Charlotte V. Hawkman
RP Yaşı : 15
Mesaj Sayısı : 921
Gerçek Adı : Esin the first.
Yaş : 27
 |  Konu: Karmaşık. Perş. Tem. 21, 2011 12:22 am | |
| [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] x Edward Schneidér & Katherine C. Kingston |
|
Charlotte V. Hawkman
RP Yaşı : 15
Mesaj Sayısı : 921
Gerçek Adı : Esin the first.
Yaş : 27
| | Konu: Geri: Karmaşık. Perş. Tem. 21, 2011 12:24 am | |
| "Ödev yapmaktan nefret ediyorum." dedi ellerini başına koyarak. Bütün öğleden sonrasını ortak salonda ödevlerin başında geçirmişti Katherine, üstelik ödev sayısı bir türlü azalmıyordu. Neredeyse bir saat boyunca astronomi ödevini yazdıktan sonra kuruması için kenara koydu ve tüy kalemini fırlattı. Önünde onu bekleyen ödevleri gördükçe daha da sinirleri bozuluyordu, girdiği derslerden çok ödevleri vardı sanki. Dayanamayıp ayağa kalktı ve salonda ileri geri yürümeye başladı. Birkaç dakika daha ödev yapacak olursa çatlayabilirdi. Durup derin bir nefes alırken gözlerini kapattı, hızlı adımlarla oturduğu masaya doğru ilerleyerek neyi varsa çantasına tıkıp eline aldı. Belki de ödevleri kütüphanede yapması daha doğru olurdu, orası sessizlik ortamı olması için düzenlenmişti zaten. Öğleden sonra sıkça rastladığı gibi patlamalı pişti ya da miyavlayan kedilerin seslerine gerek yoktu. Neredeyse koşar adımlarla ortak salondan dışarı çıkarken koridora çıktığında adımlarını yavaşlattı. Dördüncü kata kadar merdivenleri olabildiğince yavaş çıkmaya çalıştı, ödevlerden ne kadar uzak olursa o kadar iyi olurdu.
Kütüphanenin olduğu koridora ulaştığında yüzünü buruşturdu. Neden ödev yapmak zorundaydı sanki? Kütüphanede saf bir Ravenclawlı bulup bütün ödevlerini ona yaptırabilirdi pekala. Evet, bu iyi olurdu. Kütüphaneden içeri girerken kısa bir an etrafına bakındı. Ödevlerle tek başına boğuşmak istediği son şeydi, bir arkadaşına rastlarsa daha iyi olabilirdi. En azından eziyeti beraber çektiklerini bilirdi Katherine. Kütüphanedeki masalara teker teker bakınırken daha derinlere doğru ilerledi. Neredeyse boşalmıştı şimdi etrafındaki masalar, uzakta bir yere oturup kafasını dinleyebilirdi. Kendisinden birkaç metre ötedek bir masada kafasını kitaplara gömmüş oturan Edward'ı görünce durdu ve gülümsedi. Aynı yaşta oldukları Ravenclawlı çocuk ile iyi anlaşıyorlardı, gerçi bunun sonu neye varacaktı belli değildi ama Katherine onunla konuşmayı severdi. Yanına doğru emin adımlarla ilerlerken masaya yaklaştığında durdu. "Katılabilir miyim?" dedi nazikçe. |
|
Edward Schneidér
RP Yaşı : 17.
Mesaj Sayısı : 50
Gerçek Adı : Su #8
| | Konu: Geri: Karmaşık. Perş. Tem. 21, 2011 1:44 am | |
| Derslerle uğraşması gereken vakti, uyumak ve uyumak aktiviteleri için harcadığı bir hafta bitiminin ardından Edward oldukça büyük bir pişmanlık duyuyordu. Haftasonları da ders çalışmak içindi ve Edward belki de ömrü boyunca ilk kez bir aylaklık yapıp sonrasında da pişman olmuştu. Kitaplara gömülmüş, sessiz ortamda ödevlerle ilgilenirken bir an oldukça susadığını farketti. Asasıyla doldurduğu bardağını hemen başına dikti ve kitaba tekrar eğildi. Feci Yorucu Büyücü Sınavı için fazla vakti yoktu. Bir yandan da, ailesinin mecburiyetle uymak zorunda bıraktığı evlilik kararına uymak zorundaydı. Aklında binbir dertler dönüp dururken bu gibi işlerle uğraştığına inanamadı bir an. "Her şeyimi feda etmem gerekirken FYBS için nasıl çalışmamı bekliyorlar!" Homurtusu kendi masasından öteye gitmeyen Edward bir an kollarına gömdü başını. Tekrar kaldırdı ve kitapta altını çizdiği terimlerden birini büyücü ansiklopedisinde ararken bir an hafif bir serinlik ile karşı karşıya kaldı. Başını kaldırması ile karşılaştığı korkunç güzel sarı saçlar karşısında bir an donakaldı. Kızın nazik sesi ile kendisine geldiğinde kalkıp toparlanmak için oldukça geçti.
