AnasayfaAnasayfa  Latest imagesLatest images  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yapGiriş yap  

Paylaş
 

 Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?

Önceki başlık Sonraki başlık Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Sunny Day
VI. Sınıf
VI. Sınıf
Sunny Day

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 46
Gerçek Adı : sunsun

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptySalı Ocak 24, 2017 1:46 am


Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] x [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Sunny Day x Jagger Larsen
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Sunny Day
VI. Sınıf
VI. Sınıf
Sunny Day

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 46
Gerçek Adı : sunsun

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptySalı Ocak 24, 2017 2:03 am

Hogwarts'ın açılmış olmasına kendisinden daha çok sevinen biri olduğunu düşünmüyordu Sunny! Hava hala sıcacıktı ve kendini göl kenarında oturup arkadaşlarıyla sohbet etmekten alıkoyamıyordu. Hatta bugünde dersleri bittikten sonra tüm gününü orada geçirmiş, sıcaktan ve günün hareketinden yorulmuş bir halde yatakhanesindeki yatağa yığılmıştı. Daha doğrusu, yatağa kendini bırakmasıyla fırlamasının arasında yalnızca saniyeler vardı. "Cutie!" Uyumakta olan oda arkadaşının uyanmasına sebep olan bir feryat koparmıştı. "Cutie! Neredesin? Ah, olamaz..." Sevgili pigme pofuduğu yoktu. Bütün gün çantasında taşımıştı onu, hatta yalnız kalmasını istemediği için göl kenarına yanında götürüp saatlerce oynamıştı sevgili pigmesiyle. Ama ortak salona dönerken yanında mıydı bilmiyordu. Genelde seslendiğinde zıplayıp tuhaf homurtular çıkartarak yanına gelirdi ama yoktu işte. Endişeyle üstüne pembe kimonosunu geçirip odayı kolaçan ettikten sonra aynısını ortak salonda da yaptı. "Yok, yok, yok..." dedi endişesi kat kat artarak. Pembe, kabarık tüylü evcil hayvanına epey pağlıydı Sunny. Sonunda dışarı çıkma yasağının başladığını tamamiyle unutarak portre deliğinden geçti ve karanlık koridora çıktı. Asasını bir yanında kaldırmıştı. "Lumos." Ortalık aydınlandığında, biraz ilerideki gölgeyi farketti ve korkuyla iç çekerek duraksadı. Uzun boylu biriydi bu. Hogwarts'ın bulunabileceği en güvenli yer olduğuna karar verip gölgeye doğru yaklaştı. Arkası dönük olduğu için hala göremiyordu kim olduğunu gerçi. "Affedersiniz," dedi titrek bir sesle. "Pigme pofuduğumu gördünüz mü?"
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Jagger Larsen
VII. Sınıf
VII. Sınıf
Jagger Larsen

RP Yaşı : 15
Mesaj Sayısı : 112
Gerçek Adı : cihan
Yaş : 27

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptySalı Ocak 24, 2017 2:35 am

Her zaman ki gibi Hogwarts yeniden açılmıştı. Son senesi olmasaydı belki de artık hiç dayanacak gücü bile kalmamıştı. Tüm derslerin yorgunluğunu vücudun her kesiminde hissediyordu. Ortak Salon’a geçtiğinde Elliot, Rox ve Elijah’ı sohbet ederken görebiliyordu. Yanlarına gitmesi için Elijah işaret çakmıştı ama bu yorgunluğu daha fazla üstünde taşıyamayacağı için “Yorgunum, erken uyanırsam gelirim.” dedi ve merdivenleri uyuşuk bir şekilde tırmandı. Kendini yatağının üstüne bıraktı. Derin bir uykuya hazırlanmak gibisi yoktu Jagger için.

