştı bile. 'Bu aşağılık herif yaptığını ödeyecek,' diye geçirdi içinden Arianna. Vampir, diğer adama yine vuracak gibi görünüyordu. Arianna hemen adamın önüne geçti. Asası derin cebinde duruyordu. Önce konuşacaktı. Eğer kavgadan anlıyorsa asasına başvuracaktı. "Seni aptal herif! Ne yaptığını sanıyorsun. Masamı mahvettin." Açıkçası diğer adama ne olduğu Arianna'nın umurunda değildi. Pisliğin tekiydi zaten. Onun umurunda olan bu salak herifin müşterilerini kaçırmış ve ortalığı dağıtmış olmasıydı. "Dağıttığın gibi topla bakalım şimdi burayı!" Arianna, herifle konuşurken diğer adam kaçmıştı. Bunu da kapının sesinden anlamıştı zaten. Çünkü vampir herifin gözlerinin içine bakıyordu ve bakışlarını kaçırmak gerçekten de güçtü. Bu adilerin büyülü oyunları olduğunu biliyordu ancak kendini büyülenmiş gibi hissetmiyordu. Sadece adamın gözlerinin rengi gerçekten de ilgisini çekmişti.

Konu: Geri: Kargaşa Ptsi Haz. 25, 2012 7:17 pm

Cedric adamı masaya çarptıktan sonra masa büyük bir gürültüyle kırıldı. Üç süpürge bulunan herkes kaçmaya başlamıştı. Vampir sinirini henüz alamamıştı. İkinci bir hamle için hazırlanıyordu ki. Birinin düşüncelerini farketti. Ama onunla uğraşacak vakti olmadığı için bayanın düşüncelerini umursamadı. Cedric tam ikinci saldırıyı yapacakken bayan büyük bir sinirle önüne geçti. Korkup gitmesi için gözlerinin içine baktı. Ama büyücü korkmuyordu cesur biriydi cebinde duran asayı savaş için hazır tutuyordu. Sinirli bir tavırla karşısında duruyordu.Sinirlenmesi vampirin hoşuna gitmişti. Kan rengini alan gözleri eski haline dönmüştü.

- Seni aptal herif! Ne yaptığını sanıyorsun. Masamı mahvettin.

- Özür dilerim böyle olmasını istememiştim.

- Dağıttığın gibi topla bakalım şimdi burayı!

- Nasıl emrederseniz hanımefendi.

Arkasına dönerek boş bir sandalyeye oturdu. Gözleriyle bayanı süzüyordu. Bir dükkan sahibesine göre fazlasıyla güzel ve cesurdu. Cebindeki kan dolu şişeyi çıkardı ve bir yudum içerek masaya bıraktı. Siniri geçmişti etrafı kontrol etti. İkisinden başka kimse kalmamıştı. Herkes korkup kaçmıştı. Tekrar bayana dönerek

- Dükkanını dağıttığım için üzgünüm otursana.

Konu: Geri: Kargaşa Ptsi Haz. 25, 2012 7:55 pm

Adamın özürleri Arianna'nın sinirlerini biraz olsun hafifletmişti. Ta ki onun bunları alaycı bir ifade ile söylediğini fark edene kadar. Olay çıkardığı yetmiyormuş gibi bir de kendini beğenmişlik yapıyordu. Arianna şaşkın ve kızgın gözlerle ona bakarken vampir bir sandalye çekip oturdu. Arianna gittikçe sinirleniyordu ve yüzünün sinirden kızarmaya başladığının da farkındaydı. Kan beynine sıçramıştı sanki. Adam onu süzerken ürpermeden edemedi. Ondan korkmuyordu ama tedbiri elden bırakmamak gerektiğini de biliyordu. Sonuçta vampirlere güven olmazdı. Özellikle bu adama hiç güven olmazdı. Cebinden çıkardığı şişeyi ağzına doğru götürdüğünde Arianna onun kan olduğunu anladı. Yüzünü buruşturmadan edemedi. İğrenç bir görüntüydü. Adamın yüzü acayip derece tanıdık geliyordu genç kadına. Arianna, onun kim olduğunu çözmeye fırsat bulamadan adam tekrardan konuştu. "Dükkanını dağıttığım için üzgünüm otursana." Arianna, ona ağzı açık kalmış bir şekilde bakarken adam alaycılığını sürdürüyordu.

