Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim

Konu: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 7:13 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] &
Ryan Scott & Tatiana Cheryl Clodia

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 7:33 pm

Paralar, paralar, paralar. Club bu aralar oldukça iyi iş çıkartıyordu. Tabi iyi iş çıkarması yüzünden odama tıkılıp para işlerini halletmemde cabasıydı. Bu işleri Letty de yapabilirdi fakat o daha çok dışarı da takılmak, dans etmek ve eğlenmek gibi şeylerle ilgileniyordu. Ciddi kardeş olarak bu tür mevzularla ben ilgilenirdim ve bu çok sıkıcıydı. En son gelir-gider defterine bir şeyler karaladıktan sonra masamın çekmecesine atarak kafamı biraz arkaya attım. İçeriden gelen sesle irkilmem bir oldu. Club'da benden başka kimse yoktu. Müziğin sesi yükselirken sandalyemden kalktım ve kapıya doğru ilerledim. Kapının açılmasıyla kulaklarım gerçekten müzikle doldu. Uzun koridoru geçerek dans pistinin ortasına çıktım ve her vücut hattını tanıdığım bir bedenle karşılaştım. Dans etmenin verdiği zevkle dönerken o tanıdık yüzü çoktan gözümde canlandırmıştım. Her zaman ki gibi ateşle bakıyorlardı. Arkasındaki direğe dayanarak ateşli bir şekilde bakarken tek tek bütün anılarım canlanmıştı. Gülümseyerek "Geleceğini sanmıyordum," dedim. Beni benden alan o güzelliğiyle karşımda duruyordu güzel kadın. Bir yıldır onu görmemiştim fakat anılar hiç solmamıştı. Sanki her zaman birlikte gibiydik. Onunla zaman kavramının dışına çıkan bir şey yaşamıştım fakat asla bir ilişki olmayacaktı. Bir ilişki yaşamak ikimizede ters bir durumdu. Yine de her zaman ki gibi biraz eğlenebilirdik.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 8:07 pm

Bir senenin acısını çıkarıyordu resmen Tatu. Kıvrak vücudunu direğin etrafında seksi bir şekilde dans ettiriyordu. Üstündeki kıyafetleri çıkartmış, sadece iç çamaşırlarıyla ateşli bakışları eşliğinde dansa devam ediyordu. İki kolunu başının arkasından bağlayarak yavaş yavaş eğilip kalkmaya başlamıştı. Alıştırma gibi bir şeydi bu. Geri dönecekti buraya, Bad Romance'e. Özlemişti. Scottié'yle aralarındaki elektrik canını sıkmaya başlamıştı. Ona aşık falan olmaktan korkuyordu. Tatiana Cheryl Clodia için bu durum açıkçası biraz komikti. Hiçbir şey söylemeden bir sene ortalıktan kaybolmuştu. Yeterince parası vardı. Bu süre boyunca memleketine, Rusya'ya, geri döndü. Orada hayat kadınlığı da, striptiz de, erotik dansçılık da yapmıştı. Sonra muggleların sıkıcı olduğuna karar vermişti, onların acınasılığıyla daha fazla yaşayamazdı. Sadece birkaç gün önce geri dönmeye karar verdi. Ve geri dönmüştü işte, babasının yaptırdığı otellerden birine eşyalarını bırakıp buraya gelmişti. Ve şimdi görüyordu burayı ne kadar özlediğini. Ancak yüzünü koridor tarafındaki giriş kapısına çevirince daha çok özlediği bir şeyi gördü. Daha doğrusu, birini. Scottié.. Bir anda gözünün önünden iki veya üç yılda yaşanan her şey geçti. Bir senelik ayrılık ikisinin de birbirini özlemesine yetmişti büyük ihtimalle. "Geleceğini sanmıyordum," dedi o kusursuz gülümsemesiyle. "Bende sanmıyordum ancak burayı ne kadar özlediğimi farkettim. Ve seni." Ses tonu baştan çıkarıcıydı. Tatu, Scott'un gömlek yakalarından tutup yavaşça kendine yaklaştırdı. "Beni özledin mi, Scottié?" derken gözlerini Ryan'ın gözlerine dikmişti. Sonra yavaşça sırıtıp geri çekildi ve alt dudağını ısırmaya başladı.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 8:34 pm

