Arthur bu gece böyle :

Ellwood malikanesinden çıkarken eli ayağına dolaşıyordu adeta. Bu biraz imkansız kaçıyordu. Çünkü bir vampirin eli ayağına dolanmaz veya heyecanlanmazdı. Paltosunu beyaz tişörtünün üzerine geçirirken o anıların olduğu ormana daldı. Etrafı yabani otlar ile çevrilmiş Ellwood malikanesi insanların pek de uğrak yeri değildi. Ağaçların arasından hışırtı ile geçen Arthur ışık kaynağını görene kadar dümdüz ilerlemişti. Bu gece barlar sokağı her zamankinden daha ışıltılıydı. Aşina olduğu Maclaren's kapısından içeri girerken bir ses bombardımanı onu karşıladı. İçeride büyük bir eğlence olmalıydı. Vampirin tahmin ettiği gibi gerçekten büyük bir eğlence vardı. Barın tepesine dikdikleri adam tepeüstü bir fıçıdan hortumla su içiyordu. Arthur sırıtarak barın sakin köşesine giderken olanları izledi. İnsana bir lise partisini hatırlatıyordu. Belki bin kere lise partilerine gitmişti Arthur fakat hiçbir kendininki olamamıştı. 1000 yıl önce eğitim lisansına pek dikkat edilmiyordu. Fakat lise partilerinin anıları Arthur'u bırakmazdı. Genç ve güzel kızların boynundan kan içtiği zamanlar. Fakat uzun zamandır böyle şeyler yapmıyordu. Artık gerçekten değer verdiği bir sevgilisi vardı ve onunla eğlenebiliyordu. Eğlenmekten kastı kan içmek değildi tabi ki. Sinema gecesi yapıyorlardı, lunaparka(Muggle'ların aptal icatları, fakat romantik) gidiyorlardı, el ele sahilde yürüyorlardı. Sıradan sevgililerin yaptıkları şeyleri yapmaya başlamışlardı. Dostu Xander onu bunları yaparken görse nasıl küfrü basardı biliyordu. Fakat onun hayatı artık böyleydi. Yeni bir seçim ile yeni bir hayata giriş yapmıştı ve Sophie'yi gerçekten seviyordu. Birbirlerini ilk kez tam olarak sevdiklerini söyledikleri zamanı hatırladı Arthur. Savaşçı kurt hastalanmış ve Arthur'un dizinde kendini salıvermişti. Belki de bilinci yarı açık olarak bunu söylemişti. Duyguları asla karşılıksız kalmayacaktı fakat ikiside geçen zamanın onları yıpratacağından korkuyordu. Arthur ise zaman denilen kelimeyi kırmaya niyetliydi bu akşam. İçkisinden bir yudum alırken insanların etrafında toplandıkları fıçı biranın bittiğini gördü. Eğlenceleri sona ermişti. Tabi Tommy depodan bir fıçı daha getirene kadar. Sıkıntılı bir şekilde bir etrafa bir saate baktı. Çoktan gelmiş olmalıydı fakat Hogwarts'da işi uzamış olabilirdi. Profesörlerden biri onu oyalamış olabilirdi. Okulda bir olay olmuş ve ayrılmaması gerekebilirdi. Belki de bu akşam buluşamayacaklardı. Bu zaten uçuk bir fikir gibi geliyordu Arthur'a. Ta ki omzuna o tanıdık sıcak el dokunana kadar. Arkasından aşina olduğu bir ses "Beni mi bekliyordun?" dedi. Tabi ki onu sonsuza kadar bekleyecekti Arthur. Sırıtarak ayağa kalktı ve sevgilisine sarıldı. "Bu kadar bekletmek biraz görgüsüzlük fakat sanırım affedebilirim." Sophie barda Arthur'un yanına otururken kendi içkisini alarak içmeye başladı. Arthur ise ondan hızlı içiyordu. Bu gece yapacağı şey için kafasının iyi olması lazımdı.