Arianna öfkelendiğini belirtmek için ayağının dibinde duran devrilmiş sandalyeye bir tekme attı. Sandalye yuvarlanarak biraz uzakta duran başka bir sandalyeye çarptı. Ayağı hafifçe sızlamıştı ama çok acımıyordu. Öyle narin, ağlayıp zırlayan kızlara benzemezdi Arianna. Güzel, seksi ve ilgi çekici olması cesur ve kendini bir şey sananlara hadlerini bildiremeycek birisi olduğu anlamına gelmiyordu. Adama doğru yaklaştı ve işaret parmağını ona doğru salladı. "Bana bak kan emici, eğer beş saniye sonra hala o iğrenç şişedeki kanını içmek istiyorsan ayağa kalkıp burayı toparlasan iyi edersin." Vampirin nasıl bir tepki vereceğini bilmiyordu. Sinirlenip boynuna yapışabilir ya da gülüp geçedebilirdi. Ne yaparsa yapsın Arianna ona bir tane patlatmadan rahat edemeyecekti. Hem de asası ile değil bizzat yumruğunu suratına geçirecekti. Etki edip etmeyeceğini de deneyerek görecekti.

Konu: Geri: Kargaşa Ptsi Haz. 25, 2012 8:19 pm

Ariannanın çok sinirlendiği her şekilde belli oluyordu. Hemen yanında duran sandalyeye bir tekme attı oda yuvarlanarak başka bir sandalyeye çarptı. Onun bu sinirli hareketleri vampirin hoşuna gidiyordu. Eğlenmek için doğru bir kurban seçmişti anlaşılan. Düşüncelerini okuyabiliyordu Cedric'in suratına sağlam bir yumruk geçirmekte kararlıydı büyücü. "Bana bak kan emici, eğer beş saniye sonra hala o iğrenç şişedeki kanını içmek istiyorsan ayağa kalkıp burayı toparlasan iyi edersin." Kendinden emin konuşuyordu. Ama eğlence daha yeni başlıyordu. Cedric ayağa kalkarak dükkanı gezmeye başladı. Her yer dağılmıştı neredeyse bütün masalar paramparçaydı. Sağlam olanları ise birazdan kendisi kıracaktı. Elindeki şişeden bir yudum daha içerek şişeyi yere attı. Tezgaha doğru yaklaşarak içkilerin kontrol etti. Hoşuna giden bir tanesini alarak. ''Demek siz bu iğrenç şeylerden içiyorsunuz.'' Elindeki ve tezgahdaki diğer şişeleride yere atarak kırdı. Arkasına gönerek büyücüye karşı gülümsedi ve ''Aslında haklısın buraları toplamanın zamanı geldi.'' Hemen önünde duran masayı düzeltti ve büyücüye bir göz kırparak aniden kapıya doğru fırlattı. Kapı kullanılamayacak hale gelmişti ve dışarı çıkmaları biraz zor olacaktı.

Konu: Geri: Kargaşa Çarş. Haz. 27, 2012 4:54 pm

Genç cadının sözleri üzerine vampir ayağa kalktı ve dükkanı gezmeye başladı. Kendini beğenmişçesine etrafta dolanıyor olması Arianna'nın sinirine dokunuyordu. Elindeki şişeden bir yudum daha alan vampir şişeyi yere attı. Bunun üzerine yerde kan lekeleri oluşmuştu. Midesi bulanan Arianna bakışlarına kan lekelerinde çevirip vampire bakmaya başladı. Aptal adam, şimdide tezgahta duran içki şişelerini elliyordu. Arianna öfkeyle ellerini yumruk yapmıştı. Bu adam gerçekten de dayak istiyordu. ''Demek siz bu iğrenç şeylerden içiyorsunuz.'' Sözlerinin ardından elindeki şişeyi yere attı. Binlerce parçaya ayrılan şişe Arianna'nın ayaklarına kadar gelmişti. Arianna öyle çok öfkelenmişti ki nefes almakta güçlük çekiyordu. Bu vampir gerçekten iyi bir dayağı hak ediyordu. Ona doğru harekete geçmeyi düşündüğü sırada vampir tekrardan konuşmaya başladı ve bunun üzerine Arianna'da olduğu yerde kaldı.

