Bomba Gibi Bir İtiraf

Konu: Bomba Gibi Bir İtiraf Ptsi Eyl. 03, 2012 11:14 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Damien & Diamontina Dixon

Konu: Geri: Bomba Gibi Bir İtiraf Ptsi Eyl. 03, 2012 11:15 pm

"Arkanda!" diye bağırdı Diamontina, kendisinden biraz uzakta birden fazla kişiyle dövüşmekte olan genç adama. Kendisi düşmanlarından fırsat bulabildiği sırada, Damien'ın durumuna göz atıp elinden geldiğince yardım ediyordu ona. Genç adam için de aynı şey geçerliydi. Bu görevde bir ekip oldukları için, mümkün olduğunca birbirlerinin arkalarını kollamaya çalışıyorlardı. O anda sağ tarafından yaklaşmakta olan adama sıkı bir yumruk sallayan Dia, adamın kendine gelmesine fırsat vermeden göğsüne de kuvvetli bir tekme attı ve adamın hem dengesini kaybedip yere düşmesini hem de çarpmanın etkisiyle kısa bir süre bilincini kaybetmesini sağladı. Fakat bu adamlar bitmek bilmiyordu. Şu ana kadar kaç tanesini halletmişlerdi, tahmin bile edemiyordu. Sayılamayacak kadar fazla olmalıydı. Artık kendini bir nevi otomatiğe bağlamış olan genç kadın, önünden ona doğru koşmakta olan iki adama doğru koştu hızla ve uygun noktaya gelince yere eğildi. Ağırlığını sol eline verdi ve adamlardan birine yerde dönerek bir tekme savurdu. Bu tekme, adamı yere düşürürken Diamontina çoktan ayağa kalkmış ve diğer adamı halletmişti bile. Aslında birazdan Damien'a açıklayacağı şey düşünülürse, hiç bitmeyecekmiş gibi duran adamları ekarte etmek çok daha kolay geliyordu genç kadına. Etrafına hızlıca göz gezdirdi genç kadın. Düşmanlar şimdilik sona ermiş gibiydi. Fakat en fazla beş dakika sonra yerlerine yenilerinin geleceğinden adı gibi emindi. Çünkü bombayı yerleştirecekleri bina, gerçekten sıkı korunan bir yerdi ve işleri kolay olmayacaktı. Yine de işinde gerçekten başarılı iki insan olarak, bu işi de başaracaklarını biliyordu genç kadın.

Birazdan açıklayacağı şeyin düşüncesiyle derin bir of çeken Dia, gergin bakışlarını Damien'a çevirdi. Rakiplerinden kısa bir süre de olsa kurtulmuş olmanın sevinci ve yaptığı işten aldığı zevkle sırıtıyordu genç adam. Damien ile göz göze geldiğinde, kendisi de zar zor gülümsedi. İçinde bulunduğu gergin ruh hali, gülümsemesini zorlaştırıyordu haliyle. Gözleriyle anlaşıp binada arka arkaya ilerlemeye başlayan ikili, çok geçmeden duydukları sol taraflarındaki merdivenden inen ayak sesleriyle en yakınlarındaki odaya girdiler. Oldukça donanımlı ve iri yapılı adamlar bulundukları odanın yanından geçip gidince yeniden binanın koridoruna çıktılar. Bombayı yerleştirmek ve binayı tamamen havaya uçurmalarını sağlamak için en uygun yer olduğunu düşündükleri odaya ulaşmalarına çok az kalmıştı. Kısa bir süre daha temkinli adımlarla ilerledikten sonra seçtikleri oda gözüne ilişen Dia "İşte orası," dedi parmağıyla odayı işaret ederek. Damien odayı fark eder etmez hızla odanın kapısına doğru ilerledi ve gelişmiş kıyafetindeki teçhizatların arasından bombayı çıkarmaya koyuldu. Gözleriyle Damien'ı izleyen kadın, tam onun yanına gidiyordu ki birden boğazında müthiş bir baskı hissetti. İri ve güçlü elleri olan birisi fena bir şekilde sıkıyordu boğazını. Dirseğini arkaya doğru savurdu genç kadın. Fakat boğazını sıkmakta olan kişi, seri davranıp kafasını Dia'nın dirseğinden kaçırmış olmalıydı çünkü kadının dirseğinin temas ettiği tek şey hava olmuştu. Sağ ayağıyla acele bir şekilde adamın bacağına vurdu fakat bu da adama etki etmemiş gibiydi. Boğazındaki baskı gittikçe artarken, Damien'ın hızla yanına gelmekte olduğunu gördü. Şu adamdan çabucak kurtulsa iyi olurdu çünkü ciğerlerindeki hava git gide azalmaya başlamıştı.

