"Cecelia, benim söylediklerim bir iltifat değil. Benim söylediğim, gerçekler. Benim gerçeklerim," dedi. Ona inanmalı mıydım bilmiyordum. Kafamı karıştırmıştı işte. Gözlerini gözlerime dikmişti. Bende gözlerimi gözlerinden alamıyorum. Bakışları karşısında eriyebilirdim. Ama belli etmemeye çalıştım. Kendimi ağırdan almak zorundaydım.

"Benim sana söylemek istediğim tek şey Cecelia, seni seviyorum. Hemde deliler gibi. Bu aşkı bir büyü ile vücuduma kazıyacak kadar çok seviyorum. Zaten oldu da Cecelia, senin ismin vücuduma kazındı. Gerçek bir büyü ile, aşk ile kalbime yazıldı. Ah, aşk buradaki yaptığımız büyülerden, daha üstün bir büyü." Tam tahmin ettiğim gibi. Ona kaşlarımı çattım ve "Böyle olacağını biliyordum işte. Zaten her defasında böyle oluyor. İlk önce güzel bir kaç söz sonra seni seviyorum. Beni salak mı sandın? İki romantik söz söyledin diye sana inanmamı mı bekliyorsun Tex Daniels?"

"Böyle olacağını biliyordum işte. Zaten her defasında böyle oluyor. İlk önce güzel bir kaç söz sonra seni seviyorum. Beni salak mı sandın? İki romantik söz söyledin diye sana inanmamı mı bekliyorsun Tex Daniels?" dedi ve kaşlarını çattı. " Hayır Cecelia, ben senin bana inanmanı beklemiyorum. Ben sadece, kalbini dinlemeni istiyorum. Her şeyi geride bırakıp, sadece kalbini dinlemeni istiyorum. Geçmişte yaşadığın şeyleri bir yana at ve kalbini dinle. Hayatı bırak Cecelia, sadece kalbini dinle ve bana öyle tekrar cevap ver. " dedim. Ben aynısını yapıyordum şu an. Öylelikle Cecelia'nın önünde konuşabiliyordum. Her şeyi geriye atmıştım ve sadece Cecelia ile ben vardık şu an benim dünyamda ve bulutlar vardı. Bulutların üzerinde durmadan dans ediyorduk.

"Birini mi bekliyordunuz, beyefendi?" Evet gerçekten de gelmişti. Mavi elbise, dalgalı saçlar ve hafif makyaj...

Adımlarında ki zariflik. Duruşunda ki asalet. Yüzünde ki doğal güzellik. İnsanı bir bakışıyla kendine hayran edişi.

Zariflik doğasında vardı. Asil olmak için yaratılmıştı sanki. Güzelliğiyle insanları büyülemek için vardı. Diğerlerini kıskandırmak için.

Gözlerimi ondan alamıyordum. Saatlerce onu izleyebilirdim ve bundan hiç sıkılmazdım. Hiç bir şeyin önemi yoktu. Şu anda sadece o vardı.

Ama şu anda onu izlemek yerine yapmam gereken bir şey vardı. Bir kızı mutlu etmem gerekiyordu. O yüzden toparlanıp onun yaına gittim. Tam önünde duruyordum. Yavaşça yaklaştım. Bir elimi beline koyup, onu biraz kendime çektim. Alnımı alnına dayayıp:

"Evet. Seni bekliyordum. Geldiğine çok sevindim. Eğer izin verirsen sana salona kadar eşlik etmek istiyorum." dedim gülümseyerek.

Bana bakmaya devam ediyordu ve bakışlarından beni beğendiği anlaşılıyordu. İçim rahatlamıştı. Bana doğru yaklaştı ve bir elini belime koyup beni kendisine çekti. Alnı benimkine dayalıydı. "Evet. Seni bekliyordum. Geldiğine çok sevindim. Eğer izin verirsen sana salona kadar eşlik etmek istiyorum." Küçük bir kahkaha attım ve kendimi geriye çektim. Etrafta bir sürü insan varken bu kadar yakın durmak utanmama sebep olmuştu. Zaten bütün kızların ve bir kaç erkeğinde gözleri üzerimizdeydi. Salona girince neler olacaktı kim bilir?

Elimi koluna koydum ve "Elbette," dedim. Birlikte salona girdik. Yine muhteşem bir dizayna sahipti. Kar yağıyormuş gibi görünmesi ise konseptte çok uymuştu. Büyüye bayılıyordum. Salonun ortalarında bir yerlerinde Cecelia ile Tex'in dans ettiğini gördüm. Merlin'in Sakalı! Anlaşılan Tex, Cecelia'ya açılmak için bu geceyi seçmişti. Umarım Cecelia bu sefer mutlu olurdu. Liam'ı gördüğüm ilk yerde bir güzel benzetecektim. Herneyse, bu gece bunları kafama takmamalıydım.