Gözlerini açtığında yaklaşık olarak dört saat uyuduğunu fark etmişti. Tekrar uyumayı birkaç kez denese de olumlu sonuç alamamıştı. Yatakta doğruldu ve herkesin uyuduğunu gördü. Konuşacak kimse yoktu ve sabaha kadar uyanık kalacaktı büyük ihtimalle. Aklına süper bir fikir gelmişti. Belki Hogwarts’ı dolanmaya çıkarsa yeniden uykusu gelebilirdi. Şuan çıkması yasaktı ama Jagger için yasaklar çiğnenmek için vardı. Ayakkabılarını giydi, asasını almak için komidinin üzerine uzandı. Kapıya doğru yönelip dışarı çıktı. Zindanlar buz gibiydi. Ama bu Jagger’ın hoşuna gidiyordu. Soğuğun vücudu ile dansı kadar hiçbir şeyi sevmezdi. Koridorda sessizce ilerlerken arkasında bir ışık huzmesi gördü. İçini bir tedirginlik sarmıştı. Daha yeni çıkmıştı yakalanması kötü olurdu. Çünkü daha tadını çıkaramamıştı. Arkasından gelen ince ve titrek bir ses "Affedersiniz, Pigme pofuduğumu gördünüz mü?" dedi. Arkasını döndüğünde şirin bir kızla karşılaşmıştı. “Hayır görmedim ama senin için bu saatte burada dolanmak tehlikeli değil mi?” dedi Jagger kendinden emin bir şekilde. Biraz uğraşacaktı sadece. İnsanlarla uğraşmaktan çok onları tanımayı tercih eden Jagger bu sefer farklı bir yolu tercih etmişti. Kendilerine doğru gelen ayak sesleri ile daha çok korkmaya başlamış gibi görünüyordu ismini bilmediği kız. Bir sütun kenarında durdukları için kızı kendine doğru çekip sütunun arkasına doğru geçtiler. Birbirlerine o kadar yakınlaşmışlardı ki kızın nefesini hissedebiliyordu Jagger. Nefesi daha çok hızlanmıştı heyecandan ayak sesleri uzaklaşmaya başlamıştı. Kız kendinden biraz uzaklaştı. “Tam da bundan bahsediyordum.” dedi Jagger kızın gözlerinin içine bakarak.

Renk Kodu: white
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Sunny Day
VI. Sınıf
VI. Sınıf
Sunny Day

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 46
Gerçek Adı : sunsun

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptyÇarş. Ocak 25, 2017 5:26 pm

Sonunda gölge önünü döndüğünde, Sunny onun bir öğrenci olduğunu anlamış ve bir miktar rahatlamıştı. “Hayır görmedim ama senin için bu saatte burada dolanmak tehlikeli değil mi?” Bu saatte dolanmak neden tehlikeli olsundu? Hogwarts İngiltere'de ki en güvenli yerdi belki de. Sonra anımsadı ve gözleri kocaman açıldı. Yasak saatler! Sunny hiç kurallara karşı gelen bir tip olmamıştı ve şuan bir kuralı çiğnediğini fark edince, pigmesini kaydetmesinin endişesiyle birlikte morali iyice bozulmuştu. Bir de üstüne, zindanın öbür ucundan gelip giderek yaklaşan ayak sesleri eklenince... Ne yapacağını bilemez bir halde, ucundan hala ışık yayan asasını kimonosunun cebine soktu. Aynı anda, henüz adını bile bilmediği çocuk onu yanında durdukları sütunun arkasına çekmişti. Bu iyi olmuştu zira Sunny panik halinde pek pratik düşünemezdi. Ayak sesleri uzaklaşana dek ikisi de ne konuştu ne hareket etti. Sonunda, Sunny çocuktan uzaklaşıp derin nefes aldı. “Tam da bundan bahsediyordum.” Tekrar cebınden çıkardığı asanın ışığında parıldayan gözlerine baktı çocuğun. Hem korkutucu hem çekici bir şeyler vardı bakışlarında. Aman Sunny, pigmeni bulup yatakhaneye dönmelisin. Yoksa başın derde girecek! Düşüncesine odaklanmaya çalışarak derin bir iç çekti. "Yasak saatler olduğunun farkında değildim. Ben böyle şeyler yapmam..." Genç cadı dudaklarını büzerek somurttu. "Ama pigmemi bulmak zorundayım. Yalnız başına ne kadar korkmuştur kim bilir!" Pigmesinin pembe tüyleri dalgalanarak orada burada zıpladığını ve kendisini aradığını kafasında canlandırınca Sunny'nin gözleri doldu. Belki bu gizemli görünümlü çocuk ona yardımcı olursa, bir an önce onu bulup başını belaya sokmadan ortadan kaybolurdu. Ama Sunny kaba biri gibi pat diye yardım isteyemezdi ki. Annesi onu her durumda nezaket kurallarına uyan, kibar bir genç kız olarak yetiştirmişti. "Ah, çok kabayım! Ben Sunny." Kocaman gözlerini çocuğunkilere dikerek, elini uzattı.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Jagger Larsen
VII. Sınıf
VII. Sınıf
Jagger Larsen