:

Konu: Geri: Bomba Gibi Bir İtiraf Salı Eyl. 04, 2012 3:56 am

Dia ile yine beraber göreve çıkmıştık. Onunla çıktığım görevler her zaman daha eğlenceli oluyordu. Karşımdaki adama attığım yumrukla beraber arkama döndüm ve bıçağı adamın karnına sapladım. Kemerime takılı olan silahları çıkartıp birkaç kişiyi alnının ortasından birini de şakağından vurdum. Adamlar bu sefer gerçekten çoktu. Ama işin parası da iyiydi. İki kişi iki kat para oluyordu. Ayrıca köpeğim Katil'i de beslemem gerekiyordu. Köpekler bakım istiyordu sonuçta. Dia'ya baktım bir an ama o da işi gayet iyi götüyordu. Ben de bir başkasına tekme atarak zamanı değerlendirdim. Adamların sonuncusu da yere düşene kadar kanlı mücadele devam etti. Nefes alabildiğimde gülümsedim ve Dia'ya baktım yeniden. Biraz gergin gibiydi sanki. Bunu işe yorumladım ve pek takılmadım konuya.

Beraber içeriye doğru ilerledik fakat gelen ayak sesleriyle başka bir odaya geçtik. Koridordan basketbol takımı geçiyordu sanki. Herkesin boyları uzun ve cüsseleri iriydi. Onlar gittikten sonra tekrar koridora çıktık. Dia'nın işaret etmesi üzerine odanın önüne gittim ve kiliyli kapıyı açmak için malzemeleri çıkarmaya başladım. Bir ara sesinin kesildiğini farkettim ve gerginliğine verdim. Verdiğim karara rağmen dönüp arkamı baktım. Dia'nın boğazını sıkan adamı görünce kapının açılmasını umursamadan ona doğru ilerledim ve adama doğru yumruk savurdum. Yumruk attığımı görünce Dia'yı itip savunmaya geçmişti. İşi biliyordu demek ki. Fakat geri çekildiğimi görünce gülmesi fazla tecrübesi olmadığını gösteriyordu. Silahı çekip onu karnından vurdum. Yere düşerken de karımın boğazına yapıştığı için bir yumruk attım. "Nerde kalmıştık?" dedim gülümeyerek. Yaklaşıp boğazına baktım. iyi görünüyordu. Boğazından bir öpücük aldım ve eşyaları toplayıp odaya girdim. Eğer biri buradaysa diğerleri de gelecekti. Dia da içeri girince kapıyı kapattım ve odanın ortasına geçip bombayı hazırlamaya koyuldum.

Konu: Geri: Bomba Gibi Bir İtiraf Salı Eyl. 04, 2012 3:41 pm

İri yarı adam ellerini Dia'nın boğazından çekip onu iter itmez boğazını tutarak öksürmeye başladı genç kadın. Bu sırada Damien'ın adamı silahla karnından vurduktan sonra bir de yumruk attığını gördü. Öksürmesi geçmişti. Damien'ın gülümseyerek "Nerde kalmıştık?" demesi ve Dia'yı boynundan öpmesi üzerine o da gülümsedi genç adama. Fakat hala gergindi ve hala açıklamasını nasıl yapacağı hakkında bir fikri yoktu. Yine de şimdilik bunu kafasına takmamaya ve yaptıkları işe odaklanmaya çalıştı. Sonuçta bu, dikkat gerektiren ve özenle yapılması gereken bir işti. Genç kadın, Damien ile birlikte odadan içeri girebilmişti sonunda. Damien bombayı hazırlamaya koyulurken kendisi de kapının hemen yanında bekliyordu. Başka adamların gelip onları engellemeye çalışması kuvvetli bir ihtimaldi çünkü.

