Yasak.

Konu: Yasak. Salı Haz. 26, 2012 7:40 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] X [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Roxanne Delacroix - Melanié Phoénix

RP Out.:

Konu: Geri: Yasak. Salı Haz. 26, 2012 8:13 pm

'Lanet olsun!'

Konu: Geri: Yasak. Salı Haz. 26, 2012 8:32 pm

Gecenin bir yarısı dışarı çıkacak olsa bile, yani etrafta kimsenin olmayacağını biliyordu, herkes uyuduktan sonra pijamalarını çıkarıp üzerine dar bir kot pantolon, beyaz bir atlet, siyah uzun bir hırka geçirmişti. Belki de Roy Platts'e yakalanırdı, kim bilir? Saçlarını at kuyruğu yaptı ve battaniyesinin üzerinde mırlayan kedisine sırıttı. "Ben yokken kimseyi uyandırayım deme!" diye fısıldadı. Kedi kuyruğunu kaldırıp şöyle bir salladı, sonra öbür tarafa dönüp mırlamaya devam etti.

Roxanne ayakkabılarını eline alıp parmak uçlarında yatakhaneden çıktı. Ortak salonlarından çıkana kadar ayakkabılarını giymedi. Yanında bir de minik, siyah, bez bir çanta vardı. Malzemeler için. En son gizlice iksir hazırladığında, ki bu geçen seneydi, ceza almıştı. Bu seferkinin ne Profesör Marlow'u ne Ricimar'ı ilgilendireceğini düşünmüyordu. Mevsim sonbahara henüz dönmüş olmasına rağmen devasa şatonun koridorları tahmin ettiği gibi buz gibiydi. Hırkasına iyice sarındı, sağ eliyle asasını sıkıca kavradı ve hızlı ama sessiz adımlarla zemin kata çıkan merdivenleri tırmandı. Köşeye gelince durup kafasını uzattı; kimse yoktu. Koşar adımlarla koridorun büyük kısmını geçti ve bitkibilim deposunun önünde durdu. Kulpu tutup çekiştirdi; kilitliydi. Derin bir nefes alıp asasını kulpa doğrulttu. "Alahomora" Sesi bir fısıltı şeklinde çıkmasına rağmen büyü etkili oldu, kulptan bir "klik" sesi çıktı. Bu kez kapı açılıyordu. İçeri girdi ve asasını ileriye uzattı "Lumos" asasını sağındaki solundaki yığınlara doğrultup neler olduğuna bakarak deponun biraz derinliklerine ilerledi. İşte, salyangoz kabuğu şuradaydı, gerçi onları ezip toz haline getirmesi gerekecekti ama olsun. Kavanozdan bir kabuk almak üzere uzandığı anda kapı gıcırdadı. Lanet olsun, diye düşündü, kapıyı arkasından kapatmamıştı! Vücudunu kapıya çevirip asayı arkasına sakladı, ışığı söndürecek büyülü sözcüğü söylemekten bile korkuyordu. Bir tıkırtı, bir miyavlama ve güm! Kapı sertçe kapandı. Roxanne resmen yerinde zıplamıştı. "Lanet olsun!" Bu ses tanıdık geliyordu. Bir profesör olmadığına neredeyse emindi. Roxanne öfkeyle asasını kaldırdı ve sarışın kızın yüzü aydınlandı. "Aynen öyle, lanet olsun seni korkak kedi." Kavanozu unuttu. Koşarak kapıya ilerleyip kulpu bir kaç kez çevirmeye çalıştı ama oynamadı bile. Aynen tahmin ettiği gibiydi. "Küçük hırsızlıkları engellemek için parolayı bilmiyorsan kapının içeriden açılmadığını biliyor muydun? Tabi ki bilmiyordun. İnsanın kanına pis muggle kanı karışınca böyle aptal oluyorlar işte!" Genç cadı o kadar öfkeliydi ki Melanié'nin yüzüne bir tane patlatmamak için zor duruyordu. Şimdiden avuç kadar olan depoda volta atmaya başlamıştı. Buradan nasıl çıkacaklardı?

Konu: Geri: Yasak. Çarş. Haz. 27, 2012 3:19 pm

"Aynen öyle, lanet olsun seni korkak kedi."

"Küçük hırsızlıkları engellemek için parolayı bilmiyorsan kapının içeriden açılmadığını biliyor muydun? Tabi ki bilmiyordun. İnsanın kanına pis muggle kanı karışınca böyle aptal oluyorlar işte!"

