Hastanenin sessizliği her zaman ki gibi sıkıcıydı. Yanımda Bro'm olmasa çoktan burada delirmiştim. Bütün gün muhabbet edip duruyorduk. Ona uyuduğu zamanda gelen Katheryn'i anlatmıştım. Uyandırmadığım için biraz azar çektikten sonra benim adıma sevindiğini söylemişti. Onun da bunları aşabilmesini isterdim fakat Auré ile aralarında geçen çok başka şeyler vardı. İkisi de hala birbirini seviyor gibiydi. Bu yüzden Auré'den bir cevap gelene kadar Dean'e kızlardan uzak durmasını söyleyip duruyordum. Bir seçim şansım olsaydı mutlu olduğumu hayatı seçerdim fakat bir seçim şansım yoktu. Mony'nin bana olan aşkı Auré'nin Dean'e olan aşkından daha azdı belki ya da onun için affetmek, yeniden başlamak daha zordu. Bunları bilmiyordum fakat herşey aynı sonuca çıkıyordu. İlişkimiz bitmişti. Artık hayatıma bakmalıydım fakat kendimi bu konu ile sorgulayıp duruyordum. Hissettiğim acıyı yok etmek. Elle tutulamayacak kadar ufalanmış kalbimin parçalarını yok etmek. Tek çözümüm buydu. Hiçbir şey hissetmezsem acı da hissetmeyecektim. Fakat dostlarıma olan sevgim başkaydı. Diğer duygularım gibi acıma acı katmıyor aksine acılarımı benden alıyordu. Tek kapatamadığım hissim de buydu zaten ve bunu seviyordum. Hayatımda sadece dostlarım kalmışken onlara karşı duygusuz olamazdım ya. Karanlık hastane kanadında ki ayak sesleri dikkatimi dağıtmıştı. Revirci yanında bir kızla geliyordu. Bu kızı tanıyordum. Evet diş telli, gözlüklü ve biraz tombul. Ama bir farklılık vardı. Diş tellerini çıkarmıştı bu sene. Hiç fark etmemiştim, belki de kendi dertlerim olduğundandır diye düşündüm. Teller çıkınca yüzünün güzelliği biraz daha ortaya çıkmıştı fakat hala gözlüklü ve birazcık kiloluydu. Benim kriterlerimin içinde olsa onu çoktan tavlamıştım ama buna gerek bile yoktu. Boşa zaman kaybıydı sadece. Hemen yanındaki yatağa yattığını duymuştum kızın. Evet duymuştum çünkü gözlerimi kapatmıştım. Bu kızla muhabbette edilmezdi ki ona asıldığımı falan düşünüp bütün yıl peşimde dolaşırdı. Fakat revircide gittiğinde yine boğucu karanlığa gömülmüştük. Belki sadece uzaktan arkadaş olarak konuşabilirdim. "Hey sana ne oldu? Şatonun en yüksek kulesinden düşmedin ya?" Karanlıkta çıkan sesimin onu ürkütmesine şaşırmamıştım. Yani uyuyor numarası yapan bendim sonuçta. Yine de bu kızla sohbet ettiğime pişman olabilirdim. Ah, Bro niye uyanık olmazsın ki?

