Dürüst olmak gerekirse düellolar beni korkutuyordu. Ancak yine de her sene başvuru yapıyor ve düellolara katılıyordum. Belki de mazojisttim, bilmiyordum. Galiba düellodaki belirsizlik, heyecan ve açlık beni heyecanlandırıyordu, bilmiyordum. Her ne kadar ürksem de bu ürkme hissi hiçbir zaman düellolara başvurmama engel olmamıştı. Diğer cadı ve büyücülerle beraber, kura çekilmesini beklerken sabırsızca sallandım, bir an önce düellonun başlamasını istiyordum. Profesör Hemsut kağıtların olduğu yerden iki tane katlanmış kağıt seçti ve isimleri okudu. Düeollo yapacak olan kişiler ben ve Holly'dik. Adım söylendiğinde dalgınlığı bir kenara bıraktım ve vakit kaybetmeden yukarı, düello alanına çıktım. Karşımda durmakta olan Slythor Holly'e baktım. Doğrusunu söylemek gerekirse bu kızı hiç mi hiç sevmiyordum ve bu gerçekten çok iyi bir şeydi çünkü düello boyunca acıma duygusundan yoksun biri olmayı planlıyordum. Düello selamımızı verdikten sonra yine ifadesiz bir şekilde birbirimize bakmaya başladık. Vakit kaybetmeden duruşumu aldım ve gözlerimi kıstım. Bir Slytherinli'ye acımamak benim için hayattaki en kolay şeylerden biri olacaktı, bu yüzden hemen asamı çıkardım ve yüzümde kendimden emin bir ifadeyle hangi büyüyle başlamam gerektiğini düşünmeye başladım. Fazla oyalanmamam gerektiğini biliyordum. Birkaç saniye geçtikten sonra, asamı daha da sıkı ve Holly'e doğru tuttum. "Densauego!" diye bağırdıktan sonra ışık süzmesinin asamdan çıkıp Holly'e doğru gidişini seyrettim.