AnasayfaAnasayfa  Latest imagesLatest images  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yapGiriş yap  

 :: eğlence ekspresi :: Süpürge Dolabı :: Rp Dışı :: ...Paylaş
 

 Adam.

Önceki başlık Sonraki başlık Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Adam Leonard Brown

Adam Leonard Brown

Mesaj Sayısı : 14
Gerçek Adı : Taygun
Yaş : 24

Adam. Empty
MesajKonu: Adam.   Adam. EmptyÇarş. Ocak 23, 2013 5:31 pm
Ad-Soyad: Adam Leonard Brown
Diğer karakterleriniz: Yok.

Karakteriniz

1. Seçilmek istediğiniz bina(-lar): Gryffindor, Slytherin
2. Sınıf: V. Sınıf
3. Kan Durumu: Safkan
4. Karakteriniz ve Geçmişi: Safkan bir ailenin şımarık çocuğu olarak doğmuş olan Adam, insanlara çok değer verir. Kimi zaman bu değerin dozunu kaçırır. Liderlik yapmayı ve ilgi odağı olmayı sever.

Örnek Roleplay


    Gözlerini ondan alamıyordu. Karşısındaki gerçekten o muydu? Buna inanmıyordu. Ama o idi. Tıpkı yıllar önce olduğu gibi hafiften dalgalı siyah saçları, yemyeşil gözleri ve bir vampir kadar bembeyaz lekesiz teni. İşte karşısında duruyordu.
    Ama o olamazdı. Adam'ın yemyeşil gözlerini aldığı annesi olamazdı. O... O ölmüştü. Ölmüş olmalıydı! Adam bunu görmüştü. Tam on altı yaşındayken. Dönüştürüldüğü gün ailesi ölmüştü. Hem de gözlerinin önünde. O günü çok iyi hatırlıyordu.

    Bir tiyatrodan çıkmışlardı. Üç perdelik bir komediydi. Gerçekten çok gülmüşlerdi. Hatta Adam'ın yanındaki kısa saçlı çocuk altına kaçırmıştı. Yine de Adam tiyatrodan çok zevk alamamıştı. Çünkü içinde sürekli bir ürperti hissediyordu. Oysa ki o gün kot pantolonunu ve mavi gömleğini giyerken çok heyecanlıydı. Uzun zamandır beklediği bir oyundu. Gülmekten kırılacağını düşünüyordu, sürekli etrafına bakıp onu kimin izlediğini bulmaya çalışacağını değil. Son perdede ürperti yok olmuştu ve Adam diğer izleyiciler gibi gülmekten kırılmıştı. Oyun bitince alkışlar eşliğinde kulise giden oyuncuları takip etmek istiyordu ama bu yasaktı. Kulise girmeye izin verilmiyordu. Bu yüzden o da dışarıda bekleyecekti. Dışarı çıktıklarında Adam yeniden izlendikleri hissine kapıldı. Annesi ile babasına emreder bir şekilde üç kelime söyledi; "Hemen buradan gidiyoruz!" Annesi ve babasının şaşkın bakışları arasında hızla yürümeye başladı.
    Bir kaç sokak ilerledikten sonra annesiyle babasının ayak seslerini duymadığını fark etti. Hızla arkasını döndü ve karanlıkta bir gölgenin Adam'a doğru koştuğunu gördü. Yana kaydı ama gölge çok hızlıydı. Adam'a yaklaştı ve nasıl olduğunu anlamadığı bir acıyla onu baş başa bıraktı.

    Adam'ın ciğerleri yanıyordu. Aslında her yeri yanıyor, parçalanıyor ve bıçak saplanıyordu. En azından Adam böyle hissediyordu. Yine de ciğerlerinin acısı hepsinden fazlaydı. Sanki nefes aldıkça hava yerine ateş soluyordu. Ama nefes almazsa da ölecekti. Ne yapacağını bilmiyordu. Çığlık atamıyor, bir şey isteyemiyordu. Aklında bir tek düşünce vardı; Lütfen, biri beni öldürsün... Acısının sona ermesi için her şeyi yapardı. Aklına gelen çılgınca bir fikir yüzünden nefes almayı kesti. Beyni nefes alması için onu uyarıyordu ama nefes alacak gücü kendinde bulamıyordu. Ardından sanki hiçliğe çekildi. Ama ölmemişti. Daha önce hiç ölmemesine(!) rağmen ölmediğini biliyordu. Bunu hissedebiliyordu.
    Gözlerini aynı sokakta açtı. Ama sokağı görmüyordu. Sanki başka bir sokaktaydı. Hava aydınlık değildi ama aydınlık gibi duruyordu. Saatine baktı. Tiyatrodan çıkalı on beş dakika olmuştu. Ayrıca burnuna leziz bir koku geliyordu. Onu kendine çeken bir koku. Karşısında ona bakıp iyi olup olmadığını soran bir adama hızla koştuğunda içgüdüleri ona ne yapması gerektiğini söylemişti bile.

