Alışılmadık Hisler

Konu: Alışılmadık Hisler Cuma Ara. 14, 2012 9:06 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Katheryn&Drake

Konu: Geri: Alışılmadık Hisler Cuma Ara. 14, 2012 9:12 pm

Adeta büyülenmiş bir halde, başını kaldırmış Köprü’nün üstünde duran güzelliğe bakarken, arkadaşlarının ona seslenmekte olduğunu fark etmesi hayli zaman almıştı. "Hey, Drake! Bugün piliç avına çıkmak için anlaştığımızı sanıyordum." Genç büyücü, bakışlarını istemeye istemeye Slytherin güzelinden ayırdı ve pişmiş kelle gibi sırıtan arkadaşına baktı. Evet, bahsettiği şeyi yapmayı planladıklarını hatırlıyordu. Ancak şimdi, rastgele bir kız bulup, her zaman yaptığı gibi etkileyici sözlerle kızı tavlama ve gönlünü dilediğince eğlendirme fikri nedense hiç ilgi çekici gelmiyordu. Oysa bu her zaman, Drake’in büyük zevkle yaptığı aktivitelerden biri olmuştu. Böyle bir anda değişen şey neydi peki? Onu böyle alıkoyan sevimsiz his de neyin nesiydi? Drake bunun cevabından emin değildi. Ama zihnine doluşan mantıksız düşünceler, ona bu isteksizliğin nedeninin Katheryn olduğunu söylüyordu. Genç büyücü kendini bunun tamamen yanlış olduğuna inandırmak istercesine alayla gülümseyerek başını iki yana salladı. Ne yani? Drake, kendisi ve diğer Slytherinliler gibi egoist olan güzellikten hoşlanmaya mı başlamıştı? Saçmalık. Olsa olsa, genç kızdan sadece birazcık etkilenmiş olabilirdi ki Drake, hangi erkek olsa etkilenir diye düşünmeden edemiyordu. Ne de olsa Katheryn, güneş ışığında ahenkle dans eden capcanlı saçları, zümrüt yeşili gözleri, delici bakışları ve kusursuz vücut hatlarıyla rüya gibi bir kızdı. Aklından geçenleri fark ettiğinde 'Saçmalamayı kes,' diye düşündü Drake. 'Sadece sıradan bir kız işte.'

Drake, zihninde kendisiyle çelişkiye düşmüş halde ve kafası karışmış şekilde yerdeki bir noktaya odaklanmış bakarken, artık beklemekten oldukça sıkılmış olan arkadaşı "Hişşt, oğlum, dünyaya dön. Hatunları bekletmeyelim," dedi sabırsız bir ifadeyle. Arkadaşının ikazıyla düşüncelerinden sıyrılan Drake keyifsizce arkadaşına bakarak "Gerçekten hiç havamda değilim dostum. Belki başka sefere," dedi ve arkadaşını ardında ağzı bir karış açık bir şekilde bırakarak hızlı adımlarla ortamdan uzaklaştı. Böyle bir teklife ilk kez olumsuz yanıt veren Drake, arkadaşının tepkisine ve sorularına maruz kalmak istemiyordu. Onun yerine neredeyse koşar adımlarla arkadaşının görüş mesafesinden çıkmış ve bilinçsiz bir şekilde kendini Köprü’nün başında bulmuştu. Genç kızın hala yalnız başına Köprü’de olduğunu görünce göğüs bölgesinde tuhaf bir karıncalanma hisseden Drake, kendini bunun sadece esen hafif ve serin rüzgardan dolayı olduğuna ikna ettikten sonra ağır adımlarla Katheryn’ın yanına doğru yürümeye başladı. Uygun mesafeye ulaşınca dirseklerini Köprü’nün korkuluklarına dayadı ve karşıya bakarak "Slytherinlilerin manzara seyretmekten hoşlandığını bilmiyordum," dedi gür bir sesle. Ardından bakışlarını güzel cadıya yönlendirdi ve "Tesadüfe bakın ki ben de manzara seyretmekten acayip keyif alırım," dedi. Sesi bu kez alaycı bir tonda çıkmıştı ve içinde hafiften bir ima seziliyordu. Söylediklerinin odunca ve saçma olduğunun farkındaydı. Ama bu kızın yanındayken kendini garip hissediyor, dolayısıyla ne söylemesi gerektiğini tam olarak kestiremiyordu. Suratına kendinden emin, çarpık bir gülümseme yerleştiren Drake, bu gülüşün az önceki saçmalığını örtbas etmesini umdu ve ifadesini ciddileştirerek "Sahiden, burada tek başına ne yapıyorsun?" diye sordu. İlginç olan nokta ise, ilk defa böylesine basit bir sorunun cevabını gerçekten merak ediyor olmasıydı.