"Ne kadar da güzel bir gece değil mi, Adrian?" diye sordum. Ona bakmak bile bana mutluluk veriyordu. Bu gerçekten çok garipti. Yüzündeki o çarpık gülüş kalbimin hızlanmasına neden oluyordu. Ah, Tanrım! Gerçekten Cecelia'ya benzemeye başlamıştım; fakat umrumda bile değildi. Adrian yanımdayken hiçbir şey umrumda değildi.

"Hayır Cecelia, ben senin bana inanmanı beklemiyorum. Ben sadece, kalbini dinlemeni istiyorum. Her şeyi geride bırakıp, sadece kalbini dinlemeni istiyorum. Geçmişte yaşadığın şeyleri bir yana at ve kalbini dinle. Hayatı bırak Cecelia, sadece kalbini dinle ve bana öyle tekrar cevap ver." Geçmişimi nereden bilebilirdi sanki. Beni süslü cümlelerle etkilemeye çalışıyordu işte.

Güvenemiyordum. Kalbim ve bütün benliğimle güvenemiyordum. Bunun için zaman gerekecekti. "Nereden çıktı bu. Neden beni seviyorsun ha? Sende diğer erkekler gibi duygularımla oynayacaksın biliyorum. Güvenemiyorum işte güvenemiyorum. Kalbimi paramparça yaptılar, hissisleştim anlıyor musun?," dedim. Ah lanet olsun! Gözlerim dolmuştu yine. Ama bu sefer ağlamayacaktım.

Kar yağıyordu.Etraf beyaz bir kar örtüsüyle kaplanmıştı ve bende çok mutluydum.Bükreş'ten gelmiştim ve kendimden çok emindim.Bu gece kurtlarımı dökeceğim dedim kendi kendime.. Sonunda gece olmuştu ve bu gecenin diğerlerine göre bir özelliği vardı.Yeni bir hayat,yeni bir Hogwards yılıydı ve diğer noeller arasında çok fark vardı.Çok özel giyinmiştim ve kendimden emindim.Bir sandalye çektim ve oturdum.Ardındanda etrafıma bakmaya başladım ve bir güzellik karşısında hayretler içinde kaldım.Letje Euderyn'di..Fakat ben onun adını bilmiyordum.O da bana bakıyordu.İkimizde birbirimize bakamıyorduk.Burada 11 yaşımdan beriyim ama gördüğüm en güzel şey o olsa gerek.Ayağa kalktım ve utançtan olsa gerek,yüzüm kızardı.Ardından da kafam eğik bir şekilde ilerlelerken kendimden emin olmam gerektiğini düşündüm ve kafamı diktim.Kendimden emin bir şekilde yanına gittim.Bana adınızı lütfeder misiniz ? dedim ve sadece Letje dememin yeterli olabileceğini söyledi.Peki benimle dans eder misin ? dedim.Ardından da güldü.Bende güldüm.Elimi uzattım.O da elini uzattı kaldırdım ve dans ediyorduk.Bütün gece boyunca dans ettik.
Ardından da yüzümde bir tebessüm vardı.Seni seviyorum. dedim ona ve o da bana sadece baktı.Sadece baktı ve bana karşı gülümsedi.Ardından bende ona sarıldım.Dudağıma bir öpücük kondurdu.Ardından da utanarak ordan gitti ben ise arkasından koştum ama çoktan gitmişti..İkimizde melezdik..İkimizde birbirimize uyuyorduk.
Letje'i çok seviyorum.Ve o şimdi hemen çıkıp,terketti ama ona sarılmam..Onu öpmem ve dans etmem..Onla birlikte içki içmem hepsi harikaydı ve hala gülümsüyordum.Hala yüzümde aptal bir tebessüm vardı.Ve bende paltomu alıp,hızlıca çıktım.
(Anlaştık.)

Ben ortalığı süzmeye devam ederken o'nu gördüm ve çığlığı bastım.

"Karter!"dedim.Bana doğru geliyordu.Bir çok gözün bize döndüğünü fark ettim ama umurumda değildi.Bana sarıldı bir an öylece kaldık.Sonra beni öptü.İlk an taş kesildim ama ondan sonra şaşkınlık yerini başka bir duyguya bıraktı...

...hoş bir duyguya...

