Cumartesi sabahı altı buçukta uyandığım için kendime küfürler yağdırmakla meşguldüm. Hayır erken falan da uyumamıştım. İşte insan istediği kadar harika olsun, bazen böyle salaklıklar yapabiliyor. Aynada kendime bir bakış attım. Yeterince iyi görünüyordum. Yani yeterince çekici. Yani çok çekici. Yerde gördüğüm sigara paketini aldım ve sadece boxerla dışarı çıkmanın eğer bir profesöre yakalanırsam pek hoş karşılanmayacağını düşündüm. Yine mi Lucas?! Bir tişört ve kot pantolonu üstüme geçirdim, bir çift spor ayakkabıyı da ayaklarıma geçirdim. Paketi cebime koydum ve oda arkadaşlarımın derin uykuda olduğunu belirten yüz ifadelerine göz devirip odadan çıktım. Bahçeye inip biraz dolandıktan, bir de Ricimar'dan onu bu saatte uyandırdığım için azar işittikten sonra okulun içine girmeye karar verdim. Tamam karar vermedim, Ricimar zorladı.

Okulun içinde biraz oyalandıktan sonra altıncı kata çıkıp terasa gitmeye karar verdim. Ahşap sandalyelerden birine oturup yeni doğmakta olan güneşin ihtişamını izledim. Çok güzeldi, fakat esneyerek içeri girmekte olan Reyna kadar değildi. Yüzüme her zamanki çapkın gülümsemem yerleşti. İnsanlar çapkın diyorlar, bilmiyorum. Baştan aşağı Reyna'yı süzerken sigaramı yaktım ve dumanı ondan tarafa üfledim. O da benim gibi tercihini tişört, kot ve spor ayakkabıdan yana kullanmıştı. Tek fark ise onun kotu bacaklarının kusursuzluğunu ortaya çıkaran bir şort olmasıydı. Kaşlarım kalktı, bu kızın bu kadar güzel olması neden daha önce dikkatimi çekmemişti? Hemde aynı binada olmamıza rağmen. Kendi sesimin beynimde yankılandığını duydum: Çünkü sevgilisi Antonije, seni aptal. Onunla da binadaşsınız. Ve beynime içimden cevap verdim: Antonije şuan burada olmadığına göre, biraz eğlenmenin kimseye zararı olmaz. Ardından uykudan yeni kalkığımı belli eden, boğuk, seksi bir sesle “Selam güzellik,” dedim. Bir anda fazla mı ileri gitmiştim acaba? Olsun, en kötü ihtimalle tokat yerdim. Ancak en iyi ihtimali düşünmek sabah ereksiyonumu saklamamı zorlaştırıyordu.

Spoiler:

Yatakta gözlerim açık bir kaç dakikadır yatıyordum. Muhteşem pofyumağım uyumak için kafamı seçmişti çünkü. Derin bir nefes aldım ve yataktan kalktım. Parmak uçlarıma basarak giyindim. Koyu renk bir şort ve sevdiğim yarım kollu bluzu hızla üzerime geçirdim. Hava güzeldi, kışın okula kısıldığım için hemen kendimi nefes alabileceğim bir yere atmak istiyordum. Siyah botlarımın bağcıklarını bağlarken pofyumağım ayakkabımın üstüne oturmuştu. Gülümsedim ve burnunun biraz üstünü kaşıdım. Sonrasında ayağımı salladım ve ayakkabımın üstünden indi. Hızlıca yatağımı topladıktan sonra muhteşem kabarık saçlarımı biraz düzelttim ve hala mışıl mışıl uyuyan arkadaşlarıma gülümseyerek dışarı çıktım. Koridorlarda tıkırdayan hafif topuklarımın sesini dinleyerek terasa doğru ilerledim. Esneyerek terasa çıktım. Ilık rüzgar tenimi okşarken gülümsedim ama burnuma gelen sigara kokusu yüzümü buruşturmama neden oldu. Sonrasında sağ tarafımdan gelen sesle yüzümü iyiden iyiye ekşittim.

“Selam güzellik,” tam lafı yapıştırmak için hışımla dönüyordum ki Lucas'ın kıvırcık saçlarını görünce bir kahkaha patlattım. Sesim terasta yankılanmıştı. Lucas herkese,her yerde ve her zaman asılırdı. Yani pek bir sorun yoktu. Gülümsedim ve yanındaki sandalyeyi ters çevirerek oturdum. Sonrasında saçlarına hafifçe dokundum. "Günaydın Lucas."dedim ve esnememi engelleyemediğim için elimi ağzıma götürdüm. Dudaklarımı ıslattım ve gülümsedim. "Bir kızın odasından kaçmadıysan, bu saatte neden ayaktasın?" dedim ve yüzüme düşen saçı üfledikten sonra ağzından sigara sarkan ve bana yarım gülümseyen Lucas'a mavi gözlerimi irice açarak baktım.

