searching for gold.

Konu: searching for gold. C.tesi Ocak 19, 2013 8:31 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Aaron & Frances

Konu: Geri: searching for gold. C.tesi Ocak 19, 2013 8:34 pm

Aaron sıkılıyordu. Derslerden, sürekli peşinde gezen kızlardan, profesörlerin onu uyarmasından. Genç adam biraz nefes almak istiyordu ama son zamanlarda bu isteğinin gerçekleşmesinin imkansız olduğunu düşünmeye başlamıştı. Göl kenarına yürürken de, tek amacı biraz nefes almak ve çizim defterine birkaç şey karalamaktı. Elbette, aklında orada da rahat edemeyeceği ihtimali vardı. Ancak yine de bu ihtimal yüzünden kendini odasına kapatmak gibi bir niyeti de yoktu elbette. Belki de olduğu kişiye alışması gerektiğini kabul etmeliydi, etrafında her zaman ona baskı uygulayacak kişiler olacaktı. Daha umursamaz olmalı ve önüne bakmalıydı. Gerçi, o anki olduğundan daha da umursamaz olmak ne kadar mümkündü, bilmiyordu. Akan suyun sesini duyduğunda, gözlerini kapatarak derin bir nefes aldı ve yürümeye devam ederken, ciğerlerini temiz havayla doldurdu Aaron. Gün ışığı ağaçlar arasından süzülmeyi bırakıp, doğrudan üzerine vurmaya başladığında, gelmek istediği yere ulaşmış olduğunu anladı. Sonunda keyfi yerine gelmişti. Ancak, suya yakın bir yerde yalnız başına oturmakta olan kızı gördüğünde, doğruyu söylemek gerekirse Aaron’ın keyfi ikiye katlanmıştı. Frances. Frances Jouvet. Slytherin’in belki de en güzel kızı, burada yalnız başına ne yapıyordu acaba? Aaron bunu öğrenmesi gerektiğini düşünerek kıza doğru yürümeye başladı. Kızı gördüğü andan itibaren, davranışları, yürüyüşü, bakışları ve buna benzer her şeyi değişime uğramıştı. Yalnız başına kalma, çizim yapma ve nefes alma isteği bir anda yok olmuş, yerini Frances ile ilgilenme isteğine bırakmıştı. Hem, Melanié yüzünden nefes bile alamıyordu. Kız nereye gitse karşısındaydı ve bu bazen her ne kadar garip bir şekilde Aaron’ın hoşuna gitse de, bazen gitmediği de oluyordu. Melanié, Aaron’ın ilgilendiği tek kız değildi. Aaron kendi kendine gülümsedi.

“Hey, Frances! Tek başına ne yapıyorsun burada bebeğim? Senin gibi bir güzellik, yalnız başına olmamalı.”

Kıza sormadan yanına hemencecik oturdu ve yüzünde şirin bir gülümsemeyle Frances’e baktı. Gerçi, ne kadar uğraşırsa uğraşsın, Frances kadar şirin olamazdı ya. Kız resmen şekerden yapılmıştı yahu! Gerçi, davranışları da göründüğü kadar şeker sayılmazdı. Aaron birkaç kez onu dışarıdan seyretmişti ve nasıl biri olduğunu az çok anlamıştı. O, ulaşılması zor olan, altın kızlardandı. Aaron’ın en sevdiği türden. Gerçi, Aaron’a göre, Frances’in bu tatlı görünümüne son derece zıt olan sert ve katı davranışları onu mükemmel yapan şeydi, bu yüzden sert olmasının ya da Aaron’ı tersleyecek olmasının Aaron için hiçbir endişelendirici yanı yoktu. Ayrıca, birkaç Aşk ve Gurur satırından alıntı yaparak da genç kızı çok rahat etkileyebileceğini düşünüyordu. Frances’in bu tür şeyleri sevdiğini çoğu kişi biliyordu ve Aaron da o çoğu kişiden biriydi. Ayrıca, kulağa her ne kadar tuhaf gelse de, Aaron okumayı seviyordu. Jane Austen türündeki yazarların kitapları her zaman yararlı olurdu. Kız tavlamak için, bayan öğretmenlerin gözünü boyamak ve onları etkilemek için… Yani elbette, kaliteli zaman geçirilmesini de sağlıyordu, ancak Aaron’ın amacı biraz daha farklıydı ve bir gün Frances’i etkilemekte Aşk ve Gurur satırlarını ezbere okumanın çok derece etkili olacağını elbette biliyordu. Kızın kahverengi gözlerinin içine bakarak, kendinden emin bir gülümsemeyle bakmaya devam etti Aaron. Eh, gülümsemek her zaman çok önemliydi sonuçta.

