Senden Önce, Senden Sonra

Mesaj Sayısı : 393 Yaş : 29

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] x
Isaac Lincoln & Larissa Wartiox

Mesaj Sayısı : 393 Yaş : 29

Konu: Geri: Senden Önce, Senden Sonra Çarş. Tem. 11, 2012 1:12 pm

Uzun süre olmuştu onu görmeyeli, o köprüde yaşadıklarımızdan beri. Koridorlarda ve derslerde karşılaştığımızda birbirimizle merhabalaşmıyorduk bile. Bu oldukça can sıkıcıydı, ama ona zaman tanıyordum. Ayaklarım beni göl kenarına götürmüştü şimdi, belki orada görürüm umudu ile. Göl kenarında geçirdiğimiz günler gelmişti gözümün önüne, umutsuzlukla oraya gelmiştim şimdi. Gözlerim onu arıyordu, ilerde tam göl kenarında çimlerin üzerine uzanmış arkadaşlarını gördüm, kalbim durmuştu sanki. O da orada olabilir miydi? Koşar adımlarla oraya gittim adeta. Kızların önünde durup dikildim, hepsi anlamsızca suratıma bakıyordu; ama o yoktu. Bir şeyler söylemem gerekiyordu, bu yaptığım aptallıktı. Kaitlynn'a doğru yaklaştım. ''Merhaba, ben size Larissa'yı soracaktım. Bakındım ama göremedim hiç bir yerde.'' Ne anlayacakları umrumda bile değildi. Hatta Larissa'nın onlara olanları anlatmış olup olmadığını bile umursamıyordum şuanda. “Kütüphanede Isc o, ödev yapacağını söyledi.” Teşekkür ederek hemen yanlarından ayrıldım. Binadan içeriye girdiğimde duvara yaslandım ve durdum. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu şimdi. Yürüyen merdivenlere doğru ilerledim, kütüphanenin olduğu yere gelmiştim şimdi. Yavaşca içeriye girdim, gözlerim Larissa'yı arıyordu ama görünürlerde yoktu. Kıyıda köşede kalan masalara doğru ilerledim, evet onların birinde oturmuş bir parşömen kağıdına bir şeyler karalıyordu şimdi. Yüzü masada olduğu için geldiğimi görmemişti. Nasıl bir giriş yapmalıydım? Beynim durmadan çalışıyordu, onun söylediklerinden tek anladığım ise; samimi bir şekilde davranmamam gerektiğiydi. Masanın tam yanındaydım şimdi, ama hala görmemişti beni. Yada görmemezliğe mi vuruyordu? Ellerimi masanın üzerine koydum ve ona doğru hafif eğilerek ''Merhaba, oturabilir miyim?'' dedim. Cevap vermesini bekliyordum, bu alışık olduğum bir şey değildi. Normalde sormadan yüzsüzce otururdum, ama bu defa farklıydı. Zaten hissettiklerimde öyleydi.

Mesaj Sayısı : 393 Yaş : 29

Konu: Geri: Senden Önce, Senden Sonra Çarş. Tem. 11, 2012 2:10 pm

Başıyla onaylamıştı şimdi beni. Ürkek bir kuş gibi oturdum karşısındaki sandalyeye. Susuyordum, susmayı tercih ediyordum daha doğrusu. Gözlerim onun dışında her şeydeydi. Kitaplarla dolu rafları tarıyordum, sanki görebiliyormuşum gibi kitapların ciltlerinde yazanları okumaya çalışıyordum. Bu sessizlik kulağımı tırmalıyordu artık, ama kararlıydım. Bir şeyler demesini bekliyordum, en ufacık bir şey dese içimde ne varsa dökecektim adeta. Midemdeki yumru gitgite büyüyordu, midemin bulantısıda buna eşlik ediyordu. Sanki ağzımı açsam bütün herşeyi kelimeler ile kusacak gibiydim. “O gün için özür dilemeliyim. Sanırım korktum. Bilmiyorum. Yani ne yapacağımı bilemedim sadece.” Beklediğim şeyde bu değil miydi zaten? Şimdi neden donup kalmıştım? Özür dilemesi gereken o değildi ki, tabikide gidecekti. O doğru olanı yapmıştı. ''Bak Larissa, özür dilemene gerek yok, sen hiçbir şey yapmadın.'' Yutkundum, boğazım acıyordu, ağzım kurumuştu. Bana ne oluyordu? ''Korkmanada gerek yok. Ben, ben sana asla zarar vermem.'' Uzanıp yavaşca elini tuttum, çekse bile umursamayacaktım çünkü buna hakkı vardı. ''Belki doğru bir başlangıç değildi, biliyorum. Ama her şeyi açıkca konuşmalıyız.'' Evet söyliyeceklerim bu kadardı. Yani şimdilik. Tuttuğum elini bıraktım ve sandalyemin arkasına yaslandım. Kalbim çok hızlı atıyordu.

