AnasayfaAnasayfa  Latest imagesLatest images  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yapGiriş yap  

Paylaş
 

 After Fifteen Years.

Önceki başlık Sonraki başlık Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Diamontina Dixon

Diamontina Dixon

RP Yaşı : 23
Mesaj Sayısı : 281
Gerçek Adı : Bir diamontina var, benden içeri.

Çanta
Eşyalar:
Evcil Hayvan:

After Fifteen Years. Empty
MesajKonu: After Fifteen Years.   After Fifteen Years. EmptyCuma Ağus. 31, 2012 4:28 am

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
NymeriaDiamontina
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Diamontina Dixon

Diamontina Dixon

RP Yaşı : 23
Mesaj Sayısı : 281
Gerçek Adı : Bir diamontina var, benden içeri.

Çanta
Eşyalar:
Evcil Hayvan:

After Fifteen Years. Empty
MesajKonu: Geri: After Fifteen Years.   After Fifteen Years. EmptyCuma Ağus. 31, 2012 4:29 am

Sönmek üzere olan sigarasını son bir kez içine çekti Diamontina. Ardından dumanları bir süredir Yasak Orman'da beklemekte olduğu için soğuk olan nefesiyle birlikte dışarı üfledi. Genelde pek sigara içmezdi; yalnızca gergin olduğu zamanlarda. Şu anda on beş yıldır görmediği kızını bekliyor olmak da ister istemez geriyordu genç kadını. Dia, sonuna geldiği sigarasını parmaklarından serbest bırakırken Nymeria'ya gönderdiği notu düşündü. -En azından kızının adını biliyordu.- Yolladığı notu fazla uzun tutmamıştı. 'Bugün tam gece yarısında Yasak Orman'da ol. Çok önemli.' Notun altına imza atmamış ya da kendini tanıtacak bir şey yazmamıştı. Çünkü Ria'nın notu gönderenin kim olduğunu bilirse kendisiyle görüşmek isteyip istemeyeceğinden şüpheliydi. Tek ümidi, kızının kısa ve öz olan bu notu dikkate alıp birazdan Yasak Orman'a ayak basacak olmasıydı. Nymeria'nın ormana gelmesini beklerken, kendisi de nasıl davranması gerektiği hakkında düşünmekteydi. Ne hissettiğinden, ne hissetmesi gerektiğinden emin değildi. Kızını özlemişti, orası kesindi. Bunca yıl hasretini çektiği de doğruydu. Fakat kendini hep uzak tutmuştu Ria'dan. Böylece kızını başına gelebilecek tehlikelerden de koruyabileceğini düşünmüştü. Ancak bunca yıl süren özlemi artık bastırılamaz hale gelince, sonunda kızını görmeye karar vermişti genç kadın. Hala bunun doğru bir karar olduğundan şüpheliydi. Aslında istese, şu an ormandan çekip gidebilir, kızının o notu birinin kötü bir şaka yapmak amacıyla gönderdiğini sanmasını sağlayabilirdi. Kendisi de sorumluluktan uzak ama içinde hep bir eksiklik hissiyle yaşamaya devam ederdi. Ne de olsa alışmıştı buna. Ne var ki, içinde bunu yapmasını engelleyen bir şey vardı. Kendisi vicdandan yoksun biri olduğundan, bu şeyin ne olduğunu çözemiyordu bir türlü. Ama konu kızı olduğunda, o garip şeyin hareketlerine hükmetmesini durduramıyordu işte.

Derin bir iç çeken Dia, bir an çalılıklardan gelen hışırtılarla birlikte kulak kesildi. Önce bu sesi beyninin ona oynadığı bir oyun sandı ama hayır, orada kesinlikle hareket eden bir şey vardı. Yaklaşık bir dakika sonra genç kadın o zifiri karanlıkta görmek pek mümkün olmasa da, karşısında bir kızın silüetinin durduğunu fark etti. İşte o an gelip çatmıştı. Gözlerini kısıp karşısındaki kızı daha net görmeye çalıştı Diamontina. Sarı saçlı, uzun boylu ve oldukça güzel bir kızdı bu. Kendi kızıydı. Bunu o silüeti gördüğü an hissetmişti. İçi ürperen genç kadın, sakin kalmaya ve renk vermemeye çalıştı. Nymeria'yı korkutmak istemiyordu. Boğazını temizledi ve yumuşak bir sesle. "Selam, Nymeria," dedi. Kızının adını sesli olarak söylemek garip hissettirmişti. Yine de bu hissi geçiştirerek bu kez boğuk çıkan sesiyle "Sana anlatmam gereken şeyler var," dedi ve kızının tepkisini beklerken, meraklı gözlerle kızını incelemeye koyuldu.