RP Yaşı : 15
Mesaj Sayısı : 112
Gerçek Adı : cihan
Yaş : 27

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptyÇarş. Ocak 25, 2017 9:23 pm

Cebinden çıkardığı asa Jagger'ın gözünü almıştı. Gözlerini kısarak ona bakıyordu. "Yasak saatler olduğunun farkında değildim. Ben böyle şeyler yapmam..." ama yapmıştı. Dudaklarını büzdüğünü gördüğünde fazla üstüne gitmek istemedi Jagger. "Ama pigmemi bulmak zorundayım. Yalnız başına ne kadar korkmuştur kim bilir!" Bir hayvana bu kadar değer vermesi normal miydi diye düşünmekten kendini alıkoyamıyordu. "Ah, çok kabayım! Ben Sunny." Kocaman gözlerini Jagger'ın gözlerine dikerek, elini uzattı. Jagger Sunny'nin eline bakıp bir süre bekledi. Sunny alınmış olacaktı ki elini geri çekti. "Ben de Jagger." dedi hafif bir gülümseme ile. Ama az önceki kabalığını örtemezdi. Yaptığını pişman olur gibi olmuştu. Bu ilk kez başına geliyordu. Genelde Jagger yaptıklarından dolayı asla pişman olmazdı kolay kolay. Sunny'nin gönlünü almak için bir şeyler yapma istediği içinde fırtınalar estiriyordu. Bir yerden başlaması lazımdı. Aklına gelen fikir ise ona yardım etmekti. "Peki şu pigmeni bulmana yardım edeceğim. Sence nerede kaybetmiş olabilirsin? Eğer istemezsen anlarım ama yasak saatlerde yakalanman hiçte hoş olmayabilir." dediğinde hala gönlünü almak için gülümserken buldu kendini. Jagger yaptığı hareketin ne için olduğuna anlam veremiyordu. Kız biran da duygularını değiştirmiş gibi duruyordu Jagger'ın. Kendini fazla da kaptırmaması gerektiğini fark ederek kızın teklifini kabul etmesini bekliyordu. Tehdit ediyormuş gibi olmuştu ama hafif gözünün korkması gerekiyordu.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Sunny Day
VI. Sınıf
VI. Sınıf
Sunny Day

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 46
Gerçek Adı : sunsun

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptyÇarş. Ocak 25, 2017 9:49 pm

Eli havada kaldığında, nezaket kurallarına uymanın karşısındaki kaba bir insansa işe yaramayabileceği düşüncesi geçti aklından. Üzgün bir şekilde elini indirdi. "Ben de Jagger." Bunu söylerken, Jagger denen çocuğun hafifçe gülümsemesi Sunny'nin aklını karıştırmıştı. İnsanların kendisinden hoşlanmaması Sunny gibi bir insanın en büyük korkularındandı. Bu yüzden Slytherin'lere çok yaklaşmazdı mesela, genellikle kaba davranıp insanın moralini bozarlardı çünkü. Sunny, Jagger'ın hangi binada olduğunu merak etti.  "Peki şu pigmeni bulmana yardım edeceğim. Sence nerede kaybetmiş olabilirsin? Eğer istemezsen anlarım ama yasak saatlerde yakalanman hiçte hoş olmayabilir." Kızın yüzünde aniden bir gülücük parladı. Böyle biriydi işte, küçücük bir çocuk gibi hemen üzülüp ufacık bir şeyle mutlu olabilirdi. Bu ufak bir şeyde sayılmazdı zaten, pigmesini bulmak için yardım teklif etmişti. "Hmm, yasak saatlerde Hogwarts'ta dolanmak konusunda tecrübeliye benziyorsun." Çekinerek söylemişti bunu çünkü çocuğun önce ters davranıp şimdi -hala- gülümsüyor olmasına anlam veremiyordu. "Yani, onu bulmazsam uyuyabileceğimi sanmıyorum. Sanırım göl kenarından buraya gelirken düştü. Zindan koridorlarına ve bir üst kata bakmak işe yarayabilir." Normalde böyle bir şeyi asla yapmazdı. Ceza almak, binasından puan düşmesine neden olmak, hepsinden önce bir profesörün gözünden düşmek onu çok üzerdi. Ama hem pigmesine olan sevgisi, hem de bu çocukla ilgili bir şey -bu kısmı düşünmemeye çalışıyordu- bir kereye mahsus bir maceraya atılabilecek cesareti toplamasına sebep olmuştu. Etrafı dinleyip ses duymayınca, hala Lumos büyüsüyle ışığı yanan asasını koridora doğru uzatıp sağına soluna bakındı. "Yardım etmek istediğinden eminsen, hadi!"
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Jagger Larsen
VII. Sınıf
VII. Sınıf
Jagger Larsen

