AnasayfaAnasayfa  Latest imagesLatest images  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yapGiriş yap  

Paylaş
 

 Piyano

Önceki başlık Sonraki başlık Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Lydia Rothschild
V. Sınıf
V. Sınıf
Lydia Rothschild

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 23
Gerçek Adı : Eda,edoş,edağ.

Piyano Empty
MesajKonu: Piyano   Piyano EmptyPerş. Ağus. 29, 2013 8:49 pm

Adrian & Lydia
Müzik Odası
' Piyano '


[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Adrian Mikael Black
VII. Sınıf
VII. Sınıf
Adrian Mikael Black

RP Yaşı : 17
Mesaj Sayısı : 436
Gerçek Adı : Adrian
Yaş : 34

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Piyano Empty
MesajKonu: Geri: Piyano   Piyano EmptyPerş. Ağus. 29, 2013 9:50 pm

Aynada kendime baktım. Saçlarım yine bir tarafa doğru yatmıştı. Huysuzca iç geçirdim. Saçlarım çok başına buyruktu. Ellerimi çeşmenin altına tuttum. Islanmış ellerimi saçlarımın arasında gezdirdim ve belki de milyonuncu kez, onları bir şekle sokmaya çalıştım. Bir dakika kadar oyalandıktan sonra oluşan şahasere baktım. Tanrım! Yine çok yakışıklıydım. Ellerimin üzerinde ki suyu silkeledim ve tuvaletten çıktım. Etraf boştu. Havalar ısınınca içeride kimse kalmıyordu. Herkes dışarıdaydı. Bende sallana sallana yürüyordum. O sırada müzik odasının kapısının önünden geçtim. Bir an durdum. Uzun zamandır piyano yada keman çalmıyordum. Bir an düşündüm ve içeri girip biraz oyalanmaya karar verdim. Kapıyı yavaşça açtım ve içeri girdim. Yine kimse yoktu. Müzik sınıfı genelde boş olurdu. Tabii bu durum benim genellikle işime gelirdi. Müzik sınıfından içeri girdiğim anda üstüme müthiş bir yalnızlık hissi çöktü. Tökezledim ve neredeyse yere yüz üstü kapaklanıyordum. Aklımı toplamaya çalıştım. Ama nafile bir çaba ile düşüncelerimin altında ezilmeye başladığımı gördüm. Buna dayanamaz bir hale geldiğim de piyanonun başına geçtim. Parmaklarımı doğru düzgün esnetmeden piyanoyu çalmaya başladım. Çok fazla hata yaptım ve tekrar başa döndüm. Düşüncelerimin arasından bana doğru olanı yaptıracak hamleleri seçmeye çalışıyordum. Bir kez daha karıştırınca başa döndüm. Sonra tekrar başa döndüm. İlkine göre daha az hata yaptım. Sadece piyanoyu çalmaya çalışıyordum. Tüm düşüncelerimden kurtulmaya. Sonunda işe yarar gibi oldu. Dördüncü kez aynı parçaya başladığımda yavaşça sakinleştim ve daha yavaş daha doğru bir şekilde çalmaya başladım.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Lydia Rothschild
V. Sınıf
V. Sınıf
Lydia Rothschild

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 23
Gerçek Adı : Eda,edoş,edağ.

