Ellerimi boynundan çekince alt dudağını küçük çocuklar gibi sarkıttı ve büyük kahverengi gözlerini bana dikti. Bu haliyle çok tatlıydı. Gülümsedim. Gülümsememin ardından o da gülümsedi. Sonrada çapkın bir şekilde göz kırptı. Hoş bir jestti bence bu. Gözlerimi devirdim.

" Asıl ilginci olan şu ki.."dedi ve sustu. Soru sorar gibi kaşlarımı havaya kaldırdım. Gözlerinde tatlı bir yenilginin izleri vardı. Yavaşça gülümsedim bu sırada yürümeye başladık.

" Senden hoşlanmaya başladım." dedi. Bu sözden sonra gülümsemem daha da yayıldı yüzüme. Beynimin durduğuna emindim. Doğru düzgün çalışsaydı şu an muhteşem olurdu. Gözlerinin içine baktım. İkimizde konuşmuyorduk. Sessizlik bazen haykırışlardan daha çok şey anlatır... Gözlerine bakarak onu çözmeye çalışıyordum. Bunu yapmayı severdim. Bulmacalar çözmeyi,insanların duygularını ayırt edebilmeyi... Elimi sıkıca kavradı ve beni kendine daha da yaklaştırdı.

" İlk olmasan bile son olacaksın Bastet Thomas." dedi. Bunu içtenlikle söylediğini hissettim. Sanki bütün damarlarımda kaynar su akıyormuş gibi sıcaklamıştım. Bir şeyler söyle Bastet! diye isyan ediyordu kalbim. En sonunda dürüst bir şekilde;

"Konuşma konusunda hiç iyi değilimdir. Cidden ne diyeceğimi şaşırdım." dedim ve hafifçe güldüm. O da hafifçe güldü. Ona yaklaşıp nazik bir şekilde yanağını öptüm. Sonra da geri çekildim.

"Kendimi hareketlerimle ifade ederim.Mesela böyle." dedim ve göz kırptım. Ona iyice yaklaşıp onu öpecekken bir ses duydum. Hızla sesin geldiği yöne baktım. Bir kaç Ravenclaw bizi izliyordu. Kızlar onlara baktığımı fark edince kaçtılar. Francisco bana bakıp kaşlarını kaldırdı. Gözlerimi devirerek konuştum;

"Bir gün onları öldüreceğim."dedim. Francisco güldü. Bende derin bir iç çekip gülüşüne karşılık verdim.

"Konuşma konusunda hiç iyi değilimdir. Cidden ne diyeceğimi şaşırdım." Hafif gülümsemesine tebessüm ile karşılık verdi. Yanağına kondurulmuş bir buse vardı ve bu heyecanlanmasına neden olmuştu. "Kendimi hareketlerimle ifade ederim.Mesela böyle." deyince göz kırptı. Ne yapacağını merakla beklerken kendisine yaklaşmasını izlerken ses ile Bastet uzaklaştı hafifçe. Birkaç Ravenclaw bizi izliyordu. Bastet'ın bir bakışıyla kaçışmaları bir olmuştu. Fran kaşlarını kaldırarak ona bakıyordu. "Bir gün onları öldüreceğim." Yüksek sesle güldü Fran. Evet, birlikte yapacağız. " Kesinikle aynı fikirdeyim." Gülümseyerek elinden tuttu ve kendine çekerek elini omzuna koydu. Yavaşça yürüyorlardı. " Rox.'un bizi rahat bırakmayacağını biliyorsun değil mi?" deyince sırttı. Evet, bunu çok iyi biliyordu. Eğer Fran ile Bastet bir ilişki yaşarlarsa Rox, Fran'ın burnundan getirecekti. Ama bu düşünce bile Fran'ı mutlu ediyordu.

Kısa bir sessizliğin ardından da Fran'ın aklına yaz kampındaki Iron Mask konseri geldi. Aklına olup da hatırlayamadığı bir şey vardı ve o da şu an aklına gelmişti. Heyecanla ona döndü. Gözleri heyecanlı ve parıl parıldı. Gülümsüyordu. " Yaz kampında olacak konsere birlikte gitmeyi düşünür müsün sevgilim?" deyince kendi de şaşırmış gibiydi. Ama hayır, içinden geleni söyleyen biri olarak doğal karşılanmalıydı ama Bastet çok şaşırmış gibiydi. Iron Mask'ı her zaman sevmişti. Bataristini, vokaldeki hatunu ve gitaristleri ayrı ayrı seviyordu. Şarkıları ile coştururken yanında istediği tek kişi oydu. Bastet.