'Çok güzel, bu çok güzel,'

'Buradan çıkmanın bir yolu olmalı,'

"Beni sorgulayacağına burada ne işin vardı onun hesabını düşün korkak. Rahatla biraz, hırsızlık yapmadığın bir iş değil sonuçta,"

"Tanrı aşkına Rox, dolanıp durarak bir çözüm yolu bulacağına inanmıyorsun öyle değil mi? Başım döndü,"

"Hey, hey! Sana diyorum,"

Konu: Geri: Yasak. Çarş. Haz. 27, 2012 4:38 pm

Melanié bir köşeye çekilmiş, oturup yerine yerleşmişti bile. Bir aptaldan başka ne beklenirdi ki? Bir çözüm düşünmek yerine biri gelene kadar köşeye kıvrılıp uyumayı planlıyorsa bile şaşırmazdım. "Beni sorgulayacağına burada ne işin vardı onun hesabını düşün korkak. Rahatla biraz, hırsızlık yapmadığın bir iş değil sonuçta," Asamı onun gözlerini kamaştırabileceğini umursamadan yüzüne, gözlerinin dibine uzattım. Yüzünde sinirimi iyice bozan bir gülümseme vardı. Dudaklarımı küfretmemek için birbirine bastırdım, kendimi bir süre daha kontrol etsem iyi olurdu yoksa birbirimize girecektik. Asamı yüzünden uzaklaştırdım. Bu sırada o ayağa kalkmış, bilmiş bir tavırla dikiliyordu. "Tanrı aşkına Rox, dolanıp durarak bir çözüm yolu bulacağına inanmıyorsun öyle değil mi? Başım döndü," Duymamazlıktan geldim, bir oraya bir buraya yürümeye devam ettim küçücük alanda. Böyle istiyorsam böyle yapacaktım, kediciğin emirlerine uyacak değildim. Hem onu sinir etmek hoşuma gidiyordu. "Hey, hey! Sana diyorum," Omzumu tutan elini hissettim. Gözlerimi kıstım ve aynı Slytherin flamalarındaki yılanların tıslamasına benzer bir sesle konuştum. "Şimdi iyi dinle ufaklık. Bana bir daha emir vereyim ya da dokunayım deme. Yoksa seni şu an ki acınası halinden beter ederim. Anladın mı?" Yüzümü onunkine iyice yaklaştırmıştım, burnumdan soluyordum. Onun da benden eksik kalır yanı yoktu. Bir anda aklıma oturan düşünceyle sırıttım. "Francisco bana böyle davrandığını duyarsa, senden iyice nefret etmeye başlayabilir. Benim düşüncelerim onun için çok mühimdir. Yazık olur, değil mi?" Omzumdaki elini sert bir hareketle ittim ve kapının sağındaki ahşap sandığın üzerine oturdum. Kapıya Bombarda Maxima büyüsü yapıp dışarı çıksak, sonra Reparo ile kapıyı eski haline getirebilir miyiz onu düşünüyordum. Gerçi kapının büyülendiğini düşünürsek bu çok zordu.

Konu: Geri: Yasak. Çarş. Haz. 27, 2012 5:07 pm

"Şimdi iyi dinle ufaklık. Bana bir daha emir vereyim ya da dokunayım deme. Yoksa seni şu an ki acınası halinden beter ederim. Anladın mı?"

"Francisco bana böyle davrandığını duyarsa, senden iyice nefret etmeye başlayabilir. Benim düşüncelerim onun için çok mühimdir. Yazık olur, değil mi?"

"Acınası hal, ha? Kendi halini görseydin acınası halin gerçek tanımını biliyor olurdun Rox. Şuan can çekişen bir sürüngensin. Ah, Antonio aşkından sonra terk edilmek sana koymuş olmalı. Bunu herkes biliyor Rox."

"Onun kalbinde yaşadığını herkes biliyor. Dikkat et de sürtük sınıfının zirvesine oturma. Biliyorsun ki listenin başında Holly var."