Piyano Empty
MesajKonu: Geri: Piyano   Piyano EmptyPerş. Ağus. 29, 2013 10:36 pm


    Kendimi her zamankinden daha hüzünlü hissediyordum. İşin kötü yanı aklımdan geçen bu cümle oldukça yanlış ve yalnız bir cümleydi. Kendimi hiçbir zaman hüzünlü hissetmemiştim ve şimdi hiç hissetmediğim kadar kötü hissediyordum. Aynaya baktım, yumruğum aynayı dağıtıyordu. Tabi ki hayalim de, o sırada bana seslenen arkadaşımın sesiyle irkildim. Ders bitmişti, derslikten çıkarken aklımda müzik odasının olduğu koridorda Violetta ile buluşmak vardı. O ispanyol kızı daha fazla bekletmek isterdim ama elimde değildi, onun derdini dinlermiş gibi görünmeliydim. Yakın arkadaşlar böyle yaparmış. Saçlarımı omuzlarımdan geriye attım ve katları teker teker çıkmaya başladım. Çok az kalmıştı ama ayaklarım gitmek istemiyor gibiydi. Yorulduklarını söyleyip duruyorlardı sanki. Belki müzik odasının olduğu koridorda Violet'i beklemek yerine müzik odasına girebilirdim? O kızdan daha iyi hissettireceğinden emindim. Her zaman çok iyi gitar çaldığımı söylemişti annem belki de yalnızken yapabileceğim şey gitar çalmak olurdu ha? Omuzlarıma düşen dalgalı saçlarımı bir kez daha geriye atarak, müzik odasından içeriye adımımı attım. O kadar çok düşünceye dalmıştım ki, içeride zaten birinin olduğunu ve müziğinin tüm boşluğu doldurduğunu fark edememiştim. Adımımı çok hızlı atmadığımdan fark edilmediğimi biliyordum ve bunun da vermiş olduğu sahte özgüven ile çocuğa doğru yaklaştım. Her başlangıçta daha iyi bir piyanist oluyor gibiydi, başta üç hata yapıyorsa hataları ikiye iniyor sonra bire ve şimdi de olduğu gibi sıfıra düşüyordu. Ellerimi alkış yapma amacıyla kaldırdığım esna da biraz binama göre hareket etmenin daha Lydia vari olacağını anımsadım. Ellerimi çocuğun arkasından gözlerini kapayacak hâle getirdim ve gözleri kapandığın da " Görmeden de çalabilir misin? " dedim. Sesim kulaklarında yankılanıyor olmalıydı, nefesimi mümkün olduğunca hissettirmiştim eğilip kulağına fısıldarken. Neden böyle davrandığımı bilmiyordum belki her zaman şımartılmış olmanın sonucu belki de benim ruhâni bir sorunum du. Ama memnundum ve bundan daha önemli bir şey görünmüyordu benim için. Neden başka bir şeyi kendi zevklerimden üstün tutacaktım ki zaten? Benden önemli bir şey tanımıyordu beynim. Kendimi her zaman kendi ukalalığıma ve egoma ait buluyordum. Şuan kafamı karıştırmayan tek şey bu çocuğun Ravenclaw olduğu ve ismini zaten bildiğimdi. Önceden gözüme kestirdiğim birini bulmanın mutluluğuyla tekrar konuştum; " Eğer bakmadan çalabilirsen, seni öpebilirim. "

    Spoiler:

Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Adrian Mikael Black
VII. Sınıf
VII. Sınıf
Adrian Mikael Black

RP Yaşı : 17
Mesaj Sayısı : 436
Gerçek Adı : Adrian
Yaş : 34

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Piyano Empty
MesajKonu: Geri: Piyano   Piyano EmptyC.tesi Ağus. 31, 2013 3:19 pm


  1. Kendimi kaptırdığımdan içeri birinin girdiğini fark etmedim. Ancak içeri giren kişi kendini bana belli etmeye pek hevesliydi anlaşılan. Bu yüzden çaldığım parça bittiğinde geldi ve gözlerimi kapattı. Hafifçe irkildim. Gözlerimi kapattığında bir soru yöneltti. "Görmeden de çalabilir misin?" Sesi tanıdık gelmiyordu pek. Kim olduğunu çıkaramadım. "Eğer bakmadan çalabilirsen, seni öpebilirim. " İşte bu beklediğimden çok daha iyi bir olaydı. Elimi kaldırıp bileklerinden birini tuttum. Hafifçe aşağıya doğru çektim. "Şu öpücük işini, piyanoyu çalmadan halletsek? Hem bana ilham kaynağı olur ve belki gözlerimi kapalı ve bir elim arkamda bağlıyken bile çalabilirim." dedim gülümseyerek. Az önce ki ruh halimden eser kalmadı. Piyano sesi ve bir kızın gelişi işleri biraz daha kolaylaştırmıştı. Tanrım! Umarım çirkin bir kız değildir!..
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Lydia Rothschild
V. Sınıf
V. Sınıf
Lydia Rothschild

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 23
Gerçek Adı : Eda,edoş,edağ.