Yatağımda kıvranıp duruyordum. Midem deli gibi bulanıyordu. Dayanamayacağımın farkındaydım. Ama yataktan çıkmak için hava çok soğuktu. Bir kaç dakika daha kıpırtısız yatınca midem ağzıma geldi. Yataktan fırladım ve üstüme sabahlığımı geçirip hastane kanadına neredeyse uçarcasına koştum. Gözlüğümle uyuduğum için şanslıydım önümü görebiliyordum. Kapıyı vurduğum anda yaşlıca bir kadın şifacı kapıyı açtı. Beni görünce yüzünü endişeli bir ifade kapladı. İçeri girdiğim anda en yakındaki çöp kutusuna kustum. Kadın saçlarımı tuttum ve kusamam bitene kadar sırtımı sıvazladı. Sonrasında elime bir bardak su tutuşturup beni bir yere oturttu ve ateşimi ölçtü. Yüzündeki ifadeden cidden hastalanmış olduğumu anladım. Elime bir bardak rezil bir şekilde acı kokan bir şey tutuşturdu. "Bu akşam burada kalmalısın çocuğum. Seni kontrol etmem gerekecek." dedi. Başımı salladım ve şifacıyla beraber kapıdan çıktım. Sessizce yürürken yan yana uyuyan iki çocuk gördüm. Ay ışığında bile çok fena halde oldukları belliydi. Yan yatağı gösterince başımı salladım ve yatağa iliştim. Şifacı giderken kafamı yastığa koydum ve derin bir nefes aldım. "Hey sana ne oldu? Şatonun en yüksek kulesinden düşmedin ya?" Yanımdan gelen sesle yerimden zıpladım. Yanımdaki çocuk uyanıktı ve bana bakıyordu. Çocuğa şöyle bir bakmadan önce gözlüğüm çıkardım. Yakını görme sorunum yoktu, hem uykuluydum. Bu sefer takmasam da olurdu. "Soğuk algınlığı ve ateş. Ama sen arabanın altında kalmış gibisin."dedim ve gözlerimi tavana çevirdim. İçtiğim iksirin etkisi bütün vücuduma yayılmıştı. Cayır cayır yanıyordum resmen. Üstümdeki sabahlığı çıkarıp çıkarmamak konusunda tereddütlüydüm. Altımda gecelik vardı ve benim için kısa olduğu söylenebilirdi. Ama yanıyordum. Öfleyerek sabahlığı çıkardım ve yatağın yanına astım. Sonrasında saçlarımın arasında elimi geçirdim ve ayaklarımı karnıma doğru çektim. Hasta olucak günü bulmuştum sanki. Yandaki çocuğun gözleri iri iri açılmıştı. Görmezlikten geldim ve gözlerimi kapattım.

Spoiler:

"Soğuk algınlığı ve ateş. Ama sen arabanın altında kalmış gibisin." İçtiği iksirle ateş çoktan basmıştı kızı. Hareketlerinden bile belliydi. Geceliğini yandaki askılığa asarken ilgiyle vücuduna bakıyordum. Bu kızı hiç böyle görmemiştim! Her zaman bol şeyler giyen bir tombul olarak düşünmüştüm fakat vücut şekilleri gayet iyiydi. Tavana bakarken "Pek araba geçmiş sayılmaz. Sadece astronomi kulesinden süpürge ile yere çakıldım," dediğimde kızın şaşıracağını biliyordum. Ah şaşırsa da çok farketmezdi. Ya da fark eder miydi? Kız düşündüğümün aksine ateşliydi yahu. Hala biraz alkollüydüm. Kemiklerim izin verse kızın yatağına bile geçebilirdim. Yine de yapmıyordum ama onda beni etkileyen bir şey vardı. Ateşli vücut? Göğüsler? Kalçalar? Hayır başka bir şey olmalıydı. Belki de üçü birdendi emin değildim fakat onunla konuşmak onu tanımak istiyordum. O benim için tamamen bir bilinmezdi. "Biliyor musun aslında çok sarhoşum neden sen konuşmuyorsun ki?" dedim. Tabi ki sarhoştum ne sanmıştı! Bütün şişeyi yine bitirmiş ve yastığımın altına tıkmıştım. Ama bu kız gerçekten ateşliydi. Her zaman önyargıyla yaklaştığım kız Hogwarts'taki çoğu kızdan ateşliydi!

Gözlerimi kapatmama rağmen üzerime diktiği gözlerden rahatsız olmuştum. İnsanlar görünüşe çok önem veriyorlardı. Geçen sene bu çocuk beni bütün okula rezil etmişti, hatırlıyordum. Tellerim, gözlüğüm ve kilomla dalga geçmişti. Çok kırılmış ve aşağılanmış hissetmiştim kendimi. Derin bir nefes aldım ve kendi kendime geçmiş geçmiştir, belki o da değişmiştir. dedim. "Pek araba geçmiş sayılmaz. Sadece astronomi kulesinden süpürge ile yere çakıldım,"dediğinde gözlerimi açtım, doğru söylüyordu. Bir harabeden farkı yoktu. Ama gözlerinden hafif sarhoş olduğunu fark ettiğimde bunu biraz hak etmiş olduğunu düşündüm. "Biliyor musun aslında çok sarhoşum neden sen konuşmuyorsun ki?" dediğinde yatağımda doğruldum. Ve başımı yana eğip gözlerimi kıstım. Bu şekilde onu daha iyi görüyordum. "İstersen seni ayıltabilirim. Konuşmuyorum çünkü beni yiyecek gibi bakıyorsun, rahatsız edici."dedim ve yastığa kafamı koydum ve ince örtüyü üstüme çektim. Sonrasında bir anda mide bulantısı bastırdı. Yanımdaki kovaya son anda eğildim. Midemde olup olmayan her şey çıkmıştı. Kova çocuğun göremeyeceği taraftaydı neyse ki. Biraz su içtim ve öksürerek geri yattım. Titremem artmıştı.

