Pepper'ı Londra'daki en büyük ve en güzel lunaparka getirmek, Tony açısından harika bir fikirdi. Genç kadının biraz eğlenmeye ihtiyacı olduğunu düşünüyordu, bu kadar işkolik olmak çok yanlış ve sağlıksızdı. Gerçi, Pepper onu son derece yormakta olan onca işin yükünü sırtına almışken bile göz kamaştırıcı görünmeyi başarıyordu ya, neyse. Tony arabadan inerlerken takım elbisesinin cebindeki minik kutunun orada olup olmadığından emin olmak üzere belki de milyonuncu kez elini cebine soktu. Kutu oradaydı, tüm sıcaklığı ve ağırlığıyla. Tony'nin Pepper'ı bir lunaparka getirme sebeplerinden biri de buydu. Lunaparklar evlenme teklifi etmek için çok uygun mekanlardı. Tamam, biraz klişe olacaktı ama bundan daha iyisini düşünemiyordu Tony. Ayrıca genç kadının aklında Tony'nin yapacağı şeyle ilgili en ufak bir şey bile olmadığından emindi. Elini cebinden çıkardı ve Pepper'ın buradan gitmek istediğini belli etmekte olan yalvaran gözlerine aldırmadan, yüzünde o her zamanki alaycı gülümsemesiyle tek kolunu Pepper'ın omzuna attı. Tüm hayatını değiştirecek olan devasa dönme dolabın önüne geldiklerinde, Tony durdu ve dolaba doğru birkaç adım atıp, birkaç saniyeliğine düşüncelere daldı. Hayatı boyunca birçok şey yaşamıştı. Annesini kaybetmişti, babasıyla zor yıllar geçirmişti. Ardından babasını kaybetmişti ve koca bir şirketin başına geçmişti. Bu sırada Diamontina ile tanışmış ve onun hayatının aşkı olduğuna bir süre de olsa inanmıştı. Ondan bir kızı olduğunu henüz öğrenmişti ve uzun zamandır derin duygular beslemekte olduğu Pepper'a da çok yakın bir zamanda açılmıştı. Hayatı son derece düzensiz, ama bir o kadar da düzenliydi. Şimdi, bu düzensiz ama düzenli hayatı, tamamen düzeltme sırasıydı. Pepper'la hayatını birleştirmek, tüm kalbiyle istediği sayılı şeylerden biriydi. Bugünün berbat geçmemesini, yani Pepper'ın onu reddetmemesini umuyordu.

"Bak Tony, bu yer daha çok çocuklara göre. Yani biz..." Pepper aniden sustuğunda, Tony ona döndü ve düşünceli bir ifadeyle gülümsedi. Genç kadın ne derse desin işe yaramayacaktı, ona lunaparkların azizliğini gösterecekti. "Biz buraya uygun... D-değiliz," diye diretti Pepper. Tony ise daha da gülümsedi. Pepper gittikçe ortama uyum sağlıyor ve gitmek istemekteki kararlılığı azalıyordu. Genç kadın sıkıntılı bir ifadeyle başını öne eğdiğinde, Tony de onun omuzlarını tuttu ve başını Pepper gibi öne eğdi. Genç kadınla göz göze geldiklerinde Tony "Lütfen, bana biraz güven. Çok eğleneceğiz," dedi tatlı bir sesle. Ardından Pepper'ın yanağına kibar bir öpücük kondurduktan sonra genç kadının elini tuttu. Beraber jetonların satıldığı gişeye doğru yürüdüler, jetonlarını aldılar ve dönme dolapta kendilerine bir kabin beğendikten sonra, yüzlerinde hafif bir şaşkınlıkla banklara yerleştiler. Tony en son ne zaman bir lunaparka gitmişti, bilmiyordu. En son ne zaman bir dönme dolaba binmişti? İçini bir anda bir gerginlik hissi kaplamıştı. Bu uzun zamandır bir dönme dolaba binmediğinden, ya da yüksekten korktuğundan değildi. Tony'nin yüksekten korkması söz konusu bile değildi zaten, ama genç adam neden bu kadar gergin olduğunu anlayamıyordu. Belki de anlıyor ve biliyordu, ama kendine itiraf etmek istemiyordu. Tony bu karamsar düşünceleri zihninden uzaklaştırdı ve yanında oturup, eskiye nazaran daha az isteksiz bakışlarla etrafı süzmekte olan Pepper'a baktı.

