Saatine baktığında 00:00'ı gösteriyordu. Yırtık bir kot pantolonun üzerine giydiği sade bir t shirt ile tamamladı kendini. Saçlarını her zamanki gibi hafifçe dikti. Aynada kendine bir gülümseme yolladı ve mırıldandı. "Ben mükemmelim," derken bir yandan da siyah cübbesini giyiyordu. Pantolonun ceplerine telefonunu ve cüzdanını iliştirdi. Ardından da parmak uçlarında yürüyerek yatakhaneden, sonra da ortak salondan çıktı. Kanlı Baron'a yakalanmak istemezdi. Her zaman ortalığı yaygaraya verecek türden bir hayaletti. Ama tabii bu zaman kadar yakalanmamışsa bundan sonra da yakalanmazdı değil mi? Yüzündeki sırıtışa engel olmadan koridorlardan hızlı ve yavaşça geçti. Sonra da geçitlerden birine girdiğinde derin bir nefes aldı. Asıl tehlikeyi atlatmıştı.

Londra ve eğlence... Belki pek uyumlu olmaya bilirlerdi ama en azından şimdilik idare edilecek bir şekilde eğlenceliydi. Yolda ellerini ceplerine sokmuş ilerliyordu. Diskonun kapısından içeriye girerken korumanın elini hisSetti karın hizasında. 'Ne var' manasında bir bakış attı. Sonra da umursamaz yüz ifadesini kullandı. "Üzgünüm yaşınız tutmuyor. Çekil kenarı," dedi kibarlığı bırakarak. Kafasını salladı ve hızla adamın elini ittirdi. "Ben buraya her gece geliyorum seni şapşal," derken sahne kimliğini çıkardı ve gösterdi. Adam da özür manasına işaret yaptı ve geçmesin eizin verdi. Francisco içinden 'salak' diye geçirdi. Arkadaşlarının yanına gittiğin de selamlaştılar. Her zaman ki gibi yanlarındaki kızları fark etmemek elde değildi. Masada boş bir yere oturdu. Uzunca muhabbet ederken sıkıldıkları için dansa kalktılar. Müzikte bir yandan dans ederlerken bir yandan da ellerindeki içkiden yudumlar alıyorlardı. Hepsinin yanındaki kızlar sevgili olma aşamasına gelmişti. Francisco'nun yanındaki sarışın, mavi gözlü kızın ise bu ortama alışkın olduğu anlaşılıyordu fakat, böyle bir arkadaş ortamına alışkn olmadığı hemen belli oluyordu. Gülümsedi. Kızla dans ederken bir yandan da içindeki kötü hisse engel olamadı. Sanki ters giden bir şeyler vardı ve tanıdık bir koku. Neyse. Saatine baktığında gecenin 2'si idi. Ortama hafif müzik hakim olmuş, gençler kenarı çekilmiş içkilerini yudumluyordu. Francisco ve arkadaşları ise oturmuş muhabbet ederken teker teker evlerine dağılmaya başlamışlardı. Hikayenin geri kalanının nasıl bittiği gayet açık ve netti. En azından Francisco için. Kızla baş başa masa da kaldıklarında kaç kadeh içtiğini bilmiyordu ama hafiften başının dönmesiyle fazla olduğunu anlamıştı. Kızın söylediklerini anlamamış olsa da kafasını , evet anlamında salladı. Bir kız en kötü ne yapabilirdi ki? Kız onu elinden tutup kaldırdığında hala anlamamıştı. Nereye gidiyorlardı? "Neler oluyor?" derken bir odadaydılar ve sarışın kız üzerindeki gömleği yavaşça çıkarmaya başlamıştı. Dudağını ısırdı ve yavaşça kıza yaklaştı. Onu belinden kavrayıp yatağa yatırdığında gülümsüyordu. Elleri bacaklarında dolanırken dudağına öpücükler indirmeye başladı. Fakat sırtındaki acının eşliğinde kendini yerde buldu. Duvara çarpmış ve sonra da yere istemsizce düşmüştü. Şaşkındı. Etrafta kimse yoktu ama aniden beliren kişi ile gözleri açıldı. Sesi titredi. "Profesör! Amaa.." duraksadı ve yerden hızlıca kalktı. "... siz buradasınız?"