Spoiler:

Mesaj Sayısı : 263

Konu: Geri: searching for gold. Paz Ocak 20, 2013 12:33 pm

Tıpkı Aaron'ın tahmin ettiği gibi, Frances'in ona olan cevabı son derece sert ve tersti. Genç adam işinin çok zor olacağını biliyordu, ancak buradan ayrılırken Frances'i etkilemiş olacağından emindi. Aaron herkesi etkilerdi, belki de hayatta en iyi yaptığı şey buydu. Çizimlerinden sonra tabi... Hazır aklına çizimleri gelmişken, acaba Frances'e onu çizip çizemeyeceğini sorsa genç kız nasıl bir tepki ve cevap verirdi? Büyük ihtimalle hayır derdi, Jane Austen ahlak kuralları kitabına göre bu çok ayıp olmalıydı ne de olsa. “Peki, okulun gözde çocuklarından biri olan sen neden tek başınasın bakalım?” Onu büyük bir dikkatle, gülümseyerek izlemekte olan Aaron'ın yüzü, genç kızın aniden ona yönelttiği soru ile asılmıştı. Genç adam ona sormadan hareket etmeye karar verdi, çantasından defterini çıkardı ve eline her zaman kullandığı çizim kalemini aldı. İçten içe konuşmamak için zaman kazanmaya çalışıyordu. "Ah, Frances. Sen buradayken ben gider miyim hiç?" dedi başını defterinden kaldırmadan. Ailesinin onu şu kadarcık umursamadığını, bu yüzden eve gitmek istemediğini söyleyerek kendini acındıramazdı, bu Aaron'a göre bir şey değildi. Olmadığı biri gibi görünmeye devam etmeli ve tüm o üzüntüsünü içine atmalıydı. Ne de olsa hayatı boyunca öyle yapmıştı, şimdi neden yapmayacaktı ki? Çizime Frances'in narin boynundan başlamıştı. Genç kızın onu çizmesine ne gibi bir tepki vereceğini merak ediyordu, her ne kadar kızıyormuş gibi yapacağından emin olsa da. Ama belki de, bu çizimin sonunda Frances'den bir öpücük kazanmayı başarabilirdi, kim bilir? Aaron sonunda Frances'e bakarak gülümsedi ve "Biliyor musun," dedi hafif dalgın bir sesle. "O kadar mükemmel bir yüzün var ki çizerken hiç zorlanmayacağım. Belki de bu eserimle ünlü olurum, ne dersin? Adı da Frances'ın Öpücüğü olur. Herkese bu eseri yapmadan hemen önce seni öptüğümü söylerim! Ah, eminim bu hikayeye bayılacaklardır."

Aaron yüzünde alaycı bir gülümsemeyle, başını eğip çizimine devam ederek, Frances'in ne kadar öfkeli olduğunu görmeyi reddetti. Bu her zaman yaptığı bir şeydi, Frances gibi kızların öfkesini görmezden gelip onlarla uğraşmaya ısrarla devam etmek. Eh, sonuç elde etmesine yardımcı olan bir yöntemdi ne de olsa, neden kullanmayacaktı ki? Hafif kalem vuruşlarıyla, Frances'i çizmeye devam etti. Doğrusunu söylemek gerekirse, içinde bu çizimin en iyi eserlerinden biri olacağı hissi vardı.