"Bende sanmıyordum ancak burayı ne kadar özlediğimi farkettim. Ve seni." Sesi kesinlikle baştan çıkarıcıydı ve cazibesini hiç sakınmıyordu. Gömlek yakalarımdan tutarak çoktan yaklaştırmıştı beni kendine. "Beni özledin mi, Scottié?" Geri çekilirken çekici bir şekilde dudağını ısırmıştı. Bu hareketleri bile beni deli etmeye yeterdi fakat ben sıradan bir erkek değildim ve o kadar çabuk oyuna gelmezdim. Kendisi direğe doğru yavaş yavaş geri adımlar atarken sırıttım ve adımlarımı ona yaklaştırdım. Adımları sırtı direğe değdiğinde son buldu ve aramızda pek mesafe kalmamıştı. Gülümsememi yüzümden düşürmeden "Bu kadar zaman sonra bana gerçekten Scottié mi diyeceksin, Cherrié?" dedim. Yüzünde eğlendiğini belli eden bir ifade vardı fakat bu kadar yakınlık bizim gibiler için bile çok tehlikeliydi. Aralarındaki büyük çekim üzerinden uzun zaman geçmesine rağmen etkisini kaybetmemişti. Belki benimle direk arasında sıkışıp kalmasından, belki de o kadar zamanlık özlemle durum gittikce sıcaklaşıyordu. En sonunda kendime geldiğimde dudaklarımız o kadar yakındı ki biraz şaşırmıştım. Geri çekilerek normal halime dönmeye çalıştım ve monoton bir sesle "Bu gece kalacağını varsayıyorum," dedim. Ya da bu gece kalmasını istiyordum. O kadar süreden sonra biraz özlem gidermek güzel olurdu.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 8:45 pm

Tatu, direğe doğru geri geri adımlar atarken Ryan'da onunla beraber ilerliyordu. Yüzündeki gülümseme, oldukça şehvetliydi. Başka bir kadın olsaydı Scott'ın üstüne atlardı. Ancak Tatu artık alışmıştı bunlara. Evet baştan çıkmasını sağlıyordu ancak kontrolünü de kaybetmiyordu."Bu kadar zaman sonra bana gerçekten Scottié mi diyeceksin, Cherrié?" diye sorduğunda, Tatu tekrar sırıtmaya başladı. Yüzündeki gülümseme iyice ahlaksız hale gelirken dudaklarının arasındaki birkaç cm ile kendine geldi. Scott, biraz geri çekilerek sıradan olmaya çalışan bir sesle devam etti konuşmasına. "Bu gece kalacağını varsayıyorum," dedi. Varsaymıyorsun, umuyorsun, diye geçirdi içinden Tatu. "Sadece bu gece değil, hayatım. İşe geri dönmeye karar verdim. Tabi Scott ikizleri için bir sorun yoksa," dedi. Yüzünü Ryan'a biraz daha yaklaştırdı, dudakları değmişti birbirlerininkine. Tatu, içinde bir şeylerin kıpırdadığını hissettiğinde geri çekildi ve "Aradan geçen zaman ikimizden de bir şey götürmemiş. Sen hala benim Scottié'msin." Ses tonu bu sefer çekici değildi de, şekerdi daha çok. Dudaklarının yukarı kıvrıldığını hissetti. Hiçbir şey bitmedi Scottié, aksine yeni başlıyor.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 9:05 pm

