Geçmişimden bahsetmeyi pek sevmeyen biriyim. Saf kan büyücü olduğumu bilmeniz yetecektir benim hakkımda. Bunun dışında çok mutlu bir çocukluk geçirdiğimde söylenemezdi ya, kendimi bildim bileli büyücü olduğumun da farkındayım. Herkes gibi gençliğe geçerken şaşırmak ondan öncesini de az da olsa muggle gibi yaşa duygusunu tadamadım. Ayrıca bir de üvey kardeş olayı var. Ailem niye böyle bir şeyi istemiş ki acaba? Yani zaten ben vardım ve çocuk konusunda sıkıntı duymaları imkansız gibiyken bir de ailemizden olmayan birini getirdiler başıma. Tabii ki de o da bizim gibi büyücüydü.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Hogwarts’taki yıllarımı hiç unutamayacağım zaten. Birçok yeni insan, arkadaşlık, düşmanlık, yeni deneyimler, lanet olasıca sınavlar. Gerçekten herkesin bir kere olsun uğraması gereken bir yerdi orası. Orayı aile evimden daha çok özlüyorum inanın ki. Çok beceriksiz biri sayılmazdım ben, Ravenclaw’daydim. Binanın iyi büyücüleri arasındaydım ve Quidditch takımında olmam bana çok puanlar kazandırmıştı. Asa sallamada pek başarılı olamasam da iksir ve uçuşta dengem iyi idi. Yabancı dile yatkın olan dilim bana büyük bir ölçüde yarar sağladı.

Hogwarts’tan mezun olana kadar herkes o sınavların bir şeyler belirlediğini sanır. Oysaki hiçte öyle değildir. Size bağlıdır geri kalan her şey. Eğer ki büyüden uzaklaşmamayı seçerseniz profesör olabilirsiniz, ya da bakanlıkta bir çalışan. Eğer az büyü kullanmaya katlanabilecek biriyseniz de bir muggle’in yaptığı herhangi bir işi yaparsınız, hangisi hoşunuza gidiyorsa. Antik şeylerin beni çeken bir tarafı vardı hep. Karanlık taraf – iyi taraf olaylarından bıktığım için, büyü işlerinden uzağa, yabancı yerlerde araştırma yapmak üzere arkeolog olmaya gittim. İşlerimin büyük bir kısmını nasıl muggle’lar gibi halledebileceğimi öğrendim. İşin garip tarafı kazılarımın büyük bir yüzdesini genelde mugge’larla çalışarak onların yöntemiyle hallediyorum.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Kendimi tamamen bir muggle gibi sayıyorum kimi zaman. Aslında düşündüğünüz kadar da uzaklaşmadım büyü işlerinden. Sıklıkla diğer büyücülerin takıldığı yerlere geliyorum. Bir süre buranın havasını soluyup kendime bir büyücü olduğumu hatırlatmadan edemiyorum. Ailem ise her zamanki gibi kızgın bana. Onlara bu büyük kopukluktan sonra, yaşadıkları şehre çok kez gitmiş olsam bile, bir daha uğramadım. Belki de onların istediği iyiliğimdi. Kim bilir bunu yaparak kötü olan benimdir onlara karşı. Ama insanların baskılarına dayanamayan bir yapım var. Özgürlükçü bir ruhum var.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

İç kişiliğim ince bir çubuğun üzerinde dengede duran büyük bir yapı gibi. Dışarıdaki çoğu insan beni ‘dengesizlikle’ suçlayabilir bu şekildeyken. Bazıları onlarla yaşaya yaşaya Muggle’laştiğimi iddia edebilir. Bazıları içimde büyük bir yeteneğin yattığını söyler, bazıları ise bir hırsızdan başka bir şey olmadığımı. Ama genel ortak yargıya göre sabırlı bir kişiliğim olduğu söylenir. Ve insanlar beni –okul dönemindeyken bile- kötü olmakla suçlamıştır. Bu sanırım diğerlerini ezmeyi seven tavırlarım nedeniyle oldu. Kendimin değerini bilmem diğerleri için fazlasıyla zor olmuş diyebilirim.

Görünüş olarak bahsedersem ise, klasik 29 yaşında normal bir insan diyebilirim. Mavi gözlü, kahve saçlı, kimi zaman kirli sakallı biriyim ben. Herhalde bir büyücü olduğum için üçüncü bir kolumun veya beş tane gözüm olmasını kimse beklemiyor. Genel olarak uzun ve yapılı sayılırım ama bu konuda övünmüyorum çünkü kendimden uzun olanları da görmüşümdür. Kaslı olmam ise bir açıdan kazılarda ve zorlu koşullarda çalışmama olanak sağlıyor. Saçlarımı eskiden uzun kullanırdım, Hogwarts’ta bir öğrenciyken. Ama artik o zamankinden biraz daha kısa. Bu şekilde yoğun güneş onları mahvetmiyor. Ve her zamanki gibi dağınık bir duruşları var.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Hayır, hayır, hayır.
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Sana hayır dedim!!!

Sevdiklerim:
*İçki, özellikle de viski. Kafayı dağıtmak herkesin hakkidir.
*Dolunay, ama korkmayın bir kurt adam değilimdir.
*Akşamüzeri, güneş batması zamanı. Fotoğraflar o kadar güzel çıkar ki.
*Sigara. Aslında onu kazı işlerimden beri çoktan bırakmıştım. Okul dönemi içerdim ve ilginç biliyorum ki bu bir muggle alışkanlığı. Bu nedenle zamanında çok kınandım. Daha sonra kazi yaparken, zor, pahalı ve tehlikeli olduğunu düşündüğümden bıraktım. Ama ne zaman buralara geri dönsem bir iki tane yakıyorum.
*Resim ve fotoğraf, anları ölümsüzleştirmek.
*Süpürge ile çılgınlar gibi uçmak, havada gösteriler yapmak… Ah gençlik yillari!

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Sevmediklerim:
* Ayyaşlar. Madem içmesini bilmiyorsun; içmeyeceksin!
*‘Ben çok dürüstüm.’ Tavırlarındaki insanlar. Hepimiz biliyoruz ki herkes, büyücü veya muggle, sık sık yalan söyler.
*Tanımadığım herkes

İconlar:
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Kurguyu biliyorsun

Spoiler:

Kurgu belli zaten.

eklendiniz.

eklendiniz =)

Kurgu: İlk karşılaştığımızda yüzümün çok fotojenik olduğunu söylemişti. Bu yüzden fotoğrafımı çekmek istemişti Michael. Ve o günden beri aramızdaki yaş farkına rağmen çok iyi anlaşırız. Bazen bir araya geldiğimizde Michael benim foroğraflarımı çeker ve resimlerimi çizip bana hediye eder ve bu benim çok hoşuma gider. Babam William'da ölmeden önce fotoğrafçıydı bu yüzden Michael'ı çok seviyorum. Olur mu? Sormadım ama sen bilirsin. Kabul edersen sevinirim.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Kurguyu yazdım, şimdi iş sana düşüyor.
ekledin mi diye bakmaya gelmemi istemiyorsan, ekle. : )

Eklendiniz.

Spoiler:

Bir gün bizim bale gurubunun fotoğraflarını çekmek için geldiğinde tanışmışız.ben kuğu gölünde siyah kuğuyu oynarken beni çekmişsin ve bana bir hatıra fotoğrafı vermişsin....(sana uyarsa enim lejantada uğra... )

.

.