Biraz rahatlama amacıyla geldiğim kara gölde, göle karşı olan çimenlerde uzanmış, gözlerimi yummuş ve ılık havanın tadını çıkarıyordum. Gerçi neyin rahatlaması bu, anlamadım ki onu. Zaten hayatımda her şey iyi gidiyor falan, dengesiz miyim neyim, rahat batıyor bana valla bak. Bu ne ya? Güneşimi kim kapatıyor ucuz gölgesiyle? Gözlerim yavaşça aralandığında bunun bitmek bilmeyen azmiyle her yerde karşıma çıkan o çocuk olduğunu gördüm. "Ya, yine mi buradan geçiyordun Jüli?"  Of, ona niye Jüli diyorum onu da bilmiyorum ki. Ama sevimli bir lakap, kabul edin. Tıpkı kendisi gibi. Yani, ehe, şey... Tatlı bir çocuk tabii Anthony fakat ilgimi çekmi- tamam azıcık çekiyor. Ama çok az, gerçekten bak. Fakat ona aşık olsam bile onla olmazdım sanırım, yazmadığı hatun kalmadı koskoca okulda ya. Sapık herif, ona mı kaldım ben? Dik dik bakmaya çalışsam da yine çok tatlı göründüğüme emindim, Tanrı'nın bir hediyesiydi bana güzelliğim. Jüli de ondan etkileniyor zaten, güzelliğimden.

Yine sıkıntıdan Hogwarts'ın koridorlarında cirit atarken bir yandan yanımdan geçenlere dik dik bakıyordum. Haftaiçi derslere girmek sıkıcı, haftasonu bir halt yapamamak sıkıcı. Bu okulda eğlendiğim günler niye bu kadar azdı ki? Sinova'yı görseydim de biraz eğlenseydim. Zaten bana da bakmıyor. Yani şimdi biraz fazla karı kıza yazmış olabilirdim ama, bu bir sebep sayılmazdı ki. Ona bakanları lanetlediğimi de bilmiyordu hem. Neyin kafası bu bende? Düşüncelere dalmışken bahçeye çıktığımı fark etmemiştim, etrafa bakındım. Bingo! Sinova gölün yanına uzanmış bir şekilde görünce sırıttım. Hızlı adımlarla yanına giderken hangi bahane ile rahatsız edebileceğimi düşündüm. Tepesinde dikilirken aklımda herhangi 'cool' bir şey söyleme planı yoktu, o benden önce davrandı. "Ya, yine mi buradan geçiyordun Jüli?" Sırıtarak cevap verdim. "İşte bunlar hep tesadüf. Bende gölün yanına gidip biraz dolansam mı diyordum. Dünya ne kadar küçük, değil mi Sinova?" Pis pis sırıttım.

O ahlaksız gülümsemesini yerleştirdiği yüzüne bir yumruk atmak istiyordum, bir de öpmek, ama daha çok yumruk atmak. Nasıl sinirimi bozabiliyor bu kadar ya, salak mıdır nedir, bi' gider misin Jüli? Of gitme ama, ya git de gitme işte. Anlamadın di mi, anlamazsın tabii. Salak. "İşte bunlar hep tesadüf. Bende gölün yanına gidip biraz dolansam mı diyordum. Dünya ne kadar küçük, değil mi Sinova?" Annen de küçük mü Jüli'cim? Bu düşünce üstüne ehehe der gibi kıkırdadım ve "Sorma Jüli ya her yerde karşılaşıyoruz falan, Tanrı istiyor galiba diyeceğim de Tanrı bana böyle bir kötülük yapmaz." Sinova bir, Jüli sıfır, ahahaha. Sen böyle yaz tüm kızlara sonra benden laf yeme, oldu Jüli. Devasa sırıtışının yavaş yavaş küçülüp kaybolmusundan mutluluk duyduğumdan dudaklarım yukarı kıvrıldı. Hafif de kaşlarım havaya kalkınca iyice pis pis sırıtmaya başladım. Hep o mu eğlenecekti?

Bakışlarından nasıl cevap vereceğini bile çakmıştım. "Sorma Jüli ya her yerde karşılaşıyoruz falan, Tanrı istiyor galiba diyeceğim de Tanrı bana böyle bir kötülük yapmaz." Yavaşça sırıtmayı keserken 'sen görürsün' bakışı ile başımı çevirdim. O kadar kızın yanına gidiyorum, gelmiş bide bana laf yapıyo. Diğer kızlara bile bakmıyorum kaç gündür hem *üç.* Ama yani yine çok sayılır sonuçta. Şeytan diyo bunu biraz kendi haline bırakıcaksın, değerini anlasın falan. Ama anlamaz Sinova, Hufflepuff laneti işte. Zaten bırakasım da yok fazla. Niye olsun yani. Olsun mu? Olmasın.
Kafamda şizofrene bağlarken sessizliği uzatmayıp cevap verdim. "Neden bunu Tanrı'nın kötülüğü olarak değilde bir hediyesi olarak düşünmüyorsun Sinova? Bütün gününü burada uyuyarak geçirebilirsin, istersen." kısa bi sessizlik attım ortaya. Biraz öylesineydi gerçi ama, olsun. "Veya ben burada olduğum için gününün geri kalanı çok daha harika geçebilir." Gülümsemelerimden birini yerleştirirken günün geri kalanının bana laf sokması ile sona ermeyeceğini umuyordum bir de. Ama cidden sıkıcı bi' gündü yani, napalım. Sinova'yı sinir ederekte eğlenebilirim. "Ama sanırım senin tercihin bana ukala cevaplar vermekle sınırlı olacak."

