Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinden çıktığımda kendimi sersemlemiş hissediyordum. Patronus büyüsü yapmak ne kadar da zordu! Elimdeki kitaplara biraz daha sarılırken, yamulan cübbemi düzelttim. "Yemekte görüşürüz Ellisha!" Martha'nın diğer dersine koşarken bağırmasıyla, sadece arkasından el sallayabilmiştim. Benim bugün başka dersim yoktu ve odama gidip yemekten önce biraz kestirmek istiyordum. Bu yüzden merdivenlere yöneldim. Şu an sadece yatağıma uzanmak ve Düşes'e sarılarak uyumak istiyordum. Merdivenlerdeki kalabalıktan dolayı yavaş yavaş, bir şarkı mırıldanarak ve önüme dikkat etmeden yürüyordum. Bu yüzden son basamakta Antonije tarafından hızlıca çekiştirildiğimde, küçük çaplı bir kalp krizi geçirme derecesine gelmiştim. Daha ne olduğunu anlamadan beni bir kolonun arkasına sokmuş ve kendime gelmeme bile izin vermeden konuşmaya başlamıştı. "Selam küçük cadı. Hemen konuya gireceğim. Her zaman abime yardımcı oluyordun şimdi sıra bende. Bana yardımcı olacaksın. Aslında ihtiyacım var. Yardım etmene. Peki sen yapabilecek misin gizli işler?" Gizli işler mi? Antonije benim bir Slytherin olduğumu unutmuş gibi gözüküyordu. Aklından ne geçtiğini merak etmiştim. Merakla ona baktığımda yerinde dikleşti. Anlaşılan ben söz vermeden planı açıklamayacaktı. "Korkma sana bir zarar gelmeyecek." dediğinde gözlerimi devirdim. Bana zarar gelmesinden zaten korkmuyordum. Bir şekilde başıma gelen olayların, bana yöneltilen suçlamaların çoğundan kaçabiliyordum. Evet, böyle bir yeteneğim vardı. "Bunun Slytherin amblemi olduğunu ve karşındakinin de kız kardeşin olduğunu biliyorsun, değil mi Antonije?" dedim cübbemin solundaki armayı göstererek. "Gizli işlerden korkan, dürüstlük abidesi ben değilim. O yüzden... Planı öğrenmeden varım ya da yokum diyemem sana." Hemen ardından yüzüme en tatlı gülümsememi yerleştirdim ve uzanıp hafifçe yanağını okşadım. "Eee, neymiş bakalım seni bu kadar heyecanlandıran gizli planın?

"Pekala küçük cadı sen kazandın. Elijah ile konuşmam gerekiyor ama bunu nasıl yapabilirim bilmiyorum. Antonije olarak karşısına çıkarsam konuşmayacaktır. Hemen kestirip atacak. Ama başkası gibi olursam o konudan yürüyerek konuşabilirim. Bu anlattıklarımdan yola çıkarak ne yapmamız gerektiğini anladın mı? Çok özlü iksir. Ben sen olacağım. Böylelikle Elijah'a yaklaşabileceğim. Zaten biliyorsun ki bu okulda pek yapılması mümkün değil ama bu yapılmayacağı anlamına gelmez. Senden isteğim kardeşim iksir deposundan bana malzeme uçurmak." Doğru mu anlamıştım? Benden iksir deposuna girmemi mi istiyordu? Hemde malzeme çalmam için. Hemde bana dönüşebilmek için! Profesör Rheanna'ya yakalanırsam başıma neler gelebileceğinin farkında mıydı? Bu korkunç bir olasılıktı... Ve de inanılmaz heyecanlı! "Ben varım ama çok özlü iksir yapımı çok karmaşık ve zordur Antonije... Altından kalkabilecek misin?" En kötü sevgilisinden yardım isterdi. Tabi onu bu işe karıştırmak isterse. İksir dersini Emerald ile birlikte alıyorduk ve kızın gerçekten de bu alana karşı ayrı bir yeteneği vardı. Ben malzemeleri bulsam bile gerçekten tek başına altından kalkabilecek miydi?