''Aslında haklısın buraları toplamanın zamanı geldi.'' Arianna bu ani değişim karşısında şoka uğramıştı. Az önce ortalığı dağıtıp duran kendisi değilmiş gibi şimdi de önünde duran masayı topluyordu. Arianna şüpheli gözlerle onu izliyordu. Tam da ondan bekleneceği üzere masayı alıp kapıya fırlatınca Arianna şüphelerinde haklı çıktığını görmüş oldu. Bu adi herifin ortalığı toplayacağını sanarak yanılmıştı. Vampirin gözleri üstündeydi ve Arianna'da öfke saçan gözlerle ona bakmaya başladı. Kapısını da paramparça etmişti ve artık Arianna'nın bir gram sabrı kalmamıştı. Ağır adımlarla vampire doğru yürümeye başladığında bir yandan da tehditkar bir şekilde konuşmaya başladı. "O kapının ve masanın parasını ödeyeceksin, seni adi kan emici!" Vampire doğru yürümeye devam ederken önüne çıkan bir masayı eliyle kenara doğru itti. "Hatta o kırdığın şişenin ve hasar verdiğin diğer şeylerin parasını da ödeyeceksin." Arianna bu kendini beğenmiş herife daha fazla tahammül edemeyecekti.

Adamın önünde durduğunda yumruğunu adama doğru savurdu. En azından suratına temas etmesini umuyordu ancak gözle göremeyeceği bir hızla vampir elini kendi elinin içine hapsetmişti. Canını acıtmıyordu ancak hareket etmesine de izin vermiyordu. Ayağıyla hızla vampirin ayağına bastı ve etki etmesini umdu. Sihre başvurmak istemiyordu. Bileğinin gücüyle bu adamı bir güzel dövmek istiyordu ancak bu mümkün olacak gibi de görünmüyordu. Belki kafasına şişe falan atardı. Nasıl olsa ölmezdi. En azında birazcık canını yakmış olmak Arianna'nın içini rahatlatırdı. Elini vampirden kurtarmaya çalışıyordu. Şu an büyük bir tehlikede de olabilirdi. Bir hareketle vampir boynunu kırabilirdi ama Arianna ondan korkmamakta ısrar ediyordu.

Konu: Geri: Kargaşa Çarş. Haz. 27, 2012 6:08 pm

Cedric'in son yaptıklarından sonra kapı da param parça olmuştu. Saatlerdir kavga ediyorlardı ama ne vampir nede büyücü yorulmamışlardı. Dükkan için ayni şeyler söylenemezdi. Artık kullanılamayacak haldeydi. Giriş kapısından tutunda muutfak tezgahlarına kadar heryer darmadağan olmuştu. Yerler cam kırıkları ve kan lekeleriyle doluydu. Görünen oki Arianna birkaç hafta dükkanından uzak yaşayacaktı. Saatin kaç olduğunu ikiside bilmiyordu. Hava çoktan kararmış olmalıydı. Dışardan meraklı insanların sesleride gelmiyordu artık. Dağılmış olmalıydılar. Arianna büyük bir öfkeyle kapının nasıl parçalandığını izliyordu. Artık sabredecek gücü kalmamıştı. Aşırı sinirlendiği her halinden belli oluyordu. Hele o gözleri. O bakışları başka birine atsa heralde korkup kaçardı. Ama Cedric korkmuyordu. Adeta daha da sinirlenmesini istiyordu. Vampirin gözlerinin içine bakarak , ona doğru yürümeye başladı. Tehdit eder gibi konuşmaya başladı. "O kapının ve masanın parasını ödeyeceksin, seni adi kan emici!" Çok sert konuşuyordu tamda kan emicinin istediği gibi. Cedric'in üzerine doğru yürümye devam ediyordu. Karşısına çıkan bir kaç masayı eliyle iterek yolunu açmaya çalıştı. "Hatta o kırdığın şişenin ve hasar verdiğin diğer şeylerin parasını da ödeyeceksin." Bu kırdıklarının masrafı ha. Ama onun o kadar parası yoktuki. Kazanması içinse uzun süre çalışması gerekirdi. Ama çalışmayı sevmiyordu onun için varsa yoksa eğlenmekti. Admın önünde durarak. Sağlam bir yumruk salladı. Ama vampir ondan hızlı çıkmıştı. Sağ eliyle bayanın yumruğunu kavradı. Gözlerinin içine bakarak '' O kadar param olduğunu sanmmıyorum'' Arianna'nın canı yanmış olmalıki kurtulmaya çalıştı. Kurtulmayı başaramadı. Bunun yerine vampirin ayalarına basmaya başladı. Bunlar sonuç vermemişdi. Ne yaptıysa vampire zarar verememişti. Tekrar gözlerinin içine baktı bayanın. Gülümseyerek ''Biliyormusun çok tatlısın ama hırçın kızları sevmem'' Dedi. Ellerini bırakarak çevresinde dönmeye başladı. Önceden onun hakkında duydukları geldi aklına. Annesi çoktan ölüp gitmiş , babaları ise onları önemsemiyordu. Hırçın biri olmasının sebebi buydu anlaşılan. Etrafında attığı turu sonlandırdı. Daha da yaklaştı Ariannaya. Gözlerinin içine bakıp sinsice gülümsüyordu. '' Söylesene, başıboş büyüdüğün için mi böylesin?''

