RP Yaşı : 16 Mesaj Sayısı : 2257 Gerçek Adı : Ergin Yaş : 27
Konu: Geri: Dear Diary Paz Ağus. 26, 2012 5:04 am
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Ruh Bro'larına selam durun ulen! O benim kardeşim, panpam, kankam, Bro'm herşeyim! We're the team!!! :cheers:
Brian Walters
RP Yaşı : 16 Mesaj Sayısı : 2257 Gerçek Adı : Ergin Yaş : 27
Konu: Geri: Dear Diary Paz Ağus. 26, 2012 8:46 pm
Dizi boyunca en beğendiğim sahnelerden biri olarak kalıcak
Abi gözlerim dolmuştu bunu izlerken ya
Ian'ın burda oyunculuğu çok iyi abi ya şarkı da tam oturmuş Bad Boy Damon'a
Abi çok fena oldum burda ya. Hayatı boka sardı ama Elena ile tanışması bile mutlu olmasına yetiyo
Deli cesareti geldi adama sonunda öptü :lol:
Reyiz doğru zamanı bekliyomuş meğer
Delena'ya sadece başta yer vermelerine rağmen güzel sahne olmuş
62 bölüm bekledikten sonra Elena sonunda Damon'ı düzgün bi şekilde öptü Bi de şu "I don't know" repliği olmasa güzel olacak ama.
Off ulan Damon bu anıyı unutturmasaydın Elena'nın ihtiyacı olduğunda hayatına giren kişi sen olucaktın O değilde Elena o zamanlar bile ne istediğini bilmiyor arkadaş bu kız ne zaman istediği şeyi bilcek dizi bitince mi?
Ian'ın yaptığı en iyi oyunculuktu Rick'in ölme sahnesi. 2 kez arkadaşını kaybetti ve sevdiği kızı kaybettiğini sanıyodu. Valla üzülmüştüm ya O değilde Stefan'ın gerçekten bunu yapmaması gerekiyodu. Tamam Elena'nın kendi kararlarını almasına izin veriyorda vampir kanı olduğunu bile bilmiyordu ki Elena vampire dönüşmek istemiyor. Düz mantık bakıyon diyo bazı kişilerde başka bakılcak bi açı yok sevdiği kadını ölüme terketti yani biraz zeka varsa yetişemiceğini bilirdi.
Brian Walters
RP Yaşı : 16 Mesaj Sayısı : 2257 Gerçek Adı : Ergin Yaş : 27
Sevgili Günlük; Bu sana yıllardır ilk yazışım. Sana son yazışımda neler olduğunu hatırlıyorsun değil mi? Sen Aurélien ile aramızda geçenleri en iyi bilen üçüncü kişisin. Kalbim kırılmıştı ve asla bir araya gelmeyeceğini sanıyordum. O zamanlar ondan nefret bile ediyordum. Ama uzun süre sonra onu Hogwarts'ta gördüğümde ve konuştuğumuzda bu his gitmişti içimden. Ona tekrar aşık olduğumu bile sanmıştım. Ama onunla yaşadığımız aşk sadece çocukluğa dayanıyordu. Benim ilk aşkım olduğunu değiştirmezdi fakat yıllar sonra ona aşık olmadığımı fark etmiştim. Bütün o çapkınlık diye nitelendirdiğim şeyleri ona olan aşkımı yok etmek için yapıyordum. Ama artık gerek kalmamıştı, anlamsızdı. Fakat tekrar aşıkta olamazdım. Bu ikilemle boğuşurken bile yıllar boyunca bir kardeş gibi gördüğüm insana gizli duygular beslediğimi fark ettim. Bu berbat bir durumdu çünkü bir kız ile çıkıp onu kırmamak bana hiç uymuyordu. Bundan çok korkuyordum ve sonunda yaptım. Beynimi susturup içgüdülerime kulak verdiğim bir gece onu aldatmanın eşiğine gelmişken yakalanmıştım. Belki de yakalanmam en iyisiydi. Sevdiğim kıza karşı onu aldatıp yalan söylemek veya gerçeği söylemek daha zordu. Bu yükümlülükten kurtulmuştum fakat ne kazanmıştım ki? Sadece acı dolu günler. Uzun süre aklımdan çıkmamıştı Mony. Onu özlüyordum, okulda sürekli karşısına çıkıyordum fakat etrafta dolaşan dedikodulardan haberim vardı. Bir dedikodu benim Mony'i kullanıp attığımla ilgiliydi. Kızın acı çektiğini düşünüyorlardı. İşin o kısmından emin değildim fakat ben kesinlikle çekiyordum. Berbat günler geçirdim. Arkasından çıkan dedikodu ise daha berbat hissettirmişti. Mony'nin son sınıf öğrencisi olan Adrian'a karşı bir şeyler hissettiğiydi bu. Adrian'ı ne zaman görse eli ayağına dolaşıyor diyordu herkes. Bu haberin beni üzmeyeceğini sanmıştı herkes, hala da öyle biliyorlar. Bu zor haftalarda nasıl dışarıya duygularımı belli edebilirdim ki? Herşeyi içime gömmeyi seçmiştim. Son zamanlarda Mony'nin okulda da karşısına çıkmıyorum. İkimiz içinde böylesi daha iyi gibi klasik aptal laflar etmeyeceğim. Benim için iyisi hiç aşık olmamaktı fakat buna karşı koyamamıştım. Şimdi cezasını çekiyorum.