Mesaj Sayısı : 393 Yaş : 29

Konu: Geri: Senden Önce, Senden Sonra Çarş. Tem. 11, 2012 3:44 pm

Bir şeyler söylemesini bekliyordum. Ne düşündüğünü öğrenmem lazımdı, neler hissettiğinide öyle. Ve birbirimizi anlamamız lazımdı. “Orada neler olduğunu bilmiyorum. Nasıl geliştiğini anlamadım bile.” Evet bu konuda haklıydı, bende öyle düşünüyordum. Her şey aniden gelişmişti, dudaklarımız birbiriyle aniden buluşmuştu. Hatırlayınca irkildim. O anları aklıma getirince garip hissediyordm, en iyisi onlara pek değinmeden konuşmaktı. Tabi bu ne kadar mümkünse. Aklımda çok fazla cevaplanmamış soru işareti vardı. Bu soruları yanıtlamam için ona ihtiyacım vardı. Tek başıma halledebileceğim bir şey değildi. Bu yük, çok fazla ağır geliyordu bana. “Bak, üzerinde her hangi bir sorumluluk hissetmeni istemiyorum. Olanlar kimsenin suçu değildi sonuçta. Senden bir beklentim yok.” Benden bir beklentisi olmadını biliyordum. Anladığımı göstermek istercesine başımı aşağı yukarı salladım. O gün ya bizim dostluğumuzu bitirecekti, yada önümüze bir aşk sunacaktı. Seçim bize aitti, ama birbirimizi iyice anlamamız gerektiğinide biliyordum. Dile getirmese bile bana inanmadığını hissediyorudum. Ve bu beni oldukça üzüyordu. Beni gerçektende seviyor muydu? O gün gölde öyle söylemişti, ama ne kadar ciddiydi? Bu düşündüklerim ondan şüphe duyduğum için falan değildi, ama belkide o anın heyecanına kapılıp öyle söylemişti. ''Larissa beni seviyor musun? O gece beni sevdiğini söylemiştin. Bunu bilmek istiyorum, bunu bilmeye hakım var.'' Eğer cevap olarak beni sevdiğini söylerse, ona kendimi inandırmak için her şeyi yapabilirdim. Ama söylemesi gerekiyordu, benimde kendime güvenmem için bana yardımcı olması gerekiyordu. Dirseklerimi masaya dayadım ve kafamı ellerimin arasına aldım. Başım çatlıyacak gibiydi. Bu yük gerçektende çok ağır geliyordu bana. Belkide daha önce bunları yaşamadığım için böyle hissediyordum. Aslında hissettiğim ney adını bile koyamıyordum.

