Genellikle iddia'ya girmeyi pek sevmem. Çünkü genellikle kaybederim. Sanırım bir şeylerden ders çıkarmak benim için değildi sanırım. Çünkü bu sefer de Vera ile bir iddia'ya girmiştim. Bu sefer çok emindim, fakat sonuç, tekrar bir hüsran. Lanet olsun. Appleby Arrows'un Chudley Cannons'u yeneceğine o kadar emindim ki, fakat sırf Appleby'yi tuttuğum için sanki Appleby yenildi. Vera ile bir iddiaya girmiştik. O Chudley Cannons yenecek demişti. Ben ise Appleby Arrows sonuç olarak, Chudley Cannons yendi. Kaybeden, kazananı yemeğe götürecekti ve işte sonuç. Vera'yı bir akşam yemeğe çıkartacaktım.

Gömleğimi giydim. Üzerime ceketimi aldım ve dışarı çıktım. Vera'nın evine gitmek için yola çıktım. Hava güzel denilebilirdi, biraz yağmur yağıyordu ama o kadardan da bir şey olmazdı. Bu tür düşüncelerle Vera'nın evine doğru vardım. Zilini çaldım ve Vera'yı bekledim.

Keyifli olduğum günlerden biriydi. Çünkü Tex'le girdiğimiz iddiayı kazanmış, bir akşam yemeği garantisini almıştım. İddiada zorlanmamıştım. Appleby Arrows'un Chudley Cannons'a yenileceğine, ismimin Vera Tudor olmasından bile çok inanıyordum. Dediğim de oldu ve eminim Tex şu anda beni evimden almak için yola çıkmıştır bile.

Son kez aynaya baktım. Beyaz bir elbise giymiştim. Dizlerimin üzerindeydi. Ardından kendi kendime güldüm. Beyaz giymeseydim keşke. Eğer Tex kanımı emmeye kalkışırsa bu elbise kana bulanır ve onu gözden çıkarmam gerekir. Bu komik fikirden sonra makyajımı yapmaya başladım. Makyaj yaparken sıkılırdım genelde. O yüzden sevdiğim şarkılardan birini açıp eşlik etmeye başladım. İşimi bitirdiğim anda kapı çaldı. Parfümü de sıktıktan sonra topuklu beyaz ayakkabılarımdan birini giyip kapıya koştum. Gülerek açtım kapıyı.

- Tex! Ne kadar harika bir akşam değil mi?

Anahtarları aceleyle çantama attım ve hızlı bir hareketle Tex'in koluna girdim.

- Biliyor musun senin için çok üzülüyorum. Hesabı ödemen üzücü olacak. Ama şuna sevinmelisin, çok eğleneceğiz. Ee, nereye gidiyoruz?

- Biliyor musun senin için çok üzülüyorum. Hesabı ödemen üzücü olacak. Ama şuna sevinmelisin, çok eğleneceğiz. Ee, nereye gidiyoruz?
- Bir daha ki seneye şampiyon olduğumuzda bu kadar fazla konuşamıyıcaksın Vera. dedim ve güldüm.
- Güzel bir restaurant biliyorum. Oraya gideceğiz, yemek yerine kanlı biftek veriyorlar, elbette şaka yapıyorum. Küçük bir sürprizim olsun Vera.
Her ne kadar Vera'ya bir iddia kaybetmiş olsam da Vera iyi biriydi ve Vera'yı severdim.
- Bu gün pek neşeli görünüyorsun Vera, bu neşenin sırrını neye borçluyuz ? Karamsar ve kaybedenlerin yüzünde olan bir ifade şekliyle söyledim. Dışarıdan komik bir görüntüydü.

- Bir daha ki seneye şampiyon olduğumuzda bu kadar fazla konuşamıyıcaksın Vera.

Bundan pek emin değildim; ama hevesini kursağında bırakmak istemedim.

- Güzel bir restaurant biliyorum. Oraya gideceğiz,
yemek yerine kanlı biftek veriyorlar, elbette şaka yapıyorum. Küçük bir
sürprizim olsun Vera.

İnanmamıştım tabi ama yine de yemekte beni yemek istemesinden korkuyordum. Vampirlere güvenmek kolay olmuyor sonuçta.