"Sadece bu gece değil, hayatım. İşe geri dönmeye karar verdim. Tabi Scott ikizleri için bir sorun yoksa." Aralarında neredeyse hiç mesafe bırakmayan Cherrié dudaklarımızın birbirine değmesine izin vermişti. O bir saniyelik anda kalbim durmuştu sanki. Karşımdaki kadını istiyordum. Herşeyden çok istiyordum ve bunu inkar edecek değildim. Fakat bu onun istediği yoldan olmayacaktı. Beni kolayca elde edemeyecekti. "Aradan geçen zaman ikimizden de bir şey götürmemiş. Sen hala benim Scottié'msin." Tanrım! Cherrié'nin sıradan bir kadın olmadığını biliyordum fakat bu kadar ateşli olmak zorunda mıydı? Karşı koyma içgüdümü sonuna kadar kullanmam gerekiyordu. Yüzüme en az onun ki kadar rahat bir gülümseme yerleştirmeye çalışarak "Sen de bir zamanlar benim Cherrié'mdin. Ama biraz sıkıldın sanırım," dedim. Biraz iğneleyici olmaktan zarar gelmezdi. Gerçek bir ilişkileri yoktu fakat en azından bir haber verebilirdi veya bir not bırakabilirdi. Bu iğnelemeyle meraklı erkek arkadaş pozuna biraz yaklaşıyordu belki ama evet onu merak etmişti. Ne bir arkadaş olarak ne de bir sevgili olarak. O başka bir şey kaybetmişti. Bazıları buna seks arkadaşı, bazıları ise yatak partneri derdi fakat onların arasındaki tutku bambaşka bir şeydi. Dünya da adı konulmamış bir şey yaşamışlardı ve o sadece çekip gitmişti. Pek hoş karşılanacak bir şey değildi. Fakat bunları kafaya takmamaya çalışarak "Sanırım kardeşimin bir itirazı olmayacak. Seni özlediğinden eminim," dedim. İçimden ise "Evet ya sadece o seni özledi!" diye geçirmem biraz aptal gibi hissetmeme sebep oldu.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 9:52 pm