Hogwarts onun için geldiğim insanı arıyordum.Daha binam belli olmamıştı.Kalabalığın içine dalıp onu görmeyi umdum.Kafalarını çevirip bana bakan kızlar sinirimi bozuyordu.B..ben...ben Bastet 'e aittim bir tek bunu biliyordum.Ve bir an kalkana çarpmış gibi durdum.

Oradaydı salonun bir köşesinde elinde kaymak birasıyla duruyordu.Bembeyaz bir cübbe giymişti.Simsiyah saçları omuzlarına dökülüyor,kıpkırmızı dolgun dudakları beni deli ediyordu.Sık kum rengi kirpiklerinin içindeki canlı mavi gözler beni gördü ve çığlığı bastı."Karter!"dedi.Kalabalığı yararak yanına gittim ve ona sarıldım.Özlediğim verimli, yağmurla yeni yıkanmış nil toprağının kokusunu doya doya içime çektim ve o an karar verdim.Kaymak birası tadındaki dudakları öptüm.Bir an şaşırdı ve hareket etmedi ondan sonra o da beni öptü.İnce belini sardım ve geri çekildim "Seni özledim Bastet."dedim ve onu bir kez döndürüp "Çok güzelsin Bunu neye borçluyuz acaba ?"dedim.Sonra onu kendime çekip gene öptüm.O Bastet'ti.O benimdi ve ben bunu bilmekten mutluluk duyuyordum.

"Nereden çıktı bu. Neden beni seviyorsun ha? Sende diğer erkekler gibi duygularımla oynayacaksın biliyorum. Güvenemiyorum işte güvenemiyorum. Kalbimi paramparça yaptılar, hissisleştim anlıyor musun?," dedi. Ona hak veriyordum. Geçmişte yaşadığı şeyler onu derinden yaralamış olmalıydı. Tıpkı benimkiler gibi. Gözlerindeki yaşları sildim ve konuşmaya başladım ; " Geçmişte yaşadığın her şeyi anlayabiliyorum. Çünkü aynıları benimde başıma geldi. 2 sene süren bir ilişkinin ardından, aldatıldığımı kendi gözlerimle gördüm. Ağlamak sana hiç yakışmıyor. Senin yapman gereken sadece gülmek. Çünkü sen güldüğün zaman, çevrene mutluluklar yayıyorsun. Tıpkı bir melek gibi. Bende aldatılmıştım. Her şeyimi kaybettim diye düşünüyordum. Fakat bir gün, gökten bir melek düştü. İşte o zaman benim bütün hayatım değişti. Sadece o melek için yaşamaya başladım. Eğer o melek beni sevmediğini söylerse, hayatım anlamsızlaşır. Yaşamak için tek gerekçemde ellerimden kayıp gider... Seni seviyorum, çünkü yaşamam için tek sebep sensin. Benim hayatım senin ellerinde. "
dedim.

Apansız öpüşmemize son verdiğinde bana öyle bir bakış attı ki kendimi şeffaf hissettim.İlk gözleri gözlerimle buluştu,sonra dudaklarıma kayıp orada fazla oyalanırken tamamen vücudumda gezinen gözleri yüzüme baktı ve dedi ki:"Seni çok özledim Bastet, çok güzel olmuşsun bunu neye borçluyuz acaba?"dedi.Asıl kendi harikaydı.Uğruna ölünesi kahverengi gözler,koyu renk saçlar,muhteşem bir fizik.Cübbesi siyahtı.O na bakan kızlar canımı sıkmadı bile.Şu an onu gene öpebilirim diye düşünürken.Roxanne'yi gördüm.O en azından merhaba diyebileceğim bir arkadaştı.Karter'a dönüp
"Seni bir arkadaşımla tanıştıracağım uslu dur olur mu?dedim.Ve onu çeke çeke kızların yanına götürdüm.Roxanne'nin omzuna dokunup;"Roxanne senle tanıştıracağım biri var ."dedim ve gülümsedim.

Gözyaşlarımı sildi. "Geçmişte yaşadığın her şeyi anlayabiliyorum. Çünkü aynıları benimde başıma geldi. 2 sene süren bir ilişkinin ardından, aldatıldığımı kendi gözlerimle gördüm. Ağlamak sana hiç yakışmıyor. Senin yapman gereken sadece gülmek. Çünkü sen güldüğün zaman, çevrene mutluluklar yayıyorsun. Tıpkı bir melek gibi. Bende aldatılmıştım. Her şeyimi kaybettim diye düşünüyordum. Fakat bir gün, gökten bir melek düştü. İşte o zaman benim bütün hayatım değişti. Sadece o melek için yaşamaya başladım. Eğer o melek beni sevmediğini söylerse, hayatım anlamsızlaşır. Yaşamak için tek gerekçemde ellerimden kayıp gider... Seni seviyorum, çünkü yaşamam için tek sebep sensin. Benim hayatım senin ellerinde," dedi.