Mesaj Sayısı : 263

Konu: Geri: searching for gold. Paz Ocak 20, 2013 4:44 pm

"Bu arada gözlerin çok güzelmiş." Aaron, Frances'in ona söylemiş olduğu sözler ve yapmış olduğu beklenmedik hareketler üzerine bir ıslık çaldı ve gözlerini irice açarak eliyle yüzünü yelpazeledi. Bu kız bu kadar çekici olmayı bırakmalıydı. Aaron zar zor bir kızdan bu kadar çok etkilenirdi ve doğruyu söylemek gerekirse, bir an için Frances'ten o öpücüğü kapmak için kibar biri olmaya başlamayı bile düşünmüştü. Aaron'ın aklına nedensizce Melanié gelmişti o sırada. Hatırı sayılır derecede kibar davrandığı tek kişi Melanié'ydi galiba. Ona bile bir öküz gibi davrandığı düşünülürse, Frances'e nasıl davranmıştı kim bilir? Gerçi, bu pek de umurunda değildi. Aaron bir saniyede değişemezdi, değil mi? Yıllardır böyleydi ve yapabileceği bir şey yoktu. Aslında, değişebilirdi. Ancak değişemeyeceğini söylemek, yani kolaya kaçmak gözüne daha iyi bir seçenek gibi gözüküyordu. Ayrıca, o okulun çapkın, nefret edilen ama aynı zamanda çok sevilen çocuğuydu. Bu üne sahip çıkmalıydı. Ne olursa olsun bir üne sahip olunca, onu korumak gerekirdi. Aaron dikkatini Frances'e vermeye karar vererek derin bir nefes aldı ve bu düşüncelerden uzaklaştı. "Ah, Frances, meleğim! Neden uzaklaşıyorsun benden? Bence ikimiz, her zaman beraber olmalıyız. Sen mükemmelsin. Ben mükemmelim. İkimiz de mükemmeliz! Öyleyse, ne duruyoruz?" Aaron Frances'e doğru elinde çizim defteriyle yürüdü. Eskisi kadar yakınına oturdu ve birkaç saniye kızın yüzünü inceledi. Ardından, kızın önüne düşmüş olan saçları düzelttikten sonra, çizimine birkaç kalem darbesi daha attı, derin bir nefes aldı ve Frances'e bakarak alaycı bir şekilde gülümsedi. "Gözlerim için ettiğin iltifat... Teşekkür ederim. Sen de benim senin hakkında ne düşündüğümü biliyorsun."

Yüzünde muzip bir gülümsemeyle kıza baktı, ardından defterine çizim yapmaya devam etti. Aklında söyleyecek bir şey kalmadığında, ya da birini etkilemek istediğinde ki bu etkilemek istediği 'biri' hep bir kız olurdu, başını hep çizim defterine eğerdi. Bunun onu zeki ve bir işe yarıyormuş gibi gösterdiği yönünde bir düşüncesi vardı. Annesi ve babasına kendini gösterememişti, ancak bu diğer insanlar için geçerli değildi. Diğerleri onun başarılı, işe yarar biri olduğunu anlayacaklardı. Aaron ünlü bir sanatçı olacaktı, hatta tıpkı az önce dediği gibi, Frances'i çizmesiyle bile ün kazanabilirdi. Ne olacağı hiç belli olmazdı. Aaron yüzüne hafif bir gülümsemeyle Frances'in gözlerini çizerken "Hey Frances," dedi başını defterden kaldırmadan. "Biliyor musun, dudaklarını sona bırakmayı düşünüyorum. En son onları çizeceğim, sen beni öptükten hemen sonra. Ben dokunma yoluyla başarıya ulaşma yanlısı bir sanatçıyım, bu yüzden dudaklarını mükemmel bir şekilde çizmem için önce onları hissetmem gerekiyor." Yüzünde üzülmüş bir ifadeyle Frances'e baktı. "Yoksa resim yarım kalır." Frances ona şöyle sağlamından bir tokat atsa, yeriydi. Frances'ten gelecek bir tokat, diye geçirdi Aaron. Sanırım bundan iyi bir şey olamaz.

Spoiler:

