Beklediğim gibi, o da benim üzerimdeki tişörtü çıkarıp başka bir yere savurdu ve bir anda bir şey oldu. Duraksadı. Bir şeyleri fark ettiğinden, bayılacağından, hatta bir an için öleceğinden korktum. Mavi bakışları donuklaştı ve içimdeki istek birden çekildi. “Sana söylemem gereken bir şey var. Ben çok çabuk uyuyan biriyim... Aynı birazdan olacağı gibi” dedikten sonra beni öptü ve daha sonra bütün hayallerimi yıktı. Bir anda üzerime yığıldı ve mışıl mışıl uyumaya başladı. Gerçekten inanamıyordum. Gerçekten, i-na-na-mı-yor-dum! Bu da neydi böyle? İçimdeki bütün istek boşa çıkmıştı, sonunu getirememiştim ve sinirim gerçekten tepemdeydi. Bağırıp çağırmak istiyordum ama uyanacağını sanmıyordum. Onu üzerimden çekip yanıma yatırdım ve ayağa kalkıp odada volta atmaya başladım. Aynı zamanda mırıldanıyordum. “Kahretsin, kahretsin. Bu da neydi şimdi?”
Alkolün etkisiyle her türlü duygumu çok yoğun yaşıyor, dolayısıyla tatmin olamama duygumu da aşırı yoğun yaşadığım için bir anda hüngür hüngür ağlamaya başladım. Edgard’ın uyuması şimdi için iyiydi, ağlamamı görmemesi gerekiyordu. Daha önce hiç böyle bir şey yaşamamıştım, sinirden ölmek üzereydim! Bir süre sonra bu duruma alıştım, isteğim tamamen yok oldu ve artık benim de üzerime yorgunluk çöktü. Altımdaki şortu da çıkarıp, bir kenara koydum ve iç çamaşırlarımla yatağın içine girdim. Edgard’ın da ayakkabılarını çıkartıp, onu da yatağın içine soktum. Yine biriyle tanışmıştım ve yine tanıştığım gün, onunla yatmak üzereydim. Üstelik benden yaşlarca büyük biriyle. Ailem burada yaptıklarımı duysa, ne düşünürdü acaba? Aslında, ne düşündükleri çok da umurumda olmazdı.
Sabah olunca, Edgard uyanmadan buradan kalkıp gitmeyi düşünüyordum. Sarhoş olunmadan uyanılan bir sabaha tahammülüm olmayacaktı.
Kafamı Edgard’ın göğsüne dayadım ve bir süre sonra dünyanın en rahat uykusuna daldım.