Konu: Geri: Kargaşa Perş. Haz. 28, 2012 4:08 pm

"O kadar param olduğunu sanmıyorum." Arianna daha fazla bu saçmalığa katlanmak istemiyordu. Bu salak herif sinirlerini zorlamakla kalmıyor, bir de yalan söyleyip, dalga geçiyordu. Öfkeli gözlerle ona bakmayı sürdürürken adam tekrardan konuşmaya başladı. "Biliyor musun çok tatlısın ama hırçın kızları sevmem." Sözlerinin ardından hızla Arianna'nın elini bıraktı. Kolunu ovuşturmamak için zor duran genç cadı onun bu küstahlığıyla çılgına dönmüştü. Sanki kan emicinin ne düşündüğü çok umurundaymış gibi. Onun söylediği sözler bile umurunda değildi. Tek derdi geçim kaynağı olan dükkanının zarar görmüş olmasıydı. Aptal babasından yardım dilenmek istemiyordu ya da işkolik kardeşinden. Kendi başının çaresine bakmayı uzun zaman önce öğrenmişti ve kimseye muhtaç değildi. Yine de dükkanın gördüğü hasarı onarmak onu zorlayacaktı. Belki ek bir iş bulurdu. Bir barda şarkı falan söylerdi ancak bunu yapacağından emin değildi. Bu salak kan emici gibi pisliklerin başına bela olmasını istemiyordu. Artık sihrine başvurmanın zamanı da gelmişti.

Kan emici etrafında dolanırken genç cadı da elliyle asasını yokladığı. Hala yerinde olduğunu bilmek içini rahatlatmıştı. Mugglelar'ın durumunu şimdi daha iyi anlıyordu. Serserilerle başa çıkmak onların için zor olmalıydı. Kan emici etrafında dolaşmayı bitirdiğinde Arianna'nın önünde durdu ve ona biraz daha yaklaştı. Arianna geri adım atmak istiyordu ancak bu hareketin onun korktuğu yönünde bir izlenim bırakacağını düşünerek olduğu yerde durmayı tercih etti. "Söylesene, başıboş büyüdüğün için mi böylesin?" Arianna bu sözler üzerine şoka girdi. Onun nasıl büyüdüğünü nereden bilecekti ki? Kimden ne duymuştu ya da zihnini mi okuyordu? İkinci seçenek Arianna için daha muhtemeldi. Neden birileri onun hakkında bu kan emiciye bir şeyler söylerdi ki? Genç cadı silkelendi ve kendine geldi. Artık şaşkın bakışlarından eser yoktu. Yeniden öfkeli gözlerle ona bakmaya başlamıştı. Belki biraz da merak vardı bakışlarında.

"Sen ne hakla benimle bu şekilde konuşursun?" Arianna işaret parmağı ile onun göğsünü dürterken sesinin titrememesi için elinden geleni yapıyordu. Ailesi hakkındaki konuşmalar onu her zaman sinir ederdi. Küçükken bu yüzden ağladığı olmuştu ancak artık büyümüştü. Yine de gözlerinin dolmasına engel olamamıştı. "Sen yaşamaktan ne anlarsın ki? Donmuş, kalbi olmayan iğrenç yaratığın tekisin." Arianna daha fazla dayanamadı ve bir adım geri çekildi. Bu iğrenç herifin yüzüne bakmaya tahammülü bile kalmamıştı. Arkasını döndü ve sesinin titrememesi için bir kez daha uğraş verdi. "Senin tek bildiğin etrafı dağıtıp, masum insanların hayatını emmek. Tıpkı bir sülük gibisin ve kalkmış bana hırçın demeye kalkıyorsun." Adamın sessizliğinden cesaret aldıkça daha da konuşmak istiyordu ancak söylediklerini yuttu ve onun yüzüne bakmadan devrilmiş bir sandalyeyi kaldırdı. "Defol git barımdan! Vicdanı olmayan birinden dağıttığı gibi buraları toplamasını istemekle hata ettim. Defol şimdi!" Öfkeden elleri titreyen genç kadın bir sandalyeyi daha yerinden kaldırdı. Vampirlerin birer pislik olduğunu anlamış oldu. Onlarda kalp namına bir şey yoktu gerçekten de.