Konu: Geri: Alışılmadık Hisler Cuma Ara. 14, 2012 10:32 pm

Dizlerinden beline kadar Köprü'nün kuru odunlarına yaslanmış, kolları da göğsünde Hogwarts'ı izliyordu. Burası pek fazla tercih ettiği bir yer değildi fakat aşağı bakınca kendini uçuyormuş gibi hissetmek paha biçilemez bir histi. Keskin kayalıklarla dolu derin mi derin vadiye kafasın eğip baktı. Bu sırada kolları çözülmüş, korkuluklardan güç almaya başlamıştı. Kalbinin hızlanmasıyla dudakları aralandı ve küçük bir tabaka buhar ağzından dışarı süzüldü. Hava bugün fazla soğuktu. Gökyüzünü görmenizi engelleyen beyaz bulutlar karın habercisiydi ve Kath kendini bildi bileli soğuktan nefret ederdi. Kış asla ona göre değildi ve ısınmak, sert mevsimde en güven verici şeydi. Derken ayak sesleri köprü boyunca ilerleyip, tam ortada, Katheryn'in yanında durdu. Biri, hafif bir gıcırtıyla korkuluklara yaslandı ve gür sesiyle konuştu. Genç kızın tepki vermemesinin tek nedeni tehlike hissetmiyor olmasıydı. "Slytherinlilerin manzara seyretmekten hoşlandığını bilmiyordum," dedi nerede duysa tanıyacağı ses. Drake Lindistorm.

Bu sesi nerede duysa tanırdı. Aslında bunu kim nerede duysa tanırdı. Kızların kalbini çalmasıyla bilinen, pek mi pek yakışıklı Hufflepuff'lı çocuk. 'Ayy bu tarafa mı baktı? Saçlarım düzgün mü? Şunun gülüşüne bak. Nasıl bu kadar uzun boylu olabiliyor?' Paniğine kaptıran diğer kişi. Bir de aynı şeyleri yaşatan Aaron Adreson vardı fakat Katheryn'in gözü o çocuğu bir türlü tutmamıştı. Hem Drake farklıydı değil mi? Sonunda kafasını çevirip çocuğa baktı. Bir çift ona bakan kahverengi gözle karşılaşması, nefret ettiği bu soğuk günlerin birinde ısınmasına yetmişti. Yüzündeki gülümsemeden haberi bile yoktu. "Tesadüfe bakın ki ben de manzara seyretmekten acayip keyif alırım," 'Harika!' diye düşündü genç kız. 'Manzara seyretmekten acayip keyif alıyor ve bende şu an manzaranın keyfini çıkarıyorum. Tam anlamıyla şu an yani. Birinci ortak yön.' Bildiğiniz üzere Kath böyle bir cümle karşısında tek kaşını kaldırıp, karşısındakinin konuşmayı nereye götüreceğini tartardı. Ama şimdi bunun hiç önemi yoktu. Hemde hiç. Zaten kendisinin de fazla iyi konuşabileceğini sanmıyordu. Sonra genç büyücünün yüzü biraz ciddileşti. "Sahiden, burada tek başına ne yapıyorsun?" 'Güzel soru. Burada ne yapıyorum' Omuzlarını silkip konuşmaya başladı. "Hiç. Sadece öyle duruyorum işte. Hava alıyorum." Hiç, sadece öyle duruyorum işte. Cümlesinde beklenebilecek en ufak düzgünlük bile yoktu. Şimdi ne diyecekti peki? "Sen ne yapıyorsun?" mu? Oysaki Drake yakın arkadaşlarından biri olsa şimdi gayet güzel bir sohbetin başında olabilirlerdi. Heyecan. Tek sorun heyecan. "Sen ne yapıyorsun?"

