come and save me.

Konu: come and save me. Salı Ocak 22, 2013 4:47 am

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Magdalene & Logan & Chloé

Zaman: 2007 Noel Balosu, gece yarısı.

Konu: Geri: come and save me. Salı Ocak 22, 2013 4:49 am

Gürültülü müzik ve etrafa gülücük saçan neşe dolu insanlar, artık tahammül edemeyeceğim düzeydeydi. Ben bu kadar mutsuz ve huzursuzken, nasıl oluyor da bütün bu insanlar eğlenecek bir şeyler bulabiliyorlardı? Böyle bir düşüncenin oldukça sağlıksız olduğunu bilmeme rağmen yine de aklım almıyordu. Belki de bütün vücudumu etkisi altına almış olan umutsuzluk dalgası yüzünden böyle hissediyordum. Gördüğüm her kaymak birası dolu bardağı fondipleyip durduğum için de böyle düşünüyor olabilirdim tabii. Ne olursa olsun; bu sürekli gülüşüp duran, eğlencenin dibine vurmuş insanların arasında daha fazla kalamazdım. Moralim yeterince bozuktu zaten, bir de bu insanların mutluluğunu seyredip sinirlerimi daha fazla yıpratmanın manası yoktu. Başından beri bu baloya neden katılmıştım ki zaten? Bunca insanı mutlu ve eğleniyorken görünce kendimi de onlar gibi neşeli bulacağımı falan mı sanmıştım? Hah! Ne aptallık. Gerçekten böyle düşünmüş olduğuma inanamıyordum. İçinde bulunduğum ruh halinden dolayı iyice bayık bakan gözlerimi, benim yüzümden kendi gecesi de mahvolmakta olan zavallı partnerime çevirdim. Dans edip eğlenen cadı ve büyücülere büyük bir heves ve gıptayla bakıyordu. Şu anda büyük ihtimalle baloya benimle gelmek istediği için kahroluyordu ve bundan dolayı onu suçlayamazdım. Can sıkıcı partneri yüzünden coşmak için geldiği yerde eğlence içeren hiçbir aktiviteye katılmaksızın boş boş gezinip durmuştu. Bütün o iç karartıcı duygularımın arasına yeni biri daha ekleniyordu şimdi de. Hissettiğim suçluluğu elimden geldiğimce bastırmaya çalışarak konuşmaya başladım. "Hey, baksana, bu gece için üzgünüm. Aslında çok daha eğlenceli biriyimdir. Bana ne oldu bilmiyorum, sanırım havamda değilim pek." İçtiğim onca kaymak birasından sonra kelimelerimi düzenlice bir araya getirebildiğim için şanslıydım. Başarısızca bir gülümseme girişiminin ardından konuşmaya devam ettim. "Balodan keyif alamayacağımı bile bile teklifini kabul etmek bir hataydı. Keşke buraya benim yerime başka birini getirmiş olsaydın, senin geceni de berbat ettim." Çocuk bana kafası karışmış bir şekilde bakarken bir elimi onun sırtına koydum ve diğer elimle karşıdaki küçük topluluğu işaret ederek "Aa, şuradakiler senin arkadaşların değil mi?" diye sordum. Neşeli tutmaya çalıştığım ses tonum acınasıydı. "Bence onların yanına gitsen iyi olacak. Eğlenmek için hala çok geç değil," dedikten sonra Jason'ın ne tepki vereceğine bile bakmadan arkamı döndüm ve hızlı adımlarla kendimi balo salonundan dışarı atmaya koyuldum. Ama kendimi hala çok kötü hissediyordum ve aklıma gelen en iyi çözüm de biraz temiz hava almak için dışarı çıkmaktı. Ayaklarım beni Yasak Orman'ın girişine doğru sürüklediğinde, dışarı çıkmadan önce şalımı almayı akıl edebildiğim için şanslıydım. Ormanın içine doğru birkaç adım atarken, ne yapmak istediğime dair en ufak bir fikrim bile yoktu. Fazla ilerlememe gerek kalmadan, oturabileceğim bir ağaç kütüğüne rastladım. Orada, ne yaptığımı bilmeden, yarı sarhoş bir vaziyette oturdum bir süre. Henüz çok geçmemişti ki küçük bir hışırtı sesi ulaştı kulağıma. Gözlerim yarı kapalı, hışırtının geldiği yöne doğru "Kim olduğunu bilmiyorum ama umarım yanında kaymak birasından daha sert bir şeyler vardır," diye seslendim. Evet, hiç tarzım olmadığı halde, bu gece kendimi alkole boğmak istiyordum.

Spoiler: