|  Konu: Mutlu Son  Cuma Ekim 26, 2012 8:03 pm | |
| |
|
| | Konu: Geri: Mutlu Son Salı Ekim 30, 2012 10:24 pm | |
| "Çok mu oldu acaba?"
Çocukça bir hareketle yanaklarımı şişirdim ve aynadaki yansımama baktım. Dave ile terasta buluşacaktık ama bugün için 3 gün önceden seçtiğim elbise şu anda gözüme gereğinden fazla şatafatlı görünüyordu. Üstelik Ağustos ayında falan da değildik. Dudağımı ısırıp gardırobuma baktım. Sanırım başka bir şeyler bulmam gerekliydi.
Birkaç dakika sonra üzerime kayık yakalı ince bir kazak ve şort geçirmiş, kuleden inen merdivenlerde koşturuyordum. Aslında geç kalmamıştım ama söz konusu olan kişi Dave ve söz konusu olan buluşma Dave'le olan buluşma olunca insan ister istemez heyecanlanıyordu. Cadılar Bayramını düşündükçe sıcak basıyordu ve açıkçası onunla uzun bir gece geçirme düşüncesi bu sıcağa pek de yardımcı olmuyordu. Siyah iç çamaşırlarımı mı giyseydim? diye düşündüm adımlarım bir iki saniye duraklarken. Yukarı çıkıp değiştirebilirdim. Gerçi şimdikiler de kırmızıydı ama... Çok mu iddialı olurdu? Elimi saçlarımın arasından geçirip derin bir nefes aldım. Saçmalamaya başladığımı hissetmiştim. Ayrıca paranoyaklaşıyordum. Hem bu gece... Öyle bir şey olacağı ne malumdu ki?
Terasa doğru yaklaşırken yüzümü kaplayan gülümsemeye mani olamadım. Dave'i gereğinden fazla özlemiştim ve yüzümü tekrar boynuna gömüp onunla dolu bir nefes alma isteği içimi kemiriyordu. Terasa çıkmadan önce üzerimi şöyle bir düzelttim ve derin bir nefes alıp nefesimi düzene sokmaya çalıştım. |
|
Annabel Poulin
RP Yaşı : Sayamayacağı kadar çok.
Mesaj Sayısı : 150
Gerçek Adı : Sanem
| | Konu: Geri: Mutlu Son Çarş. Ekim 31, 2012 8:24 pm | |
| Güzelliğimi görmeyeli 1 haftadan fazla olmuştu, can çekiştiğim 1 hafta. Öyle özlemiştim ki onu... Nihayet, bu gece yanımda olacaktı. Tek endişem, sarılarak öldürmemden korkmam sanırım. Ne kadar hızlı giyinirsem, o kadar hızlı giderim Anastacia'ma, diye geçirdim içimden ve hızlıca karar vermeye çalıştım. Biraz resmi, biraz rahat olmalıydı. Ancak bir Sh'eils erkeği klasiklerden vazgeçmez, bu yüzden takım elbise giydim, yüzlercesinden birini seçerek. Lacivert renklerinin ağırlıkta olduğu bir modeldi, Cia'nın da hoşuna giderdi.
Nasıl giyindim, nasıl yola çıktım inanın hiç hatırlamıyorum. Tek bildiğim şuan hafif esintiler içinde Cia'mı beklediğimdi. Dışarıdan gelen ayak sesleriyle derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapıya çevirdim. İşte günlerdir beklediğim kadın! Kayık yakalı, ince bir kazak; altınaysa bir şort giymişti. Heyecanlandığı her halinden belli oluyordu, bunu görünce ister istemez gülümsedim ve ayağa kalktım. Aslında içimden ona sarılıp hiç bırakmamak geliyordu fakat Sakin ol, Sh'eils, diyen atalarımın sesi beni durdurdu. Rahat, sakin hareketlerle yaklaştım ona. Canının yanmasından korkarcasına elimi yanağına götürüp yavaşça okşadım. Dudaklarına ufak bir buse kondurmadan önce etkileyici, Yani her zamanki, öhöm, ego, bir sesle konuştum: “Bir melek bu gece yeryüzüne inmiş sanıyorsam?” |
|
| | Konu: Geri: Mutlu Son Çarş. Ekim 31, 2012 9:10 pm | |
| Bakışlarım Dave'inkilerle birleştiğinde hala derin derin nefesler alıp veriyordum. Baştan aşağı mükemmel görünen bedeni de bana hiç yardımcı olmuyordu. Saç diplerime kadar kızarmışken hafifçe öksürdüm. 11 yaşına geri dönmüştüm sanki. Önümde durup yanağımı yumuşak bir hareketle okşayana kadar hipnotize olmuş gibi onu izlemiştim. “Bir melek bu gece yeryüzüne inmiş sanıyorsam?” dedi her zamanki puslu ses tonuyla. Kelimelerine eriyip gittiğimi hissediyordum sanki. O eğilip dudaklarıma minicik bir öpücük kondurduktan sonra yüzümü kocaman bir gülümseme kapladı ve gözlerine baktım. Elim yakasına düşmüş, öylece ceketiyle oynuyordu. "Bugün beni etkilemeyi planlıyorsanız daha yaratıcı şeyler bulmanız gerekecek bayım," dedim yapmacık bir ciddiyetle. Sonra hafifçe güldüm ve parmaklarımı ensesindeki saçlara dolamadan önce "Çünkü ben bir melek olarak sizin için gönderilmişsem, buna değmenizi beklerim," dedim dudaklarına doğru. Biraz benim parmak ucuna yükselmemle dudaklarımı dudaklarına bastırdım ve sonunda doğru düzgün bir öpücük verebildim. Nefes nefese çekildiğimde dudaklarımda bir gülümsemeyle yüzümü boynuna gömüp burnumu boynuna sürttüm yavaşça. Derin bir nefes alıp "Seni özledim," diye mırıldandım kollarımı boynundan indirmeden. Belimi saran kolları beni evimde hissettiriyordu. Dudaklarımı kaplayan gülümsemeye mani olamadım. |
|