- Bu gün pek neşeli görünüyorsun Vera, bu neşenin sırrını neye borçluyuz ?

O ise çok hüzünlü duruyordu. Bense bu gece eğlenmek için çıktığımızı sanıyordum.

- Neşeliyim, çünkü çok hoş bir beyle yemeğe çıkıyorum. Fakat o benim gibi düşünmüyor sanırım. Bir sorun mu var, üzgün görünüyorsun?

- Neşeliyim, çünkü çok hoş bir beyle yemeğe
çıkıyorum. Fakat o benim gibi düşünmüyor sanırım. Bir sorun mu var,
üzgün görünüyorsun?

Gerçekten böyle mi düşünüyordu ? O zaman bütün içimde ki buzlar erimişti. Gülümsedim ve

- Beni boşver Vera, her zaman ki gibi, yenildiğim de hep böyle oluyorum. Bilirsin işte. Yenilmeyi pek sevmiyorum. Fakat güzel bir bayanla yemeğe çıkmak beni de hoşnut etmiyor değil.

Şimdi ilk geldiğim ki kadar somurtkan değildim. Bir iddia'yı kaybetmiş olabilirdim, fakat Vera'ya kaybetmek, bu kadar iyi bir insana kaybetmek, moralimi yerine getiriyordu. Ben bu düşünceleri düşünürken restauranta gelmiştik.

- İşte burası dedim.

- Beni boşver Vera, her zaman ki gibi, yenildiğim de hep böyle oluyorum. Bilirsin işte. Yenilmeyi pek sevmiyorum. Fakat güzel bir bayanla yemeğe çıkmak beni de hoşnut etmiyor değil.

Yenilmeyi sevmeyen birinin iddialardan vazgeçmemesi yenilmelere doyamamanın bir işareti sanırım. Neyse ki neşesi biraz olsun yerine gelmişti de ben de rahatlamıştım. Onu böyle görmeyi sevmiyordum. Bir restoranın önünde durduğumuzda ilk konuşan o oldu.

- İşte burası

Güzel bir yere benziyordu. Bir muggle mekanı. Bu demek oluyordu ki ben oldukça lezzetli yemekler yiyeceğim. Tex ise tuvalette birkaç kişiyi indirmezse, aç kalacak.

- Sen ne yiyeceğini düşündün mü peki?

Bu bir sorundu. Fakat ilk önceliğim restorana girip güzel bir yere oturmaktı. Tex'i içeri sürükledim.

- Sen ne yiyeceğini düşündün mü peki? dedi. O sırada içeri girmiştik.

- Ben senin kanınla beslenmeyi düşünüyorum. dedim, ardından güldüm. Nedense Vera'ya vampirlerle ilgili şakalar yapmayı seviyordum. Sanki o benden hala korkuyor gibiydi.

- Vera, sana vampirlerle ilgili şakalar yapmak nedense çok hoşuma gidiyor.

Artık kaybetmek pek umrumda değildi. Vera ile bir yemeğe çıkmanın bana yarattığı duygu, kaybetme duygusunu çoktan kırmıştı. O sırada garson geldi,

- Ben Fırında Rosto istiyorum.

- Ben senin kanınla beslenmeyi düşünüyorum.

Ürperdim. Şakaydı evet, biliyorum. Yine de fazla rahat olamıyordum o konuda.

- Vera, sana vampirlerle ilgili şakalar yapmak nedense çok hoşuma gidiyor.

Gayet doğal. Benim tedirgin olduğumu hissediyor ve üstüme geliyor. Başkası yapsa katlanılmaz olabilirdi. Sanırım Tex'e güvenim korkunun ötesine geçiyordu. Bizim tehlikeli sohbetimizi garson böldü. Menüyü inceledim bir süre.

- Ben Günün Çorbasından başlamak istiyorum.

Acaba günün çorbasında kan var mıydı? Tex istediğine göre kan olabilir. O yüzden uzak durmalıyım.

- Ben beyaz şarap alayım. Ve fırında rosto.

Macera arayıp mideyi bozmaya gerek yoktu. Garson gittikten sonra masada bir suskunluk oldu.

- Tex anlatsana. Dönüştürülmeni yani.

- Tex anlatsana. Dönüştürülmeni yani.