Kızımız da böyleymiiş:

Sabah kapısını tıkırdatan bir öğrencinin telaşı ile uyanmıştı Sophie. Bıkkın bir şekilde ayağa kalktı. Kapısına doğru yürümek yerine asasını kaldırıp hızlı bir şekilde salladı ve kapı sonuna kadar açıldı. Şaşkın kız ürkek bir adım ayarak içeri girdi ve elinde sıkı sıkıya tuttuğu mektubu uzatarak "Profesör size gelen bir mektup var üzerinde acil yazıyordu. Bende getirmiştim. Galiba uygun bir zamanlama değil.." dedi ve utanmış bir halde kafasını öne eğdi. Kızın bu hali Sophie'yi güldürmüştü. Yatağından hızlıca çıkarak siyah geceliğinin üzerine bir sabahlık giydi ve çıplak ayaklarla merdivenleri indi. Beyaz zarfın üzerinde italik harfler ile ACİL yazıyordu. "Teşekkür ederim Misaou." dedi ve arkasını dönüp yatağına geri çıktı. Kız da o sırada koşar adımlarla odadan çıkıp arkasından kapıyı kapadı. Sophie kağıdı yırtarcasına açtı ve içindeki tanıdık el yazısını büyük bir gülümseme ile okudu

Bu gece bizim yerimizde seni bekliyorum..

Günün geçen saatleri arasında içindeki o bilindik duyguyu bir kenara atamıyordu. Hep gülümsüyor, gecenin gelmesi için saniyeleri ve dakikaları sayıyordu. Girdiği dersleri büyük bir şefkle anlatıyordu. Son iki saat kala odasına koşarak gitti ve dolabını sonuna kadar açıp giyebileceği uygun bir şeyler bakınmaya başladı Kenarda kalan mini elbisesini dikkatle askıdan çıkararak üstüne tuttu. Arthur ile her buluşmaya gittiğinde kendine özenmek istiyor ve onun sadece ona ait olduğunu herkese belirtmek istiyordu. Siyah klasik ayakkabılarını da dolabının ortasından çıkarıp ayaklarına geçirdi ve kombinasyonuna kısaca baktı. Yüzünde arsız bir gülümseme ile üzerindekilerini çıkararak duşa girmek için banyonun yolunu tuttu. Taş zemine ayağını bastığında bütün vücuduna yayılan ürpertiyle hızla küvete girdi. Sıcak su vücuduna değerken yanan teniyle birlikte suratına yayılan memnuniyetsiz ifade ile birlikte suyu biraz daha soğutarak saçlarını şampuanlamaya başladı. O sırada hayatına giren bu deli vampiri düşünmeden edemiyordu. İçini sürekli hop ettiriyor, diğer parçasıymışcasına onun gibi manyaklıklara yer veriyordu hayatında. Klasik sevgililerin yaptığı her şeyi yapmışlardı evet, fakat onlar için diğerlerinden farklı olarak beraber avlanmak ve milletle uğraşmak ve daha nice saçmalıklar çok daha uygun ve güzel kaçıyordu. Doğalarına uygun olan da buydu zaten. Hızlı bir duşun ardından küvetten kendini attı ve etrafa sular sıçratarak odasına geri döndü. Vücudunu losyonlar ile nemlendirerek kuruladı ve seçtiği elbiseyi üzerine geçirdi. Saçlarını kuruladı ardından her zamanki gibi dalgalı bir fön çekti. Sade bir makyaj yaparak ojelerini yeniledi. Bileğine taktığı beyaz taşlı bilekliği ve ona uygun küpeleri ile neredeyse hazırdı. Ayakkabılarını giydi ve üzerine soğuk havaya uygun olması adına paltosunu geçirdi. Yavaş adımlarla odasından çıktı ve arabasına doğru Hogwarts koridorlarını aşmaya başladı.


Mekan her zamanki gibi bir partiye eşlik ediyordu. Etrafa göre fazlasıyla şıktı fakat umurunda değildi. Onu ilgilendiren tek kişi Arthur'du. Arkası dönük bir şekilde oturuyor belli ki uzun bir zamandır onu bekliyordu. Bara yaklaşıp tek elini sevgilisinin omzuna koydu ve "Beni mi bekliyordun?" dedi "Bu kadar bekletmek biraz görgüsüzlük fakat sanırım affedebilirim." Sophie bu cümle üzerine minik bir kahkaha attı ve Tommy'den bir içki istedi. Onu yudumlarken "Hmm, sen beni her zaman affedersin," dedi. O sırada Arthur içkisini sömürürcesine içkileri ardı ardına içiyordu ve gerginliği elle tutulur bir şekilde hissediliyordu. "Bir problem mi var?" dedi tedirgin bir şekilde Sophie. Acaba bu gün avlanmamış mıydı? Bilemiyordu ama bu durum normal Arthur'luk bir şey değildi.