Yatağında doğrularak bana bakan kız "İstersen seni ayıltabilirim. Konuşmuyorum çünkü beni yiyecek gibi bakıyorsun, rahatsız edici," dedi ve kafasını yastığa geri koydu. Biraz öğürmesinden kustuğunu anlamıştım. Kimin umrunda? "Ayılmak istemiyorum ki olay da zaten bu. Ve eklemek istiyorum ki gözlerim hiç söz dinlemiyor!" Bir kahkaha atarken Dean'in homurtu ile yatakta döndüğünü duydum. O da katılsaydı ya muhabbete, eğlenceli olabilirdi. Bu sıralar fazlasıyla uyuyordu zaten ama Bro'mu uykusundan uyandırmadım. Onun yerine üzerine ince örtüyü çekmiş olan kıza baktım. Bu kız gerçekten ne zaman böyle güzelleşmişti? Sanki okulun en başından beri bilerek öyle yapmıştı ama içinde güzel bir kız yatıyordu. "Sen ne ara böyle evrim geçirdin, yani güzelleştin?" Biraz kaba olmuştu fakat sarhoştum ve kız ile aramızda konuşacak hiçbir şey yoktu. Belki de direk konuya girmeliydim. Zaten öyle de yapmıştım. Cidden ne ara bu kadar güzelleştiğini merak ediyordum. "Hayır bu bana karşı bir komplo ise çok alındım." Bir kahkaha koyverirken kızın beni iyice deli zannetmesinden korkuyordum. Deli değildim ben, sadece aşırı çılgındım.

Midemden artık başıma vurmaya başlayan acı dalgası insanı kıvrandıracak cinstendi. Derin bir nefes aldım ve örtüye sarıldım. Örtü terden sırılsıklam olmuştu bile. "Ayılmak istemiyorum ki olay da zaten bu. Ve eklemek istiyorum ki gözlerim hiç söz dinlemiyor!"dedikten sonra gürültülü bir kahkaha patlattı. Tanrım, cidden şarhoştu. Bir kaç saniye boyunca gülümsedim. Ama sonra bunu görmemesi için dudaklarımı bir birine bastırdım. İltifat güzel şeydi. Ama ben bunlara kanmazdım. "Sen ne ara böyle evrim geçirdin, yani güzelleştin? Hayır bu bana karşı bir komplo ise çok alındım." dediğinde yüzümü buruşturdum. Beni hatırlaması şaşırtıcı şeydi. Bir süre sessiz kalmayı yeğledim. Tabi bu sıra da üstümdeki örtüyü aşağı atmıştım. Sanki bir fırının içindeydim. Saçlarımı tutan tokayı çıkardım ve saçımı ellerimle düzelttim. Ondan sonra saçlarımı sıkıca topuz yaptım. Bu şekilde daha rahattı. "Geçen sene beni küçük düşürdüğünde de böyleydim. Ben sadece gözlük kullanan ve bol giyinmeyi seven biriyim. Çoğu zaman dalga konusu olsamda tabii. Burası çok mu sıcak yoksa bu iksir beni öldürüyor mu?" dedim ve yatağımda gene doğruldum. Bacaklarımı aşağa doğru sarkıtıp sallamaya başladım. Kafamı meşgul etmeye çalışıyordum. Mide bulatısını düşünmezseniz mideniz bulanmaz çünkü.