- Eski defterler bunlar Vera, çoğu zaman hatırlamayı sevmem. Fakat madem istiyorsun. Anlatayım bari. Eski zamanlardaydı Vera, Desiree ile birbirimizi seviyorduk. Desiree bir vampirdi, bunu biliyordum. Ben vampir olmayı istemiyordum, fakat Desiree'yide çok seviyordum. Desiree'ye bu ilişkinin daha fazla ileri gidemeyeceğini söylemiştim. Çünkü o bir vampirdi. O da bu ilişkiyi iyi bir yere getireceğini zannederek beni bir vampire dönüştürdü. Bende o günden sonra bir daha benim yüzümü göremeyeceği yerlere kaçmıştım. Yıllar sonra geri döndü ve ona tekrar aşık oldum. Ne aşk ama değil mi ? dedim ve güldüm.

Soluk almadan konuşmuştu. Güldü. Fakat açıkçası benim gülüşüm biraz zorlama olmuştu. Günün birinde bir vampira dönüştürülmeyi düşündüm ve ürperdim. Kötü bir his olsa gerek.

- Zor olsa gerek. Neyle beslendiğin sorusuyla çok sık karşılaşıyor musun?

Ardından hafifçe güldüm. Sinir bozucu olsa gerek. Garson geldiğinde konuşmaya bir ara verdim. Şaraptan bir yudum aldım ve gözlerimi Tex'e diktim.

- Biraz keyiflenmeye çalış.

- Zor olsa gerek. Neyle beslendiğin sorusuyla çok sık karşılaşıyor musun?

Vera ve saçma soruları işte fakat bu sorular nedense her seferinde beni güldürmeyi başarabiliyordu. Yemeğimi yemeğe başladım.

- Biraz keyiflenmeye çalış.

- Keyifliyim, senin gibi arkadaşlarım olduğu için keyifliyim Vera. Dostlarım bu hayatımda benim geriye kalan tek şeyim Vera. Bu restaurantın yemeklerini seviyorum. Ya sen ? Yemekleri beğendin mi Vera ?

- Keyifliyim, senin gibi arkadaşlarım olduğu için keyifliyim Vera. Dostlarım bu hayatımda benim geriye kalan tek şeyim Vera. Bu restaurantın yemeklerini seviyorum. Ya sen? Yemekleri beğendin mi Vera ?

Bir konuşmada adımı kaç kere söylediğini sayıyordum içimden. Sonra, ona ayıp olabileceğini düşünüp yüzüne baktım. Gözleri bir tuhaftı bugün. Değişik bir şeyler vardı. Birisi sanki... İmkansızdı tabi bu.

- Yemekler gerçekten lezzetli. Hele bir başkası ısmarladığında... Yemekten sonra bir şeyler içmeye var mısın peki?

- Yemekler gerçekten lezzetli. Hele bir başkası ısmarladığında... Yemekten sonra bir şeyler içmeye var mısın peki?

- Fazla heveslenme Vera, bir daha ki seneye şampiyon olduğumuzda, sen bana yemek ısmarlayacaksın. Şimdiden kendini hazırla. Ayrıca birşeyler içmeye asla hayır demem. dedim ve güldüm. Yemeğini bitirmişti. Bende bitirmiştim, burada durmamıza gerek yoktu.

- O zaman kalkalım ? Birşeyler içmek için, kafeye gidelim istersen. dedim.

- Fazla heveslenme Vera, bir daha ki seneye şampiyon
olduğumuzda, sen bana yemek ısmarlayacaksın. Şimdiden kendini hazırla.
Ayrıca birşeyler içmeye asla hayır demem.

Fazla güveniyor kendine. Üç lafından ikisi çelişki, biri kendine söylediği övgü.

- O zaman kalkalım ? Birşeyler içmek için, kafeye gidelim istersen.

Yemeklerimizi bitirmiştik. Kalktık ve kafeden soğuk havaya çıktık. Soğuk ilk başta dayanılmazdı. Alışmaksa zaman alıyordu. En yakın kafeye yürürken, eldivenlerimi elime geçirmeye çalıştım.

- Şu kafeye bir an önce gidemezsek buzdolabında dondurulmuş bir şişe şaraptan farkım kalmayacak.