Yeni topuklu ayakkabılarımla ses çıkara çıkara İngiltere sokaklarında yürürken hafif yağan yağmur zaten ipek gibi saçlarıma ekstra parlaklık katıyordu. Bu mükemmel bileşimin yüzüme yansıması tatlı bir sırıtış şeklindeydi. Ya da ben kendimi fazla beğeniyordum.

Yürürken karşıma çıkan varoş bir muggle büfesinden bir dergi aldım. "Cosmopolitan." Basit tabirle, cosmo. Boşbir dergiydi bana göre; ama tirajlara bakılırsa kendi çapında saygı görüyordu.

Daha detaylı incelemek için Ateş Viskisi'ne gittim. İçeri girdiğimde Sihir Bakanı'nın sevgilisini tek başına kahve içerken gördüm.

Gözlerim parladı, yanına doğru ilerledim.

Yeni açılan Ateş Viskisi'nde viski denemek için oraya doğru gitmiştim, fakat gittiğimde içmemem gerektiğini düşündüm ve kendime bir tane kahve söyledim. Kokusu hiç de hoş değildi. Tadıysa... İçki satılan bir yerde kahve içmek kadar salakça bir davranış yoktur. Evet, bunu da yapmıştım en sonunda...

Kendi başıma oturmuş, bir yandan kitabımı okuyor, bir yandan da kahvemi yudumluyordum ki içeriye son derece kendini beğenmiş, bir o kadar da küstah olan Dırdırcı Editörü Vera girdi. Kendimi nasıl saklayacağımı şaşırdım. Şimdi beni saatlerce alıkoyacaktı.

Tüm uğraşlarım boşa çıkmıştı sinsi sinsi bana doğru geliyordu. Acaba aklında ne vardı?

Bakanın sevgilisinin, yani adı... Amélie sanırım, eli ayağı birbirine dolaşmıştı. Üzülmüştüm. Halbuki ben onu çok sempatik buluyordum.

Kendimi davet ettirme gereksinimi duymadan masasına oturdum.

"Merhaba Bayan Dillinger. Bugün nasılsınız?"

"Merhaba Bayan Dillinger. Bugün nasılsınız?"

Ben daha ne olduğunu anlamadan yanıma oturmuştu. Kitabımı yavaşça kapattım ve yüzümde hoş bir gülümsemeyle:

- Ben iyiyim Vera. Sen nasılsın ve lütfen Bayan Dillinger değil Amié de. Daha az resmi oluyor, dedim ve gülümsedim.

"Ben iyiyim Vera. Sen nasılsın ve lütfen Bayan Dillinger değil Amié de. Daha az resmi oluyor"


Zayıf noktasını bulmuştum ve üstüne gitmeden bırakmak niyetinde de değilim. Sinsice gülümsedim.

"Yoksa Amié, sevgilinizin kaprisleri mi ayrılmanıza sebep oldu da onun soyadıyla hitap edilmesini istemiyorsunuz?"

Yüzünün değişen rengi görülmeye değerdi.

"Yoksa Amié, sevgilinizin kaprisleri mi ayrılmanıza sebep oldu da onun soyadıyla hitap edilmesini istemiyorsunuz?"

Hiç beklemediğim bu soru karşısında şaşırmıştım ama bunu yüzüme yansıtmamıştım. Gayet "cool" bir duruşlar karşısında duruyordum. Bu arada elime kahvemi aldım ve birkaç yudum aldım. Kahve boğazımı yakmıştı.

- Kapris ve John. Alakasız iki ikili, dedim ve kahkayı patlattım.

"Kapris ve John. Alakasız iki ikili"

Bundan sonrasını kayıt altına almakta fayda vardı. Gülümsedim.

Apulosayoni dedim ve en yakın dostum olan tüy kalemimin mürekkep ve parşömenle özel buluşması başlamış oldu.

"Peki Amié, söyler misin yüzündeki morluk mu yoksa farın mı fazla kaçmış?"