"Hmm, sen beni her zaman affedersin," Kızın kadife sesi içine işliyordu Arthur'un. Bu sırada vampir gergin bir şekilde bardağını bara koymuştu. Kadın bunu fark etmiş olmalıydı ki tedirgin bir şekilde "Bir problem mi var?" dedi. Arthur gerginliğini üzerinden atmaya çalışarak sırıttı. Bunda da başarılıydı her zamanki gibi. "Sadece bu geceki viskiyi beğenmedim. Sanırım fazla bekletilmemiş." En azından bunun ona zaman kazandıracağını düşünüyordu. Oyununda bir açık vermemek içinde Tommy'den viski yerine bira istemişti Arthur.

Saatler yavaş yavaş geçiyor, ikiside sarhoşluğa doğru adım atıyorlardı. Henüz yolun başında sayılırlardı. Çünkü ikiside içkiye dayanıklıydı. Arthur üçüncü birasını bitirirken biraz daha rahatlamıştı. Belki de rahatlamasının sebebi sevgilisinin onu şehvetli öpücüklere boğmasıydı. Fakat saat geceyarısına gelmek üzereydi. Adam kadının erkenden dersi olup olmadığını merak etmişti. Fakat bunu soracak değildi. Konuyu dağıtamazdı. Sevgilisinin rahatlatıcı öpücüklerine istemeye istemeye ara verirken sırıtıyordu vampir. Çakırkeyif olduğuna seviyirodu bir yandan da. "Aslında bu gece seni buraya bir şey için çağırdım." Bu sözlerin ardından bir taş oturmuştu sanki Arthur'un soluk borusuna. Şimdi ne diyecekti, hangi kelimeleri seçecekti? Hiçbirini bilmiyordu. Ağzından çıkan tek şey "Aslında sonra konuşalım. Tommy bir bira daha." oldu. Fakat yanlış bir yolda gittiğini biliyordu. Sophie ona endişe ile bakıyordu. Kötü haber vereceğini sanmış olmalıydı ki şimdi bunun peşini bırakmayacaktı. Vampirlerde olmaması gereken bir heyecana yenilen Arthur kendine lanet okudu ve biradan hatırı sayılır miktarda bir yudum aldı.

"Sadece bu geceki viskiyi beğenmedim. Sanırım fazla bekletilmemiş." derken geçiştirmek amaçlı verilen bu cevaba fazla takılmak istemeyen Sophie bu problemi daha sonra çözebilmek amacıyla beyninin bir köşesine not etti. Zaman kum saatinden akan kumlar gibi hızla geçiyordu. Alkol damarlarına karışıyor onları farklı bir dünyaya götürmek için uğraşıyordu. Fakat bünyeleri buna itiraz edercesine daha fazla alkol istiyordu. Dudaklarındaki ateşle kendinden geçerken ani bir duraksama ile yeniden kendine geldi. Arthur bu saçma ruh halinden kurtulamıyor, gerginlik üzerine gerginlik ekliyordu. Sophie erkeğinin bu haline alışık değildi. Ona her türlü katlanabilirdi ama bu durum onu endişelendiriyordu sadece. Hiçbir şeyi takmayan Arthur şimdi neden böyleydi? "Aslında bu gece seni buraya bir şey için çağırdım." Sophie biraz ciddileşerek sırtını dikleştirdi. Arthur sanki karnına tekme atmışlar gibi susmuş ve ne yapacağını bilemez bir şekilde duruyordu öyle. Sonrasında "Aslında sonra konuşalım. Tommy bir bira daha." Sophie bu davranışına daha fazla dayanamayarak "Arthur geldiğimizden beri ne saçmalıyorsun? Geldiğimden beri saçma bir gerginliğin içindesin," dedi ve elindeki kadehi sert bir şekilde bar masasına koydu. Problem artık hasır altı edilecek bir şey değildi. Canını sıkmıştı ve şimdi çözülecekti. İçindeki korkuyu belli etmeyerek sert bakışlarla Arthur'u süzüyordu genç kadın. Ağzından çıkacak olumsuz şeylerin fizibilitesini yapıyordu. Kalbine saplanan o ağırlığın etkisiyle dirseğini bara yasladı ve güçlü durmaya çalıştı.