RP Yaşı : 15
Mesaj Sayısı : 112
Gerçek Adı : cihan
Yaş : 27

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptyÇarş. Ocak 25, 2017 10:38 pm

Jagger istediğine ulaşıyordu galiba Sunny'nin yüzüne gülümseme yayılma başladı. "Hmm, yasak saatlerde Hogwarts'ta dolanmak konusunda tecrübeliye benziyorsun." dediği sırada kendini övmek için hazır hissediyordu. Tabi ki tecrübeliydi. Her akşam neredeyse arkadaşları ile beraber bu koridorlarda tur atardı. "Yani, onu bulmazsam uyuyabileceğimi sanmıyorum. Sanırım göl kenarından buraya gelirken düştü. Zindan koridorlarına ve bir üst kata bakmak işe yarayabilir." Onaylarcasına başını salladı. Eşofmanları ile dışarı çıkmıştı. Kareli eşofman altının sağ bacağını sıyırdı ve ayağında asılı olan asasını aldı. Asasını hafifçe salladı ve asanın ucunda ışık huzmesi oluştu. Işık Sunny'nin asasında ki ile birleşince ortamı daha çok aydınlatıyordu. Sunny "Yardım etmek istediğinden eminsen, hadi!" dediğin de Jagger hiç kendini bu kadar hazır hissetmemişti. Bu onun için tamamen bir aksiyon olabilirdi. "Hadi o zaman Bayan Sunny. Dediğiniz yerlerden başlayalım." dediğinde Sunny'nin yüzündeki gülümseme Jagger'ın da yüzünde bir gülümsemeye neden olmuştu. zindanların oraya geldiklerinde asayı yere tuttu Jagger. Ama ortalıkta bir pigmeye dair hiçbir iz yoktu. "İstersen bir de üst kata bakalım." dediğinde Sunny'nin dünden razı olduğunu fark etti. Merdivenlere doğru adım atacakları sırada bir hayaletin onlara doğru yaklaştığını gördü ve Sunny'nin kolundan çekerek merdiven altının bulunduğu noktaya getirdi. İkisi de asalarını sallamaları ile asalarının ucundaki ışık huzmesi biran da kayboldu. Hayaletin geçmesini bekledikleri sırada Sunny kendini tutamadığı bir sırada hapşurmuştu. Hayalet sesin geldiği yöne yani onlara doğru dönmüştü bir şeyler yapması gerekiyordu Jagger'ın. Asasını Sunny'i doğru doğrulttu ve "Distimitria" diye fısıldadı. Aynı büyüyü kendine de uygulandıktan sonra merdivenin alt kısmında bulunan duvara Sunny'nin elinden tutup duvara doğru yürüdü. Duvardan geçip hayaletin arkasından merdivenlerden yukarı çıktılar. Sunny'nin eli titriyordu. Korkmuştu anlaşılan. "İyi misin?" dediğinde olumlu yanıt alınca asasını tekrar salladı ve ortamın tekrardan aydınlanmasına neden oldu. Sonunda bir üst kata ulaşmışlardı. Burada daha dikkatli olmak zorundaydılar. Çünkü şuan bu saatlerde nöbetçi profesörler koridorları dolaşıyor olabilirdi. Koridordaki portrelerden gelen horlama sesleri ile yankılanıyordu. Koridorda ilerlemeye devam ettikçe ve hiçbir iz bulamadıklarında ikisininde canı sıkılıyordu. Artık Jagger yavaş yavaş ümidini kesmeye başlıyordu. "Gerçekten emin misin onu bulacağımıza? Belki de şimdiden bir kediye yem bile olmuş olabilir." Bu dedikleri zihninde canlandığında kendi kötü olmuştu ki Sunny'nin gözlerinden düşen gözyaşlarını görebiliyordu. Onu sinirli yapısıyla bir kez daha istemsizce kırmıştı. Ne kadar çok yapmaya çalışsa da elinde olan bir şey değildi bu onun yapısında vardı.