Konu: Geri: Alışılmadık Hisler Paz Ara. 16, 2012 1:34 am

Genç cadı, kulak okşayan bir sesle "Hiç. Sadece öyle duruyorum işte. Hava alıyorum." diye cevap verip "Sen ne yapıyorsun?" diye sorduğunda Drake ani bir hareketle dirseklerini Köprü’nün korkuluğundan çekip doğruldu ve yüzünde abartılı bir şaşkınlık ifadesiyle ellerini iki yana açtı. "Hadi ama! Böyle bir güzelliği kaçırmayı kim ister ki?" Bu cümleyle neyi kast ettiğini özellikle tam olarak belirtmemiş, Katheryn'i çelişkide bırakmayı amaçlamıştı. Yani, Katheryn'in güzelliği yerine ihtişamlı vadi manzarasından söz ediyor da olabilirdi pekala, değil mi? Ah, kimi kandırıyordu ki? Buradaki en ihtişamlı şey karşısında duran nefes kesici genç kızken, Drake'in bu düşünceyi aklından geçirmesi bile gülünçtü. Yine de bu oyunu oynamaktan hoşlanıyordu. Bu şekilde kendini daha rahat hissediyordu belki de, bilmiyordu. Tek bildiğin şey; bu Slytherin güzelinin karşısında beynine kan gitmediğiydi. Ve kahretsin ki, genç büyücünün bu konuda yapabileceği bir şey yoktu. Git gide daha da hızlanmakta olan kalp atışlarını ve zihninde fütursuzca gezinen, kabullenmekten ödünün koptuğu düşünceleri bir türlü kontrol altına alamıyordu. Özellikle de, sanki genç kızın kusursuz görüntüsünün gözlerini kamaştırması yetmezmiş gibi, bir de muhteşem kokusu burun deliklerine dolarken kendini dizginleyip sakin kalmakta zorluk çekiyordu. Eğer genç kızla daha fazla konuşmak ve vakit geçirmek istiyorsa üstündeki şu anlamsız gerginliği atması gerekiyordu. Bunun için bir süreliğine gözlerini vadiye dikti ve ardından dişlerini sıktı. Kalp atışları normale yakın bir düzeyde atmaya başladığında aradan ne kadar zaman geçmiş olduğunu hakkında bir fikri yoktu fakat başını çevirip Katheryn’in hala Köprü’den ayrılmamış olduğunu gördüğünde rahatladı. Ancak biraz daha bu şekilde, tek kelime etmeden durursa genç cadının sıkılıp daha ilgi çekici bir yere gitmeyi tercih etme ihtimali yüksekti. Drake, bir şeyler söylemesi gerektiğine kanaat getirince en çekici gülümsemesini takındı ve vadiye dönük olan bedenini genç kıza döndürdü. Sonra ufak bir adımla Katheryn’e yaklaştı ve bu sefer tek dirseğini korkuluğa dayayarak konuşmaya başladı. "Ne var biliyor musun? Bence daha önceden tanışmamış olmamız çok yanlış." Kelimelerini ağır ağır dile getirip bir anlam ifade etmelerine katkıda bulunmak istiyordu. Bu tür şeyleri bir kıza ilk defa söylemiyordu elbette ama ilk kez bunları gerçekten içinden gelerek söylediğini hissediyordu Drake. "Neden bilmiyorum ama kendimi sana karşı yakın hissediyorum ve seni daha iyi tanımak isterim." Ardından genç cadıya biraz daha yaklaştı, sanki kızın nefes kesici güzelliği bir kara delikti ve Drake de onun içine çekiliyordu. "Peki ya sen? Sen de birbirimize biraz daha yakın olmamız gerektiğini düşünmüyor musun?" diye sordu öncekine göre daha alçak bir sesle. Daha önce hiçbir kızı etkilemeye çalışırken bu kadar tedirgin olmamıştı ancak şimdi, karşısında duran kız Katheryn iken, Drake Slytherin güzelinin olumsuz tepki vereceğinden korkmaya başlamıştı.