:
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Nymeria Pierce

Nymeria Pierce

Mesaj Sayısı : 291

After Fifteen Years. Empty
MesajKonu: Geri: After Fifteen Years.   After Fifteen Years. EmptyPaz Eyl. 02, 2012 12:04 am

Gece ortak solanda Henry ile otururken kelime bir not ulaşmıştı. Mektubu getiren baykuş tanıdık değildi, notta ise imza yoktu. Yasak Orman'da ol. Çok önemli.' Kaşlarımı çattım. Bu bir şakada olabilirdi, notta yazdığı gibi önemli bir şeyde. İster istemez gerilmiştim. Yasak ormana bir kaç kez gitmiştim, evet. Ama akşam değil. Oraya girmeye ben bile cesaret edememiştim. Henry'e iyi geceler dileyip yatakhaneye çıktım. Giyinik bir şekilde yatağıma girdim. Ve beklemeye başladım... Saat gece yarısına varmadan biraz önce kedi adımlarıyle dışarı çıktım. Bir kaç gizli geçit kullanarak okul arazisine çıktım, sonra var gücümle koşmaya başladım. Ormanın iç kısımlarına doğru gidince yavaşladım. Üstündeki siyah pelerine sıkı sıkıya sarındım. Çalılardan biraz ileri gittiğimde bir silutele karşılaşınca durdum. Ay ışığında sarı saçları ve beyaz teni belli oluyordu. Kadın olduğu kesindi. Belirgin hatları vardı ve bende büyüktü. "Selam, Nymeria. "Sana anlatmam gereken şeyler var, dediğinde hafifçe geri çekildim. Sesi hafifçe boğuktu ama pürüssüz bir sesi vardı. Kafasını hafifçe yana eğince yüzü aydınladı.

Gördüğüm manzara karşısında gözlerim büyüdü ve bembayaz kesildim. Bu fotoğraftaki kadındı. Babamın yanındaki adam. Annem. Şoktan geriye doğru bir adım daha attım. Dilim tutulmuştu. Burada ne işi vardı? Neden şimdi? Neden daha önce değil? Titreyen dudaklarımın arasından ister istemez bir kelime döküldü. "Anne?" Kadının yüzündeki hafif şaşkınlığı görebiliyordum. Sırtımdan aşağı soğuk terler döküyordum. Kadının yaklaşan ayak sesleri yüzünden gerilmiştim. Tanrım, lütfen yardım et. Kolay olmacak
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Diamontina Dixon

Diamontina Dixon

RP Yaşı : 23
Mesaj Sayısı : 281
Gerçek Adı : Bir diamontina var, benden içeri.

Çanta
Eşyalar:
Evcil Hayvan:

After Fifteen Years. Empty
MesajKonu: Geri: After Fifteen Years.   After Fifteen Years. EmptyPtsi Eyl. 03, 2012 4:49 am

"Anne?" Kızının duru ve güzel sesi, Diamontina'ya her ne kadar yabancı gelse de bu sesi duymak onu rahatlamıştı. İşin ilginç yanıysa, şu an rahatlamak için uygun bir zaman olmamasıydı. İlk olarak küçük bir şaşkınlığa uğrayan Dia; kısa ama engel olamadığı bir gülümsemeden sonra "Evet Nymeria, ben senin annenim," dedi anlaşılır bir sesle. Aslında kızının kendisini hemen tanımasını beklemiyordu. Ne de olsa Ria, genç kadının yalnızca tek bir fotoğrafını görmüştü. Dahası, içinde bulundukları ortam şu an oldukça karanlıktı. Fakat bunlar, kızının Dia'yı tanımasına engel olmamıştı. Kızına olanları kavrayabilmesi için kısa bir süre tanıdı genç kadın. Bu durumun her ikisi için de zor olduğunu biliyordu. Fakat bunca yıldır kendisinin en azından, kızının başına gelenlerden az da olsa haberi olmuştu. Nymeria ise ne annesinden ne de babasından haberdar olmuştu yakın zamana kadar. Şimdiye kadar elinden geldiğince korumaya çalışmıştı kızını Dia. Bu süre zarfında kızıyla iletişime geçmemiş olması tamamen onun suçu değildi. Genç kadın yalnızca kızını olası tehlikelerden -ki mesleğinden dolayı bu tehlikeler göz ardı edilecek türden değillerdi- koruma iç güdüsüyle hareket etmişti. Şu an bile saniyeler geçtikçe kızını daha fazla tehlikeye atıyordu genç kadın, bunun farkındaydı. Ancak artık bir şeyleri açıklığa kavuşturmanın vakti gelmişti ve bunu yapmak zorundaydı. Kızını hiç görmemiş, tanımamış olsa da Ria'nın kendi düşmanları tarafından incitilmesini göze alamazdı.