Dönme dolap hareketlendiğinde ve havaya yükselmeye başladıklarında, Pepper aniden yerinde sıçradı ve Tony'nin koluna yapıştı. Tony alaycı bir gülümsemeyle genç kadına baktı, bir şeyden korkarken bile son derece tatlıydı. Ancak az da olsa endişelenmeden de edemiyordu. Dönme dolabın en tepesine geldiklerinde ve Tony Pepper'a evlenme teklifi ettiğinde, Pepper'ın yüksekten ve aldığı tekliften dolayı kalp krizi geçirmesini istemiyordu. "Affedersin," dedi Pepper, mahcup olmuş bir sesle. Tony sıcak bir gülümsemeyle Pepper'a karşılık verdi, doğrusunu söylemek gerekirse, her ne kadar belli etmese de kendisi de en az Pepper kadar korkuyordu. "Sormayı unuttum," dedi Pepper ve Tony'nin kafasının dağılmasını sağladı. Genç adamın buna ihtiyacı vardı, en azından şimdilik. "Senin şu Hogwarts’taki profesörlük işin nasıl gidiyor?" Tony bu sorunun gelmesini uzun zamandır bekliyordu ve uzun zamandır gelmesini engellemek için elinden geleni yapmıştı. Ama, dönme dolaplar evlenme teklifi etmek için uygun oldukları kadar, konuşmaktan kaçılan konuları konuşmak için de son derece uygunlardı. Tony evlenme teklifi etmenin, o sırada bu soruya cevap vermekten çok daha kolay olacağını anlamıştı. Genç adam tam ağzını açıp, konuyu değiştirmek üzere havanın ne kadar güzel olacağını söyleyecekken, Pepper ondan önce davrandı. "Hadi ama Tony, bunları benimle konuşabilirsin," dedi yumuşak, ikna edici bir sesle. Pepper elinin üstüne kendi elini koyarken, Tony de derin bir nefes aldı ve yutkunmaya çalıştı. Neden Hogwarts'a gittiğini bile tam olarak bilmiyordu, profesörlüğün nasıl gittiğini nasıl anlatacaktı? Kızını korumak, onu kollamak ve nasıl olduğunu görmek, kısacası kızına daha yakın olmak için gitmişti o okula. Ancak kızı ondan nefret ediyor, bir üstüne saçlarını pembeye boyamak gibi ergensel bir tepki veriyordu. Tony baba olmanın bu kadar zor olacağını hayatı boyunca hiç tahmin etmemişti. Okuldaki tüm öğrenciler kendisine hayrandı, ona saygı duyuyorlardı ama Nymeria... O babasından adeta nefret ediyordu. Genç adam kendisi ve Nymeria'ya baktığında, babası Howard ve kendisinin gençliğini görüyordu. Tony de, onca insan Howard Stark'a hayranken babasına karşı hep tepkili olmuştu. Ancak şimdi bundan pek de memnun olduğu söylenemezdi, babasına o şekilde davranmış olmanın pişmanlığını duyuyordu şimdi ve bu konuda yapabileceği hiçbir şey yoktu, geçmişi geri alamazdı. Ancak yapabileceği bir şey vardı, uzun zamandır yapmayı düşündüğü bir şey. O da profesörlüğü bırakmaktı. Bunu ne zaman yapacağını bilmiyordu, Profesör Marlow'a nasıl bir açıklama yapması gerektiğini de. Ancak bir şekilde oradan ayrılacaktı ve yine ait olduğu yere, Stark şirketlerine dönecekti. Kızı ile anlaşmanın ve onu kollamanın da başka yollarını bulacaktı. "Profesörlük berbat, kızım benden nefret ediyor ve sen harikasın." Tony şaşkın bir ifadeyle ona bakmakta olan Pepper'ın yanağını hafifçe tuttu ve dudaklarına bir öpücük kondurdu. Konuyu daha fazla uzatmaması için yapmıştı bunu, sorunlarını anlatarak bugünü mahvedemezdi. Eğlenmeleri gerekiyordu, bugün en mutlu günleri olacaktı. Yalnızca dönme dolabın bir kez daha en tepeye çıkması gerekiyordu, ondan sonra her şey Tony'nin planına göre gelişecekti.