Konu: Geri: Alışılmadık Hisler Paz Ara. 16, 2012 11:42 am

"Hadi ama! Böyle bir güzelliği kaçırmayı kim ister ki?" Aldığı cevap kızı çok fazla memnun etmişti. Egosunun başka biri tarafından okşanması, yüzüne tatmin edici bir gülümseme yaydı. Bir saniye! Burda zaten insanları ne olursa olsun büyülemeyi başaran başka bir güzellik vardı. Ucu bucağı görünmeyen vadi. Drake'in sessiz kalmayı tercih ettiği o uzun zaman aralığında nefes düzenini hiç bozmamaya çalıştı. Ya da nasıl desek? Genç büyücüye bakmamaya. Çünkü gözleri onun herhangi bir yerine odakladığında kalbi tuhaf bir şekilde sıkışıyordu. Kath daha aşkı öğrenmemiş biriydi. Fakat hissettikleri, ona hiç mi hiç tanıdık değildi. Sonunda dayanamayıp Drake'i izlemeye başladı. İki dirseğini tekrar korkuluklara dayamış, vadiyi izliyordu. Bu ne kadar sürecekti acaba? Tam sessizliği bozmak için ağzını açarken genç büyücü nefes kesen gülümsemelerinden birini yüzüne taktı. Gerçekten nefes kesiciydi. Genç kız ufak ama yakıcı bir nefesi ciğerlerine çekip geri vermeyi aklına getiremedi. "Ne var biliyor musun? Bence daha önceden tanışmamış olmamız çok yanlış." Kesinlikle. Ve bingo! Kaçırılması fena olacak güzellik benim. Kendisine yaklaşan gen adam hafif ruj tadı aldığı dudaklarının üstünde gezinen dilini ortaya çıkarmıştı. Daha önce böyle birini gördüğünü hiç tahmin etmiyordu. Onu bu denli etkilemeyi başaran tek kişi bile olmamıştı. Drake her şeyiyle farklıydı ve her şeyde kusur bulmaya uğraşan genç kızın kalbi şimdiden pembe çiçekler, kırmızı böcekler havasına girmişti. Yüzü o kadar kusursuzdu ki Kath birden Drake'in tekrar gülümsemesini deli gibi istedi. "Peki ya sen? Sen de birbirimize biraz daha yakın olmamız gerektiğini düşünmüyor musun?" Hiç beklemeden kafasını hafifçe salladı. Bununla birlikte soğuk ama hızlı olmayan esintide saçları gözlerinin önüne gelmişti. Eliyle saçlarını geriye atıp gülümsedi. "Evet," normalde utangaç biri değildi ama kanın yanaklarına çekildiğini hissedince gülümsemesinini bozmayıp bakışlarını kısa bir süreliğine yere sabitledi. "Birbirimize daha yakın olmalıyız," Sonra Drake'in gülümsemesi yeniden belirdi.

You can make simian change her ways,
(Onu yolunda maymuna çevirebilirsin)
Open up your gates cause I can't wait to see the light.
(Kapılarını aç çünkü ışığı görmek için sabırsızlanıyorum)
And right there is where I wanna stay.
(Ve doğru yer burasıysa kalmak istiyorum)

Spoiler:

Konu: Geri: Alışılmadık Hisler Salı Ara. 25, 2012 8:12 pm

Katheryn "Evet," diye yanıt verip durakladığında, Drake kalbinin teklediğini hissetti. Bedeninin böyle tepkiler göstermesine bir türlü anlam veremiyordu. Düşünülecek olursa daha önce birçok kez güzel kızlarla diyaloğa girmiş ve çoğundan da olumlu tepkiler almıştı. Fakat Drake bunları aklından geçirirken bile düşüncelerine odaklanmakta son derece zorluk çekiyordu çünkü genç kızın yanakları hafiften kızarmaya başlamıştı ve o tapılası gülüşü etrafa adeta ışık saçıyordu. Kath sözlerine, "Birbirimize daha yakın olmalıyız," diye devam ederken genç büyücü gülümsemeden edemedi. Kendini çok iyi hissediyordu. Her zamankinden daha hayat dolu ve neşeli. Bu genç kız nasıl oluyor da Drake’in hislerini bu kadar çabuk ve köklü bir biçimde etkileyebiliyordu? Kesinlikle bambaşka bir duyguydu bu hissettiği. Yine de genç büyücü bu yoğun hissi adlandırmaktan çekiniyordu. İçinden 'Belki de öylesine gelip geçici bir şeydir…' diye geçirirken bile, düşüncenin cılızlığı aksini kanıtlar gibiydi. Bu düşünce zihninden geçtiği anda bile kalbi daha da hızlı atmaya başlamıştı. Sanki son sürat atan kalbi ona 'Yapma Drake. Bunun koca bir yalandan ibaret olduğunu ikimiz de biliyoruz. Neticede kendine yalan söyleyemezsin.' demeye getiriyordu.