Örtüyü üzerinden atan kız saçlarını düzenlemek için uğraşıyordu. Evet, güzel saçları vardı. Bu kızla ilgili her an daha fazla şey öğreniyordum. "Geçen sene beni küçük düşürdüğünde de böyleydim. Ben sadece gözlük kullanan ve bol giyinmeyi seven biriyim. Çoğu zaman dalga konusu olsamda tabii. Burası çok mu sıcak yoksa bu iksir beni öldürüyor mu?" Yatağında doğrulan kız birşeyler ile oyalanmaya çalışıyordu. Kendimi biraz zorlayarak sırtımı yatağın demirlerine dayamıştım. Kızın hareketlerini incelerken içimde daha çok merak uyanıyordu. "Nasıl bir pislikmişim ben!? Her neyse pisliklerle konuşmamak gibi bir kuralın yoktur umarım." Bu tam bir sarhoş konuşmasıydı işte. Kendi benliğimi kontrol edip düzgünde konuşabilirdim fakat alkolün etkisi bedenini ele geçirirken izlemek oldukça eğlenceliydi. Elimi çekmecelerden birine uzattığımda kız beni merakla izliyordu. Çekmecenin arkalarına gizlenmiş ateş viskisi şişesini çekip alırken kız biraz şaşırmıştı. Sırıtarak "İşte ilaçların bana etki etmemesinin nedeni. Sıcaktan yakınıp duruyorsun. Sen mi içmek istersin yoksa hepsini ben mi içeyim?" dediğimde şaşkınlığı devam ediyordu. Klasik bir Rav kızı mı diye aklımdan geçiriyordum. Kurallar dışında çıkmayan zeki varlıklar! Zeki olmaları hoşuma giderdi fakat kim hayatı boyunca kurallara bağlı yaşayabilirdi ki?

Ben ayaklarıma odaklandığım sırada yeniden konuşmaya başlamıştı. "Nasıl bir pislikmişim ben!? Her neyse pisliklerle konuşmamak gibi bir kuralın yoktur umarım."Tam bir sarhoş konuşmasıydı bu işte. Gözlerimi devirdim ve bakışlarımı çocuğa çevirdim. Gözleri insanı etkileyen elektrik mavisiydi. Elini zorlukla hareket ettirip çekmeceyi açtı ve içinden benim büyük şaşkınlığımla beraber bir viski şişesi çıkardı. "İşte ilaçların bana etki etmemesinin nedeni. Sıcaktan yakınıp duruyorsun. Sen mi içmek istersin yoksa hepsini ben mi içeyim?"dedi ve sırıtı. Bense hala ona şok olmuş gözlerle bakıyordum. İçki mi? Okulda? Yok artık! Aklıma gelen fikirle sırıtıp ayağa kalktım. Yanına gelince eğilip gülümsedim ve şişeyi aldım. "Tavsiye için sağol Brian."dedim adını vurgulayarak. Adımı hatırladığını sanmıyordum. Yanağına bir öpücük kondurdum ve şişeyi alıp yatağıma döndüm. Hemen kapağını açtım. Ve kusma kovama döktüm. Boş şişeyi çocuğun yüzüne sallayarak konuştum. "Başka var mıydı?" dedim ve bir kahkaha attım. Tabi sonu öksürük krizi oldu.

Şişeyi alırken sırıtan kız "Tavsiye için sağol Brian," yanağıma sıcak bir öpücük kondururken tebessüm etmiştim. Zaten içkili bünyem her an gülmeye hazırdı. Yavaş adımlarla yatağına giden kızın dudaklarını hala yanağımda hissediyordum sanki. O artık benim için dalga geçilecek bir kız değil, eğlenilecek bir kızdı. Yatağına oturan kız şişenin kapağını açarak kovaya boşalttığında biraz şok olmuştum. Boş şişeyi bana atarken sırıtıyordu. "Başka var mıydı?" Kahkahasının ardından başlayan öksürük krizi ile normalde eğlenirdim fakat içkim gitmişti. Diğer içkilerin yerini sadece Dean biliyordu. Harika bu gece içkisiz kalmıştım. Tekrar yastığıma gömülürken "Bizim stoğumuz tükenmez. Fakat beni kırdın kırmızı burun, bu gece alkolsüz bir gece olacak. O zaman bena bir sohbet borçlusun," dediğimde sırıtarak yüzümü ona döndüm. Biraz eğleniyor birazsa sıkılmış gibiydi. Ona bakarken tek aklıma gelen şey güzelliği oluyordu. Bunca zaman dalga geçtiğim kız nasıl herkesten daha güzel gözükebilirdi gözüme. Belki o zamanlar o kadar güzel kızlara takıntılıydım ki fark etmemiştim onun gizli güzelliğini. Gerçi şimdi de güzel kızlara takıntılıydım. Ne değişmişti ki? Çaresizlikten mi onu tanımıştım? Hayır başka bir şey vardı sanki. İçimden bir ses onu tanı diyordu sadece. Çapkınlık içgüdüsüydü herhalde. Yine de gözlerimi kızın güzelliğinden alamamak beni biraz ürkütüyordu. Uzun zamandır bir kızın güzelliğinden bu kadar etkilendiğimi hatırlamıyordum. "İçkimi döktün bence bana bir sarılma borçlusun."