Genç kadın, bu kısa sessizliğin ardından söze girdi. "Bak Nymeria, şu an çok zor anlar yaşadığını ve bu olanları hazmetmenin güç olduğunu biliyorum. Fakat beni dinlemelisin. O mektubu aldığından, hatta belki de doğduğundan beri beni suçluyor olabilirsin. Eğer öyle ise, sana bunun için kızamam zaten. Biliyorum buna hakkım yok, sana annelik edemedim çünkü. Ama her şeyin bir nedeni vardı ve bunca yıl boşuna senden uzak durmadım. Sana açıklayamayacağım nedenlerden dolayı seni bırakmak zorundaydım. Şu an bile tam olarak güvende sayılmazsın ve bu benim yüzümden. Senin iyiliğin için uzak durmak zorundaydım senden, ki aslında hala öyle yapmam gerek. Bu sözler sana klişe gelecek belki de ama bana inanmalısın." Genç kadın, bunları söyledikten sonra hafifçe içini çekti ve gözlerini Ria'nın gözlerine dikti. Karşısındaki güzeller güzeli kızın, kendi kızının, onu anlamasını umuyordu sadece.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Nymeria Pierce

Nymeria Pierce

Mesaj Sayısı : 291

After Fifteen Years. Empty
MesajKonu: Geri: After Fifteen Years.   After Fifteen Years. EmptySalı Eyl. 04, 2012 4:37 am

Vücuduma yayılan şok dalgası neredeyse beni bayıltacak kadar güçlüydü. Karşımdaki kadın hafifçe gülümsedi. "Evet Nymeria, ben senin annenim,"dediğinde olduğum yerden kıpırdıyamayacak kadar şaşkındım. Benle asla konuşmamış hatta yaşadığından haberdar olmadığım kadın karşımdaydı. Onun yüzünden hala kabuslar görüyordum. Yetimhanede bana yaptıkları ile ilgili. Tanrım, korkunçtu. Ve bu onun hatasıydı. Şaşkınlığın yerini yakıcı bir acı ve öfke alırken kadın konuşmaya başladı. Tanrım sesi ne kadar benziyordu sesime! "Bak Nymeria, şu an çok zor anlar yaşadığını ve bu olanları hazmetmenin güç olduğunu biliyorum. Fakat beni dinlemelisin. O mektubu aldığından, hatta belki de doğduğundan beri beni suçluyor olabilirsin. Eğer öyle ise, sana bunun için kızamam zaten. Biliyorum buna hakkım yok, sana annelik edemedim çünkü. Ama her şeyin bir nedeni vardı ve bunca yıl boşuna senden uzak durmadım. Sana açıklayamayacağım nedenlerden dolayı seni bırakmak zorundaydım. Şu an bile tam olarak güvende sayılmazsın ve bu benim yüzümden. Senin iyiliğin için uzak durmak zorundaydım senden, ki aslında hala öyle yapmam gerek. Bu sözler sana klişe gelecek belki de ama bana inanmalısın." dediğinde sanki aklımdan geçenleri okuyup cevap veriyormuş gibi bir hali vardı. Hırsla ellerimi saçlarımın arasından geçirdim. Sonrasında alaycı bir kahkaha attım. Bu kahkaha aynı babamın kahkahasıydı biliyordum. Kadının yüz ifadesinde onu doğru noktadan vurduğumu fark etmiştim zaten.


"Sana nasıl inanabilirim? Sen benim için yabancısın. Beni bırakıp giden kadınsın. Sen ne dersen ne senin yüzünden berbat bir hayat geçirdim."dedim hırsla. Yanaklarımdan yaşların süzüldüğünü hissettiğimde hemen elimin tersiyle onları sildim. Dudağım titremeye başlamıştı bile. Lanet olsun!
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Diamontina Dixon

Diamontina Dixon

RP Yaşı : 23
Mesaj Sayısı : 281
Gerçek Adı : Bir diamontina var, benden içeri.