"Aynı fikirde olduğumuza sevindim," dedi genç büyücü kalbinden ve zihninden geçenleri bin bir güçlükle susturup bastırmaya çalışarak. Sürekli olarak içinde bulunduğu andan kopup aklıyla kalbi arasında gidip gelmekten sıkılmıştı. Hem ikide bir derin düşüncelere dalıp gitmenin kendisini pek de tutarlı göstermeyeceği aşikardı. Yapması gereken şey, fazla düşünmeyi bırakıp anın tadını çıkarmaktı. Bu yüzden derin bir iç çekti ve uslanmaz bir öğrenciye laf anlatmaya çalışan öğretmen edasıyla "Biliyor musun, bu gaddarlık," dedi genç kızın gözlerinin içine bakarak. Kaşlarını hafiften çatmıştı. Drake’in bu ani çıkışını beklemeyen güzel cadı genç büyücüye soru soran gözlerle bakınca Drake ekledi. "Bu derece çekici olmanı diyorum. Bahse girerim senin yüzünden birçok kız bunalıma girmiştir. Sayısını tahmin edemeyeceğim kadar fazla erkek de, seni her görüşünde senin gibi bir kız arkadaşa sahip olamadığı için kahroluyor olmalı." Genç büyücü, etkileyici olduğunu umduğu bu küçük konuşmasının ardından Katheryn’in tepkisini ölçmek için durakladı. Fakat bir türlü iflah olmayan kalp atışları yüzünden genç cadının ne düşündüğünü anlayacak durumda değildi. Yine de başladığı işi bitirmeye kararlıydı. Slytherin güzeline hafiften hüzünlü bir bakış attı ve kelimelerin dudaklarından dökülmesine izin verdi. "Merak ediyordum da, acaba ben de mi o erkeklerden biri olacağım?" Derin bir soluk alıp verdikten sonra devam etti. "Çünkü bunu hiç ama hiç istemem."

Konu: Geri: Alışılmadık Hisler Paz Ara. 30, 2012 7:23 pm

Konuşma malum yere geldiğinden beri zaten yüzünde olan gülümseme iyice genişledi. Nerede olduğunu unutmuştu, neden buraya geldiğini, belkide ismini. Karşısındaki oğlan, tapılmak için yaratılmış gibiydi. Genç kız onda bir kusur aramaya daha önce kalkmıştı fakat yapabildiği tek şey kalbinin daha hızlı atmasına izin vermek olmuştu. Ne demesi ya da ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Buna benzer şeyleri karşı cinsten çok fazla duymuştu. Hepsine de tiz kahkahasıyla karşılık verip sadece "Biliyorum." demişti. "Güzel olduğumu biliyorum. Teşekkür ederim." Şimdi ne diyecekti? Aynı şeyleri söylese, bunu kimsenin yapmasına izin vermeden hemen aşağı atlayıverirdi. Bunları düşünürken nasıl göründüğünü çok merak ediyordu. Kısa bir süre dünyaya dönüp vücudunu hissetmeye çalıştı. Baştan beri yüzünde olan gülümseme hala yerindeydi. Tamam Katheryn. Belki şu çok bahsettiğin gerçek sen'i görmeye hazırsın. Drake'in kendisine merakla bakan kusursuz gözleri gittikçe yaklaşıyor gibiydi. Ah, şimdi bayılacağım. Olayı yarıda kesmemek için büyük çaba sarf etmişti. Aklında belki milyonlarca soru işareti oluştuğunda her şey için çok geçti. Dudakları, genç büyücünün dudakları üzerinde tura çıkmış gibiydi. Sonra her şey sessizleşti; kendisine karşılık veren oğlan dışında zaman kavramı kalmamıştı. İçine işlemiş soğuk, ateşi öper gibi hissettiren dudaklarla beraber kaybolmuştu. Beline sıkıca sarılmış kolları hissederken kalbini kulaklarında duymaya başladı. O kadar gürültülü ve hızlıydı ki, dayanamayıp alnını Drake'in alnına dayadı.