Öksürmeyi kestiğimde hala sırıtıyordum. "Bizim stoğumuz tükenmez. Fakat beni kırdın kırmızı burun, bu gece alkolsüz bir gece olacak. O zaman bena bir sohbet borçlusun,"dediğinde bana baktı. Yüzünde alaycı bir gülümseme vardı. Bunun karşılığında gülümsedim. Bazı insanlar biraz içkiyle çok değişir derlerdi çoğu zaman. Doğru herhalde. "İçkimi döktün bence bana bir sarılma borçlusun."dediğinde kaşlarımı şaşkınlıkla havaya kaldırdım. Sonrasında kafamı öne eğip güldüm ve başımı salladım. Kendimi daha iyi hissediyordum, gülmek yaramıştı. Gene ayağa kalktım ve yatağının kenarına oturdum. Hayır, ona sarılmayacaktım. "İstediğin kadar gevezelik edebiliriz ama sarılmayacağım maviş."dedim ve sırıttım. Sonrasında gözlüğüme uzandım ve taktım. Dünya böyle daha netti. Gülümsedim ve esnedim. Uykum gelmişti. Çocuğun ayak ucuna kıvrıldım yüzünü daha rahat görüyordum buradan. Zaten iki dakikaya kendi yatağıma giderdim.

Yatağın kenarına oturarak bana bakmaya başlayan kız gittikçe gözüme daha da güzel gözüküyordu. "İstediğin kadar gevezelik edebiliriz ama sarılmayacağım maviş." Kız gülerken gözlüğüne uzanmış ve takmıştı. Gözlüklü zamanlarında onunla dalga geçmiştim fakat gözümdeki güzelliğini hiç mi hiç etkilemiyordu o aptal gözlük. Esneyerek ayak ucuma uzanan kızın güzelliği bu gece beni oldukça şaşırtmıştı. Bu kadar sarhoşken bile sızabileceğimi sanmıyordum. Gözlerim yüz hatlarından ayrılmıyordu. Kız da sanki bir belgesel izliyormuş gibi izliyordu beni. Eh, biraz belgesel konusu sayılabilirdim. Yüzüme yaramaz bir sırıtma eklerken "Henüz gevezeliğime karşı koyan bir kız görmedim. Çenem düşünce beni susturmanın tek yolu sarılmaktır," dedim. İyi bir kahkaha atarken eklemiştim. "Not al, ihtiyacın olabilir." Kızında biraz eğlendiğini görebiliyordum. Bu aptal hastane kanadında birbirimizin şuan tek arkadaşıydık. Eh, bir de Bro'm vardı fakat o acayip rüyalar görüyordu. Bro'mun uykulu yüzünden gözlerimi ayırırken gözlerim yine kızın yüzüne takılmıştı. Bütün gece burada durup alkolle sallanan dünyamda onu izleyebilirdim. "Ama ben cidden sıkılmaya başladım. Ne konuşacağız Reyna?" Bilerek adını vurgulamıştım. Unutmadığım bir şey varsa o da isimlerdi. Eh biraz da çapkınlığın becerilerinden, biraz da hafızam kuvvetliydi. Yine de yattığım bazı kızların ismini hatırlamazdım, en azından onunkini hatırlıyordum.