Yüksek sesle gülüşü iç ısıtacak cinstendi. Ve ya beni sıcaklatacak cinsten. Gülümsedim ve dudağımı ısırdım.

" Kesinikle aynı fikirdeyim." dedi ve elimi tuttu. Gülüşüm genişledi. Beni kendine doğru çekti ve elini omzuma koydu. Yavaş adımlarla yürüyorduk.

" Rox.'un bizi rahat bırakmayacağını biliyorsun değil mi?" dedi ve güldü. Bu düşünceyle bende güldüm. Rox boynumu koparacaktı. Hatta daha acılı öldürme yolları da seçebilirdi. Bu düşünceyle sırıttım. Sessizlik bana huzur veriyordu. Sanki kendimi güvende hissediyordum. Omzuma değen sıcaklık yüzünden belkide... Bir anda bana dönünce irkildim. Gözleri parlıyordu, ve heyecanlı bir şekilde bakıyordu. Kaşlarımı soru sorar gibi kaldırdım.

" Yaz kampında olacak konsere birlikte gitmeyi düşünür müsün sevgilim?" dedi. Sevgilim? bu kelimeye alışmam zor olabilirdi. Gülümsedim ve elini hafifçe sıktım.

"Konsere senle gitmeyi isterim. Ama bir şartım var." dediğimde kaşları havaya kalktı. Onu tişörtünden tutup kendime çektim ve kısık sesle konuştum. Bu sesimin insanlar üstündeki etkisi büyüktür.

"Yarın sabah burada olacaksın. Ayrıca sevgilim prensesten daha iyi." dedim ve güldüm. Sonra onu kendime çekip sertçe öptüm. Geri çekildiğimde güldüm ve sırıttım.

"İkna oldun mu? Yoksa ikna etme yeteneğimi kullanmalı mıyım?" dedim.

"Konsere senle gitmeyi isterim. Ama bir şartım var." Francisco bu lafı üzerine şaşkınlıkla yüzüne baktı. T shirtünden cekilmiş olması onu tedirgin etti. Sesi ise aşırı derecede kısık çıkıyordu. Ne olacağını merakla ve tedirginlikle beklerken hafifçe yutkundu. "Yarın sabah burada olacaksın. Ayrıca sevgilim prensesten daha iyi." Tutmuş olduğu nefesini bıraktı hızlıca. Bu cevabı beklemiyordu. Bir şeyler söyleyecekken dudaklarında hissettiği sıcaklıkla kaşlarını kaldırdı. Sonra da göz kırptı. Sert bir öpücüktü ve şu ana kadar ki en iyisi diye düşündü. Olanlar o kadar hızlı olmuştu Francisco hala şaşkındı. Birkaç saniye öylece durduktan sonra kendine geldi. Ve kahkahayla güldü. "İkna oldun mu? Yoksa ikna etme yeteneğimi kullanmalı mıyım?" Francisco daha da Bastet'a yaklaştı. Elini beline koyarak kendine çekti. " Aslında ikna etme yöntemin buysa seve seve ikna olmadığımı söyleyebilirim." deyip gülümsedi. Dudağına koyduğu bir busenin ardından devam etti. " Yarın tam bu noktada seni bekliyor olacağım 'sevgilim'" dedi tebessümle.

Bu fikir ona yakın olmuş olsa da biriyle içtenlikle olması Francisco'u heyecanlandıran tek şeydi. Bu zamana kadar yaşamış olduğu her ilişki sanki yoktu. Onları tek bir hamlede unutmuş ve hayatına anlam katacak olan tek kişiyi koymuştu onların yerine. Çapkınlığı bitmemiş olsa da kalbi bağlanmıştı birine. Bağlıyken ona nasıl ruhu izin verebilirdi ki bunu yapmasına?