Reyrey:

Yüzüne geniş bir gülümseme yayıldı. Muhtemelen okuldaki çoğu erkek ona karşı böyleydi fakat ben farklıydım. Ben Lucas'ım, her zaman bir adım öndeyimdir. Bir şeyler söyledi fakat o sırada dudaklarına kilitlenmiştim. Reyna muhtemelen bunu anlayacaktı. Beynim yeniden konuştu: İyi zaman geçirmek istiyorsan gözlerini dudaklarından çek budala. Evet, beynim mantıklı konuşmuştu. Ancak sanırım söylediğini biraz yanlış anlayarak gözlerimi aşağı indirerek göğüslerine bakmaya başladım. Askılı sayılan şu tişörtünün -adı ne yahu bunların- içindeki sütyenini görebiliyordum, evet. Fakat bir ergen gibi davranmayı bırakarak tekrar yüzüne odaklandım. En son kız ve oda kelimelerini içeren bir cümle kurmuştu. Onu dinlemediğimi belli etmem kesinlikle eksi puan olurdu. Bu yüzden muhtemelen alaycı bir cümle kurduğunu tahmin ettim ve sigara dumanımı üfleyerek konuştum: “Belki de buraya geleceğini tahmin etmişimdir, bu yüzden buradayımdır. Ne dersin Reyna?” Bir kaşım kalkmıştı, yüzümde de alaycı bir gülümseme vardı. Ses tonumdan eğlendiğim belli oluyordu. Bu kızların benim müthiş-aç-bir-sapık olduğumu düşünmemeleri için kullandığım bir taktikti. Önce ciddi değilmiş havası vermem gerekiyordu.

Lucas yüzündeki tembel gülümsemeyle bana baktı. Gözleri üzerimde gezinirken hafifçe dudaklarımı sıktım be gözlerime odaklanması için bekledim. Açık renkteki gözleri ciddiyetten uzak ve muzip bir şekilde parlıyordu. Sigarasından derin bir nefes verdi. “Belki de buraya geleceğini tahmin etmişimdir, bu yüzden buradayımdır. Ne dersin Reyna?” dediğinde alaycı bir şekilde gülümsedim ve hafifçe öne eğilerek kahkaha attım. Sonrasında yerimden kalktım ve terasta yürümeye başladım. Saçlarımı ellerimle topladıktan sonra ona baktım. "Pofyumağımın yüzümde uyumaya kalkışacağını tahmin ettiğinde lütfen bana da söyle kıvırcık." dedim ve kendi çevremde döndüm. Güneş tenimi ısıtıyordu ve bu benim hoşuma gidiyordu. Lucas ayağa kalktığında göz ucuyla ona baktım. Trabzanlara yaslandım ve onu beni süzdüğü gibi süzdüm.

"Sabahın bu saatleri güzel oluyor. Hem okul tenha,hem gelen gidende olmuyor. Tam kitap okumak için iyi zaman." Yüzünü öyle bir buruşturdu ki büyük bir kahkaha attım. Lucas bir Ravenclaw olabilirdi ama içi Ravenclaw değilim diye bağırıyordu. Gülümsedim ve hafifçe dudaklarımı büzdüm. "Şaka yapıyorum."dedim. İnanmadığı belliydi. Ellerimi iki yana açtım. "Kıvırcık kafa, bende eğlenmeyi bilirim."

Reyna konuşurken bir an düşüncelere daldığımı fark ettim. Öyle güzeldi ki.. Neden bu kadar güzeldi? Bunun bir sınırı olması gerekmez miydi? Gülümsemesi tamamiyle simsiyah olduğuna emin olduğum bencil kalbimin kıpırdanmasına sebep oluyordu. Kendine gel budala! Evet sanırım uykusuzluktan kendi içimde saçmalıyordum. Yahu ben kızlara karşı bir şey hissetmem ki. Bu düşünceyle sırıtmaya başladım ve tekrar Reyna'nın dediklerine odaklandım. Ya da odaklanmaya çalıştım diyelim. “...saatleri güzel oluyor. Hem okul tenha, hem gelen gidende olmuyor. Tam kitap okumak için iyi zaman,” dediğinde yüzümü buruşturduğumu fark ettim. Reyna tam bir Ravenclawlı gibi konuşmuştu. Bende bu binadayım lakin eminim ki Tanrı'nın bile Seçmen Şapka'nın beni neden buraya yerleştirdiğine dair bir fikri yoktur. Şaka yaptığını söylediğinde hissettiğim rahatlama muhtemelen hiçbir şeyde yoktur. İnekleri oldum olası sevmedim, aşırı güzel kızlar olsalar bile. Güzel demişken, Reyna cidden harikaydı. Eğer Dünya 6 günde yaratıldıysa Reyna'ya 5 gün zaman harcanmış olsa gerekti. Kendine gel Luke, sevgilisi var. Antonije'ye karşı hissettiğim nedenini bile anlayamadığğım anlamsız nefretin ardından tekrar Reyna'nın gözlerine baktım. Kendimi anın büyüsüne ne kadar kaptırmışım bilmiyorum fakat “Bu kadar güzel olma,” diye mırıldanırken iyice ona yaklaştım. Dudaklarına masum, gerçekten masum bir öpücük kondurduktan sonra bir anda kendime geldim ve tokat yemiş gibi oldum. Yahu ben n'apıyordum böyle? Bir kıza kesinlikle böyle asılmazdım, belli başlı prensiplerim vardır. Ancak kalbimin hızlı hızlı atmasını yok sayarak -ki ilk kez böyle oluyordu- derin bir kahkaha attım ve alaycı bir sesle konuştum: “Neyse güzelim, uykuma devam etmek için yatakhaneme geri dönüyorum.” Tam bir pislik gibi konuşmuştum ama ben zaten böyleydim. Çiçekler, çikolatalar, sürprizlerlerle dolu bir ilişki bana göre değildi. Zaten kimi kandırıyorum, ben aşık olmam ki. Arkamı dönüp gitmeden önce oldukça rahat hissediyordum ama ne yazık ki ilk kez beynim yerine kalbim cevap verdi: Luke, tatlım. Sanırım sen aşık oldun.