Birkaç dakika sonra Damien'ın bombanın hazır olduğunu işaret etmesiyle birlikte kapıyı açan genç kadın, anında bir yumrukla karşılaştı. Fakat neyse ki başını son anda geriye atarak kurtulmuştu bu sert yumruktan. Yine de bu hareketi karşısındaki adamın hiç duraksamadan diğer yumruğunu sallamasına engel olmamıştı. Bu hareketi de eliyle son anda engelleyen Dia, adama bir kez daha fırsat vermeden tekmesini adamın karnına savurdu. Bu sırada Damien da gelmişti yanına. Tekmeyi attığı iri adam yere yapışınca adamın arkasındaki yaklaşık on adamı gördüler. Tabii ki de hepsi eğitimli, çirkin ifadeli ve iri yarıydı, yine de alt etmek çok zor değildi. Bir elini bacağının yanında asılı olan silaha götüren genç kadın, Damien'ın da aynı şeyi yapmakta olduğunu gördü. Ardından da harekete geçti. Hızlı adımlarla yanından geçmekte olduğu adamı bacağından vurdu ve karşısında adamın suratına okkalı bir yumruk geçirdi. Adamın bu yumruğa tepki olarak verdiği ölçüsüz hareketten kaçtı ve arkasına geçip sırtına tekmeyi indirdi. Ama artık bu basit hareketlerden sıkılmıştı, biraz şov yapmanın kimseye bir zararı olmazdı. Bu düşünceyle, arkasını döner dönmez karşılaştığı adamın yumruklarından seri hareketlerle kaçıp zıpladı ve adamın kafasını bacaklarıyla sıkıştırıp bir taklayla yere yatırdı adamı.* Bu hareketten memnun kalmış bir şekilde sırıttı ve adamın yerinden kalkamayacağına emin olmak için eğilip kafasını bir kez daha sertçe yere vurdurdu. Artık uyanması biraz güçtü. O sırada bir saniyelik, sevdiği adama baktı ve onun da en az kendisi kadar iyi dövüştüğünü görüp memnun oldu. Sonra da devam etti yaptığı işe. Sonunda adamların hepsi hareket edemeyecek hale geldiklerinde koşmaya başladılar. Daha fazla adamla dövüşüp işi uzatmak istemiyorlardı. Binadan çıkıp yeteri kadar uzaklaştıklarında bombayı patlatma zamanı gelmişti. Damien vakit kaybetmeden bombanın patlamasını sağlayacak aracı kıyafetinden çıkarırken, genç kadının dudaklarından ani bir dürtüyle döküldü itirafı. "Damien, sana söylemem gereken bir şey var. Benim... Benim bir kızım var," dedi hızlıca. Belki bu itiraf için doğru bir zaman değildi ama sonunda söylemişti işte. Sevdiği adamın tepkisinden korksa da bunu söylemek zorundaydı, bunu ona anlatmaması adil olmazdı. Evet, belki biraz geç bir itiraftı fakat bunu söylemeye ancak cesaret edebilmişti genç kadın. Dia, genç adamın cevabını beklerken gözlerini Damien'a sabitledi ve tepkisini ölçmeye çalıştı.

*:

Konu: Geri: Bomba Gibi Bir İtiraf Salı Eyl. 04, 2012 7:17 pm

Bombayı ayarlaması uzun sürüyordu. Sessizlik içinde hızlı hareketlerle kablolarını taktım ve ayarlamasını yaptım. Uzaktan patlatabilmek en kolayıydı işin. Tabi Dia kapıyı açtığında karşımızdaki yarı dev bu işin kolay olmayacağını anlatıyordu. Dia onu yere serdiğinde arkasından gelen küçük orduyu gördük. Kemerime takılı silahları çıkardım ve ölümcül yerleri hedef alarak ateş etmeye başladım. Bir göz, bir şakak, bir karın, bağırsak, boyun vurarak silahı bıraktım ve yakın dövüşe geçtim. Üzerime doğru koşan adamın yumruğundan eğilerek kaçtım ve tam bir cellat gibi dövüşmeye başladım. Acıma yoktu. Merhamet yoktu. Hiçbir insani duygu yoktu. Bıçaklarla dans ediyordum sanki. Sağ kolumu kaldırdım ve adamın boğazını soldan sağa doğru yardım. Akan kanın üzerime bulaşmasını önlemek için geri zıpladım. Karımın ne yaptığını görmek için bir an ona bakmıştım ki gayette güzel götürdüğünü gördüm işi.