    Ama bunlar tam on iki yıl önceydi. Yine de Adam hala on altı-on yedi yaşlarında gözüküyordu. İçini yine o tanıdık ürperti kaplamıştı. Onunla konuşacaktı. Elindeki fotoğrafa imzasını atıp onunla iletişim kurmaya çalıştı "Merhaba." "Merhaba." "Ne dediniz? Sizi duyamıyorum. Lütfen odama gelin." Diğer hayranların yakarışlarına aldırmadan otele girdi ve ritmik hareketlerle yanındaki kadınla birlikte yürümeye başladı. Odasına girdiğinde intikamını almaya yemin ettiği annesine çok benzeyen kadın içeri girdi. Oda da bir klima çalışıyordu. Çok büyük bir odaydı ama yinede Adam için yetersizdi. Adam dağınıklığı severdi. Kaldığı yer toplu olursa aradığı şeyi bulamaz ve dikkatini toplayamazdı. Kadına dönüp. "Sizi birine çok benzetiyorum ama o olamazsınız. Çünkü o uzun zaman önce... Ölmüştü." dedi. Kadın ona bakıp gülümsedi. Bu Adam'ın sinirini bozmuştu. "Kaybettiğin şeylerin her zaman geri döneceğini unuttun mu Adam?" Bunu Adam tam içki doldururken söylemişti. Adam elindekileri yere düşürdü. Ardından yüreğinde büyük bir kasılma hissetti. Bu annesinin sözüydü. Kaybettiğin her şey sana geri dönecektir. Adam arkasını döndü ve kadının gittiğini gördü. Kapı ya da cam açık değildi. Koridora baktı. Yoktu. Ardından cama koştu yine onu göremedi. Kalbinde büyük bir acıyla yatağa oturduğunda yerdeki mektubu fark etti. Yeşil bir zarfın içindeydi. Adam onu alıp okumaya başladı.

    Sakın ama sakın seni her zaman sevdiğimi ve seveceğimi unutma. Ben senin annenim ve sen benim oğlumsun. Biz birbirimize bağlıyız. Seni asla bırakmayacağım ve aramızdaki bağın kopmasına izin verme.
    Sevgilerle    , annen.

    Adam daha tanıdık el yazısını gördüğünde ağlamaya başlamıştı. Annesi ve babasının öldüğünü sanıyordu. Ama bu bir yalandı. Yine de yıllarca bu yalanla yaşamıştı ve bu yalan onu çok katılaştırmıştı. Eskiden neşeli ve sıcakkanlı bir çocuktu. Ailesi tarafından sevilir ve çevresindekilere örnek olarak gösterilirdi. Şimdiyse bir vampirdi. Artık insan değildi ve içindeki son insanlık kırıntılarını da anne-babasının öldüğü yalanı yok etmişti. Bu onu normalinden daha çok kötüleştirmişti. Gecenin yaratıkları kötü ve çıkarcı olurdu ama Adam onların yanında bile çok fazla dışlanırdı. Bir vampire göre bile kötüydü. İçinde hiçbir sevgi yoktu. Sanki kinden ve nefretten yaratılmıştı. Ve tüm bunları bir yalan yapmıştı. Adam Mektubu katlayıp cebine koydu ve bu yalanı yaratanı bulup yok edeceğine yemin etti.


Spoiler:
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Seçmen Şapka
Dungeon Master
Dungeon Master
Seçmen Şapka

RP Yaşı : Aranızda "Hogwarts: Bir Tarih" okuyan kimse yok mu?
Mesaj Sayısı : 152

Adam. Empty
MesajKonu: Geri: Adam.   Adam. EmptyÇarş. Ocak 23, 2013 5:50 pm
Benim için zor bir karar.. Hm.. Hırslı ve son derece cesur.. Ama sanki.. Seni koyacağım yeri biliyorum!

Gryffindor V. Sınıf!
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 

Adam.

Önceki başlık Sonraki başlık Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

 Similar topics

-
» Adam Patrick
» Adam Stone
» Adam Stone
» Adam Edward Souen
» Rp Yapacak Adam Lazım....!!!

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
 :: eğlence ekspresi :: Süpürge Dolabı :: Rp Dışı :: ...-