Hava sonbaharın etkisiyle oldukça erken kararmıştı. Gökyüzünde ayın önünden rüzgarın gücüyle geçip giden gri bulutlar vardı. Odamdan görünen avluda bahçede ay ışığının yeryüzüne pek ulaşamaması sebebiyle oldukça karanlıktı. Ortalıkta kimse kalmamıştı çünkü Ortak Salondan çıkış yasağı başlamıştı. Penceremden masama döndüm. Üzerine birçok sayfaya unutulmaması için ayraçlar koyulmuş eski kitaplar, tüy kalemler ve mürekkep kutuları, arada tepesinden buharlar çıkarıp masada gezinen metal bir kalemlik ve üzerine karalama yapılmış birçok parşömen vardı. Odamda toplu sayılmazdı. Mermer şöminem büyüyle ısısı hafifletilmiş kırmızı bir ateşle yanıyordu. Şöminenin üzerinde en iyilerden birkaç eski Gryffindor mezunumla resimlerim vardı ama aralara yine karalanmış parşömenler karışmıştı. Kapının yanında duran dolabın kapağı açıktı ve kaynağını hatırlayamadığım bir miktar ışık dışarıya süzülüyordu.

Masamın arkasından çıktım ve asamı masanın, şöminenin ve dolabın üzerinde yavaş yavaş gezdirerek tüm odayı düzenli bir hale soktum. Kitaplar masada üst üste dizilmişti, notlarımda artık çekmecemde zımbalanmış bir şekilde duruyordu. Bu notların fazlalığının sebebi bu sene okula birden fazla yeni Profesörün transfer olmasıydı. Yıllardır burada çalışan yaşlı Profesörlerimizin yerlerini Piotr'ın kararıyla genç ve dinç büyücüler almıştı. Şimdi onlardan birini bekliyordum. Çekmeceme gidip en üstte duran parşömeni aldım. Amélie Anne Andrea. 28 yaşındaydı ve mezun olurkenki notlarına bakılırsa oldukça iyi bir öğrenciydi. Ama hangi binada olduğu yazmıyordu, garip. Rahat ve büyük kırmızı sandalyeme yerleştim. Parşömeni ilk kez bu kadar düzenli olan masamın üzerine, önüme koydum. Bu genç Profesöre en sevdiğim ve bu soğuk havaya uygun sıcak bir içecek ikram etmeye karar vermiştim. Asamı sallayınca masamın üzerinde iki fincan Gürelekökü Çayı belirdi. Birisi masamın önündeki karşılıklı yerleştirilmiş iki koltuğa daha yakındı.

Arkama yaslanıp çayımdan bir yudum aldığım sırada kapı çaldı. " Girin. " dedim nazik bir sesle.

Yorucu geçen bir günün ardından Müdür Yardımcısı Bayan Marlow'dan odasında beni beklediğine dair bir yazı aldım. Acaba beni ne için çağırıyordu? Acaba bir problem mi vardı? Sanırım işime daha yeni yeni alışmışken beni kovmayı falan düşünüyordu. İşe alındığımda görüştüğüm kişi Okul Müdürü Piotr Radwańska olmuştu ve gerçekten ona kanım ısınmıştı. Sevecen ve anlayışlı birisiydi. Okulda genç ve dinamik cadı/büyücüler istiyordu.

Astronomi Kulesi'nden çıktım ve Bayan Marlow'un odasına doğru yürümeye başladım. Hava her zamanki gibi soğuktu ve benim üstümde sadece cüppem vardı. Havada dolunay olmasına rağmen bulutlar bir çarşaf gibi yeryüzünü örtüyordu ve bahçe çok karanlıktı. Asamı çıkardım ve "Lumos" dedim. Şimdi daha güzeldi. En azından düşme tehlikesini atlatmıştım. Bu karanlıkta yürümek oldukça zordu. binaya girdiğimde asamı cüppemin iç sebine koydum ve kapıyı çaldım. İçeriden tiz ve güzel bir ses "Girin" dedi.

- Beni çağırmışsınız Bayan Marlow, dedim tedirgin bir şekilde.

Genç cadı içeriye girdiğinde oldukça tedirgin görünüyordu. Rahatlaması için sıcak bir şekilde gülümsedim ve masamın önündeki koltuğu işaret ettim.

" Buyrun, oturun Bayan Andrea. Yada size Amélie dememde bir sakınca var mı? "

Henüz işinden ayrılan ve oldukça inatcı eski Astronomi Profesörü Bayan Floppe'dan sonra iyi anlaşabileceği birinin olmasını umuyordum. O yerine geçerken bende sandalyemde doğrulup çayımdam biraz daha içtim.

" Umarım Gürelekökünü seviyorsunuzdur. İsterseniz başka bir şeyde ikram edebilirim. Her neyse, görüşme sebebimiz kötü değil, rahat olun. "

Yüz ifadesi oldukça endişeli göründüğünden ötürü onu rahatlatmaya uğraşıyordum.