Adamları yere serdiğimizde koşarak çıktık binadan. Sırtımdaki sadaktan bir ok çektim. Yayımı tek hareketle açtım ve çatıdaki adama gönderdim. Yeterince uzaklaştığımızda uzaktan kumandayı aramaya koyuldum üzerimde. "Damien, sana söylemem gereken bir şey var. Benim... Benim bir kızım var," Bir an elimde kumanda ile donakaldım. Bakışlarımı ona çevirdim ve bana baktığını gördüm. Gülümsedim. "Biliyorum." dedim ve aynı anda tuşa bastım. Binadan önce ses geldi. Ardından alevler içinde yok olmasınının çirkin görüntüleri bize ulaştı. İşi bitirmenin verdiği rahatlıkla kumandayı çöp kutusuna attım. Karımın yanına geldim ve gayet rahat bir tavırla "Tony Stark. Nymeria Stark. Evet neyin olduklarını gayet iyi biliyorum Dia." Birşey demeden ona baktım. Herşeyden haberim olduğunu bilmesi gerekiyordu.

Konu: Geri: Bomba Gibi Bir İtiraf Salı Eyl. 04, 2012 11:27 pm

Damien'ın genç kadına "Biliyorum." diye cevap vermesi üzerine Dia'nın yaşadığı şok, şu anda patlamakta olan binanın çevredeki insanlar üzerinde bıraktığı şok ile karşılaştırılamazdı bile. Diamontina zihnini toparlamaya çalışırken elindeki artık işe yaramaz hale gelen aletten kurtulmuş olan Damien sözlerine devam etti. "Tony Stark. Nymeria Stark. Evet neyin olduklarını gayet iyi biliyorum Dia." Genç adam bu sözleri söylerken öylesine rahat görünüyordu ki uzaktan bakan biri adamın yalnızca havadan sudan söz ettiğine kolaylıkla inanabilirdi. Dia ise fal taşı gibi açılmış gözleriyle adama bakmayı sürdürmekteyti. Ne söyleyeceği hakkında en ufak bir fikri yoktu. Genç adam bunu zaten bildiği için rahatlamalı mı yoksa nereden ve nasıl öğrendiği ile ilgili kaygılanmalı mıydı? En sonunda biraz olsun kafasını toplamayı başarabilen Dia, "Vay canına," dedi gözlerini kırpıştırarak. Sonra bakışlarını yere indirdi ve "Bunun daha zor olacağını düşünmüştüm," diye ekledi. İçinde bulunduğu şaşkınlığı hala atamamıştı üzerinden. İkisi de ayağa kalkmış, dikkat çekmemek için ara sokaklardan geçerek olay yerinden uzaklaşırlarken genç kadın zihnine şunu tekrarlayıp duruyordu. 'Tamam, biliyormuş işte. Sorun yok. Her şey halloldu, değil mi?' Fakat yine de sinsi bir merak duygusunun içini kemirmesine engel olamıyordu. Sonunda bu merak duygusuna yenilen Diamontina, şu kelimelerin kendi sesiyle hayat bulmalarına izin verdi. "Sen... Ne zamandır biliyordun? Ayrıca, bu durum seni rahatsız ediyor mu bilmek isterim." Bunları söylerken tereddütlüydü. Gergin çıkmıştı sesi. Ancak cevabını alması gerektiği sorulardı bunlar. Bu nedenle ciddi bir ifadeyle yanında yürümekte olan adama çevirdi gözlerini ve ağzından çıkacak kelimeleri duymayı bekledi.

Konu: Geri: Bomba Gibi Bir İtiraf Çarş. Eyl. 05, 2012 1:59 am

Şaşkınlığını bu kadar belli etmesine şaşırmıştım. "Vay canına. Bunun daha zor olacağını düşünmüştüm," Yürümeye başlamıştık. Gerginliğini iki mahalle öteden farkedebilirdim. "Sen... Ne zamandır biliyordun? Ayrıca, bu durum seni rahatsız ediyor mu bilmek isterim." Bana baktığının farkındaydım. Sessizce yürümeme devam ettim. Ellimi uzatıp onun elini tuttum. Yanaştım yanına iyice. "Bildiğimi öğrendiğinde şaşırmana şaşırdım. Sonuçta benim işim birileri hakkında bilgi sahibi olmak. Geçen sene evlenmemizden öncede biliyordum. Hani en son sen beni bulduğunda hakkındaki çoğu şeyi öğrenmiştim." Yürümeye devam ederken çantadan çıkardığım ceketi giydim. Ona da bir tane uzattım. Yürürken kılık değiştirmek bu oluyordu. Başıma şapka taktım. Gözlüğün birini ona uzatırken diğerini kendim taktım. Çantayı tekrar kapatırken ilerdeki dükkanı işaret ettim. "Almak istediğim şeyler var." dedim ve içeri girdik. Rafları incelerken bir gözüm hem Dia'nın üzerindeydi.