"Sen de bir zamanlar benim Cherrié'mdin. Ama biraz sıkıldın sanırım." Cümlesinden önce yüzüne yerleştirdiği rahat gülümsemesi, gittikçe daha inandırıcı hale geliyordu. İğneleyici lafının üstüne Tatu, kaşlarını kaldırdı. Yalandan alt dudağını biraz dışarı çıkardı ve dudakları aşağıya kıvrıldı. Ufak, şirin bir kıza benziyordu böyle. Gerçek yüzünü herkes bilirdi oysaki. "Sanırım kardeşimin bir itirazı olmayacak. Seni özlediğinden eminim," dedi Ryan ardından. Hala özlediğini kabul etmiyor, diye geçirdi içinden Tatu. "Eminim ki, beni buralarda herkes özlemiştir, Scottié." Herkes kelimesini vurgulu söylemişti bilerek. Sonra vardiyasının artık başladığını belirten müzik sesiyle beraber yüzüne geniş bir gülümseme yayıldı. Oyun başlıyor.
"İzin verirsen, işime geri dönmeliyim, hayatım. Bir ara tekrar konuşmalıyız," deyip bir öpücük gönderdi. Scott, olacaklardan habersiz gülümsüyordu. Tatu, yerdeki kıyafetlerini alıp sahne arkasına geçti. Kusursuz makyajını kontrol etti ve beş dakika içinde tekrar sahneye çıktı. Masalara bir göz gezdirdi, oldukça fazla kişi vardı bugün. Eski müşteriler Tatu'yu görünce "Calina!" diye bağırıp ıslık çalıyorlardı. Tatu, sahne adının Calina olduğun hatırladığında sırıttı ve üstündeki gömleğin düğmelerini kopartarak çıkardı direğe doğru yaklaşırken. Tüm gözleri üzerinde hissediyordu ancak bir çift göz, farklı bir etki yaratıyordu. Scottié, masaların birinde oturmuş Tatu'ya bakıyordu. Ona bakıp sevimlice gülümsedi ve sonra tamamen vahşileşerek içindeki seksi dansçıyı çıkardı ortaya. Direkle beraber farklı farklı numaralar yaparken altındaki dar eteği de çıkarttı. Eteği tutup başının üstünde saklarken, Scott'ın yan masasındaki tanıdık adama fırlattı göz kırparak. Sonra Ryan'a bir öpücük gönderdi. Ryan, kaşlarını kaldırmıştı bu sefer onu izlerken. Bir senenin acısını elbette böyle çıkaracaktı Tatu. Göğüslerini avuçladı ve arkasından gelen dansçıya bakmadan sahneden indi, eteği fırlattığı adamın yanına yaklaşıp "Bence, bir senenin ardından kucak dansı istersin, William," dedi adamın adını birden hatırlayarak. Ve sırıttı, adam cebinden çıkardığı yüz doları sütyenine sıkıştırdı. Tatu, adamın sandalyesinin arkasına geçerek boynunu yalamaya başladı. Sonra elini yavaşça penisine götürdü, ardından Scott'ın ona baktığını hissederek adamın kucağına çıkıp dansa başladı. Sonra Ryan'ın duyabileceği ancak kısık olan bir sesle, "İstiyorsan özel odalarımız var, hatırlıyorsundur," dedi ve adam bu sefer cebinden beş yüz dolar çıkarıp tangasının yan tarafına tutturdu parayı. Tatu, biraz daha kucak dansı yapmaya karar vermişti, dansa devam ederken bir anda Scott'la göz göze geldiler. Gözlerindeki öfke çok netti. Tatu, gülümsememek için dudağını ısırdı. Ryan, asasını çıkardı ve müziği durdurmak için bir büyü yaptı. Tatu, gözleri açılmış bir şekilde Scott'a bakıyordu. Bu kadarını beklemiyordu açıkçası. Dudağının sol tarafı istemsizce biraz yukarı kıvrıldı. Ardından Scottié'nin sesi duyuldu. "Bugün erken kapatıyoruz, iyi geceler. Calina, odama. Hemen," dedi ve bir hışımla ayağa kalkıp odasına doğru ilerlemeye başladı. Amaca ulaşıldı, diye geçirdi içinden Tatu. "Başka gün, William," dedi ve sırıtıp koridora girdi. Hala iç çamaşırlarıylaydı. Scott'ın odasına girdi ve "Evet?" diye sordu masumiyetle.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 10:17 pm

"Bence, bir senenin ardından kucak dansı istersin, William," Parasını çoktan yedirmeye hazır olan adam 100 doları kızın sütyenine sıkıştırmıştı. Niyetini ancak bu kadar açık belli edebilirdi. Adamın kucağında çoktan işine başlamıştı. Öfke yavaş yavaş bedenimde yükselirken Cherrié'nin sesi "İstiyorsan özel odalarımız var, hatırlıyorsundur," dedi hoş bir tınıyla. Ama artık o hoş tınıyı duymakta bile zorlanıyordum. Bir hışımla ayağa kalkarken asamı müzik setine doğru salladım. "Bugün erken kapatıyoruz, iyi geceler. Calina, odama. Hemen," Hiç beklemeden arkamı dönerek odama doğru yürüdüm. Arkamdan geleceğini biliyordum. Koridorlara girerken müziği tekrar başlattım ve odadan içeri girerken kapıyı açık bıraktım. Açık kapıyı kapatarak içeri giren Cherrié sesine yapmacık bir şaşkınlık ekleyerek "Evet?" dedi. Artık sabrım kalmamıştı, tek bir hareket ile dudaklarımız buluşmuştu ve şimdi kapıya dayanmıştık. Bir yılın özlemi böyle çıkıyordu sanırım. Sonunda istediğini yapmıştım, teslim olmuştum. Ama bu bir rekabet olmaktan çıkmıştı. Onun istediği yöntemle onun dünyasını sarsmak istiyordum. Tıpkı bir sene önce olduğu gibi. Para, seks, mutluluk herşey vardı ama o çekip gitmişti. Düzensiz hayatım daha da düzensiz bir hal almıştı. Şimdi yine o kadın kollarındaydı. Ondan daha fazla istediği biri yoktu bu dünyada. Bunu anlamamak için aptal olmak gerekirdi zaten. Ellerini yavaşça belinden aşağı kaydırırken hala kapıya dayanıyorlardı. Cherrié çoktan profesyonel elleriyle gömleğimi çıkartmaya başlamıştı. Öpüşürken bile nefes nefese kalmıştık. Bu kadar zamandan sonra o kadar istiyordu ki bedenlerimiz birbirini nefes almayı bile beceremiyorduk.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 10:51 pm

