O kadarda yoğun olmayan, sakin bir iş gününden sonra eve kapanmasının hiç bir anlamı olmadığı kanaatına varmıştı. Gidip biraz aklını dağıtabileceği, uzun süre stres altına girmeyeceği bir şeyler yapmak istiyordu. Fakat pek yapacak bir şeyler gelmiyordu aklına bu yüzden rutin haline gelmiş olan Ateş Viskisi Barına yönelmişti. Kapıyı aralayıp kendini içeri attığında ilk olarak etrafa göz gezdirip herkesin yüzlerini taradı ve sonuç her zaman aynıydı. Bir kaç tanıdık sima ve bir kaçda Bakanlıktan meslektaşları. Doğrudan bara yürüyüp tırmanmıştı yüksek bar taburelerinden birine. Barmen neredeyse koca barda en iyi tanıyan kişiydi Mark'ı ve bu biri için oldukça kötü bir şey diye düşünüyordu. Kendi haline asla acıyacak biri değildi hatta hoşuna gittiği nadir zamanlar bile oluyordu. Yalnız kalmaya o kadar çok alışmıştı ki etrafında kalabalık bir grup olduğunda nefes alamaz hale geliyordu. Anlaşılan halinden oldukça memnundu. Barmen daha Mark'ı görür görmez viskisini hazırlamış olsa gerek ki siparişini vermeden viskiyi önüne bırakıp onaylamasını beklemişti. Marcus gülümseyip başıyla onayı vermişti. İçkisinden büyük bir yudum alıp etrafa tekrar göz gezdirmeye başlamıştı. Bir kadın takılmıştı gözüne. Aslında ilk başta nereden tanıdığını hatırlamak için bakıyordu fakat daha sonra tatlı bir yüze dik bakışlar attığın farketti.