Emerald'ın bir şekilde için işinde olduğunu biliyordum işte! Çok özlü iksir malzemelerini elbette biliyordum. Her öğrenci Çok Özlü İksir'in yasak olduğunu öğrenmeden önce, malzemelerini öğreniyordu. "Şimdi bu akşam üstü sen iksir deposuna gireceksin. Aldığın malzemeleri Mızmız Myrtle'ın olduğu tuvalete getireceksin. İksiri orada hazırlayacağız. Ayrıten teşekkür ederim bana yardımcı olduğun için. Senin kılığına girip Elijah herhangi bir yerde yakalamam lazım. Ondan sonra da gerisi çorap söküğü gibi gelecektir." Myrtle'ın tuvaleti! Birinci sınıftayken bir kere yanlışlıkla girmiştim. Girmemle yüzüme doğru bağırıp, bir anda ağlaması bir olmuştu ve bende koşarak kaçmıştım. Umarım yine bana bağırmaz diye düşünürken vücuduma sarılan kollarla ne yapacağımı şaşırmıştım. Antonije bana sarılıyor muydu? Bunu en son ne zaman yapmıştık? Büyük ihtimalle o Hogwarts'a gelmeden önce, tren istasyonunda, vedalaşırken sarılmıştık. Boşta olan elimi yavaşça kaldırıp bende onun sırtına koydum ve hafifçe sıktım. Güzel hissettiriyordu, unutmuşum. Kısa bir süre daha öyle durduğumuzda, kitapları taşıyan kolumun uyuştuğunu fark ederek kendimi geri çektim ve duruşumu düzeltip, kitapları diğer koluma aldım. "Malzemeleri alıp Mrytle'ın tuvaletine gelirim. Orada buluşuruz." Kolonun arkasından çıkmak üzereyken dönüp tekrar baktım Antonije'e. "Bir şey daha var Antonije... Çok dikkat çekmemeye çalış." dedim ve sırıtarak kolonun arkasından çıktım. Önce odaya gidecektim. Kendi üzerimi değiştirip, dönüştükten sonra giymesi için ona kıyafet ayarlayacaktım. Hemen ardından da iksir deposuna gidip gerekli malzemeleri toplayacak ve Mrytle'ın tuvaletine gidecektim. Şu anda istediğim tek şey Profesör Rheanna'ya yakalanmadan iksir deposuna girip, çıkabilmekti.

"Malzemeleri alıp Mrytle'ın tuvaletine gelirim. Orada buluşuruz. Bir şey daha var Antonije... Çok dikkat çekmemeye çalış." dediğinde ona bakarak gülümsedi. İlk kez kendini bu kadar muhteşem hissediyordu. Eliisha'nın onu düşünmesi o kadar çok mutlu etmişti ki buluşma noktasına geldiğinin farkına geç varmıştı. İçeriye yavaş adımlarla girdi. Birinin olması kötü olacak gibi düşüncelerle uğraşırken tuvaletin kenarında duran Myrtle'ı fark edemedi. Etrafı kolaçan ettiği sırada dibine kadar yaklaşan hayaletin bir çift gözüyle irkildi. "Myrtle!" diye haykırdı. Elliyle göğsünü tutarak geri çekildi. "Myrtle, korkuttun beni! Gelmeden önce haber verebilirdin." dediğinde ağlamak üzere olan bulanık iki göz gördü. "Aah, öyle demek istemedim. Sadece fazla korktum. Ona tepki verdim Myrtle. Yoksa seni ne kadar çok sevdiğimi bilirsin." dediğinde Myrtle'ın hiçbir şey demeden bir klozete doğru uçarak yok olduğunu gördü. Büyük ihtimalle onu kırdığını düşündüğü sırada içeriye doğru gelen ayak seslerini fark etti. Hemen tuvalet bölmelerinin içine girdi. "Antonije!" diye fısıldayan bir ses duyduğunda içeri girenin Ellisha olduğunu fark etti. Saklandığı yerden çıktı ve ona doğru yürüdü. Elindeki malzemeleri gördüğünde gözlerini ayırarak "Kaybolan malzemeler!" dedi ve gülümsedi. Eşyalarını elinden aldı ve önceden sakladığı kalaylı kazanı ortaya çıkardı. İksirin yapımına hemen başlamalıydı. "Teşekkür ederim Ellisha. İyi ki varsın ama bir şeye daha ihtiyacımız var. Saç teline. Biraz canın yanacak ama bunu yapmak zorundayız. Almama izin veriyor musun?" dediği sırada göz kırpıp gülümsedi.