" Seni sevdiğimi söylemiş miydim?" derken gülümsedi ve arından da düşünüyormuş gibi bir hal aldı. Yarını sabırsızlıkla bekliyordu. Yarına dair hiç olmadığı kadar ilginç planlar yapmalıydı. Düşün, düşün. Aklı bunun üzerine çalışıp duruyordu. Bir an için Roxanna geldi aklına. Kesin beni öldürecek. Üvey olmalarına karşı ona gerçekten bağlıydı. Hatta bazı yönleri o kadar aynıydı ki buna Francisco bile şaşırıyordu. " Söylememiş olsam bile şimdi söylüyorum aşkım. Seni Se-vi-yor-um" dedikten sonra göz kırptı. Sonra da elini sıkıca tuttu Bastet'ın.

Kahkaha attı son söylediklerim karşısında. Sonrada ellerini belime koydu. Ve beni kendine doğru sertçe çekti. Yüzünde arsız bir sırıtma vardı. Yüzümde yarım bir gülümseme oluştu.

" Aslında ikna etme yöntemin buysa seve seve ikna olmadığımı söyleyebilirim." dedi ve gülümsedi. Bu söz üzerine sırıtışım genişledi. O ise dudağıma hafif bir öpücük kondurup geri çekildi. Gülümsedim yine. Şu an aptal birine benzeme olasılığım çoktu ama umurumda değildi. İçimden sessiz bir dua ettim. Yedi Tanrı, bunu bozmayın. Lütfen...

" Yarın tam bu noktada seni bekliyor olacağım 'sevgilim'" dedi. Gülümsedim. Yavaşça yürümeye başlamıştık. Hatta yatakhaneler yavaş yavaş gözükmeye başlamıştı. Yanımızdan dudak büküp geçen bir Gryffindor'lu gördüm.Onu sonra hallederim. Bir anda konuşmaya başlayınca kafamı çevirdim.

" Seni sevdiğimi söylemiş miydim?" dedi. Yüzüme yayılan sıcaklık utanç vericiydi. Ama ben bir şey diyemeden konuşmaya başladı.

" Söylememiş olsam bile şimdi söylüyorum aşkım. Seni Se-vi-yor-um" Bunun üzerine elimi sıkıca tuttu. Gözlerimi gözlerine çevirip gülümsedim. Sonrasında elini hafifçe sıkarak;

"Bu işler böyle yürüyor ha? Bir anda elektrik çarpmışa dönüyorsun?" dedim ve güldüm. Onun yüzünde de bir sırıtma vardı. Elimle kalbinin olduğu yere dokundum. Sonrasında orda tutarak küçük bir dua mırıldandım ve gözlerimi o kahverengi gözlere çevirdim.

"Umarım kızlar konusunda azıcık uslu durursun yoksa. Rox'la beraber o kalbini yerinden çıkartırım." dedim ve kaşlarımı hafifçe çattım. Yüzünde öyle bir ifade vardı ki kahkaha atmamak işten bile değildi. Güldüm ve yere baktım. Hala sırıtıyordum.

Yatakhaneler yavaştan gözükmeye başlamıştı. El ele yürürlerken yanlarından geçen Gryffindor'lu öğrencinin bükülmüş dudaklarına baktı. Yanlarından geçip giderken dikkatle onu süzdü. "Bu işler böyle yürüyor ha? Bir anda elektrik çarpmışa dönüyorsun?" derken gülümsemişti ve Francisco'nun elini sıkıca tutmuştu. Daha sonra da elini kalbinin üzerine koymuştu. Bir süre öyle durmaları Francisco'yu etkilemişti. Aynı zamanda kontrolünü kaybetmekte olduğunu da biliyordu. Bakışlarını üzerinde hissettiğinde gözlerinin içine bakıyordu. "Umarım kızlar konusunda azıcık uslu durursun yoksa. Rox'la beraber o kalbini yerinden çıkartırım." Kaşlarını kaldırmış ve üst dudağını hafifçe kaldırarak gözlerinin içine baktı. Zorla yutkundu. " Ah, en azından onları yatağa atmadan önce birkaç kez düşünüyor olacağım sevgilim." dedikten sonra dudağını ısırdı gözlerini kapatırken. Birkaç saniye öyle durduktan sonra tek gözünü araladı. " Yani... dikkat edeceğim demek istiyordum." derken gülümsedi zoraki. Şeker olursa halledebilirdi olayı. Zaten hiç şüphesi yoktu ki Bastet ve Roxanna onun burnundan getirebilecek kadar iyiydiler bu konuda. Söylediği ilk cümleden sonra Bastet'ın öfkesini sezmişti. " Erkeklerle seni yan yana görmeyeceğim değil mi?" derken omuzuna omuz attı hafiften ve gülümsedi. Cevabı biliyordu aslında. Hayır demesini bekliyordu. Francisco Bastet'ın yanına zor yaklaşmışken nasıl başkaları yaklaşabilirdi yanına? Yatakhane binasına baktığında çoğu kişinin içeride olduğunu gördü. Salaklar içeride tıklamak hoşlarına gidiyor diye geçirdi içinden.