Scottié, daha fazla dayanamadı ve tek bir hareketle dudaklarını buluşturdular. Tatu'yu kapıya yasladı, bir senenin özlemini gideriyorlardı. Dudaklarından tutku fışkıracak duruma gelmişti adeta. Tatu, itiraf etmeliydi ki bu adamı her şeyiyle özlemişti. Ryan, ellerini belinden aşağı kaydırırken kapıya daha da dayanmıştık. Tatu, Scott'ın gömleğini çıkarmaya başlamıştı. Sadece öpüşmelerine rağmen nefes nefese kalmışlardı. İşte bir yıl ara verince böyle oluyormuş demekki. Scott, pantolonunu çıkarmaya çalışırken, Tatu vücudunu iyice yasladı ona. Tek beden olmuşlardı adeta. Şimdi Tatu iç çamaşırlarıyla, Scottié'yse boxerıylaydı. Ryan, Tatu'yu kucağına aldı. Tatu, bacaklarını onun beline, kollarını ise boynuna doladı ve öpüşmeye devam ettiler. O sırada Scott tek eliyle masanın üstündeki her şeyi yere attı ve Tatu'yu masaya yatırdı. Artık sabrının kalmadığını anlamıştı Cherry. Ryan, sütyenini koparırcasına çıkardı altındaki tangayı gerçekten koparttı ve tanganın kalan kısmı yere düştü. Topuklu ayakkabısını tek bir hamleyle ayağını kaldırdığında yere düştü ve öpüşmeye devam ettiler. Ryan, onun boynunu yalamaya başladığında artık inlemelerine hakim olamıyordu. Scottié'nin dilini, parmaklarını tüm vücudunda hissettikçe deliriyordu. Sevişmeleri daha önce hiç bu kadar tutkulu olmamıştı. Tatu zar zor konuştu, "Scottié." Scott, bir an gözlerini ona doğru çevirdi ve işine devam etti. "Seni.." dedi ve durdu Tatu. Scottié'de durdu. Hayır, bunu söylememeliyim, diye düşündü Cherry ve "..özlemişim," diyerek sonlandırdı sözlerini. Ryan'ın yüzünde bir anlık hayal kırıklığı görmüştü Tatu ancak sonra bozuntuya vermedi ikisi de ve devam ettiler.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Çarş. Ağus. 22, 2012 11:19 pm