" Sadece yeni profesörleri biraz tanımak istiyorum. Hangi binadan mezundunuz? "

dedim merakla ona bakarak.

İçeri girdiğimde bana oturmamı söyledi ve ben de bana denilen her şeyi harfiyen yapma hastalığım yüzünden hemen masasının önündeki koltuklardan birisine oturdum. Gayet sıcak bir ortamdı. Hiç de öyle kötü bir şey için çağırmışa benzemiyordu. Hemen konuşmaya geçti:

" Buyrun, oturun Bayan Andrea. Yada size Amélie dememde bir sakınca var mı? "

Bana zaten herkes Amélie derdi. Bunu isteyen Bayan Marlow olduğunda biraz garipsemiştim. Ben asık suratlı birisini beklerken karşımda güleryüzlü bir bayan oturuyordu.

- Tabii ki de sakıncası yok. Nasıl isterseniz. dedim ve gülümsedim.

" Umarım Gürelekökünü seviyorsunuzdur. İsterseniz başka bir şeyde ikram edebilirim. Her neyse, görüşme sebebimiz kötü değil, rahat olun. "


Bunu duyduğum anda tüm kaslarımın gevşediğini hissettim, rahatlamıştım.

" Sadece yeni profesörleri biraz tanımak istiyorum. Hangi binadan mezundunuz? "

- Rawenclaw. Gençken tam bir Rawenclaw olduğuma inanırdım. Zeki, çalışkan, becerikli... dedim ve gülümsedim Çayımdan bir yudum aldım. Gerçekten muhteşem bir tadı vardı.

Ravenclaw mı? Floppe gibi Slytherin olmasından kat kat iyiydi. Rahatlamış olmasıda iyiydi.

" Notlarınız öyle olduğunu gösteriyor. Umarım aynı çalışkanlığı burada da gösterirsin. Genç Profesörleri seçmemizin sebebi buydu; öğrencilerinizi tek tek yakından tanımanız ve dersleriyle ilgilenmeniz. Buradan mezun olan her öğrencinin aldığı her ders konusunda çok iyi olmasını istiyoruz. Amaçlarımızın aynı olduğundan eminim Amélie. "

Gülümsedim ve dirseklerimi masaya yaslayarak ona biraz daha yaklaştım.

" Şu dedikodulardan haberim var. Sihir Bakanıyla birlikteymişsiniz. Yakında Bayan Dillinger olacağında doğru mu? "

Bunu sormamın sebebi tabii ki dedikodu değildi. Eğer birliktelerse özellikle Dırdırcı olmak üzere birçok gazete ve dergi burnunu Hogwarts'ın işlerine sokacaktı.

" Notlarınız öyle olduğunu gösteriyor. Umarım aynı çalışkanlığı burada da gösterirsin. Genç Profesörleri seçmemizin sebebi buydu; öğrencilerinizi tek tek yakından tanımanız ve dersleriyle ilgilenmeniz. Buradan mezun olan her öğrencinin aldığı her ders konusunda çok iyi olmasını istiyoruz. Amaçlarımızın aynı olduğundan eminim Amélie. "

Yapı olarak çalışmadığım zaman hasta olurdum genel olarak. Çalışmazsam ya da aklımdaki bir işi yeterince iyi yapmazsam kesinlikle çok sinirli bir cadı oluyordum. Kelimenin tam anlamıyla "cadı" oluyordum. Öğrencilerle iyi geçinmeye gelince, öğrencileri hiçbir zaman öğrenci olarak gören birisi olmamışımdır. Onlar benim arkadaşlarım... Kendi kendime gülümsedim ve:

- Tabii ki de. Ben onları çok seviyorum ve onlara bir öğretmenden çok bir arkadaş gibi yaklaşmaya çalışıyorum. dedim gülümseyerek.

Monique ile konuşmak gerçekten keyifliydi. Sıcak ve anlayışlı birisi gibi görünüyordu. Daha ne olsun ?

" Şu dedikodulardan haberim var. Sihir Bakanıyla birlikteymişsiniz. Yakında Bayan Dillinger olacağında doğru mu? "

Sonunda beklenen soru sorulmuştu. Dört yıldır John ile sevgiliydik ve neredeyse karşılaştığım herkesin tek merak ettiği şey ne zaman evleceğimizdi, açıkçası bunu ben bile bilmiyordum. Evlilik meraklısı değildim ama John ile bir ömür geçirmek... Hayal ettiğimde bile kalbimin yerinden çıkmasına sebep oluyordu.

- Dört yıl gibi uzun bir süredir beraberiz. Ama üzgünüm ki, evlilik olup olmayacağını ben bile bilmiyorum, dedim ve güldüm.

Amélie'nin gülmesi üzerine bende güldüm. Her kadın gibi sevgilisinin evlenme teklifini içten içe bekliyor olmalıydı ama ortalıkta bir ipucu yoktu herhalde.

