Aritmansi dersinin sıkıcılığından kurtulmak için köprüye gelmişti. Ayaklarının altında uzanan manzara hoşuna gidiyordu. Elini saçına attığında eline gelen sert bir şey dikkatini çekti ve saçından çekip aldı. Silgi parçasına bakıp gülümsedi. Derste sarışın manyak bir kızın eseriydi bu. Kafasını sağa sola salladı ardından silgiyi aşağı fırlattı. Manzara sonsuzmuş gibiydi. Sanki bütün her şeyi içine alabilecekmiş gibiydi. Kar yağmaya başladığı zaman daha eşsiz ve güzel bir görüntü çıkıyordu karşısına. Köprü öğrencilerin pek uğradığı bir yer değildi şu aralar. Yere oturdu ve bacaklarını uzattı. Kafasını geriye doğru yasladı ve temiz havayı içine çekti. Temiz havanın içinde ona ait olmayan yapaylık yüzünden gözlerini açma gereği duydu. Çiçekli güzel bir parfümdü bu. Kızın saçlarından etrafa yayılıyordu. Bu o kızdı. Hararetli hararetli bir yerlere gidiyordu. Birileriyle uğraşmak istiyordu ve bu kız şuan biçilmiş kaftandı onun için. Yerinden hızla kalktı ve cebinden bir silgi çıkardı. Hızla köprünün sonuna geldi ve kopardığı silgi parçasını kızın kafasına attı. Biriz orantısız ve büyük bir parça olmuştu bunu kanıtlayan bi şekilde kız hışımla arkasını döndü. Köprünün köşesine yaslanmış olan Ivan kendi kendine gülüyordu. Kız saçından büyük silgi parçasını çıkarıp hızla Ivan'ın yanına yürümeye başladı. Ellerini cebine sokan Ivan kızdırdığı bu güzel kızın gününün en eğlenceli kısmı olacağına dair bahse girebilirdi. Kızın konuşmasına fırsat vermeden koyu bir rus aksanıyla "Bilirsin her şey karşılıklıdır. dedi ve gülmeye devam etti. Kendini küçük bir çocuk gibi hissetsede umurunda değildi çünkü uzun zaman sonra böye gülüyordu. Küçük şeylerden mutluluk çıkarmak zorundaydı hepsi bu. Sinirlenen kızın gerçekten güzel olduğunu fark etti. Sarı saçları güzel bir anka kuşunun tüyleri gibi capcanlı ve parlıyordu. Yüzünde ki ifadeyse saf ve temizdi. Onun hayatına uzak şeylerdi bunlar ama olsun. Sonuçta kıza zarar vermeyecekti. Sadece biraz uğraşıyordu. Hogwarts sınırları içinde iz ona ulaşamazdı nasıl olsa. Yani köprünün öbür tarafına kadar ki bunu yapmayacaktı. Kimsenin hayatını tehlikeye atamazdı.

Kızın öylesine kızgın ve kızdıkça kızarması Ivan'ın hoşuna gitmişti. Kız Ivan öyle dedikten sonra gözlerini yukarı dikti ve "Kısasa kısas için çok doğru bir zaman değil, gerçekten," dedi. Hmm, emin miydi? Çünkü Ivan için her zaman uygundu. "Normalde o silgi parçasını sana yedirebilirdim ya da hiçbir şey yapmadan çekip gidebilirdim ama yapmayacağım," dedi. Ivan daha fazla gülmemek için kendini biraz daha sıkıyor ve kızın bu hallerini sükunetle izliyordu. Karşıdaki direğe de o yaslandı ve "Aksine iyi bir şey kısasa kısas. Fakat doğru zamanda yapılmazsa çok sinir bozucu bir şey. Seni tanıyorum zaten. Ha bir de ruh öküzüme kullandığın tavır hiç hoş değildi," Ruh öküzü de neydi? Evet onu görmüş olabilirdi ama tanımak biraz kapsamlı bir cümleydi. Kız aynı hışımla sırtını duvardan kaldırdı ve ayakları birbirine dolanıp yere yapışmadan önce Ivan onu bir refleksle tuttu ve bunun karşısında kahkahalarını daha fazla saklayamadan gülmeye başladı. Önündeki kız utançla başını öne eğdi ve önünde birleştirdiği ellerini sanki daha önce hiç görmemiş gibi incelemeye başladı ve parmaklarıyla oynamaya başladı. Ivan kızın gözünün önüne gelen saçı çekti. Kız ellerinin ilginçliğine öyle dalmıştı ki Ivan: "Bence önce biraz dikkat dersleri almaya başlayabilirsin. Ayrıca ruh öküzü de ne? Her neyse baya bir yaratıcı olmuş. Kısasa kısas her zaman iyidir Melenié," dedi kızın ismini doğru söyleyememişti. Bazen böyle oluyordu. Sözcükleri genelde farklı ve yanlış söylerdi. Kız kafasını kaldırıp bu yanlışlığa güldü. Ivan olduğu yere çöktü. "Otur istersen işin yoksa, yani derslerde millete boş tehditler savurmaktan başka?" dedi ve bıyık altından gülmeye başladı. Bu kızla uğraşmak gerçekten çok hoşuna gitmişti. Hem sakar hem tatlıydı. Şu sıkıcı hayatına biraz renk katmaya başlamıştı şu bir kaç saat içinde.