Artık sadece biz vardık. Ne kıyafetler ne de aptal eşyalar. Çırılçıplak sadece birbirimize sahiptik. "Scottié." Kızın sesi kulaklarımda yankılanırken boynundan öpmeye devam ediyordum. "Seni.." Bu kelime ile bir sürelik felç geçirmiştim sanki. Bu kelime söylendiğinde arkasından gelecek kelimeler tehlikeli olabilirdi. Fakat bir kereliğine sadece bir kereliğine tehlikeye atılmak gelmişti içimden. Ardından gelen kelimelerde bu yüzden hayalkırıklığımı saklayamamıştım belki. "..özlemişim," Ne düşündüğümü bile bilmiyordum. Hiçbir zaman öyle bir şey istememiştim. Şimdi kızın bana seni seviyorum demesini bile istemiştim. Bu benim karakterimin tamamen dışında bir şeydi. Hatta bir ilkti benim için. Daha önce Cherrié'yle bile böyle bir şey yaşamamıştı. Yaşadığı ilkler bugün fazlasıyla artıyordu. Hiçbir zaman bu kadar ateşli olmamıştı Cherrié ile sevişmeleri. 1 yılın ardından bunu normal olarak görmeliydi. Şimdi bile bunları düşünürken o ateşli anları yaşıyorduk. Daha önce bir çok yerde sevişmiştik. Mutfak, club, halının üstü, kanepe, masa. Evet masada birçok kez sevişmiştik belki ama bu sevişmeyi özel kılan yer değildi. 1 yıldır birbirimizi görmemiştik ve birbirimiz için ne ifade ettiğimizi belki de şimdi anlamıştık. Bu yüzden belki de zevkin doruklarına ulaşmıştık ve odadaki kanepede yatarken bu kadar mutluyduk. Yatarken kolumu omzuna attım ve o da başını çıplak göğsüme dayamıştı. Bu yakınlık bile harika bir histi. Tavana bakarken sırıtmaya başlamıştım. "Ben de seni özlemişim."

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Perş. Ağus. 23, 2012 3:00 am

Sevişmeleri bitince odadaki kanepeye uzandılar. Ryan, kolunu omzuna attı Tatu'nun. O da başını çıplak göğsüne yasladı. Huzura eriştiğini düşünüyordu o an. Bir senenin ardından, özlem giderilmişti. Peki, şimdi? Yine eskisi gibi mi olacaktı? Tatu halinden memnundu aslında. Çünkü Ryan onu kıskandırmakla uğraşmamıştı hiç. Tatu, bunu yaparak eğleniyordu oysa ki. Scottié'sinin onu önemsediğini görmek hoşuna gidiyordu, her ne kadar onu çıldırtsa da. "Ben de seni özlemişim." Scott'ın cümlesi kulağında yankı yapmıştı adeta. Evet, nihayet söylemişti. Yüzünü ona çevirdiğinde tavana bakıp sırıttığını gördü. Dudaklarına ufak bir öpücük kondurdu ve kalkıp giyinmeye başladı tek kelime etmeden. Scottié de doğrulup ona baktı. Şaşkın şaşkın, ne yaptığını anlamıyormuş gibi. "Gidiyorum Scottié ama bu sefer bir sene kadar sürmeyecek. Yarın tekrar görüşeceğiz," dedi Tatu ve gülümsedi. Scott, hala ona bakıyordu. Niye gittiğini anlamıyor gibiydi. Bir an duraksadı ve "Beni kıskandığını ikimizde biliyoruz Scottié. Ve her sevişmemizden sonra benden beklediğin o iki sihirli kelime var ya, işte onları söylemeyeceğim." Ses tonu acımasız çıkıyordu. Çünkü böyle olması gerekiyordu, onlar sevgili olamazlardı. Başkaları olmadan yapamazlardı. İçten içe karşı çıkmasını istiyordu ama eli mahkumdu buna. Sevdiği adamın -evet doğru okudunuz, Cherrié, Scottié'yi seviyor- iyiliği ve üzülmemesi için bu gerekliydi.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Perş. Ağus. 23, 2012 3:33 am