" Bay Dillinger şimdiye kadar ki en genç Sihir Bakanı, ayrıca en rahat bakanlığı yaşıyor. Lord Voldemort'un ölümü ve Ölüm Yiyenlerin dağılmasından sonra büyücü dünyası en rahat yllarını geçiriyor. Bu kadar rahat bir dönemde aile kurmak istememesi için bir sebep göremiyorum. "

Gülümseyerek Amélie'ye göz kırptım. John Dillinger'ın Büyük Şölene gelmesi dikkatleri Hogwarts'a çekmişti. Önce insanlar bir sorun olduğunu sanmış ama sonra olayı anlamıştı; genç cadı Amélie. Onu önemsediğini ben bile söyleyebilirdim.

" Eğer bir evlilik olursa Hogwarts'ın oldukça etkileneceğini biliyorsun değil mi Amélie? Sen burada çalışmaya devam ettikçe Dırdırcı ve Gelecek Postası muhabirleri Hogwarts'dan çıkmayacak. "

Ağzından laf almak için elimden geleni yapıyordum çünkü dediğim gibi, Hogwarts'da en ufak bir kötü olay yaşansa olay dışarıya sızacaktı ve veliler kolayca endişelenebilecekti.

" Bay Dillinger şimdiye kadar ki en genç Sihir Bakanı, ayrıca en rahat bakanlığı yaşıyor. Lord Voldemort'un ölümü ve Ölüm Yiyenlerin dağılmasından sonra büyücü dünyası en rahat yllarını geçiriyor. Bu kadar rahat bir dönemde aile kurmak istememesi için bir sebep göremiyorum. "

Bizim için pek de rahat bir dönem sayılmazdı en nihayetinde salak saçma insanlarla başımız beladaydı ve en son gazetelerde çıkan haberse bizi deli etmişti.

- Her şey John'a bağlı. Ne zaman isterse benim için fark etmez. Zaten işleri yüzünden çok fazla görüşemiyoruz. biraz hüzünlemiştim. Onu görmeyeli günler olmuştu....

" Eğer bir evlilik olursa Hogwarts'ın oldukça etkileneceğini biliyorsun değil mi Amélie? Sen burada çalışmaya devam ettikçe Dırdırcı ve Gelecek Postası muhabirleri Hogwarts'dan çıkmayacak. "

Ahh tanrım, şu Dırdırcı ve Gelecek Postası zaten yeterince hayatlarımızın içindeydi, biraz daha el atarlarsa onları minik yassı solucanlara çevirebilirdim.

- Farkındayım Bayan Marlow, fakat yapabileceğim hiçbir şey yok. Yazın bile ne yapsak haber olmuştu. Beni yeterince deliye döndürdüler... sustum ve pencereden dışarıya bakmaya başladım. Hava iyiden iyiye kararmıştı.

Şimdilik Amélie'yi sıkıştırmak yada zorda hissettirmek istemediğim için çayımı içtim ve bir süre birşey söylemedim. İkimizde yaklaşık beş dakika boyunca sustuk.

" Eğer bir sorunun olursa benimle konuşmaktan çekinme Amélie. Okulla, evlilikle veya herhangi birşeyle ilgili. Dediğim gibi, bir evlilik olacaksa önce benim ve Piotr'ın bilmesi iyi olur. Ama bana söylemeyi tercih edebilirsin. Piotr genelde garip tepkiler verir."

Gülerek asamı şömineye doğru salladım ve ateşin sıcaklığı biraz adaha arttı.

" Söylemek istediğin birşey yoksa artık gidebilirsin. İşlerinin olduğundan eminim ve seni alıkoymak istemem. "

Çayım bitmişti. Asamla onu ortadan kaldırdıktan sonra Amélie'nin cevabını beklemeye başladım.

" Eğer bir sorunun olursa benimle konuşmaktan çekinme Amélie. Okulla, evlilikle veya herhangi birşeyle ilgili. Dediğim gibi, bir evlilik olacaksa önce benim ve Piotr'ın bilmesi iyi olur. Ama bana söylemeyi tercih edebilirsin. Piotr genelde garip tepkiler verir."

Bay Radwańska'nın ilginç birisi olduğunu daha ilk günden anlamıştım. İşe alındığım gün geldiğimde beni gayet komik bir şekilde karşılamıştı ve sonrası... Yaşına rağmen gayet eğlenceliydi.

- Emin olun ilk sizin haberiniz olacak Bayan Marlow, dedim ve gülümsedim.

Bu sırada asasını şömineye doğrulttu ve ateşin sıcaklığını artırdı. Bu güzel omluştu. Çünkü üşümeye başlamıştım.

" Söylemek istediğin birşey yoksa artık gidebilirsin. İşlerinin olduğundan eminim ve seni alıkoymak istemem. "

- Teşekkür ederim. Sihirli akşamlar dedim ve yavaşça odadan çıktım. Keyifli bir diyalog olmuştu.

- Son -