Distimitria: Her şeyin içinden geçmeye yarayan büyüdür.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Sunny Day
VI. Sınıf
VI. Sınıf
Sunny Day

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 46
Gerçek Adı : sunsun

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptyPaz Ocak 29, 2017 12:21 am

Çocuk asasını çıkardığında, Sunny kendisine yardımcı olacağından emin olmuştu. Gözleri parlayarak Jagger'ı zindanlara doğru takip etti. İkisi de aydınlık bir ışık yayan asalarını -muhtemelen yasak saatte pek mantıklı olmayan bir şekilde- sağa sola tutarak çevreyi kolaçan ediyordu. Sunny bir köşeden fırlayıp gelmesini umduğu pigmesini ararken o kadar abartmıştı ki, sadece yerlere değil duvarlara, portrelerin yanlarına ve arkalarına, asasını tavana kaldırıp karanlık zindan tavanlarına bile bakıyordu. Ya pigmesi zindandaki binbir türlü tuhaf odalardan birine gitmişti ya da burada değildi. "İstersen bir de üst kata bakalım." Jagger bunu teklif etmiş olmasaydı 1 saat daha burayı inceleyebilirdi. O kadar endişeliydi ki. Kafasını sallayıp merdivenlere yöneldikleri anda bir hayaletin solgun, gümüşi silueti belirdi. Tabi ki yine panik anında donakalmıştı Sunny. İspiyoncu tiplerden olabilirdi bu hayalet, bazılarının yemeyip içmeyip Hogwarts'ı turladığını ve her şeyi Profesör Marlow'a yetiştirdiğini duymuştu başkalarından. Kendisi hiçbir profesörü kızdıracak bir şey yapmadığından başına böyle bir şey gelmemişti tabi ki. Neyseki yanında Jagger vardı. Onu tutup merdivenin altına çektiğinde Sunny sonunda kafasını çalıştırıp lumos büyüsünü sonlandırdı. Ne var ki çokta şanslı değillerdi. Tozlu zindanları arşınlamak Sunny'nin alerjisini tetiklemiş olacaktı ki, burnunun kaşındığını farketmesiyle hapşurması arasında 1 saniye bile geçmemişti. Başını belaya sokmuş olmaktan ölesiye korkuyordu. Kocaman gözlerle umutsuzca Jagger'a döndüğü sırada, genç büyücü asasını kaldırıp Sunny'nin duyamadığı bir büyü fısıldamıştı. Ne olduğunu anlamadığı büyüyü kendisine de yapıp elini tuttu ve duvara yöneldi. Çocuğun delirip delirmediğini düşünürken duvarın içinden geçtiklerini farketti. Bu, buz gibi suya girip ıslanmamak gibi tuhaf bir etki yaratmıştı. Korkudan dizlerinin bağı çözüldüğünden hiçbir soru sormadan onu takip etti. Sonunda, zindanlardan çıktıklarını farketti. Artık bir üst kattaydılar. Jagger ona iyi olup olmadığını sorduğunda pekte iyi olmadığını biliyordu ama geçiştirmek için başını salladı. Pigmesini bulmak istiyorsa, korktuğunu belli etmemeli hatta korkmamalıydı. Bu kez o lumos büyüsüne başvurmadı, yalnızca Jagger'ın asasının ışığında yürüyorlardı. Sunny alt katta yaptığı gibi her köşeye bakıyordu. Her geçen dakika biraz dana korkup umudunu kaybetse de her zaman olumlu düşünmesi gerektiğini hatırlattı kendisine. Ta ki, Jagger'ın dudaklarından şu kelimeler dökülene kadar. "Gerçekten emin misin onu bulacağımıza? Belki de şimdiden bir kediye yem bile olmuş olabilir." Bunun yarattığı şok etkisiyle bir kaç saniye ağzı açık kaldı. Nasıl bunu söylerdi? Ne kadar düşüncesiz biriydi. Gözleri dolup bir kaç damla yanaklarından aşağıya yuvarlanırken üzüntüsünün yerini öfkeye bırakmaya başladığını farketti. Hem yardım teklif etmişti hem de şimdiden pes edip Sunny'i korkutmuştu. "İstemiyorsan gidebilirsin. Benim pigmem bir kediye yem olmayacak kadar zekidir." İlk kez birisiyle böyle sinirli konuşuyordu belki de, genel olarak sabırlı ve neşeli biriydi ama söz konusu pigmesiyken... Beline uzanan saçlarını Jagger'a savurarak arkasını döndü ve kararlı bir şekilde horlamakta olan bir portreye yanaştı. Asasını kaldırıp büyüyü fısıldadı ve tablo aydınlanırken, sessizce horlayan adam gerinip gözlerini ovuşturdu. "Ne, güneş mi doğdu? Ha... Sen de kimsin?" Adam aniden kaşlarını çatmıştı. "Çek şu ışığı gözümün önünden." Huysuz huysuz sağ elini gözlerine siper edince Sunny utanarak asasını  biraz alçalttı. "Ç-çok üzgünüm beyefendi. Ben bir şey, ıı, pigmemi arıyordum da. Acaba buralarda gördünüz mü diye soracaktım. Minik, pembe, yuvarlak bir tüy yumağına benzer. Çok tatlıdır." Dudakları aşağı kıvrıldı ama hemen kendini toparladı. Göz ucuyla Jagger'a baktı bir an, ona ihtiyacı olmadığını göstermeye çalışıyordu. Adam bir şeyler söyleyenerek koltuğundan kalktı ve eliyle sağ tarafı gösterdi. "İki portre yanda bizim dürbünlü Ray vardır. Deli gibi etrafı izler sürekli. Git ona sor, bir daha da beni rahatsız etme yoksa hiç iyi olmaz." Tekrar koltuğuna yayılıp gözleri kapanırken Sunny söylediği gibi iki portre yana baktı. Bu kez bir bar taburesinin tepesinde, boynuna asılı dürbünlerde uyuklayan bir adamla karşı karşıyaydı. Bu seferki huysuz değil hatta heyecanlıydı. Sunny ona pigmesini görüp görmediğini sorduğunda adam hararetle onun nasıl ana bahçe kapısından girip zıplaya zıplaya ikinci kata çıktığını anlattı. Her şeyi o kadar detaylı, uzun uzun anlatıyordu ki Sunny onu Teşekkür ederek susturmak zorunda kaldı. Jagger'ın hala öylece durduğunu görünce kızgın bir şekilde tekrar saçlarını savurdu ve üst kat merdivenlerine hızlı hızlı yürümeye başladı. Ta ki merdivenlerden inen birinin asasından süzülen ışık huzmesi gözlerini alana dek...