"Arthur geldiğimizden beri ne saçmalıyorsun? Geldiğimden beri saçma bir gerginliğin içindesin," Sophie hiç görünmediği ısrarcı görünüyordu. Ondan bu lafları söküp alacağı kesindi. Tommy'nin bara koyduğu içkiyi elinin tersi ile yavaşca iten vampir artık konuşması gerektiğini hissediyordu. En başından başlamalıydı belki de. Yüzündeki neredeyse hiçbir kas hareket etmeden "Sophie, ben bir vampirim," dedi ve cümleye başlamak için ne kadar saçma bir laf olduğunu düşündü. Kelimeleri yavaş yavaş kafasında toparlıyordu. Sophie onu büyük bir sabırla dinliyordu ve Arthur buna minnettardı. "Sonsuza kadar birlikte olamayız. Ben sonsuza kadar yaşayacağım fakat sen yaşamayacaksın. Zamanımız çok kısıtlı." Arthur Sophie'nin yüzüne baktığında büyük bir acı duymuştu ve bunu hemen dindirmek istemişti. Fakat içindeki herşeyi dökmeden asıl meseleye gelebileceğini düşünmüyordu. Sesi gerginlikten titrerken "Bak, birbirimiz için uyumlu değiliz. Birlikte olmamız imkansız, ama" derken Sophie dayanamayarak masadan kalkmıştı bile. Bu Arthur'un olmasından en çok korktuğu şeydi. Aklına binbir düşünce geliyordu. Sophie henüz kapıya ulaşmıştı ki tüm gücüyle bağırdı vampir. "Evlen benimle!" Evet, söylemişti işte. Bütün gece söylemeye çalışıp söyleyemediği şey. Belki bütün barın onlara dönmesini sağlamıştı fakat söylemişti. Bu dünyada en değer verdiği kişiyi kaybetmeden söylemişti.

Kalbi artık normal birisiymiş gibi atmıyordu. Bütün vücudunda yankılanan heyecan ve o sözler.. Elindeki paltoyla kapının önünde kala kalmıştı Sophie. Kısa bir yutkunmanın ardından sessizleşen bara göz gezdirdi. En sonunda gözleri tek bir kişiye kilitlendi ve geriye çekmesi mümkün olmadı. Yanındaki kız alkolün de verdiği etkiyle sırıtıyor bir Arthur'a bir Sophie'ye bakıyordu. Sophie bir an ne yapacağını bilemeden arkasını dönüp kapıdan çıktı ve soğuk havanın çarpıcı etkisini vücudunda hissetti. Yaklaşık beş adım sonra hızla geri döndü ve bıraktığı gibi sessiz kalmış bara yeniden göz gezdirdi. Arthur donmuş bir şekilde barda oturuyordu. Ne diyeceğini bilmiyordu. Tek bildiği, hiçbir şeydi. Barı saçma bir şekilde adımlarken sarışın çocuğun içkisini elinden alıp fondip yaptı. Arthur'a dönüp aptal aptal bakmaya devam ederken ağzından kesik kesik kahkahalar dökülüyordu. En sonunda dayanmayarak elindekileri bir masaya bıraktı ve Arthur'un yanına gitti. Onun gibi saçma bir şekilde başladı o da cümleye "Ben de bir kurt kadınım. Bunun konumuzla ne alakası var bilmiyorum ama. Zaman senin için durmuşken benim için su gibi hızlı akıyor. Ben buruş buruş olurken senin bu denli yakışıklı ve çekici olman.. Bilmiyorum. Sana bu haksızlığı yapmamam gerekir. Ama ben bencil bir kadınım," dedi sözlerine Tommy'nin uzattığı viskinin yakıcı tadıya ara verdi ve onu da bir dikişte bitirdi. Artık ayakta duracak takati yoktu tek isteği "Elwood, sanırım bu kararım için ilerde kendime kızabilirim ama.." dedi ve vampirin eşsiz dudaklarına kendini bıraktı. Kelimenin tam anlamıyla bıraktı çünkü heyecandan artık bacakları onu taşımıyordu. Adamın kucağında kendini geriye çekerek "Seninle evleneceğim!" dedi ve ilk defa saf mutluluğu tattı.