Konu: Geri: Kargaşa Perş. Haz. 28, 2012 5:20 pm

Arianna vampirin sorularını karşısında tekrar şoka girmişti. Bu kez sınırı aşmıştı Cedric.
Büyücü saldırmak için yeterince öfkelenmişti. Bunu yapabilirdi. Belki de vampiri alt edebilirdi. Ama yapmayacaktı. Artık vampiri ve yaptıklarını umursamıyordu. Öfkeli gözlerle ona doğru bakarken, üzerine yürümeye başladı. İşaret parmağıyla gögsünü dürterek. "Sen ne hakla benimle bu şekilde konuşursun?"Dedi. Sesi titriyordu. Ağlayacak gibi oldu kendini, zor tutuyordu. "Sen yaşamaktan ne anlarsın ki? Donmuş, kalbi olmayan iğrenç yaratığın tekisin." İşte bu sözü. Cevap veremedi Cedric. Neden böyle şeyler yapmıştıki? Ona eğlenceli geliyordu. Ama bu sefer eğlenmeyi abarmıştı. Sahipsiz büyüdü için, kötü biri olan kendisiydi aslında. Hiç bir zaman gerçek bir dostu olmamıştı. Vampirler bile sevmiyorlardı onu. Çevresindekiler sadece güçlerinden yararlanmak istiyordu. Bu yüzden böyleydi Cedric. İnsanları kıskandığı için eziyet ediyordu onlara. Kendinden başka biri daha düşünüyordu artık, Arianna'yı. Asırlardık ilk defa birini düşünmüştü. Daha önce hiç yaşamadığı duyguları yaşıyordu şimdi. Acımak, üzülmek ve başkalarını düşünmek gibi. İçin ağlamak geliyordu vampirin. Yapamıyordu, böyle bir özelliği yoktu onun. Üzüldüğünü belli etme gibi bir ihtimali yoktu. Belki vampirinde üzüldüğünü görse, biraz olsun rahatlardı büyücü. Söyleyecek hiçbir şeyi yoktu. Sözlerinin onu daha da üzeceğini düşünüyordu. Arianna bir kaç adım geriye çekilerek, yerdeki sandalyeyi kaldırdı. Cedric'in yüzüne dahi bakmıyordu. Tİksiniyordu ondan. "Defol git barımdan! Vicdanı olmayan birinden dağıttığı gibi buraları toplamasını istemekle hata ettim. Defol şimdi!" Sözünü bitirir bitirmez, diğer bir sandalyeyide yerinden kaldırdı. Temizliğe başlamıştı. Sinirden ellleri titriyordu. Ona yardım etmek istiyordu cedric. Fakat yapamıyordu, bu cesareti kendinde bulamıyordu. Özür dilemeyi düşündü. Amat büyücü yine dalga geçtiği düşünecekti. Haklıydıda onun yerinde kim olsa aynilerini düşünürdü. Gitmekten başka çaresi kalmamıştı vampirin. Son kez yüzüne baktı bayanın. Bu kez alay eder gibi gülümsemiyordu. Üzüldüğü belliydi gözlerinden. Yavaş ve bitkin adımlarda kapıya doğrı yöneldi. Tabi kapının olması gereken yerde, çöken duvardan başka birşey yoktu. Sinirlerine hakim olamadı. Kendine küfrederek, duvara bir tekme attı. Dükkanı bir toz bulutu kapladı. Yine bir salaklık yapmıştı. Dahada sinirlendi kendine. Dışarıya doğru bir adım attı. İstesmsizde olsa, büyücünün düşüncelerini farketti. Çok üzülmüştü. Cedric dayanamadı içeriye girdi. Toz bulutu yok olmuştu. Tekrar baktı büyücüye bitkin bir şekilde. Gözleri özür diler gibiydi. Cesaretini topladı. En azından özür dilemeyi deneyecekti. İleriye doğru iki adım attı. Titreyen sesiyle konuştu ''Herşey için özür dilerim inan bana bu sefer alay etmiyorum. Lütfen izin ver yaptıklarımı telafi edeyim.''