jagger mrb:
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Jagger Larsen
VII. Sınıf
VII. Sınıf
Jagger Larsen

RP Yaşı : 15
Mesaj Sayısı : 112
Gerçek Adı : cihan
Yaş : 27

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptyPaz Ocak 29, 2017 9:15 pm

Sinirli bir halde "İstemiyorsan gidebilirsin. Benim pigmem bir kediye yem olmayacak kadar zekidir." dediğinde kendini daha çok kötü hissetti. Jagger duraksadı. Bir şey demek istiyordu ama bu durumlar da pek ne yapılır emin değildi. Sunny saçlarını savurarak arkasını döndü. Asasını havaya kaldırdı ve ışık huzmesi ile etrafı aydınlattı. Biran bir portre karşısında durduğunu fark etti Jagger. Gözleri ile onu takip ederken bir yandan ileriye doğru bir kaç adım attı. Daha fazla gitmeye fırsat kalmadan konuşmaya başlamışlardı. Tablodan gelen sesleri duyamıyordu ama Sunny'nin sesi yeterince anlaşılıyordu. "Ç-çok üzgünüm beyefendi. Ben bir şey, ıı, pigmemi arıyordum da. Acaba buralarda gördünüz mü diye soracaktım. Minik, pembe, yuvarlak bir tüy yumağına benzer. Çok tatlıdır." dediğinde Jagger bir kaç saniyeliğine gülümsedi. Bu kadar tatlı bir kıza denk gelmesi o geceyi muhteşem bir hale getirmeye başladığını fark etmişti. Sanki tabloda ki adam ona bir şeyler anlatmış gibi iki tablo öteye gitti ve onu dikkatlice dinledi. Hiçbir şey duyamıyordu. Ama belli ki bir iz bulmuştu. Jagger olduğu yerden kımıldamıyordu bile tek başına ne kadar idare edebileceğini merak ediyordu. Sunny, Jagger'ın olduğu yöne doğru döndü ve saçları ilk gidişindeki gibi savurdu arkasını döndü. Hızlı adımlarla üst katın merdivenlere doğru yönelirken duraksadı. Jagger'ın dikkatini çekmişti. Bir kaç adım daha yaklaştı ve yukarıdan gelen ışığı fark etmesi uzun sürmemişti. Karışmaya hiç niyeti yoktu. Sunny az önce nede olsa kendi başına idare edebileceğine inanmış bir vaziyette arkasını dönüp gidebilmişti. Bir şeyler yapmasını bekliyordu ama galiba heyecandan yeniden eli ayağına dolanmış olmalıydı Sunny'nin. Jagger asasını Sunny'e doğrulttu ve "Entomorphis" dedi. Asadan çıkan büyü Sunny'e tam isabet etmişti. Sunny çok geçmeden bir böceğe dönüştü. Jagger tekrardan asasını doğrultup "Wingardium Leviosa" dedi. Havalanan böcek Jagger'a doğru süzüldü. Eline aldığı gibi bir köşeye saklandı. Seslerin geçmesi biraz zaman almıştı. Bir süre sonra etraf sessizleşmişti. Gittiklerine emin olmak için saklandığı yerden başını çıkardı. Kimseler yoktu. Bulunduğu yerden bedeninin tümünü çıkardı ve böceği yere koydu asasını doğrultup "Finite İncantatem" dedi. Karşısındaki böceğin yeniden Sunny'e dönüşümünü izledi. Sunny daha çok öfkelenmiş bir şekilde Jagger'a bakıyordu. "O şekilde bakma. Bunu yapmak zorundaydım. O anın heyecanıyla da başka bir büyü gelmedi aklıma. Bak tamam özür dilerim bir daha ağzımı açmayacağım ve sana yardım edeceğim." dedi ve Sunny tam ağzını açıp söylenecekken işaret parmağını dudağına bastırdı ve üstüne doğru yürüdü. Sunny ile duvar arasında artık mesafe yoktu. Jagger kulağına eğilip fısıldayarak "Hem bu gece daha çok eğleneceğimize inanıyorum. Kızmadan önce bunu da düşün derim." dedi ve Jagger geri çekilirken Sunny'nin heyecandan nefes nefese kaldığını fark edebiliyordu. Gülümsedi bu anda ondan gelecek cevabı çok merak ediyordu.