İksir odasından yakalanmadan çıktığımda derin bir nefes aldım. Bugünü de okuldan atılmadan atlatmış gibi gözüküyordum. Elimdeki küçük kutuya Mrytle'ın tuvaletine doğru gidiyorken, Profesör Rheanna'ya yakalanmamak için içimden dua ediyordum. Tuvalete geldiğimde önce etrafımı dikkatlice kontrol ettim, hemen ardından da Mrytle bağırmasına karşı hazırlanarak sessizce içeriye girdim. İçeriye girdiğimde ne Antonije'i ne de Mrytle'ı görebilmiştim. "Antonije?" Antonije saklandığı kabinden çıkarken elimdeki kutuya bakıyordu. "Kaybolan malzemeler!" Elimdeki kutuya uzanıp aldıktan sonra, sakladığı kazanını da çıkarttı ve küçük bir gülümseme gönderdi bana. "Teşekkür ederim Ellisha. İyi ki varsın ama bir şeye daha ihtiyacımız var. Saç teline. Biraz canın yanacak ama bunu yapmak zorundayız. Almama izin veriyor musun?" Elimi saçımda takılı olan lastik tokaya uzattım. Hızlıca çekerken birkaç telin koptuğunu hissederek yüzümü buruşturdum. Tokada kalan saçlarımı toparladıktan sonra Antonije'e uzattım. "Önemli değil. Sen bir adım atmamış olsaydın ben bir şekilde duruma el koyacaktım. Üçümüzde artık bazı şeylerin farkına varabilecek yaştayız. Çocukça davranmamalıyız artık. Elijah mezun olmak üzere ve açıkçası o gittikten sonra ne yapacağımı pek bilmiyorum. Hele son sınıfımda tamamen yalnız olacağımı düşündükçe içim sıkılıyor. O yüzden en azından tatillerde eve geldiğimizde üçümüz bir arada olabilelim istiyorum. Umarım kendini affettirebilirsin. Çünkü seni affetmezse, bu yaptığımızı öğrendiğinde ikimizi de astronomi kulesinden aşağıya sallandırır." Bunun oluşunu hayal etmek pekte zor değildi aslında. Gözlerimi kapatıp, başımı iki yana sallayarak bu korkunç görüntüden kurtulmaya çalıştım. "Kutunun içinde giymen için kıyafetler de var ve en önemlisi cübbe. Unuttuğum bir şey varsa belirt ki gidip getirebileyim."

Elini saçında takılı olan lastik tokaya uzattı. Hızlıca çekerken birkaç telin koptuğunu hissederek yüzünü buruşturdu. Tokanın üzerinde kalan saçlarını toparladıktan sonra Antonije'e uzattı. "Önemli değil. Sen bir adım atmamış olsaydın ben bir şekilde duruma el koyacaktım. Üçümüzde artık bazı şeylerin farkına varabilecek yaştayız. Çocukça davranmamalıyız artık. Elijah mezun olmak üzere ve açıkçası o gittikten sonra ne yapacağımı pek bilmiyorum. Hele son sınıfımda tamamen yalnız olacağımı düşündükçe içim sıkılıyor. O yüzden en azından tatillerde eve geldiğimizde üçümüz bir arada olabilelim istiyorum. Umarım kendini affettirebilirsin. Çünkü seni affetmezse, bu yaptığımızı öğrendiğinde ikimizi de astronomi kulesinden aşağıya sallandırır. Kutunun içinde giymen için kıyafetler de var ve en önemlisi cübbe. Unuttuğum bir şey varsa belirt ki gidip getirebileyim." dediğinde kutunun içindeki eşyalara göz gezdirdi. Hiçbir şey eksik değildi. Muhteşem iş çıkarmıştı. "Hayır, her şey tamam. Harikasın Ellisha. Emin ol aynı şeyleri ben de istiyorum. Sizinle yeniden eski günlerimize dönmek istiyorum. Bu zamana kadar bu şekilde bile olmamız hataydı. Biz birbirimizi tamamlayan insanlardık. Şimdi ise birbirimize düşman kesilmiş durumdayız. Senin böyle düşünmene sevindim umarım Elijah da böyle düşünmeye başlar." dedi Antonije. Konuşmalarında kardeşiyle gurur duyduğunu belli etmekten çekinmemişti. Daha önceden sakladığı kalaylı kazanı çıkardı ve düzmeye başladığı odunların üzerine yerleştirdi. Asasını odunlara doğrulttu. "Lacarnum İnflamarae" dedi ve asadan çıkan küçük ateş topu odunlarla buluştu. Kazanın altında cayır cayır yanan odunları izlemeye koyuldu. Kazanın içine malzemeleri koydu ve karıştırmaya başladı. Bir süre daha karıştırdıktan sonra asasını yeniden yanan odunlara doğrultup "Aguamenti" dedi ve asadan çıkan su ateşin sönmesine neden oldu. Kazandaki iksiri bir şişeye doldurdu ve saç tellerini içine attı. İksiri havaya kaldırdı ve baktı. Her şey hazırdı. Ellisha'ya bakıp gülümsedi. Sıra bunu kullanmaktaydı. Ağabeyini bulduğu an bu işi yapacaktı. Hazır hissediyordu. Ellisha'ya bakıp "Macera başlasın." dedi.

-SON-