Mesaj Sayısı : 263

Konu: Geri: searching for gold. Ptsi Ocak 21, 2013 12:04 am

“Fakat beni böyle bırakman da üzücü. Ya gerçekten başka insanlar bu resmi görürse. Merlin aşkına.” Aaron yüzünde hafif bir gülümsemeyle çizimine devam etti, Frances'in güzel gözleri ve kaşlarını çizdikten sonra, şimdi sıra yüz katlarını çizmekteydi. Aaron gözlerini birkaç saniyeliğine kızın yüzüne dikti, ardından tekrar kalemiyle kağıdı dans ettirmeye devam etti. Eline bir kağıt ve kalem aldığı zaman tıpkı kukla oynatan kuklacılara benziyordu genç adam. Her şey onun kontrolü altındaydı, dengeyi o sağlıyordu. İşte bu yüzden, Aaron çizmeyi, sanatı seviyordu. Bir şeyleri kontrol edebildiği tek zaman, sanatla uğraştığı zamandı. Aaron derin bir nefes aldı ve parmaklarını dinlendirmesi gerektiğini fark ederek kalemi ile defterini bir kenara bıraktı. Aaron Frances'in söylediği son sözün gerçek olup olamayacağını düşünürken, sessizlikle dolu birkaç dakika geçti. Bu sırada Aaron bilerek sessiz kalmıştı çünkü Frances bir şeyler yazıyordu ve onu bölmek istemiyordu. Ah, evet. Arada kafasını duvara çarpmış ya da on kat yukarıdan aşağı düşmüş gibi farklı bir insana dönüşebiliyordu. Kibar bir insana. Genç adam, Frances'in kağıda bir şeyler karalarken hafifçe büzülen ve küçülen dudaklarına baktı. Ardından başını başka tarafa çevirdi. Çizmekte olduğu resimle bir ün kazanırsa, bunun için Frances'e özel bir teşekkür etmek zorunda kalacaktı, üstelik bu teşekkürün son derece özel olması için büyük bir çaba sark edecekti ve bu sefer onu öpmek için izin alacağını sanmıyordu. Sonuçta, hayatında sahip olabileceği en harika şeye sahip olmasını sağlamış olacaktı Frances. Sanat aleminde son derece gözde bir yer.

"Aslında, sanırım dudaklarını çizmeyeceğim, Bayan Austen. Belki de gerçekten eserin o haliyle ünlü olurum, kim bilir?" Aaron Frances'e bakarak gülümsedi ve defterini tekrar kucağına alıp, çizimine gömüldü. Dikkatini hem çizimine, hemde yanında oturmakta olan Frances'e vermeye çalışıyordu. "Peki ya sen? Neden buradasın, ailenle beraber değilsin? Yani... aklımda son derece mantıklı cevaplar var, ama bir de senden birkaç cevap duymak istiyorum, eğer istersen tabi." Aaron sonunda Frances'in saçlarını çizmeye başladığında, çizimin dudaklar olmadan ne kadar boş olduğunu düşündü. Ama bir o kadar da güzeldi de.

Mesaj Sayısı : 263

Konu: Geri: searching for gold. Ptsi Ocak 21, 2013 4:52 pm

“Şu resme sonra devam edersin, gökyüzü çok güzel görünüyor gelsene.” Aaron uzanmakta olan Frances'e baktı ve yüzünde halinden memnun bir sırıtışla defteri bırakıp, Frances'in yanına uzandı. Keyfi bir anda yerine gelmişti. "Ah, bayan Austen. Bu bana bugün söylediğiniz en güzel cümleydi." Sesini sanki bir tiyatro oyuncusuymuş gibi tonlayıp söylemiş olduğu bu cümle üzerine kıkırdadı ve derin bir nefes aldı. Frances haklıydı, gökyüzü gerçekten de çok güzeldi. Aaron derin bir nefes daha aldı ve gözlerini kapattı. Yanında uzanmakta olan Frances'in sorusuna yine tipik Aaron cevaplarından birini vermesi gerekiyordu, ama nedense bu huzurlu sessizliği bozmak istemiyordu. Frances onu yanına çağırmışsa, Aaron hakkındaki düşünceleri az da olsa değişmiş demekti ve bu da Aaron'ın istediğini almaya bir adım yaklaştığı anlamına gelirdi. Belki de Frances nadir bayan dostlarından biri olabilirdi. Zaten ününün neden böyle kötü olduğunu anlamıyordu genç adam. Birçok kıza hayal bile edemeyecekleri anlar yaşatıyordu ve karşılığında aldığı tek şey bir avuç nahoş lakap ve hakaret oluyordu. Aaron gözlerini açtı.

"Ah... Bu söylediklerine bakılırsa, benim tahminlerim daha doğru gibi Frances'ciğim. Yani sırf benim için okulda kaldığını ve ailenle görüşmediğini saklamana gerek yok." Aaron dönüp Frances'e sırıttı ve yattığı yerde ona döndü. Aaron'a göre Frances'i seyretmek, gökyüzünü seyretmekten daha güzeldi. "Ayrıca bana kalırsa, sen gökyüzünden daha güzelsin." Aaron bu sözleri üzerine başını tekrar yukarı çevirdi. "Bu da benden duyabileceğin en tatlı iltifattı. Ah, Frances bana yapmadığım şeyler yaptırıyorsun!" Aaron yüzüne sanki cidden üzülmüş gibi bir ifade yerleştirdi ve Frances'in kibar ellerinden birini sıkıca tutup kızın gözlerine baktı. "Aman Tanrım! Sen hayatımda tanıdığım en kötü ve acımasız kadınsın. Bana yaptıklarına bak!" Aaron başını abartılı bir şekilde sağa çevirdi, aradan birkaç saniye geçtikten sonra da bir kahkaha atarak tekrar yere uzandı. Frances'i eğlendirdiğini umuyordu, bir bayanın kendisine karşı öfkeli ya da sinirli halini görmektense gülen ve eğlenen halini görmeyi tercih ederdi. Özellikle de bu bayan, Frances Jouvet ise.