"Beni kıskandığını ikimizde biliyoruz Scottié. Ve her sevişmemizden sonra benden beklediğin o iki sihirli kelime var ya, işte onları söylemeyeceğim." Üstünü giyinmeyi bitiren Cherrié kapıya doğru çoktan yönelmişti bile. O sırada ayağıma boxerı yeni geçirmiştim ki kalktım. Henüz kapıdan çıkmadan "Hey biliyor musun?" dedim. Şaşkın bir yüzle dönüp bana bakmıştı. Ne yaptığımı ben bile bilmiyordum lanet olsun. "Bir yıl aramamak için çok uzun bir süre." İşte şimdi sıçmıştım sıvasını yapıyordum. Bu noktaya gelen bir erkek kafasına sert bir cisimle vurup kendisini bayıltmalıydı. Ama ben bunu yapmayacak kadar uçmuştum. "Ama sorun değil. Aslında biliyor musun hiç sorun değil." Yüzümü kaldırarak kapının önünde durmuş şaşkın kadına baktım. Ne hakkında bahsettiğimi bile anlamamıştı. "Hani şu iki kelime var ya. Onların canı cehenneme. Çünkü ben biliyorum, sen biliyorsun. Buna gerek yok." Ona doğru bir adım atarken çıplak ayakla bastığım taş zemin irkilmeme sebep olmuştu fakat bunu belli etmeyecek kadar kafayı yemiştim. Bu davranışlarımın tek açıklaması kafayı yememdi. "O kelimeleri söylemene ihtiyacım yok. Ben biliyorum. Sana dokunurken, seni öperken, seninle sevişirken. Sende hissetmiyor musun?" Artık bir adım daha yaklaşmıştım. Neredeyse burun burunaydık. Kadın korku ve şaşkınlıkla bana bakıyordu. Onu kim suçlayabilirdi ki, delirmiştim! "Ama gerçekten sorun değil. Ben söyleyebilirim. Evet, söyleyecek cesarete sahibim Cherrié." Artık nefeslerimiz birbirine karışmıştı, onu öpmek için büyük bir arzu duyuyordum fakat onu bu noktada öpemezdim. Hayır, aslında onu öpmeli ve çenemi kapamalıydım fakat şu aptal içgüdülerim izin vermiyordu. "Seni seviyorum." Ölüm fermanımı kesinlikle imzalamıştım. Çapkınlığın büyük kurallarından biri eğer bir kıza aşıksan bunu sakın ona söylemeydi. O büyük kurala karşı gelmiş ve gerçeği söylemiştim. Kendimi aptal durumuna düşürerek onu da kaybedecektim. Şimdi beni reddetmesini izleyebilirdim.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Perş. Ağus. 23, 2012 12:11 pm