rp'de kullanılan büyüler:
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Sunny Day
VI. Sınıf
VI. Sınıf
Sunny Day

RP Yaşı : 16
Mesaj Sayısı : 46
Gerçek Adı : sunsun

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptyPerş. Şub. 02, 2017 3:15 am


İçini titreten ışığı gördükten hemen sonrası biraz kabus gibiydi. Bir anda etrafındaki herşeyin büyüyp devleştiğini farketti. İnanılmaz bir hızla hem de. Bir kaç saniye içinde birinin onu kaldırdığını farketti ve etrafındakilerin büyümediğini, kendisinin küçüldüğünü anladı. Çünkü karşısında gördüğü devasa gözler Jagger'a aitti. Kendisine ne olduğunu anlayamadı. Hareket edemiyor ya da konuşamıyordu. Jagger'ın devasa gözleriyle birlikte tekrar hareket ettiklerini hissetti. Çıldırmak üzere olduğuna karar verdiğinde ise Jagger'ın dudaklarının oynadığını gördü. Ve bir kaç saniye içinde her şey normale dönmüştü. Dönmüştü ama aynı zamanda öfkeden patlayacaktı. Ona ne yapmıştı öyle? Ne kadar korkmuş olduğunu tahmin bile edemezdi. Bir anda minicik olmak, konuşamamak. Çaresizlik hissi korkunçtu. "O şekilde bakma. Bunu yapmak zorundaydım. O anın heyecanıyla da başka bir büyü gelmedi aklıma. Bak tamam özür dilerim bir daha ağzımı açmayacağım ve sana yardım edeceğim." Ne büyüsü yaptığını ve kendisine ne olduğunu bilmiyordu ama Jagger'a çemkirmeye hazırdı. Ki bu hiç Sunny'lik bir şey değildi. Zor sinirlenir ve nadiren tepki gösterirdi. Jagger ise bu gece 2. kez tepesini attırmayı başarmış biri olarak ödülü hakediyordu. Tam hareketlenmişti ki, çocuk parmağını dudaklarına bastırdı ve sırtı duvara yaslanana dek üzerine yürüdü. Sunny, öfke dışında tuhaf bir şey daha hissetmeye başlamıştı. Ne olduğunu ise çözemiyordu. "Hem bu gece daha çok eğleneceğimize inanıyorum. Kızmadan önce bunu da düşün derim." Konuşurken hem daha önce başkasında rastlamadığı parfümü, hem de yüzüne çarpan nefesi bir süreliğine hareket etmeden öylece kalmasına neden olmuştu. Çatılmış kaşları yerini hızla kırpıştırılan büyük gözlere bırakırken Jagger ondan uzaklaştı. "Bana yardım mı etmek istiyorsun yoksa beni korkudan öldürmek mi, anlamadım." dedi kırgın bir sesle. Öfkesinin aniden eriyip gitmesi şaşkınlık vericiydi. "Son konuştuğum portre onun 2. katta olduğunu söyledi. Bir an önce onu bulup yatağıma dönmek istiyorum. Seninle eğlenmek isterdim ama kalbimin buna dayanabileceğini sanmıyorum. Şimdilik." dedi bulundukları köşeden koridoru kolaçan etmeden hemen önce. Bu kez ne ışık, ne ayak izi vardı. Tam tekrar merdivenlere hamle edecekti ki, zıplaya zıplaya aşağı inerken homurdanan pembe tüy yumağını gördü "Cutie!" dedi sesini pek bastıramayarak. Koşar adımlarla pigmesini avuçlarının içine aldı ve bir kupaymışçasına kaldırıp Jagger'ın burnunun dibine soktu. "Bir kedinin midesinde değil. Tam da burda, ait olması gereken yerde." dedi gururla. O an bir şey farketti. Eğer Jagger'la zindanlarda karşılaşmamış olsa cesaret edip buraya çıkamazdı ve belki de pigmesini bulamazdı. Tüm kızgınlıklarına rağmen, ona teşekkür etmemek kabalık olurdu. "Teşekkür ederim Jagger." dedi minik bir gülümsemeyle. "Bir gün okul kurallarını çiğnemeden vakit geçirmek istersen, tekrar görüşebiliriz.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Jagger Larsen
VII. Sınıf
VII. Sınıf
Jagger Larsen