Piyano Empty
MesajKonu: Geri: Piyano   Piyano EmptyC.tesi Ağus. 31, 2013 6:52 pm


    Ellerini piyanodan çekip benim bileklerime kenetlediğin de, beni geri iteceğini düşünmüştüm. Aslında nadir zamanlar da başıma gelen önyargımdı bu sadece. Çünkü, onun yaptığı beni geri itmek değil de tam tersine kendine çekmek olmuştu. Bahçe de her zaman gördüğüm gözlerini üzerimde hissetmek, bahçede herhangi bir kızın üzerinde görmekten daha keyif vericiydi. " Şu öpücük işini, piyanoyu çalmadan halletsek? Hem bana ilham kaynağı olur ve belki gözlerimi kapalı ve bir elim arkamda bağlıyken bile çalabilirim. " Yüzündeki ifadeyi göremiyordum, ona bu kadar yakın olmak görüş alanımı daraltıyordu. Bu yüzden kendimi geriye çekerek; " Bu fazla kolay oldu, " dedim fısıldarcasına. Piyano'da oturduğu yerin yanında yerimi aldım ve dalgalı uzun saçlarımı omuzlarımdan geriye atarak Ravenclaw'a baktım. Elâ gözlerim, kızıla çalan turuncu saçlarım ve dolgun dudaklarımla elde etmeyi isteyeceği bir kızdım, tıpkı onunda üst sınıfım olarak benim ilgimi çekiyor olması gibi bir şeydi bu. Ama, çok kolay olunca oynanan oyunun ne tadı kalırdı değil mi? Gülümsemesinin hâlâ kaybolmamış olduğunu görmek güzeldi. Yanına biraz daha sokuldum ve öpüşme mesafesine geldiğimiz zaman, suratına fısıldadım; " Piyano'yu hak ettiğim şekilde çalarsan, iki öpücük olur. Şimdi; lütfen çal. " Uzun bir cümlenin sıcak nefesimle birleştiğinde ne kadar tahrik edici olabileceğini biliyordum. Ve, " Adrian. " diye ekledim cümlemin sonunda geri çekilirken. Kim bilir belki ismini biliyor olmam onun hoşuna giderdi ve beni fazla uğraştırmadan lirik bir parça çalıverirdi ha?
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Adrian Mikael Black
VII. Sınıf
VII. Sınıf
Adrian Mikael Black

RP Yaşı : 17
Mesaj Sayısı : 436
Gerçek Adı : Adrian
Yaş : 34

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Piyano Empty
MesajKonu: Geri: Piyano   Piyano EmptyC.tesi Ağus. 31, 2013 7:40 pm



      "Bu fazla kolay oldu" dedi ve yanıma oturdu. Aslında kızın adını bilmiyordum ve bu durumu ondan gizlemem gerektiğini düşünüyordum. "Piyano'yu hak ettiğim şekilde çalarsan, iki öpücük olur. Şimdi; lütfen çal." dedi ve bir saniye sonra "Adrian" diye ekledi. Adımı biliyordu. Gerçi her kız adımı bilirdi. Bu durumda ne yapacağımı düşündüm. Gözlerim kapalı çalabilirdim. Böyle bir şeyi uzun zamandır denememiştim. Ama denemeye değerdi. Kızıla çalan saçları ve bir çift dolgun dudak ile karşımda duran güzeli hayal kırıklığına uğratmak olmazdı. Bakışlarımı tekrar piyanoya çevirdim. Aklıma gelen en basit parçayı düşündüm. O kadar zor olmasına yada etkileyici olmasına gerek yoktu. Bir yandan piyanoda ki tuşların yerlerini ezberlemeye çalışıyordum. Yavaşça gözlerimi kapattım ve "Nasıl istersen güzelim." diye mırıldandım. Yavaşça çalmaya başladım. İlk başlarda oldukça sakindim. Bu parçayı piyano çalmaya başlayan herkese öğretirlerdi. Tam olarak bir parça değil, daha ziyadesiyle notaların yerini öğrenmemize yarayan egzersizdi. Tabi yanımda ki kızıl güzelin, bu konuda bir fikri olup olmadığını bilmiyordum.  Ancak yine de onu etkilemeye çalışacaktım. Parça bittiğinde yavaşça gözlerimi açtım. En az üç hata yapmıştım. Üç! Bunu fark edip etmediğini bilemiyordum. Yine de kibirli bir tutumla kıza dönüp:"Bak gördün mü? İstediğini yaptım. Şimdi sıra ödülümde" dedim. Yavaşça döndüm ve gözlerine baktım.

Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Lydia Rothschild
V. Sınıf
V. Sınıf
Lydia Rothschild

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 23
Gerçek Adı : Eda,edoş,edağ.

