O sabah Hogwarts'da büyük bir kalabalık büyük bir telaş vardı. Herkes derslere yetişmeye çalışıyordu. Neyseki bugün dersim yoktu. Avluya inip biraz oturmayı düşünüyordum. Hem belki arkadaşlar da ordadır diye düşünerek indim Avlu serindi. Ivan arkadaşlarıyla konuşuyordu. O ucubenin sırrını bir tek ben biliyordum. Ivan iki senede bir karanlığın etkisine girerek çok farklı birisi haline geliyor ve insanları katlediyor fakat Hogwarts sınırları içierisinde bu olmuyor. O nedenle Hogwarts da kimse bunu bilmez. Benim öğrenmem ise rastlantı ile olmuştu. Hogwarts açılmadan önce Ivan çok gizemli dolaşırdı ortalıkta. İnsanları katletmesi onun en kötü özelliğiydi. Zaman gelmişti Ivan bir karanlığa bürünmüştü. Katledicek insanlar arıyordu. Bunu ise ben büyücü olduğumu sakladığım zamanda öğrenmişti benle çok yakınlık kurup kankam olmuştu adeta ama taa ki karanlık hale birine bürünene kadar beni katledicekti yok edicekdi. Ama büyücü olduğum için engelemiştim. O günden itibaren Ivan benim için tam bir ucubeydi. Bu hatırlayınca Ivan'a doğru hızlı adımlarla yaklaşıp yanından geçerken "Ucube" dedim. Bunu defalarca derdim ama kimse anlam veremezdi. Ama bu sefer sanki çok zoruna gitmişti...

Bulutların arasından ihtişamını hissettirmeye çalışan güneşin çaresizliği sarmıştı bu gün havayı. Hava kışın yavaş yavaş gelmeye başladığını belli edercesine soğuk bir rüzgarla tenini yalıyordu Ivan'ın. Son günlerde olan bazı şeylere kafa yormamaya çalışarak derslerinden önce biraz takılabilmek için avluya inmişti. Son zamanlarda baya aşama kaydetmişti. İnsanlarla konuşmaya başlamış, aralarındaki aşılmaz duvarları bir nebze de olsun kaldırmaya uğraşmıştı. Sean, Marry ve Daisy avlunun ortasında durmuş Qudditch hakkında hararetli bir tartışmaya girmişlerdi. Ivan'ı fark ettiklerinde Sean sanki tutunacak bir dal görmüşcesine ona seslendi "Lanet olsun dostum, Qudditch'den anlayan birisi geldi sonunda! Bu kızlar hala İrlanda'nın İngiltere karşısında bu sene şansı olacağını düşünüyor! Ne aptallık! Kızlar hayır bakın bu seneki oyuncularımız yenilendi ve hepsinin altında son model süpürgeler bulunuyor. Siz hala İrlanda diye çıldırın. O takımı sadece yakışıklı oyuncuları için tuttuğunuzu biliyoruz!" dedi ve hararetli hararetli Ivan'a baktı. Onun bu sinirine anlam vermeye çalışarak güldükten sonra "Pekala sakin ol sonuçta bu kadar büyüt.." derken yanından boğucu bir parfüm kokusu eşliğinde kin dolu bir ses dalgası geçti. "Ucube.." Ivan Albus'un bu çocukça davranışlarına her defasında katlanmış, hep sineye çekmişti fakat bu kadarı fazlaydı. Sırrını bilen bir kaç kişiden biriydi. Şans eseri öğrenmiş olmasına rağmen bunu sürekli ona karşı kullanıyor ve bezdirici bir hal alıyordu. Ivan şuana kadar hep dizginlediği sinirine mani olamadan asasını cübbesinin cebinden çıkardı ve Albus'a doğrulttu. Bu kadarı yeterliydi. Madem yeni bir sayfa açacaktı bunlara yer vermiyordu artık hayatında. Hareketine şaşırmış olan çocukta hiç bozuntuya vermeden asasını çıkarıp Ivan'a doğrulttu. "Bu ucube senin sonun olacak." dedi Ivan ve seri bir hareketle "Dawod!" dedi ve tüm sinirini asasına doldurdu. Bu kadarı yeterliydi artık.


*Dawod: Uygulanan yeri bir kılıç gibi kesmeye yarayan büyüdür

Ivan asasını cübbesinin cebinden çıkararak bana doğrulttu. Ben karşılık olarak asamı cebimden çıkarıp ona doğruttum. "Bu ucube senin sonun olacak." dedi Ivan ve seri bir hareketle "Dawod!" dedi. Çok sinirlenerek yapmıştı bu büyüyü kendimi savunmam gerekiyordu. "Sersemlet" bu büyü kendimi savunmama yeterde artardı. "Dikkat et ucube ben senin sonun olmim." dedim.