Çanta
Eşyalar:
Evcil Hayvan:

After Fifteen Years. Empty
MesajKonu: Geri: After Fifteen Years.   After Fifteen Years. EmptySalı Eyl. 04, 2012 5:03 am

Kızının attığı o alaycı kahkaha, gözlerini iyice açıp anlaşılmaz bir şekilde Ria'ya bakmasına neden olmuştu. Bir insanın kahkahası bu kadar mı benzerdi babasınınkine? Fakat fazla şaşırmaya vakti olmamıştı genç kadının. Nymeria hırs ve öfke dolu sözlerini sıralamaya başlamıştı bile. "Sana nasıl inanabilirim? Sen benim için yabancısın. Beni bırakıp giden kadınsın. Sen ne dersen ne senin yüzünden berbat bir hayat geçirdim." Nymeria bunları söylerken, kızının güzel yüzünden süzülen göz yaşlarını fark etti Diamontina. Hayır, onu böyle görmeye tahammül edemiyordu. Üstelik bu göz yaşları onun yüzündendi. Fakat Ria onu anlamıyordu. Genç kadın, doğru ve güvenli olduğuna inandığı şeyi yapmıştı. Tamam, belki de çok doğru bir karar değildi bu, kabul ediyordu. Fakat kesinlikle en güvenlisiydi.

Kızının bu ani çıkışına nasıl bir tepki vereceğini bilemedi bir an genç kadın. 'Denedim ama olmadı' felsefesiyle ortamı terk edip sorumluluğunu bir kez daha kenara mı itecekti? Hayır, bu defa değil. Bir hatayı iki kez tekrar etmek hiçbir zaman huyu olmamıştı Dia'nın. Bu yüzden temkinli ve ağır adımlarla yaklaştı kızına. Şimdi hiç olmadığı kadar yakın duruyordu Ria'ya. Yavaşça kolunu kaldırdı, amacı kızına sarılıp onu bir nebze de olsa teselli etmekti. Daha önce böyle bir durumla karşılaşmadığından, bunu yapıp yapmaması gerektiğinden emin olamıyordu. Yine de iç güdülerine güvenerek hafif bir dokunuşla sarıldı kızına. Nymeria'nın nefesini boynunda hissedebiliyordu. Çok garip, yabancı olduğu ancak huzur veren bir duyguydu bu. Kızının yanı başında olduğunu bilmek. Ria'ya sardığı kollarını biraz daha sıkılaştırırken "Üzgünüm, çok üzgünüm," dedi. Sesi bu kez ciddi anlamda boğuk ve üzüntü dolu çıkmıştı. Yutkundu. "Böyle olmasını istemezdim, Nymeria. Gerçekten istemezdim. Ama senin güvende olmanı sağlayacak tek seçenek buydu ve ben seni tehlikeye atamazdım. Sen öyle küçük ve korunmasızdın ki..." Sözlerine daha fazla devam edebileceğini sanmıyordu. Bunu yapmak yerine şu an kollarında olan kızının mis gibi kokusunu çekti içine. Yıllardır hasretini duyduğu o kokuyu.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Nymeria Pierce

Nymeria Pierce

Mesaj Sayısı : 291

After Fifteen Years. Empty
MesajKonu: Geri: After Fifteen Years.   After Fifteen Years. EmptyPtsi Eyl. 10, 2012 4:54 am