Piyano Empty
MesajKonu: Geri: Piyano   Piyano EmptyC.tesi Ağus. 31, 2013 8:14 pm


    Renkli gözleri piyanoya doğru yönelirken, yüzüm de hafif bir gülümseme beliriyordu. Uzun zamandır kahverengi saçlı çocukta kim? sorusunu yöneltmiş ve ismini öğrenmiştim, ve işte tam da şuan onun ismini biliyor olmak bir işe yarıyordu. Onun kadar zeki değildim belki ama, var olanı kullanma yeteneğim oldukça belirgindi. Piyanoyla pek aram olmamasına rağmen, çaldığı parçanın çok yavaş başlamasından dolayı basit olduğunu anlayabiliyordum. "Nasıl istersen güzelim." Mırıldanırken sesi daha güzel çıkıyor gibiydi. Bacaklarımı bacak bacak üstüne konumuna getirdiğim de ödülmüşcesine eteğimi bir kaç santim yukarıya çektim. Farkına henüz varmamış olsa da daha sonra varacaktı. Parçası hızlandığın da sanırım artık notaların hangi konumda olduğunu çok iyi biliyordu. Gözleri kapalıyken parçayı çalabilmesinden çok, gözleri kapalıyken piyano'dan hiç yoktan da olsa anlamlı ifadeler çıkarmasından etkilenmiştim. Muhtemelen, eğer piyano'ya elleri dokunan ben olsaydım ortaya sadece boş bir gürültü çıkardı. Üstelik gözlerim açık olacağı hâlde.. "Bak gördün mü? İstediğini yaptım. Şimdi sıra ödülümde" Gözleri kapalı olduğu zaman döndüğü masum çocuğu biraz daha görebilmek istiyordum oysa. İlginç bir şekilde insanı kendine çekiyor, öpmekten çok sarılma hissi uyandırıyordu. Tam da bu aptal duygulara kapılacağım anda gözleri açılmış ve bedeni bana doğru dönmüştü. Kıkırdadım, eski hâlime dönmek az önceki Ravenclaw tarzımdan çok daha eğlenceliydi. " Madem bu kadar ilgini çekti, " yaklaştım ve yanağından uzunca öptükten sonra geri çekildim. " O zaman bir daha ki sefere hata yapmamaya bak. Bu arada Lydia. " dedim ismimi belirtmek istercesine. Bunu deli gibi gülerken söylüyordum, aslında gülmem hâlâ kesilmemişti. Kim bilir belki kahkahalarımı tokat atarak falan durdurabilirdi? Aslında hata yapıp yapmadığını bilmiyordum bile, sadece ucuz bir blöf yapmıştım o kadar.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Adrian Mikael Black
VII. Sınıf
VII. Sınıf
Adrian Mikael Black

RP Yaşı : 17
Mesaj Sayısı : 436
Gerçek Adı : Adrian
Yaş : 34

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Piyano Empty
MesajKonu: Geri: Piyano   Piyano EmptyC.tesi Ağus. 31, 2013 8:38 pm



      Madem bu kadar ilgini çekti, dedi ve bana doğru uzanıp yanağımdan öptü. Hmm. Bu beklediğim bir öpücük değildi. Ama sanırım ikincisini istediğim şekilde alacaktım.  O zaman bir daha ki sefere hata yapmamaya bak. Bu arada Lydia. dedi. Bir yandan gülüyordu. Sanırım şu anda yaptığı şey yüzünden biraz heyecanlıydı. Adını söylemiş olması da, ismini bilmediğim gerçeğini gizleme çabalarıma gerek kalmamasını sağladı. Gerçi eminim ki adını bilmediğimin farkındaydı. "Aslında öpücük kısmında beklentilerim biraz daha farklıydı küçük hanım." Bacağımı oturağın üzerinden attım ve tam olarak ona döndüm. O hala sırtı piyanoya dönük bir şekilde oturuyordu.Hafifçe ona doğru yaklaştım. Eteğini hafifçe yukarı doğru kaymış olduğunu fark ettim. Bacakları ortadaydı. Yüzüme çarpık bir gülüş hakim oldu. "Yani benim beklediğim daha ateşli bir şeydi." Ellerimi oda doğru uzatıp beline sardım. Yumuşak ama kesin hareketlerle onu kendime doğru çektim. Ellerini göğsüme koydu. İlk defa bir Slytherin binasından bir kızı öpmeyecektim. Aslında diğer binaların kızlarına nazaran daha ateşli oldukları gibi bir gerçek vardı. Dudaklarımı hafifçe yaklaştırdım. "Yani yıllar geçse bile beni hatırlamanı sağlayacak bir şekilde.." dedim ve hafifçe dudaklarına dokundum. O da karşılık verdi. İlk başta yavaş. Sonrasında ateşli bir şekilde devam ettik. Dilimle dudaklarının tadına vardım. Aslında bu güne kadar öpüştüğüm bir çok kızdan daha iyi iş çıkarıyordu. Ellerim bedeninde dolaşmaya başladı. Yavaşça açıkta kalan bacağına doğru elimi gezdirdim. Dur mu diyecekti? Yoksa kendisi de devam mı edecekti?

Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Lydia Rothschild
V. Sınıf
V. Sınıf
Lydia Rothschild

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 23
Gerçek Adı : Eda,edoş,edağ.

Piyano Empty
MesajKonu: Geri: Piyano   Piyano EmptyC.tesi Ağus. 31, 2013 9:33 pm


    Başımı usulca tekrar ona çevirip, gözlerinin içine baktım. " Aslında öpücük kısmında beklentilerim biraz daha farklıydı küçük hanım. " Tamam bu yalandı, aslında bakışlarımın dudaklarında olduğuu gizleme gereği duymadan doğruca oraya bakıyordum. Oysa, harekete geçercesine tam olarak bana dönmüştü. Aklımdan gelip geçen binlerce kurnaz fikirden yalnızca birini seçmem için 'hadi hızlı düşün' dercesine bir adım olmuştu bu. Kahkaham durulurken, yüzündeki gülümsemenin baktığı yerin bacaklarım olduğunu biliyordum. Hey, zaten baksın diye yaptığım bir şey değil miydi? Bir Ravenclaw ile oynamayı her şeyden çok seviyordum. " Yani benim beklediğim daha ateşli bir şeydi. " Ben daha düşünmeye bile doğru düzgün fırsat bulamadan, bedenimin güçlü iki el tarafından kavranarak başka bir yöne doğru çekildiğini hissettim. Benim ellerimde sevinçle onun göğsünün üzerine konuveriyordu tabiki. Rahattı, sanki üzerinde kızları etkilemek için çalışılmış gibi bir sertliği vardı. Kollarında duygusal bir bağ ile bulunan bir kıza güven hissi uyandırabilirdi, beniyse yalnızca kendine çekmişti. Dudakları hafifçe yaklaşırken, benim öpesim vardı ancak onun kısık sesiyle karşılaştığımda bunun hemen olmayacağını anlamıştım. " Yani yıllar geçse bile beni hatırlamanı sağlayacak bir şekilde.. " Belkide yanılıyordum. O hafifçe öperken ben neden sakince karşılık verecektim ki? Dudaklarını, hissettiğim an önce ona ayak uydurmaya çalıştıysam da daha sonrasında öpüşmenin kesinlikle masumluğunu yitirdiğinden emindim. Kendimi ona bırakmaktansa kontrolü ele almak istercesine öpüyordum. İçimdeki Slytherin ortaya çıktıkça, gözlerimi arada açıp yüzünün aldığı hâle bakıyordum. Fazla mı şeytaniceydi? Ellerinin vücudum da dolandığını hissettiğim de bir an duraksarmış gibi olsam da sonrasında hemen kendime geldim ve açıkta olan bacaklarımın üzerinde duran elini bileklerinden kavrayarak çektim. " Sana sadece bir öpücük sözüm vardı beyefendi. " Kulağına doğru fısıldadıktan sonra üzerimi düzelttim ve ayağa kalktım. İstediğimi almıştım ama kendi kurallarıma uyup gitmem gerekiyordu. Bunun için arkamı döndüm ve bir adım attıktan sonra, hızla geriye dönerek, içimden neden kurallara uymam gerektiğini sorguladım. " Belki devamı daha sonra ha? " dedikten sonra gözlerimi gözlerine kenetledim ve dudaklarımla hınzır bir öpücük attıktan sonra, kıvıra kıvıra sınıftan yavaşça çıktım. Dakikalar geçtikten sonra bile, içim hâlâ az önceki anın verdiği heyecanla doluydu.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 

Piyano

Önceki başlık Sonraki başlık Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
 :: eğlence ekspresi :: Süpürge Dolabı :: Rp İçi :: 2. Sezon-