Kath, gözlerini açmak için kendini hazır hissetmiyordu. Nasıl bir ifadeyle karılaşacağını merak ederken kuvvetlice esen rüzgar nefesini kesti. Bayıldığı bademli şampuan kokusu kendine çok yakındı. Koku o kadar güzeldi ki Kath yarıda kalan nefesini verip, kocaman olanlarından bir taneyi ciğerlerine doldurdu. Bu sırada kalbinden gelen gürültü ismini verdiği o ses zayıflamıştı. Gözlerini açtığında tek gördüğü kendi saçları arasından fazla görünmeyen bir yüz olmuştu. Kızın uzun saçları rüzgarda sallanıp Drake'in yüzüne çarpıyordu. Fena halde utanmış olduğu gerçeğini bir kenara bırakıp, sesinin titrememesini diledi. "Demek asla o erkeklerden biri olmak istemezsin." Konuştukları son konuyu hatırladığı için kendini bir ara tebrik etmesi gerekti. "Bu bir cevap oldu mu?" En iyisinin yaptığını düşünüyordu çünkü karşılık vermesi için tek kelimesi bile yoktu. "Hayır sakın böyle düşünme Drake'ciğim, sen asla o erkeklerden olmayacaksın" falan mı diyecekti? Gerçi şimdi düşününce yaptığının çok ani olduğu barizce fark ediliyordu fakat asla düşünmemişti. Belki de anı özel kılan buydu.

Konu: Geri: Alışılmadık Hisler C.tesi Ocak 19, 2013 7:33 pm

Genç büyücünün dudakları Katheryn'in biçimli dudaklarıyla buluştuğunda, Drake başka bir evrene geçiş yaptığını hissetti. Biraz önce hissettiği o duygu tomurcukları şimdi hızla filizleniyorlardı. Her şey daha netti. Her his daha keskin. Kollarıyla genç kızın belini sarmaladı genç büyücü. Sanki gerçekliğinden emin olmak istiyordu. Genç kızın bir anda toza dönüşüp yok olmayacağından ya da gitmeyeceğinden emin olmak istiyordu. Bu yaşadığı şey, gerçek olamayacak kadar güzeldi çünkü.

Kath, başını Drake'in alnına dayadığında genç büyücü ne kadar zaman geçtiğini bilmiyordu, umursamıyordu da. Umrunda olan tek şey onu bu denli harika hissettiren varlığı ne olursa olsun kaybetmemekti. Genç kızın hacimli, pamuk kadar yumuşak saçları Drake'in yüzüne çarparken genç büyücü elinde olmadan gülümsedi. Bunca zamanı boşa harcamıştı. Aşk diye adlandırılan komik duygunun var olmadığına inanarak kendini kandırmıştı. Fakat şu anda iliklerine kadar hissettiği duygu aşktan başka bir şey olamazdı. Genç cadı "Demek asla o erkeklerden olmak istemezsin. Bu bir cevap oldu mu?" diye sorduğunda Drake’in kalp atışları yeni yeni düzene girmeye başlıyordu. Genç büyücü bu soru karşısında gülümsemesini iki katına çıkardı ve "İnan bana, hayatımda aldığım en güzel cevaptı," dedi neşeyle. Hislerindeki yoğunluk sesine de yansımıştı. "Bugüne kadar seni fark etmediğime inanamıyorum. Sanki uzun zamandır kayıpmışım da kendimi ancak bulabilmişim gibi..." Alaycı tavrını bir kenara bırakarak söylediği bu sözler saçmaydı belki, ama gerçeklerdi. Bunları içinden gelerek, kendisi de inanarak söylemişti. Gerçekten de böyle hissediyordu. Yeniden doğmuştu adeta. Beş dakika öncesine kadar aşk diye bir saçmalığın olmadığına yemin edebilirdi. Fakat şimdi... Olabilir miydi? Başkaları aşkı anlatırken gözlerini devirip sıkıntı dolu bir ifadeyle oflayıp durmuştu hep. 'Saçmalama,' demişti. 'Aşk denilen şey bir zırdelinin uydurduğu koca bir yalandan başka bir şey değil.' Şimdiyse o kadar emin değildi.

Drake, alnını genç kızın alnından çekti ve kızdan birkaç adım uzaklaşarak önünde duran harikulade güzelliğe baktı. Ona yalnızca uzaktan bakarken bile kalbi böylesine delicesine çarpıyorsa kesinlikle bir şeyler vardı. Az önce hissettikleri de bunu fazlasıyla kanıtlamıştı zaten. Artık kendinden ve ne istediğinden emindi. Onunla olmak istiyordu. Arkadaşlarının bir Slytherinli ile beraber olduğunu öğrendiklerinde verecekleri tepki ne kadar ağır olursa olsun önemli değildi. Onunla olduğu sürece hiçbir şeyin önemi olmayacaktı, bunu biliyordu. Sezgileri ya da 6. hissi kuvvetli olan insanlardan olmamıştı hiç. Sınavlarda hiçbir salladığı tutmazdı. Ancak bu sefer farklıydı. Böyle hissetmesi garipti ama, biliyordu işte.