Brian Walters
RP Yaşı : 16 Mesaj Sayısı : 2257 Gerçek Adı : Ergin Yaş : 27
Sevgili Günlük; Yine ben. Bir süredir sana yazmadım fakat mantıklı bir açıklaması var. Ellerimdeki kemikleri kullanamadığımdan oldu bu. Hayır ciddiyim aptal bahanelerden biri değil bu. Bro'm Dean ile biraz uçtuk, hayır cidden uçtuk ilk başta bende inanmamıştım fakat süpürge üzerinde kılıçlarla düello yapmıştık. Yere çakılmamızla kemiklerimiz tuzla buz olmuştu ki bugün şaka modumda olmadığımı anlamışsındır diye düşünüyorum. Birkaç gündür burdayız fakat bana sanki haftalar geçmiş gibi geliyor. Sana yazmayı hep istedim, fakat anlarsın işte ellerimde kırılmıştı! Ne diyordum ben yahu? Hah, evet. Çılgınlaşmıştık biraz. Sonuç olarak buradayız. Aslında Bro'mla birlikte olmak güzel. En azından yalnız değilim. İlk günler ikimizinde umudu vardı sevdiğimiz kızların bizi gelip göreceğine dair. Fakat bunların boş umutlar olduğunu sen anlamışsındır, sonuçta sen aşık değilsin değil mi? Umarım değilsindir. Çünkü berbat bir şey hele de artık karşılık alamıyorsan. Karşılık almamayı hak etmiştik fakat ölüyorduk ya! En azından onları bizim için endişelenirken göremez miydik? Buna bile mi hakkımız yoktu? Merak ediyordum ölsem cenazeme gelir miydi ya da ağlar mıydı diye. Belki o kadar çok nefret ediyordu ki benden hayatından bir pislik temizlenecekti. Eskiden ne kadar aşık olduğumuzu hatırladıkça daha fazla acı çekiyordum. Hiç kimseye aşık olmadığım gibi aşık olmuştum ona ama ben onun aşkını yok ettim. Bana karşı içinde hiçbir his kalmamıştır belki. Bro'mla konuşurken şakayla karışık kızlar gelmezse aynı şeyi yapıp ölelim diyorduk. Neden olmasın? Fazla sapıttım belki yani intihar eğilimi falan. Ama hadi seviyorum be! İnsan bir endişelenir. Her gün revir görevlisine gelip gelmediğini soruyorum. Benden gizli bile olsa beni sorup sormadığını merak ediyordum. Sırf bu yüzden Alex'e sandığımdan bir fotoğrafını bile getirmesini istemiştim. Revir görevlisi kör değilse gelince onu tanırdı. Zaten o güzelliği tanımamak mümkün müydü? Hayatımda karşıma çıkan en güzel şeyi yok etmiştim. Evet biliyorum şuan ikinci sayfaya geçiyorum fakat biraz fazla yüklendim anlıyorsun ya. Tek bir sayfaya sığdıramam ki bunları. Ben bir aşk katiliydim. Aşık olduğum kızın bana olan aşkını yok etmiştim. Dünyadaki bu en büyük suçun ağırlığı altında eziliyordum, ölümümde bile beni kötü şeyler beklediğini biliyordum. Kalbim, kaburgalarım, geleceğim kısaca herşeyim belirsiz. Hepsi de kırık, bozuk kalacak belki..
Brian Walters
RP Yaşı : 16 Mesaj Sayısı : 2257 Gerçek Adı : Ergin Yaş : 27
Konu: Geri: Dear Diary Paz Ağus. 26, 2012 8:49 pm
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Bu da benim WTF!? bakışım
Brian Walters
RP Yaşı : 16 Mesaj Sayısı : 2257 Gerçek Adı : Ergin Yaş : 27
Konu: Geri: Dear Diary Paz Ağus. 26, 2012 8:50 pm
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Hani sülalem rahat ya hıammına.
Brian Walters
RP Yaşı : 16 Mesaj Sayısı : 2257 Gerçek Adı : Ergin Yaş : 27
Anasayfa 
Konu: Geri: Dear Diary 