Tatu, tam kapıdan çıkacakken Ryan'ın sesini duydu. "Hey biliyor musun?" Kaşlarını kaldırıp ona baktı. Merak ediyordu, bu yüzden şaşkın bir ifade vardı yüzünde. "Bir yıl aramamak için çok uzun bir süre." Bu cümleden sonra Cherrié, açıklama yapmak için ağzını açtığında, Ryan sözlerine devam etti. "Ama sorun değil. Aslında biliyor musun hiç sorun değil." Evet, bu bir sorun Ryan. Özür dilerim, cümlesi yankılanıyordu Tatu'nun beyninde. Bir yıl herkesten koparmıştı bağını. Bunu yapmamalıydı. "Hani şu iki kelime var ya. Onların canı cehenneme. Çünkü ben biliyorum, sen biliyorsun. Buna gerek yok." Tatu, kısa süreli bir şok yaşadı. Evet, bir yıl için ona kızacağını tahmin ediyordu ancak Ryan Scott'ın ölse bile bir kadına gerçekten bu iki kelimeyi söyleyeceğine inanmıazdı. "O kelimeleri söylemene ihtiyacım yok. Ben biliyorum. Sana dokunurken, seni öperken, seninle sevişirken. Sende hissetmiyor musun?" İşte Tatu artık korkmaya başlamıştı, söyleyecekti; bundan emindi. Peki Tatu ne yapacaktı? Bende seni seviyorum mu diyecekti? Ah, hadi ama. Bunu söyleyemezdi. Aşkından ölse de söylememesi gerekiyordu. "Ama gerçekten sorun değil. Ben söyleyebilirim. Evet, söyleyecek cesarete sahibim Cherrié." dedi bir adım daha atarak. Artık aralarında birkaç cm kalmıştı. Nefesleri birbirine karışmıştı. "Seni seviyorum." İşte bu iki kelimeyi duyunca Tatiana, kalbinin yeniden atmaya başladığını hissetmişti. Yirmi yıldır ilk kez böyle hissediyordu. Daha önce pek çok adam ona, onu sevdiğini söylemişti. Cherry, kibarlıktan ya da çıkarlarından Bende seni seviyorum demişti. Ancak bu bir ilkti, hayatında ilk kez birini seviyordu ve o adam şuan ona Seni seviyorum demişti. Hayır, sevgisine karşılık verdiğini belirtmeyecekti. Scottié'nin iyiliği için.. Ancak ağzını açtığında kendini kaybetti ve ne dediğini duyunca hemen toparlandı. "Seni.." Şimdi nasıl toparlayacağını düşünüyordu. "..bir yıl boyunca aramamak düşüncesizlikti, evet. Özür dilerim." Eh, hiç yoktan iyidir. Kollarını bir anda onun boynuna doladı ve sımsıkı sarıldı. Seni seviyorum sözünden sonra tüm dengesini, aklını yitirmişti. Geri çekildi ve yanağına masum bir öpücük kondurdu. Kapıdan çıkmadan önce oldukça kısık bir sesle son bir cümle daha söyledi. "Bende seni seviyorum, Scottié." Umarım bunu Scott duymamıştır.

Konu: Geri: Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim Perş. Ağus. 23, 2012 1:17 pm

"Seni.." Beynim bana durmamı söylesede artık çok geçti. "..bir yıl boyunca aramamak düşüncesizlikti, evet. Özür dilerim." Kız şaşkınlıktan dilini yutmuştu neredeyse. Bunda şaşırılacak hiçbir şey yoktu, aksine şaşırmaması garip olurdu. Bizim yaşam tarzımı asla birini sevmeye bağlı olmamıştı. İkimizde birbirimizi seviyorduk belki ama bu asla dile getirilmeyecekti. Ama erkeklerin odunluğundan ve benim aptallığımdan kaynaklanan bir durum sayesinde bütün tabu bozulmuştu. Cherrié arkasını dönmüş elini kapıya uzatmıştı. Bu saatten sonra tek bir şey bile söyleyemezdim. Tıpkı benim yapmam gereken gibi kendi yaşam tarzından kopmuyordu kız. İkimizde yolumuzu çizmiştik ve şimdi yoldan çıkmamalıydık. Ya da ben öyle düşünüyordum. Cherrié çıkarken işittiğimi sandığım bir iki kelime beni oraya mıhlamıştı. "Bende seni seviyorum, Scottié." Bana Scottié dediğinden emindim. Zaten her zaman öyle derdi fakat ondan önce gelen kelimeler çok belirsizdi. Tekrar seni özledim demiş olamazdı. Seni istiyorum tarzı bir şey mi söylemişti? Muhtemelen aklım bana oyun oynuyordu. Çok alakasız bir şey bile söylemiş olabilirdi. Fakat kelimelerin kulağına değdiği o an aklından çıkmıyordu. Odada kıza dair hiçbir şey kalmadığını fark ettiğinde şaşkınlıkla kendini kanepeye attı. Odasına kimin girip kimin girmeyeceğini umursamıyordum. Hala giyinmemiştim sadece zamanı geriye alabilmek ve daha dikkatli dinlemek istiyordum. Gerçi daha nasıl dikkatli dinleyebileceğimide bilmiyordum. Hayatımda en çok duymayı istediğim kelimelerdi, aynı zamanda da duymamam gereken kelimeler. İkisinin ortasında kalmam beni delirten bir durumdu. "Çılgın bir gün."

Rp Sonu