Belki de bütün bar onları izliyordu fakat umurunda değildi bu ikisininde. Kadın artık iyice sarhoş olmuş adamın kucağındaydı. Eh, en azından yüzünü kullanabiliyordu. Ya da dudaklarını. Çünkü bütün bara aldırmadan neredeyse sevişme aşamasına geliyorlardı. Arthur içinde bir mutluluk ve huzur hissiyle kadını öperken kadında istekle karşılık veriyordu. Durmayı başardıklarında ikiside nefes nefeseydi. Bir taraftan sırıtırken Tommy'e döndü ve "16 numaralı odadayım. Rahatsız etmesinler." dedi. Hala kollarında sarhoş olan kadın Arthur'u boynundan öpüyordu. Bir barın ortasında olmaları onun için pek engel değil gibiydi. Tommy'den anahtarı alan Arthur Sophie'i kucağına alarak gıcırdayan merdivenleri çıkmaya başladı. Odanın kapısından içeri girerken Sophie Arthur'un tişörtü ile büyük bir savaş veriyordu. Fakat sarhoşken bir tişörtü bile çıkartmak zorlaşabilirdi. Kendi kendine kahkahalar atan Sophie'i izlerken Arthur'un yüzüne bir gülümseme yerleşiyordu her seferinde. Kapıyı kapatıp arkasından kitleyen Arthur sırıtarak "Bu gece çok yaramazsın." dedi. Bunun üzerine bir kahkaha daha atan Sophie tişörtü çıkarmadan önce paltoyu atmaya karar vermişti ki bunu başardı. Gülerek onu yatağa taşıyan Arthur en azından onu yatağa yatırırsa düşmeyeceğine karar vermişti. Fakat Sophie düşmeyi dert etmeyerek yaramazlıklarına devam ediyordu. Tişörtünü göğüs hizasına kadar kaldırırken kahkahalar atıyordu. En sonunda yatağa yatan Sophie ateşli bir şekilde gözlerini Arthur'a dikerek onu yatağa çağırıyordu. Arthur sevgilisinin yaramazlıklarına katılmaya karar vererek yatağa girdi ve tişörtünü çıkardı. Yavaş yavaş bütün kıyafetleri yatak dışına atılıyordu. Vücutları istekle yanıp tutuşurken her bir dokunuşlarında daha da yanıyorlardı. İkiside sarhoş ve çılgındı.

Dün gecenin cezası bir baş ağrısı olmuştu Arthur'a. Alnını ovalayarak yatağın yanındaki saate bakarken çoktan öğlen olduğunu fark etmişti. Hogwarts'tan biraz azar işitecekti Sophie fakat bir günlük iznin bir kötülüğü yoktu. Yatakta yanında yatan sevgilisine dikti gözlerini. Daha önce yaşamadığı büyük bir mutluluk yaşıyordu. Gerçekten başarmıştı. Çuvallamadan, onu kaybetmeden yapmıştı bunu ve kadın kabul etmişti. Kadının saçlarını okşarken düşüncelere dalıyordu her seferinde. Geleceklerinin önemi yoktu. Ne kadar birlikte olabilirlerse olacaklardı. Yaşlı veya genç olması önemli değildi vampir için. Düşüncelerini uyandıran göğsüne dokunan yumuşak dudaklar olmuştu. Sophie çoktan uyanmış dün akşam kaldığı yerden devam etmek istiyordu. Arthur'da bir gülme hissi oluşurken müstakbel karısını dudaklarına doğru çekerek şiddetle öpüyordu.

Rp Sonu