O kadar uzun konuşmuştu ki bir an hiç susmayacak sanmıştım. Çünkü o konuştuğu zaman onun gözlerine bakıyordum ve o gözlerde kendimi görüyordum. Çok inandırıcıydı, büyükannemin dediği gibi gözler asla yalan söylemezdi. Ama yine de onu tanımıyordum. Onun da beni tanıdığını hiç sanmıyordum. Güzelliğime vurulmuştu işte herkes gibi. "Beni tam olarak tanımıyorsun bile. Beni sevdiğinden nasıl bu kadar emin olabilirsin ki? Bunlar da yetmezmiş gibi senin hayatının benim ellerimde olduğunu söylüyorsun. Anlamıyorum beni bu kadar çok istemeni anlamıyorum. Seni tam olarak tanımadan senin meleğin olamam Tex anlıyor musun? Çünkü sana güvenmiyorum. Ne sana ne de kendime," dedim. Bu konuşmayı yaparken o kadar çok zorlanmıştım ki... Gözleri gözlerimde nefesi yüzümdeydi ve elimi tutmuş dans ediyorduk. Noel'den tek dileğim, Tex'in gerçek aşkım olmasıydı...

"Beni tam olarak tanımıyorsun bile. Beni sevdiğinden nasıl bu kadar emin olabilirsin ki? Bunlar da yetmezmiş gibi senin hayatının benim ellerimde olduğunu söylüyorsun. Anlamıyorum beni bu kadar çok istemeni anlamıyorum. Seni tam olarak tanımadan senin meleğin olamam Tex anlıyor musun? Çünkü sana güvenmiyorum. Ne sana ne de kendime," Parmağımı Cecelia'nın dudaklarına değdirdim. " Bazen, kelimelere gerek olmaz. Gözler, gerekli olan her şeyi söyleyebilir. dedim ve yavaşça onun dudaklarına bir öpücük kondurdum.

Parmağını dudaklarıma değdirdi ve "Bazen, kelimelere gerek olmaz. Gözler, gerekli olan her şeyi söyleyebilir," dedi ve dudaklarıma bir öpücük kondurdu. İşte o an elektrik çarpmış gibi hissettim. Kalp atışlarım hiç bu kadar hızlanmamıştı. O küçük öpücük aklımı başıma getirmişti. Uzun zaman olmuştu dudaklarıma dudak değmeyeli. Ve bu aldığım en güzel en masum öpücük olmuştu. İçimi titretmiş aklımı başımdan almıştı. "Tex.. Ben.. Ben ne diyeceğimi bilemiyorum. Söylediklerin gerçek mi hala emin değilim ama hissettirdiklerinin gerçek olduğundan eminim," dedim ve elimi elinden çekip kollarımı boynuna doladım. Daha samimi bir dans olsun istemiştim.