Göz yaşları yüzünden görüşüm bulanıklaşırken derin bir nefes aldım. Kafam karma karışıktı. Ama en önemlisi büyük kalp sızım mantıklı düşünmemi engelliyordu. Dizlerim neredeyse beni taşıyamayacak durumdaydı. Yere yıkılacağımı hissettiğim zaman annem bana sarıldı. Bir kaç saniye için yaşadığım şok neredeyse nefes almamı unutturacak cinstendi. Kolları hafifçe beni sıktı ve kendine bastırdı. Vücudu bende şaşkınlık verecek bir şekilde güven duygusu uyandırıyordu. "Üzgünüm, çok üzgünüm," dediğinde sesi ağlamaklıydı. Başımı omzuna gömmüştüm. Sanki kokusu beni sakinleştiriyordu. "Böyle olmasını istemezdim, Nymeria. Gerçekten istemezdim. Ama senin güvende olmanı sağlayacak tek seçenek buydu ve ben seni tehlikeye atamazdım. Sen öyle küçük ve korunmasızdın ki..." dediğinde dudaklarımı birbirlerine bastırdım ve sarsılarak ağlamamak için kendimi tuttum. Öfkem, yerini pişmanlık, özlem ve bir çok duyguya bırakmıştı. Kollarımı ona doladım ve bir süre hiç konuşmadan öylece durdum. "Üzgün olmanı anlıyorum. Anne,yeniden gitmeyeceksin değil mi? "dedim çekingen ve titrek bir sesle. Sorularıma ceavp almadan onu bırakmayacaktım. Daha değil, şimdi değil. Asla.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Diamontina Dixon

Diamontina Dixon

RP Yaşı : 23
Mesaj Sayısı : 281
Gerçek Adı : Bir diamontina var, benden içeri.

Çanta
Eşyalar:
Evcil Hayvan:

After Fifteen Years. Empty
MesajKonu: Geri: After Fifteen Years.   After Fifteen Years. EmptySalı Eyl. 11, 2012 3:08 am

Genç kadın kızına sarılırken sanki bir süreliğine durmuş gibiydi zaman. Nymeria'nın da kollarını kendisine sarmasıyla içi daha da huzur dolmuştu Dia'nın. Fakat bu huzur dolu an, kızının "Üzgün olmanı anlıyorum. Anne,yeniden gitmeyeceksin değil mi? " diye sormasıyla yerini keskin bir acıya bırakmıştı. Gitmeyi kendisi de hiç istemiyordu. Elinde olsa, bundan sonraki yaşamının her anında kızının yanında olurdu. Ancak böyle yürümüyordu işler. Kahrolası hayat, böyle bir seçenek sunmuyordu onlara. Diamontina, kollarını yavaşça kızından çekerken ne diyeceğini düşündü bir süre. Ona yeni kavuşmuş ve kızının kendisini kabullenmesine bu kadar yaklaşmışken yeniden incitmek istemiyordu Ria'yı. Ama yine de gerçeği değiştiremezdi ve yalan söylemek Ria'yı daha da incitecekti. Bu yüzden ellerini kızının omuzlarına koydu ve kelimeleri dikkatle seçmeye çalışarak başladı konuşmaya. "Seni bırakıp gitmeyi ben de hiç istemiyorum, kızım. Fakat yaptığım meslek ve bu mesleğin getirdiği ortamdan dolayı sürekli yanında olamam, bu seni ateşe atmaktan farksız olur. Yine de, elimden geldiğince iletişim kurmaya çalışacağım seninle. Güvenli olduğunu düşündüğüm zamanlarda seni görmeye geleceğim, söz veriyorum." Bunları söylerken kızının gözlerinin içine bakmayı ihmal etmemişti. Ria'nın, kendisinin boş laflar ettiğini sanmasını istemiyordu. Onun, Dia'ya inanması gerekiyordu. Bu zamana kadar yüzünü bile görmediği bir insana inanmak zor olsa da o, bunu yapmalıydı. Genç kadın, tedirgin bakışlarla kızının duygularını yüzünden okumaya çalışırken birden aklına gelen bir düşünceyle toparlandı ve sesini ciddileştirerek "Bir şey daha var Nymeria, çok önemli bir şey. Beni burada gördüğünü ya da benimle konuştuğunu kimsenin bilmemesi gerek, kimseye anlatmamalısın. Beni anlıyor musun? Bu senin için hayati önem taşıyan bir mesele. Bana söz vermeni istiyorum. Ne olursa olsun, benden kimseye bahsetmemelisin. En güvendiğin kişilere bile," dedi. Belki şu an bunları söylemek için uygun bir zaman değildi fakat kızının bunu bilmesi ve iyice anlaması gerekiyordu. Eğer Nymeria'nın Dia'nın kızı olduğu yanlış kişilerin kulağına giderse, kötü şeyler olabilirdi. Genç kadının düşünmek bile istemeyeceği türden şeyler.


Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 

After Fifteen Years.

Önceki başlık Sonraki başlık Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

 Similar topics

-
» after years of suffering

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
 :: eğlence ekspresi :: Süpürge Dolabı :: Rp İçi :: 2. Sezon-