"Kızınla aranın kötü olmasına ve profesörlüğün iyi gitmemesine üzüldüm. Ama merak etme, en yakın zamanda her şey yoluna girecektir. Hem durumunuz oldukça karmaşık, ikinizin de alışması zaman alabilir haliyle. Fakat eninde sonunda birbirinize karşı daha anlayışlı bir tutum sergileyeceksiniz. Ben buna yürekten inanıyorum." Tony bu sözleri duyduktan birkaç saniye sonra hayranlıkla genç kadına bakmakta olduğunu fark etti. Pepper'ın hayatında olması kadar harika bir şey var mıydı? Şey, dürümler vardı tabi... Ama dürümler bile Pepper kadar harika değildi. Genç adam derin bir nefes aldı ve kolunu Pepper'ın omzuna attıktan sonra, genç kadını kendine doğru çekti. Kollarında sevdiği kadınla beraber bir lunaparkta, bir dönme dolapta olmak harikaydı. Üstelik az sonra yapacağı şey de o an ki pozitif ve mutluluk dolu hislerini pekiştiriyordu. "Hayatım tam anlamıyla bir kaos," dedi Tony düşünceli düşünceli, dönme dolabın tepesine doğru tekrar çıkmaya başladıklarında. Pepper'ın omzuna atmış olduğu kolunu tekrar kendine çekti ve dönme dolaptan sarkarak makineyi kontrol eden adama bir işaret verdi. Bu sırada Pepper da Tony'e ne halt ettiğini sormakla meşguldü, bu kadar yüksekteyken bir anda kabinden sarkması genç kadını korkutmuş olmalıydı. Tony az sonra yapacağı tekliften de bu kadar korkmamasını umarak yüzünde muzip bir gülümsemeyle Pepper'a baktı. Makinenin başındaki adam Tony'nin işaretini almış, dönme dolabı durdurmuştu. Günler öncesinden gelip adamla bunu yapması için konuşmuştu Tony. Para vermek istediğindeyse, adam kabul etmemişti. Bu tür şeyleri seven ve bunlardan zevk alan bir adamdı belli ki, bunu yalnızca Tony'e yardımcı olmak için yapmıştı.

gülümseyerek Pepper'a bakmaya devam ediyordu, genç cadı ise hala neler olduğunu anlamaya çalışırcasına etrafına bakınıp, ne kadar yüksekte olduklarını ve bu konuda ne kadar endişeli olduğunu, aşağı indiklerinde adamla bozuk makine yüzünden hiç de hoş olmayan bir konuşma yapacağını söylemekle meşguldü. Tony kabinin ortasında dizleri üstüne çöktü ve elini cebine sokup tek taşın orada olduğundan emin olduktan sonra, neler olduğunu yeni anlamaya başlamış olan Pepper'ın ellerini tuttu. "Dediğim gibi, hayatım tam anlamıyla bir kaos ve bu kaosu yenip, yerine bir düzen getirmemi sağlayan ve daima sağlayacak olan kişi sensin, Pepper. Seninle bir hayat boyu beraber olmak istiyorum ve bunu herkesin bilmesini istiyorum. Seninle resmen bir aile olmak istiyorum." Tony bir eliyle genç kadının ellerini tutmaya devam ederken, bir eliyle de cebinden içinde Pepper'ın parmağına takacağı yüzüğün olduğu kutuyu çıkardı. Kutunun kapağını açtı ve Pepper'a göstererek, yüzünde o her zamanki alaycı gülümsemesiyle, "Ölüm bizi ayırana kadar, benimle olur musun? Benim kadınım, benim karım olur musun, Pepper?" Artık konuşma sırası Pepper'daydı ve Tony'nin içinde her şeyin harika gideceğine dair bir his vardı; bugün gerçekten de hayatındaki en mutlu günlerden biriydi.