Konu: Geri: Bomba Gibi Bir İtiraf Çarş. Eyl. 05, 2012 3:31 pm

Damien'ın konuşmaya başlamadan önce genç kadının elini tutması, Dia'yı rahatlamıştı. Gergin havasını biraz olsun üstünden atmasını sağlamıştı. "Bildiğimi öğrendiğinde şaşırmana şaşırdım. Sonuçta benim işim birileri hakkında bilgi sahibi olmak. Geçen sene evlenmemizden öncede biliyordum. Hani en son sen beni bulduğunda hakkındaki çoğu şeyi öğrenmiştim." Aslında durup bir düşününce, haklıydı kocası. Böylesine önem taşıyan bir konuyu işinde usta olan kocasının bilmiyor olacağını mı düşünmüştü? Eh, öyleyse fena halde yanılmıştı. Bir süre daha genç adamla yan yana yürüdükten sonra Damien'ın kendisine uzatmakta olduğu ceketi eline aldı ve aceleyle üstüne geçirdi. Ardından da güneş gözlüğünü taktı. Bunun gibi küçük detaylar sayesinde birkaç dakika önceki katilden pek bir eser kalmamıştı şimdi. İkisi de kılıklarını değiştirdiklerinde genç adam bir dükkanı işaret ederek "Almak istediğim şeyler var." dedi ve bunun üzerine dükkana girdiler. Birkaç dakika önce kocaman bir binayı patlatıp hemen ardından ev için alışveriş yapmak biraz garip görünebilirdi. Ama bu onların hayatının bir parçasıydı ve onlar bu duruma alışalı çok olmuştu. Dükkana girdiklerinde Damien meyve ve sebzelerin olduğu tarafa yönelerken, Dia da ev için eksik olan diğer malzemeleri almak için raflara göz gezdirmeye başladı. Oldukça kısa bir süre içinde alışverişlerini tamamlamış olan çift, kasaya yöneldi. Dükkandan çıktıklarında, bugünün genç kadının Damien'a olan sevgisini, sanki bu mümkünmüş gibi, daha da arttırdığını hissetti. Hayatı boyunca şans Dia'nın yüzüne pek gülmemişti. Fakat belki de hayat en büyük şansı şimdiye saklamıştı. Çünkü yanında duran genç adamın eşi olmak, onun için paha biçilemez bir şeydi. Diamontina, ellerinde poşetlerle kocasıyla birlikte sokakta normal çiftler gibi yürürken birden duraksadı ve Damien'ı yanağından öptü. "Teşekkür ederim. Sen, gerçekten eşi bulunmaz birisin," dedi sıcacık bir gülümsemeyle.

Konu: Geri: Bomba Gibi Bir İtiraf Çarş. Eyl. 05, 2012 5:45 pm

Meyve ve sebzelerin bulunduğu yere gidip biraz domates aldım. Az önce bir adamı katletmiş olan eller şimdi domatesler içinden en iyilerini seçiyordu. Biraz da marul aldım. Gayet büyük bir marketti burası ve giysilerden, ev eşyalarına kadar herşey vardı. Marketin içinde gezinirken biraz mısır gevreği de aldım. Aslında aldığım belli şeyler vardı. Onun dışında bilmediğim şeyleri almak için markete gönderilmek tam bir işkenceydi. İşim söz konusu değilse gayet tembel bir insan olup çıkabiliyordum. Raflara göz gezdirirken oyun konsolu gördüm ve yanından geçip gitmeme rağmen geri döndüm. Elime alıp incelediğimde yeni bir model olduğunu gördüm. Elimde güzel oyunlar vardı. Prince Of Persia oyununu bu konsolla daha iyi oynayabilirdim. Neşeyle onu da alacaklarımın arasına kattım.