"Katılabilir miyim?" Edward bir an düşündü. Katherine hakkında düşündükleri, hissettikleri ya da hissettiğini sandıları bir araya geldiğinde hiç hoş, tatmin edici bir manzara ortaya çıkmıyordu. Aksine Edward'ın dikkatini dağıtacak bütün her şey bir araya geliyor ve bu da onun çekinmesine vesile oluyordu. "Eğer niyetin ders çalışmaksa ve benden yardım istiyorsan, tabi." Hafif bir tebessüm ile iki sandalyeli masadan; yanımdaki sandalyenin masadaki alanını temizledi hızlıca Edward. Kızın kitaplarını koyması için açtığı yerden aldığı gerekli kitaplardan birini kucağına yerleştirdi diğerini ise dikleştirerek doksan derecelik açıyla masada tuttu. Bir yandan kaçamak bir şekilde Katherine'e bakıyor bir yandan ise yanına oturmasına izin verdiği için kendine kızıyordu. Bu kadar şapşal olmana gerek yok Edward, o kız yüzünden dikkatinin hep dağıldığını biliyorsun. Kendi kendine düşünürken bir an kütüphanedeki görünür herkesin çıktığını farketti ve iyice gerildi. Kitaplara eğilmesine karşın kızın hareketlerini yan gözle izleyebiliyordu.
|
|
Charlotte V. Hawkman
RP Yaşı : 15
Mesaj Sayısı : 921
Gerçek Adı : Esin the first.
Yaş : 27
| | Konu: Geri: Karmaşık. Perş. Tem. 21, 2011 11:26 pm | |
| "Eğer niyetin ders çalışmaksa ve benden yardım istiyorsan, tabi."
Edward hızlı bir şekilde masayı düzenlemeye girişmişken elindeki kitapları masanın ucuna koydu Katherine. Neden Edward'ın yanına oturmak istediğini bir türlü anlayamıyordu, onca boş masa veya tanıdık insan varken illa burada mı durmak zorundaydı? Normal davranmaya çalışarak boş sandalyeye oturdu. İşaretlediği kitapları açmaya çalışırken önüne birkaç parşömen parçası çekti. Kısa bir süre Edward'ı aklından çıkartıp ödevlere yöneldi, bütün gün uğraştığı ödevlerden biri bile bitmemişti henüz, en çok ilerleme kaydedebildiği yarısındaydı. Sessiz bir şekilde isyan ederken gözlerini devirdi. İksir ödevini önüne çekerken pencereden görünen güzel havaya takıldı gözleri. Bu havada kütüphanede ödev yaptığı için kesinlikle deli damgası yerdi, özellikle Claudia tarafından. Ellerini masaya dayayarak kısa bir süre ödevine baktı. Nasıl yapacaktı şimdi bu ödevi? Kitaplar asla yeterli olmazdı ki. Tüy kalemini eline alıp mürekkebe batırırken ne yazacağını düşündü bir süre daha. Böyle giderse hayatta bitmezdi ödevler. Veritaserum, diye başladı cümleye, en güçlü hakikat iksiridir ve içirilen kişiye doğruları söyletir. Renksiz ve kokusuzdur ancak- "Ancak ne?" diye mırıldandı kaşlarını çatarak. Kitapta da kendi yazdığından farklı bir şey yazmıyordu zaten, ödevde yazması gerekenleri ancak derste bulabilirdi. Tüy kalemini havada tutarak düşünürken Edward'ın ona baktığını fark etti. "Seni bilmem ama ben ödev yapmaktan nefret ediyorum." dedi aynı gün içinde ikinci kez cümleyi kullanarak. Hiç düşünmeden söylediği şeyler bazen onu rezil edebiliyordu -veya başını belaya da sokabiliyordu- Edward'ın onu bir şekilde tuhaf bulmayacağını umdu. Tanrım, niye bu kadar takmıştı ki Edward'ın düşüncelerine! |
|