Bu kadını sakinliğinden dolayı gerçekten seviyordum.

"Peki Amié, söyler misin yüzündeki morluk mu yoksa farın mı fazla kaçmış?"

Ahahah, şimdi de açık arıyordu. Ne hoş! Ama sakinliğimi korumaya kararlıydım. Elimi yavaşça omzuna koydum ve:

- Tatlım, çok yoğu olduğum bir günde geldin, üzgünüm... Yine de, yüzümdeki morluk geçen gün okulda Mitoloji Profesörü'yle çarpışmamızdan bir hatıra dedim ve gülümsedim. Okula gecikmiştim.

" Tatlım, çok yoğu olduğum bir günde geldin,
üzgünüm... Yine de, yüzümdeki morluk geçen gün okulda Mitoloji
Profesörü'yle çarpışmamızdan bir hatıra "

Bu kadın ne zamandan beri bu kadar soğuktu? Shir bakanı sevgili onu çok değiştirmişti, belli. Yine de haber uğruna atmadığım takla kalmaz, kalamaz.

Kafamı kurcalayan konu mitoloji profesörüyle arasında ne geçtiği olsa da, güven tazelemem gerekirdi. Ne kadar yapabilirsem...

"Ah, sanırım beni yanlış anladın. Şu anda gazeteci kimliğimi bir kenara bırakıyorum. Tamamen dostça bir konuşma bu. Arkadaşlar Hogwarts'tan bahsedebilir değil mi? Sanırım ortalık karışmış biraz, neler oluyor?"

Acaba inandırıcı olabilmiş miydim..

"Ah, sanırım beni yanlış anladın. Şu anda gazeteci kimliğimi bir kenara bırakıyorum. Tamamen dostça bir konuşma bu. Arkadaşlar Hogwarts'tan bahsedebilir değil mi? Sanırım ortalık karışmış biraz, neler oluyor?"

Rolünü o kadar kötü oynuyordu ki, aklından neler geçtiğini gözlerinden anlayabiliyordum. Bu sefer tuzağına düşmeyecektim. Gazete çıkacak asparagas haberler beni gerçekten sinirlendirmeye başlamıştı. Bu editör hanımefendi'nin yüzüne şöyle bir baktım da bir cadı'dan çok, kedi olmak ona daha çok yakışırdı, gülümsedim.

- Hogwarts'da her şey tıkırında gidiyor. Bir gün seni beklerim odama, belki karşılıklı birer kahve içeriz, ne dersin? dedim en şirin halimle.

"Hogwarts'da her şey tıkırında gidiyor. Bir gün seni beklerim odama, belki karşılıklı birer kahve içeriz, ne dersin?"

anlaşılan bugün pek bir haber çıkmayacaktı. Umutsuz bir şekilde başka birini bulmaya çalışmaya başlayacakken kapıdan giren sihir bakanını gördüm.

Gözlerim parladı.

Amélie'nin yüzündeki artan stres görmeye değerdi.

"Oo, genç aşıkları birlikte görebildik sonunda."

Gülümsedim. Keyfim yerine gelmişti.

Tam kalkmaya hazırlanıyordum ki barın kapısının açıldığını duydum ve sonra o muhteşem kokusuyla içeriye John girmişti. Daha kafamı çevirmeden onun geldiğini anlamıştım. Onu gördüğüm için son derece mutluyken yanımızda Vera'nın olduğunu fark ettim. Mutluluktan gözleri parlıyordu.

"Oo, genç aşıkları birlikte görebildik sonunda."

Ahh lanet olsun. Yarın kesin manşettik. Ne yapsam karar veremedim. İçimden ona "kapa çeneni!" diye bağırmak geldi ama bunu yapamazdım...

- Senin için de güzel oldu, değil mi Vera? Nasıl olsa tek işin bizi haber yapmak dedim ona gülümseyerek. Uzandım John'un elini tuttum ve bardan çıktık.

//Son