Sonunda dışarı çıktığımızda sakince yürüyorduk. "Teşekkür ederim. Sen, gerçekten eşi bulunmaz birisin," Yanağıma kondurduğu öpücük ile ben de gülümsedim. Eğilip ben de onu öptüm. "Bence eşimi buldum bile. Senden başkası ile mutlu olamazdım Dia." Eve varmamız kısa sürdü. Eşyaları yerlerine yerleştirirken "Bugün yemeği sana bırakıyorum. Yeni bir konsol aldım onu deneyeceğim." Cebimden muggle işi telefonu çıkardım ve bankayı aradım. Dia'ya gülümseyerek baktım. "Paralar yatmış. Şimdi oyunuma geri dönebilirim." dedim ve odama çekildim. Yatak odamızın dışında ikimizin de kendi odası vardı. Orada kişisel eşyalarımız oluyordu. Bir de silahlarımızı sakladığımız ortak odamız. Kendi odama yerleştim ve Dia'nın beni yemek için çağırmasına kadar işlerimle ilgilenmeye koyuldum. Bugünlük yemek ondaydı ama çoğunlukla yemekleri ben yapardım. Başkasının yaptığı yemekleri yememek gibi bir alışkanlık edinmiştim. Sessizce işime döndüm.

Konu: Geri: Bomba Gibi Bir İtiraf Çarş. Eyl. 05, 2012 11:18 pm

"Bence eşimi buldum bile. Senden başkası ile mutlu olamazdım Dia." Damien'ın bu sözleri, Dia'nın buz gibi olan kalbini bile ısıtmıştı. Çehresinde yer etmiş olan düz ifade yerini parlak bakışlara ve sevince bırakmıştı. Yüzünde belli belirsiz bir gülümsemeyle eve vardıklarında "Bugün yemeği sana bırakıyorum. Yeni bir konsol aldım onu deneyeceğim." dedi Damien. Genç kadın, bu söze sırıtarak gözlerini devirdikten birkaç dakika sonra, telefonla konuşmasını sonlandıran kocası ekledi. "Paralar yatmış. Şimdi oyunuma geri dönebilirim." Damien kendi odasına gittikten sonra Diamontina da mutfağa yönlendirdi adımlarını. Ne yemeği yapacağı konusunda pek bir fikri yoktu. Hiçbir zaman yemek hazırlayıp, temizlik yapan ev hanımı tipi kadınlardan olmamıştı. Genelde yemek işini Damien hallettiğinden, böyle şeyleri pek düşünmezdi. Ne yemek yapacağına karar verene kadar, zaman kazanmak için salata yapmakla başladı işe. Dükkandan yeni aldıkları taze domatesleri, salatalıkları ve marul, maydanoz gibi yeşillikleri kesme tahtasının üzerinde doğradıktan sonra salata malzemelerini cam bir kaseye aktardı. Salatanın üzerinde yağ gezdirdikten sonra, dolaptan çıkardığı limonu sıktı. Burnundan içeri sıyrılan limon kokusunun hazzını çıkardı birkaç saniye için. Bu sırada ne yemek yapacağına karar vermişti. Beyaz, mermer tezgahın üzerindeki dükkandan yeni almış olduğu hazır köfte pakedini açtı usulca. Ocaktaki tavaya yerleştirdi köfteleri ve onlar pişerken kiler dolabından makarna pakedini çıkardı. Geniş ve derin bir tencereye su doldurup tuz atarak suyun kaynamasını bekledi. Su kaynar kaynamaz da attı makarnaları tencereye. Bu arada da köfteleri çevirdi. Mutfağı yemek kokusu ele geçirirken farkında olmadan bunu yapmaktan zevk aldığını düşünmeye başladı genç kadın. Sarı, platin saçlarını kulağının arkasına ittirdi. Her şey hazır görünüyordu. Geriye sadece sunum kalmıştı. Ayak parmaklarının üzerinde durup dolaptan gerekli eşyaları çıkarmaya başladı. Dia, tabak, bardak, çatal ve bıçakları yemek masasına yerleştirdi ve yemekleri tabağa koydu. İçeceklerle de bardakları doldururken zihninde son anda parlayan düşünceyle tekrar kiler dolabına yöneldi. Küçük elleri dolaptan çıkardığı tozlu şarap şişesini kavradı genç kadının. Şarap şişeşinin yüzeyi tezgahla buluştu, Dia mutfak dolabından iki kristal kadeh çıkardı. Yeşil, kocaman gözleri şarap şişesinin üzerinde gezinirken kuru bir bezle cam şişenin yüzeyindeki tozları temizledi. Yıllanmış şarap gibisi yoktur diye geçirirken içinden "Yemek hazır Damien!" diye seslendi kocasına renkli bir sesle.

SON.