RP Yaşı : 15
Mesaj Sayısı : 112
Gerçek Adı : cihan
Yaş : 27

Çanta
Eşyalar:

Evcil Hayvan:

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? Empty
MesajKonu: Geri: Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?   Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü? EmptyCuma Şub. 03, 2017 12:35 pm

Jagger'ın uyguladığı taktik işe yaramamıştı ki Sunny söylenmeye başlamıştı. "Bana yardım mı etmek istiyorsun yoksa beni korkudan öldürmek mi, anlamadım." dediğinde pişmanlığını yeniden yüzüne vurdu Sunny. Öyle demek istememişti. Biran da ağzından çıkı vermişti. "Son konuştuğum portre onun 2. katta olduğunu söyledi. Bir an önce onu bulup yatağıma dönmek istiyorum. Seninle eğlenmek isterdim ama kalbimin buna dayanabileceğini sanmıyorum. Şimdilik." Yanlış mı duyuyordu o yoksa Jagger'la eğlenmek istediğini mi söylemişti. Jagger bunu sadece kendi binasında ki insanlardan duyardı. İçinde değişik bir his uyandırmıştı. Bir türlü anlam vermediği bir his. Sunny'nin peşine takıldı. Köşeye geldiklerinde etrafı kolaçan ettiler. Kimsenin olmadığından emin olduktan sonra köşeyi döndüler. Merdivenlere yöneldikleri sırada merdivenlerden zıplayarak aşağı doğru inen pembe bir hayvan göründü. Sunny'nin "Cutie!" diye bağırıp üstüne atılmasından belliydi ki bu oydu. Sonunda bulmuşlardı. Ama bu duruma Jagger nasıl tepki vereceğini bilmiyordu. Sunny ile zaman geçirmeyi sevmişti. Ama artık bu birlikteliğin sonuna gelmişlerdi. Avuçlarıyla yakaladığı gibi Jagger'ın burnunun dibine kadar soktu. "Bir kedinin midesinde değil. Tam da burda, ait olması gereken yerde." dedi Sunny. Bir kez daha yüzüne vurulmuştu. Jagger'ın elinde olsaydı şuan o lafı hiç etmemek için elinden geleni yapardı. "Teşekkür ederim Jagger." dedi minik bir gülümsemeyle. "Bir gün okul kurallarını çiğnemeden vakit geçirmek istersen, tekrar görüşebiliriz. dediğinde Jagger'ın yüzünde de bir gülümseme oluşmuştu. "Neden olmasın?" dediğinde yüzünde ki gülümseme daha çok belirginleşmişti. Beraber yatakhanelere doğru yürüdüler. Sunny'i yatakhaneye girdi ve Jagger yüzünde ki gülümsemeyi silmeden yatakhaneye doğru yol aldı.

-SON-
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 

Affedersiniz, pigme pofuduğumu gördünüz mü?

Önceki başlık Sonraki başlık Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
 :: eğlence ekspresi :: Süpürge Dolabı :: Rp İçi :: 2. Sezon-