"Henüz gevezeliğime karşı koyan bir kız görmedim. Çenem düşünce beni susturmanın tek yolu sarılmaktır," dediğinde ikimizde kahkahalara boğulduk. "Not al, ihtiyacın olabilir." Yüzüme sevimli bir şekilde buruşturdum ve dil çıkardım. Bu yatağa daha fazla rüzgar vuruyordu. Şuraya kıvrılıp uyuyabilirdim. Yatağım gitme işi aklımdan çıkmıştı bile. "Ama ben cidden sıkılmaya başladım. Ne konuşacağız Reyna?"derken adımı bastırarak söyledi. Gözlerimi devirdim ve ona hafifçe yaklaştım ve başımı ellerimle destekledim. "Mesela neden harabe olduğunuzu? Ve ya neden önüne gelenle yattığını." dedim ve gıcıkça sırıttım. Yüzü şimdiden düşmüştü bile. Elini sıvazladım ve cesaret verircesine sıktım. Sonrasında gözlüğümü düzelttim ve konuşmak için ağzını açan çocuğa baktım.

"Mesela neden harabe olduğunuzu? Ve ya neden önüne gelenle yattığını." Güzel soru! Neden harabe olmuştuk? Eh çünkü efkarlıydık, üzgündük ve kalbimiz kırılmıştı. Neden önüme gelenle yatıyordum? Eh çünkü kalbim kırılmıştı, kalbimden eser kalmamıştı ve bu zevkliydi. "İki sorununda sadece bir cevabı var kırmızı burun. Aşık olduk, kalbimiz kırıldı ve bu hayat kesinlikle daha güzel!" Kendimi sırıtırken bulmuştum. Belki de gerçekten kalbim taş kesilmişti ya da kalp denilen organdan bende kalmamıştı, sadece vücuda kan pompalama görevini yapabiliyordu. Reyna ise biraz şaşkın gibiydi. Ah, aşkı satan o aptallardanım ben! Evet, evet o benim! Hadi bana hakaret et! Ama hiç umrumda değil. Sadece içkimin yokluğunda bu güzel kızla konuşuyordum. Evet, güzel kız demezsem ona haksızlık olurdu. Bugüne kadar görmezden geldiğim ya da gözden kaçırdığım-nasıl kaçırdıysam!?- ateşli bir kızdı. Tamam şuan kemiklerim kırık en azından şimdi asılmazdım. Zaten biraz sarhoştum buna halim bile yoktu. Sırıtışım yüzümden düşmeden "Hadi söyle! Tam bir pisliğim değil mi? Bu ünvan için çok çalıştım," dediğimde biraz şaşıran kız ne yapacağını bilmiyordu. Bu hayatta kimse ne yapacağını bilmiyordu, en azından benim gibi süper insanlar dışında. Kızlarla yatacak, içkimi içecek ve Bro'mla aklıma gelen her çılgınlığı yapacaktım. En azından planım bu idi..

"İki sorununda sadece bir cevabı var kırmızı burun. Aşık olduk, kalbimiz kırıldı ve bu hayat kesinlikle daha güzel!"dediğinde biraz şaşırmıştım. Dudaklarımı birbirlerine bastırdım ve yüzümdeki ifadeyi silmeye çalıştım. "Hadi söyle! Tam bir pisliğim değil mi? Bu ünvan için çok çalıştım," dediğinde kafamı kaldırdım ve şaşkınca baktım. Bu çocuk kendini aşağılamayı seviyordu sanırım. Yataktan kalktım ve kendi yatağıma geçtim. Yüzüme bir acıma ifadesi oturttum. "Pislik değilsin ama acınasısın biraz. Canını çok yakanlara inat bir şeyler yap, kendini öldürme."dedim ve sırıttım. Aklıma bir şey gelmişti ama yapıp yapmamak konusunda büyük muammadaydım. Bir süre sessiz kaldım sonrasında harabeye dönmüş çocuğun yanına -hatta dibine- oturdum ve anlında öptüm. "Sana bir tavsiye maviş, kendini öldürtmeyecek hatunları sev." dedim ve sarıldım. İnsanları teselli etme şeklim biraz garipti, ama en azında içtendi.