Mesaj Sayısı : 393 Yaş : 29

Konu: Geri: Senden Önce, Senden Sonra Çarş. Tem. 11, 2012 4:14 pm

Artık çok fazla sıkılmıştım, bu hava beni çok geriyordu. Hayatımda ilk defa yapmaya çalıştığım bu şey beni gitgide sıkmaya başlamıştı. Sanki boğazımdan bir el vardı ve beni boğuyordu. Üzerimdeki gömleğin düğmelerini açtım. Bunu yaparken irkildim, aklıma astronomi kulesinde ki o gece gelmişti. Larissa ile tüm soru işaretleri kafamdayken ve herkes bizi sevgili sanarken ben ona ihanet etmiştim. Aslında sevgili değildik ama onuda öpmüştüm. Okulda öpmediğim kız var mıydı ki? Ne kadar da mide bulandırıcı birisiydim ben böyle. Yakışıklıyım diye bunları yapmam gerekmiyordu ki. O el boğazımı daha da sıkmaya başladı, ne pahasına olursa olsun bir düğmemi daha açtım. “Eğer bir şeyler hissetmeseydim orada beni öpmene izin vermezdim Isaac. En azından arkadaşlığımız için yapmazdım bunu.” Sonunda beklediğim cevap gelmişti. Zaten cevabınıda bildiğim bir soruydu bu. Kafamı kaldırdım ve arkasına yaslandığı saldalyeye doğru sandalyemi yaklaştırdım. Daha yakındık şimdi, gözlerimi gözlerine diktim. ''Larissa, evet bir şeyler yaşadık, ikimizde bunları inkar edemeyiz. Ama önemli olan neden yaşamış olduğumuz. Düşüncelerini okuyabiliyorum sanki, bana güvenmediğini gözlerinden anlıyorum. Bende kendime güvenmiyorum ya zaten. Ama her şey değişebilir öyle değil mi? Her kızla bunu yaşadığımıda biliyorum, ama inanmanı istediğim bir şey var ki, hiç birinde seninle olanda hissettiklerimi, hissetmiyorum.'' Evet içimdeki her şeyi korkusuzca dökmüştüm ona. Neyle karşılaşacağımı bilmiyordum ama umursamıyordumda. Daha da ileri gitmeliydim, bu yolun dönüşü yoktu artık. Uzandım birbirine kenetlediği kollarını açtım ve iki elinide ellerimin arasına aldım. ''Seni seviyorum.'' Bu iki kelime kolayca dökülmüştü dudaklarımdan ve teredütsüzce.

Mesaj Sayısı : 393 Yaş : 29

Konu: Geri: Senden Önce, Senden Sonra Çarş. Tem. 11, 2012 5:29 pm

Ellerini tuttuğum genç kızın yüzü ifadesizdi. Duygularını, düşüncelerini saklıyor gibiydi, yüzünden hiç bir şey anlayamıyordum. Ama tek emin olduğum şey, bana güvenmediğiydi. “Isaac… Sen emin misin? Farklı olacağından emin olabiliyor musun? Çünkü ben sana güvenmek istiyorum. İnanmak istiyorum. Ama en ufak bir ihanetin bile…” Tamda tahmin ettiğim gibiydi işte, ne bekliyordum ki? Benim gibi birine güvenmesini mi? Geçmiş üstüme bir karabasan gibi çökmüştü şuanda. Gözlerim kararıyordu, ilk defa hissettiğim bu şeyleri artık kaldıramadığımın farkına vardım. Güvenmemekte haklıydı, ama ben ilk defa böyle hissederken aldığım tepkiler beni gafil avlamıştı. Ellerimi ellerinden çektim ilk, sonra sandalyemi itip ayağı kalktım. Şimdi onun başında dikiliyordum. ''Bak Larissa, bana güvenmediğini biliyorum, bilmem kaç defa daha söyleyeceğim.'' Yutkundum, sesimin tonuna dikkat etmeliydim, onu kırmak istemiyordum. Sandalyesinin kollarına tutundum ve üzerine doğru eğildim. Nefesi şimdi yüzümdeydi. ''Ama bana bir şans tanırsan, seni şaşırtacağıma eminim. Beni daha önce böyle görmediğinede öyle. Bu sana belki kararında yardımcı olur. Ne zaman istersen ben buradayım.'' Yanağına ufak bir öpücük kondurdum ve rafların arasından çıktım. Bir an durdum kafamı ona doğru çevirdim ve ''Seni seviyorum.'' dedim. Evet bu on dakika içinde ikinci söyleyişimdi. Sanırım delirmiştim. Kütüphane kapısına doğru ilerken başım daha fazla dönmeye başlamıştı şimdi.

Mesaj Sayısı : 393 Yaş : 29

» Yıllar Sonra
» sonra bulcaz biz
» Yıllar Sonra
» Uzun Bir Aradan Sonra
» Uzun bir aradan sonra...

Senden Önce, Senden Sonra

Senden Önce, Senden Sonra

Similar topics

Similar topics