Kız Ivan'ın karşısında değişik bir biçimde yarı oturur yarı çömelir biçimde durmuştu. Sesinde hissedilir bir alaycı tonla "Aslında seninle uğraşmaktan başka çok işim var, Iven," oh çok komikti. Başına hep böyle şeyler açardı bu aksan. Bundan kurtulamıyordu, hoş kurtulmak istemiyordu da hatta her yerde rusça konuşulsun istiyordu ama malesef olacak şey değildi. Kendi kendine iç çekti. "Genelde dersten daha çok başka yerlerde tehdit savururum, ama genelde gayet dolu olurlar. Ayrıca ruh öküzüm, Anastacia. Anlamaman çok ilginç." Onun o kız olduğunu anlamıştı fakat ruh öküzü de neydi ki? Ruh eşi vardı, hayat arkadaşı vardı da ruh öküzü bir ilkti yani. Kız daha fazla o değişik pozisyonda kalmaktan vaz geçerek genç büyücünün önüne oturmuştu. "Sakarlık genlerimde var, insanların özellikleriyle dalga geçmen hiç hoş değil, Iven Endersen." Na na na. Bu bir özellik değildi ki. Ayrıca onun yaptığı da kabalıktı ama Ivan buna takılmıyordu aksine hoşuna gidiyordu kızın böyle kızgın cümleleri. O bunları düşünürken genç cadı iyice rahata bağlayarak yere uzandı ve ellerini kafasının altına koydu. "Sen ne dengesiz bir kızsın ben anlayamadım MELENİé, dedi özellikle son cümlesini bastırarak. "Açıkcası biraz daha dikkatle özellik dediğin bu sakarlıktan kurtulman söz konusu olabilir. Ha birde ruh öküzü adı altında kimden bahsettiğini anlamıştım da ruh öküzü ne diye sormuştum sana. Her neyse."

Kızın büründüğü havadan kırıldığını anlamıştı Ivan. Oysaki o gayet eğleniyordu ama kızlar işte, kendileriyle dalga geçilmesinden ne zaman hoşlanmışlardı ki? Kızın bu halinden yaptığı eşşekliği anlayarak biraz daha ciddi bir havaya bürünerek kızın söylediklerini dinlemeye başladı. "Ah, üzgünüm Bay Ivan. Dalga geçmek sizin işinizdi. Ayrıca sakarlığımdan memnunum, ondan kurtulmak istemiyorum. Hı, bir de ruh ikizi ile öküz olduğumuz birleşiyor bunu daha kaç kere söyleyeceğim bilmiyorum. Her neyse," vesaire vesaire diye geçirdi aklından. Kızların bu birbirlerine bağlı olma durumunu anlayamıyordu ne gereksiz bir şeydi bu böyle.. "Aşağılanacak halim hiç yok Bay Ivan. Başka bir sorununuz yoksa gitmek istiyorum." Kızın tripçil ses tonundan dolayı gülmek istese de kendini tutmuş ve ciddiyetini bozmamıştı. Bu kızı kırmak istemiyordu sonuçta. Üzgünüm, kırmak istememiştim. Sende çok alıngansın. Kısasa kısas yapıyorduk unuttun mu? dedi ve cebindeki silgiden bir parça daha alıp kızın alnına attı. Ayrıca ne zaman istersen gidebilirsin sonuçta seni burada zorla tutmuyorum," dedikten sonra her zamanki iplemez havasını takınarak arkasına yaslandı ve bacaklarını önüne uzattı. Bu günlük eğlence görünüşe bakılırsa son bulmuştu ve sıkıcı şeylere dönmesi gerekiyordu. İç geçirdi ve manzaranın tadını çıkarmaya devam etti.

Ivan alaycı ses tonunu sürdürüyordu. "Üzgünüm, kırmak istememiştim. Sende çok alıngansın. Kısasa kısas yapıyorduk unuttun mu?" dedi ve cebindeki silgiden bir parça daha alıp genç kızın alnına attı. "Ayrıca ne zaman istersen gidebilirsin sonuçta seni burada zorla tutmuyorum," dedikten sonra her zamanki iplemez havasını takınarak arkasına yaslandı ve bacaklarını önüne uzattı. "Kısasa kısas bazen büyük şeylerle yapılmalı Bay Ivan," diyerek asasını cebinden çıkardı. "Anteoculatia!*" diye bağırarak gülümsedi. Tek kaşını kaldırdı ve kollarını tekrar bağladı. Genç kız, "Sana söylemiştim, benimle uğraşmak için doğru bir zamanlama değil demiştim. Ah, siz erkekler hepiniz aynısınız! Hepinizden nefret ediyorum," diyerek oradan uzaklaştı. Evet bu sitemler Ivan'a değildi. Francisco'nun sinirini bir bakıma Ivan'dan çıkarıyordu. Alacağı ceza umrunda bile değildi. Rahatlamıştı ve bu onu gerçekten mutlu ediyordu. Ivan ile diğer dersliklerde, kısasa kısas olayının çok uzun sürmemesini istiyordu. Bu sefer gerçekten daha komik ve kötü büyüler onları bekliyordu.

Rp Sonu.

*Kurbanın saçlarını boynuza dönüştüren büyü.