Mesaj Sayısı : 263

Konu: Geri: searching for gold. Perş. Ocak 24, 2013 3:55 pm

“Bana bu zevki yaşatabilseydin seni öperdim Aaron.” Aaron bunu söyleyen Frances'in kahkahası ile hafifçe gülümsedi ve düşünceli gözlerini bulutlara çevirdi. Hayatta her şey mümkündü, bulutların üzerinde yürümek de dahil. Bir yolu olmalıydı, değil mi? Ne de olsa uçsuz bucaksız bir dünyaya aitti ikisi de, büyücü dünyasının gizemli topraklarına ayak basıyorlardı. Belki bu konuşma iki muggle arasında geçse, bulutların üzerinde gezmek gibi bir eylem mümkün olmayabilirdi. Aaron derin bir nefes aldı ve o nefesi birkaç saniye boyunca tuttu. Kendini kandırıyordu, böyle bir şeyi yapmak onlar için bile mümkün değildi. Aaron aniden zihnine dolan fikirle yerinde sıçradı ve Frances'e bakarak sırıttı. "Peki ya sana, bunu yapabileceğimi söylesem?" Frances ilgi dolu gözlerle ona bakarken, Aaron yüzünde zafer dolu bir gülümsemeyle Frances'in ellerini tuttu ve ayağa kalkmasını sağladı. Aklındaki son derece basit, ama yaratıcı bir fikirdi ve Frances gibi birinin de bu fikri yok sayacağını düşünmüyordu. "Gözlerini kapa, Frances," dedi Aaron. Frances önce tereddüt etti, ancak sonra gözlerini kapattı. Kuşkusuz, Aaron'ın onu öpeceğini düşündüğünden gözlerini kapatmakta bu kadar tereddüt etmişti. Ancak genç adamın aklındaki bundan çok daha farklı bir şeydi. "Şimdi, gökyüzünü hayal et. Bulutları... Sımsıcak güneşi yüzünde hisset, bembeyaz bulutların üzerinde yürüdüğünü..." Aaron bunları söylerken kendisi de gözlerini kapattı ve hayal etmeye başladı. Bir yandan da Frances'in ellerini tutmaya devam ediyordu. "Benimle el elesin, birlikte yürüyoruz, kuşlar uçuyorlar ve bize anlam veremiyorlar. Nasıl gittik oraya? Nasıl yürüyoruz bulutların üzerinde?" Aaron bir kahkaha attı, mutluluk dolu, heyecanlı bir kahkahaydı bu. Gerçekten de bulutların üzerinde gibi hissediyordu kendini, bir kuş gibi. Özgür ve güçlü. "Hafifçe esen rüzgarı hisset, Frances. Saçlarını okşadığını... Güneşin sana gülümsediğinden emin ol, çünkü o herkesi çok sever. Bulutlara olan güvenin sakın sarsılmasın, onlar senin düşmene asla izin vermeyecekler."

Aaron yavaşça gözlerini açtı ve yüzünde hafif bir gülümsemeyle kendisi gibi gözlerini açmış olan genç kadına baktı. Frances'i gerçekten bulutların üzerine götüremiyor olabilirdi, ancak bunu hayal ederek yapamayacak diye bir şey yoktu. İkisi de sanatçılardı, ikisinin de zihinleri uçsuz bucaksız gökyüzü gibiydi; rengarenk, kocaman, ve mucizelerle dolu. Aaron Frances ile bulutlar üzerinde gezmeyi, bir kitaptaki satırları okurken ya da bir tuvale çizim yaparken kullanılan hayal gücünü kullanarak mümkün kılmıştı. Frances'e bakarak gülümsedi. "Gerçekten bulutların üzerine gezmeye benzemez, evet. Ama sadece hayalini kurabiliriz. Ama, senin ve benim gibi insanlar için hayalini kurmak bazen çok daha iyi olabiliyor bana kalırsa."

Mesaj Sayısı : 263