"Neden bunu Tanrı'nın kötülüğü olarak değilde bir hediyesi olarak düşünmüyorsun Sinova? Bütün gününü burada uyuyarak geçirebilirsin, istersen." Ya Jüli iyisin hoşsun da biraz boşsun be. Evet hediye mediye, tatlısın falan ama herkese yavşıyorsun benden sana iş çıkmaz hadi baybay. "Veya ben burada olduğum için gününün geri kalanı çok daha harika geçebilir." Bak bak bak, egoya bak. Neden seninleyken zamanım harika geçsin ki? Tamam yani geçebilir, evet geçer ama ertesi gün gideceksin başkalarıyla takılacaksın cinlerim tepeme çıkacak sana kafa atmak isteyip hanımefendi çizgimi bozacağım. Ben iskandinav kızıyım, yumruklarım serttir hani. Ona göre Jüli'cim. Gerçi ben de kendi kendime konuşuyorum şuan bunları Jüli duymuyor şizofren miyim neyim ya? "Ama sanırım senin tercihin bana ukala cevaplar vermekle sınırlı olacak." Seni zeki çocuk seni. Tabii ki öyle olacak? Başka ne vereyim? Ehehehehe, tabii verebilir- vermem ya! Üzgünüm Jüli, sana güvenmiyorum, senle zaman geçirip yanlışlıkla bağlanırım falan sonra. Ya şuan bağlanmadım tabii ki, umrumda değilsin, -çarpılacak bu kız- gidip başkasına yazsan falan amaaan der geçerim. "Evet, öyle olacak Jüli." diyerek sevimli sevimli gülümsedim, valla şeytan gibiyim.

"Evet, öyle olacak Jüli." Kızla konuşuyoruz diye havalandı yeminle. Bir Slytherin olarak hayatını cehenneme çeviririm, haberi yok. Yani çevirirdim aslında ama çeviresim de yok gibi. Bilemedim. Yaparım ama. Saksı değilim ben?!?!
"Yani, görünüşe göre biraz takılmak istemezsin. Burası dışında." Durakladım. Ne dedim ben?! Süper egomun yanına bunu sıkıştırmak hiç olmadı. Öf, gidiyorum ben. Bunun tribi de çekilmez zaten. Çok kolay ikna edebileceğim o kadar kız var, niye Sinova ile uğraşıyorum? Daha eğlenceli çünkü. Yoo değil. Evet öyle. Bende cidden bi' şizofrenlik var, dönüşte hastane kanadına gitsem iyi olacak.
Sinova'nın çatılmış kaşlarını görünce tekrar odakladım. "Ne yani, randevu gibi mi?" Heh, güzel soru. Şimdi 'yooğ dalga geçiyordum, ne alaka hahahahahaha.' diyip yırtabilmek var, adam gibi 'evet' diyebilmek var. Hafılpaflı bi' kız tarafından eziklenmiycem, yo hayır. "Evet, randevu gibi. İlginizi çeker miydi majesteleri?" Tip tip baktım. Çok yakışıklı görünüyordum zaten, her zamanki gibi.

"Yani, görünüşe göre biraz takılmak istemezsin. Burası dışında." Bir an duraksadı, ben de şaşkınlıktan küçük dilimi yutacaktım sanırım. Nasıl yani? Yüzyılın playboyu Anthony Julien Archibald bana bir randevu teklifinde mi bulunuyor? Tabii tuhaf olan bana teklif etmesi değildi, okulun en mükemmel parçasıydım. Onun bir teklifte bulunması tuhaftı. "Ne yani, randevu gibi mi?" Emin olmak için sormam lazımdı, şimdi bu mal herif yoğğğ, randevu değil falan derse istemeden bir kafa falan atardım içimdeki atarlı iskandinavı ortaya çıkarıp, hoş olmazdı. Tabii hayır diyeceğini de sanmıyordum ya, neyse. "Evet, randevu gibi. İlginizi çeker miydi majesteleri?" HA? Harbiden ciddiymiş ya, bana aşık falan mı oldu acaba. Ahahahahah, hoş olurdu tabii. Hayır olmazdı. Yani olurdu ama olmazmış gibi algılayın siz işte. "Bir gece boyunca seninle uğraşmak keyifli olur tabii." Bu Sinovaca evet, seninle bir randevuya çıkmayı çok isterim idi fakat tabii Jüli bunu bilmiyordu. Ah, ne ara bu kadar yelkenleri suya indirdim bilmiyorum ama şu bakışlara hayır demek beni bile zorlayan bir olaydı.