Büyük Salon'un ihtişamına hayret dolu nidalarla aralarında konuşanlara dikkatimi vermemeye çalışıyordum. Topuklularla yürümeye alışkın olmayan kızların haline dönüp bakmaya vaktim bile yoktu. Salonun kapısında bekleyen ve malasef eşim olan Hufflepuff'lu çocuğa doğru ilerledim. Heyecanla bana doğru yaklaştı. Elimi nezaketle öptükten sonra yanımda dikildi. Koluna girmemi beklediğine emindim. İlgilenmeyerek yavaş adımlarla salona girdim. Etrafıma hızla bakınmaya başladım. Herkes çoktan kendini eğlenmeye vermişti. İçki servisi yapan bir cini durdurmadan direk içkiyi aldım ve yürümeye devam ettim. Gözlerimin kimi aradığı malumdu. Tex'i bir şekilde bulmam gerekiyordu. Aldığım son haberlere göre Gryffindor'lu Cecelia Winslet ile aralarında bir şey varmış. Artık nasıl birşeyse! Umarım o ezik kızla oynar ve bir kenara atar.
Elimde ki içkiden bir yudum aldıktan sonra hala peşimden gelen Hufflepuff'lu çocuğa döndüm: "Aslında senden bir arkadaşım hoşlanıyor. Ve ben bunu sana söyleyebilmek için eşin olmak istemiştim. Şimdi düşündüm de-" cümleme devam edemedim. Sanki zaman durmuştu. Evet kesinlikle zaman durmalıydı ve ben de o sürtüğün yanına gidip ona iki lanet savurmalıydım. Tex ve Cecelia'nın öpüşmelerini izlemek kadar berbat bir şey daha olamazdı. Elimde ki içkiyi kafama diktim. Yanımda ki çocuğa dönerek cümleme devam ettim: "Ne diyordum? Hıh. Şimdi düşündüm de,seninle işim bitti. Kaybol!" cümlemi bitirir bitirmez adımlarımı Tex'in olduğu yöne doğru hızlandırdım. Kalabalığın arasından geçmek epey zordu.
Yanlarına gidip o kızı öldürmek istiyordum. Ama o an neden bu kadar sinirlendiğimi anlayamadım. Olduğum yerde durdum. Elimde ki boş bardağı öğrencilerin arasından geçmekte olan cine verip diğer elinde ki içkiyle dolu olan bardağı aldım. Derin bir nefes alıp saçımı düzelttim. Yavaş ve sakin adımlarımla ikisine doğru yaklaştım. Evet artık tam yanlarındaydım. Beni farketmediklerini düşünerek küçük bir kahkaha attım. Tex'in omzuna elim koyduktan sonra konuşmaya başladım. Sesim gayet sakin çıkıyordu: "Baloya benimle gelmek istediğini söylediğin de sevinmiştim. Ama sonradan pek umursamadım. Umarım bana kırılmamışsındır." dedim.
Büyük bir yalan uydurduğumun farkındaydım. Kızın bu cümlemi rahatlıkla duyduğunu farkedebiliyordum. Cümlemi bitirdikten sonra elimi Tex'in omzundan çektim. Kızı yeni farketmiş gibi yaparak ona doğru baktım. Yüzümde tiksinmiş gibi bir ifade takınarak konuşmaya başladım: "Ah! Yeni takıldığın kız bu mu? Zavallı kız. Kim bilir nasıl da inanmıştır sana..." cümlemi bitirdikten sonra kıkırdadım. Ve elimde ki bardaktan bir yudum içki aldım. Gözlerim yılanı andırıyordu. Bundan emindim. Kızı incelemeye başladım...

Her şey güzel gidiyordu. Ta ki, Valeria'yı görene kadar. Büyük bir hayal kırıklığına uğramıştım. Fakat yanında bir eşi vardı. Bunu görmek beni sevindirmişti. Fakat çocuk yanından uzaklaştı. Belli ki çocuğu kovmuştu, çocuğun yüz ifadesi beni bir anlık güldürmeyi başarır gibi olacaktı. Fakat Valeria bana doğru gelmeye başlayınca yüzümde ki aptal gülümseme bir anda silinmişti. Belli ki bir şeye sinirlenmişti. Lanet olsun, tabi ki Cecelia'ya sinirlenmişti. Ona daha ne kadar söylemem gerekiyor bilmiyorum, eski defterleri açmanın hiç bir amacı yok. Hem sonuçta, ben onu aldatmadım. O beni aldattı. Neden hala ilişkilerimi bozmaya çalışıyordu ? Yanımıza geldi mutluluktan onu fark etmemiştim ki bir kahkaha attı ve kolunu omzuma dayadı. "Baloya benimle gelmek istediğini söylediğin de sevinmiştim. Ama sonradan pek umursamadım. Umarım bana kırılmamışsındır."
dedi. Ne ? Bu dalga mı geçiyordu ? Onunla baloya gitmek mi ? Ben onu gördüğümde yolumu bile değiştiriyorum. Onunla konuşmamak için her şeyi yapıyordum zaten. Kesinlikle Cecelia'nın duyması için bağırarak söylemişti. Omzumdan elini çekti ve Cecelia'ya doğru baktı. Sanki onu yeni fark etmiş gibiydi. Kimi kandırıyordu ki ? Cecelia'yı daha önceden görmüştü ve o nedenle yanımıza geldiğine eminim. "Ah! Yeni takıldığın kız bu mu? Zavallı kız. Kim bilir nasıl da inanmıştır sana..." dedi. O kadar şaşırmıştım ki, bir insan ayak üstünde bu kadar yalan söylemezdi. " Ne saçmalıyorsun Valeria ? Artık seninle birlikte olamam. Anla artık bunu, eski defterleri açmanın hiçbir anlamı yok. Artık hayatıma müdahale etmeyi kes ve saçma yalanlarını kendine sakla. Sakın Cecelia'nın da aklını çalmaya kalkışma. dedim.