" Ah, en azından onları yatağa atmadan önce birkaç kez düşünüyor olacağım sevgilim." bu sözden sonra bütün damarlarımın ısındığını hissettim. Sinirlenirsem büyük bir ihtimalle küçük bir çocuk gibi sihrimin kontrolünü kaybedebilirdim. En son bu olduğunda Hanna bir hafta boyunca sülük kusmuştu. Bir lanet yollamamak için kendimi tutuyordum. Gözleri kapalı konuştu;

" Yani... dikkat edeceğim demek istiyordum." dedi. Kaşlarımı kaldırıp ona baktım. Sevimli görünmeye çalışıyordu ama bu beni pek etkilemedi. Sinirle bir şeyler söylemeyim diye yanağımın iç tarafını ısırdım. Ama çok sert ısırdığımdan ağzıma metalik bir tat yayıldı.

" Erkeklerle seni yan yana görmeyeceğim değil mi?" dedi ve hafifçe omuz attı ve gülümsedi. Gülümsemesine hafifçe karşılık verdim. Hemen sırıtamayacağımı biliyordum. Çünkü parmak uçlarımda hala sinirli olduğumu hatırlatan bir batma hissi vardı. Hafifçe geri çekildim ve en şeytanı bakışımı ona gönderek konuştum.

"Benim inancımda her şey göze göze, dişe diştir. Yani belli olmaz." dedim. Bu cevaba şaşırmış gibiydi. Kaşlarımı kaldırdım. Ben eski tanrılara inanırdım. Eski Kuzeyli Yedi Tanrı'ya. O yüzden bu kuralda ciddiydim. Omzumu her neyse gibisinden salladım ve elini sıktım hafifçe acı verecek şekilde. Kızmaya hakkım vardı. Her şeyi anında sahiplenirdim de. Alışkanlık işte.

"Benim inancımda her şey göze göze, dişe diştir. Yani belli olmaz." dedim. Bu cevaba şaşırmıştı Francisco. Böyle bir cevabı ilk kez alıyordu. " Düşündüm de aslında güzel geçinmek varken dişlere gerek yok." derken gülümsedi. Omzunu her neyse gibisinden salladı ve elini sıktı Francisco'nun hafifçe acı verecek şekilde. Zorla yutkunuşun ardından elindeki acı ile gülümsuyordu. Bir kıza göre güçlü diye geçirdi içinden. Bastet'a yavaşça yaklaştı ve yanağına bir öpücük kondurdu. Ardından da fısıltıyla konuşmaya başladı. " Seni kaybetmemek için her şeyi göze alabileceğimi unutma!" Nasıl göze alabilirdi ki zaten. Yıllarca değişmeyen Francisco'yu değiştirebilen biri varsa onu göz ardı edebilirdi? Onu hemen sahiplenmiş iken ve bağlanmışken onu kıracak bir davraışta bulunabilecek kadar duygusuz olabilir miydi? Hayır! Düşüncelerden sıyrılmasına neden olan ses arkadaşını sesiydi. " Hey, Fran geliyor musun? Maç yapacağız. Arayıcımız eksik." derken gülümseyen arkadaşına döndü. " Geliyorum." dedikten sonra Bastet'a döndü. Gülümseyişinin ardından Bastet'ı öptü. " Seni seviyorum." Hızla ilerlerken aniden arkasını döndü. " Seni tam durduğum noktada bekliyor olacağım." dedikten sonra hızla quiddich sahasına doğru yol aldı.

// Son