"Fikirlerimi seninle paylaşmak her ne kadar mide bulandırıcı olsa da aklımda bir şeyler var. Senin de aklında bir şeyler var anlaşılan,"

"Bualero Porta büyüsü işe yara belki. Esneyerek ve uzayarak kapı altından geçebiliriz. Ya da Fera Verto ile küçük bir nesne haline dönüşebiliriz. Tabii bu da kapının büyüsünün etkisine bağlı,"

Konu: Geri: Yasak. Çarş. Haz. 27, 2012 5:47 pm

"Acınası hal, ha? Kendi halini görseydin acınası halin gerçek tanımını biliyor olurdun Rox. Şuan can çekişen bir sürüngensin. Ah, Antonio aşkından sonra terk edilmek sana koymuş olmalı. Bunu herkes biliyor Rox." Bu sözleri midemde acı bir his bırakmıştı, kalbim çok daha hızlı atıyordu; öyle çok öfkelenmiştim ki ne kalkıp bir şey söyleyebiliyor ne de onu gerçek bir sürüngene çevirecek bir büyü uygulayabiliyordum. Bir de üstüne yanıma gelmişti. Gerçekten bu kedi yavrusunda bir cesaret parçası olabilirdi ama bu mantıklı değil tam anlamıyla deli cesaretiydi. O sözleri sarfettikten sonra nasıl oluyordu da yüzüme bakabiliyordu? "Onun kalbinde yaşadığını herkes biliyor. Dikkat et de sürtük sınıfının zirvesine oturma. Biliyorsun ki listenin başında Holly var." Gözlerim iyice açıldı. Şu an ki ifademin ne seviyede korkutucu olduğunu küçük sınıfların tepkilerinden biliyordum. Gözlerimin dolar gibi olduğunu hissettim. Tüm okul Antonio'nun beni terkettiğini düşünüyordu demek, ha? Evet, Durmstrang'a gitmesinin sebeplerinden biri benim küçük oyunlarımdı, Clary'e ve Antonio ile olan ilişkime zarar veriyor olmamdı ama O beni terketmemişti. Birbirimize daha fazla zarar vereceğimizi bildiğimiz için ilişkimizi beraber bitirmiştik. Ama onun hala kalbimde olduğu sözü doğruydu. Daha okula attığım ilk adımda gözümde canlanan onun Büyük Salon'un kapısından gülümseyerek koşup bana sarıldığı görüntüsüydü. Anılara, duygularıma öyle çok gömülmüştümki Melanié parmağını şıklatana kadar başımı ellerimin arasına almış, derin nefesler alarak öylece oturuyordum. "Fikirlerimi seninle paylaşmak her ne kadar mide bulandırıcı olsa da aklımda bir şeyler var. Senin de aklında bir şeyler var anlaşılan," Ona bakmamak için başımı ellerimin arasından çıkarıp tavana çevirdim. Yoksa çok fena şeyler olacaktı. Zaten kaçacak deliği yoktu. Bir şeyler geveledi, bir kaç büyüden bahsediyordu ama ben kulaklarımdaki uğultudan başka bir şey duymaz haldeydim. Gözlerimi ona çevirdim, kırpmıyordum bile. İfadesiz bir yüzle ayağa kalktım. Muhtemelen o neler olduğunu kavrayamamıştı, söylediklerine yorum yapmamı bekliyordu. Hızlı bir hareketle bir omzunu tutup onu sertçe duvara yapıştırdım; elimle omzunu duvara bastırmaya devam ediyordum. Diğer elimdeki asayıda boğazına dayamıştım. " Benim hakkımda tek bildiklerin bunlar mı? Farkında mısın, tüm okul beni, Holly'i ve diğerlerinin hayatını konuşuyor. Seni değil. Senin hakkında konuşacak olsak tek bahsedebileceğimiz işe yaramaz babanın ölümü ve Francisco'ya duyduğun aşk olurdu. Ama kimse oturup senden bahsetmiyor, hayır, çünkü aptal binandaki aptal kedicikler dışında kimseye bir şey ifade ettiğin yok." Öfkem neredeyse elle tutulacak raddeye gelmişti. "Eğer birbirimizi aşağılayacaksak bunu akşama kadar yapabiliriz Phoénix. Tek istediğim buradan bir an önce çıkmak. Şimdi gevelemeyi bırakta mantıklı bir çözüm yolu bul. Anladın mı beni? Yoksa saçlarını birer boynuza çevirecek büyüyü uygulamaktan mutluluk duyarım. Kim bilir, belki boynuzlar sana bir miktar güzellik katabilir." Omzunu az önceki gibi sertçe ittirdim, muhtemelen bir kaç gün omzunda bir morlukla gezecekti, arkamı döndüm ve bir kaç derin nefes alana kadar yüzümü ona çevirmedim. Şimdi ona olan nefretimi kusma zamanı değildi. Bunu buradan çıktıktan sonra yapacaktım. "Ricimar'ı bir şekilde çağırabiliriz, bu saatlerde koridorlarda topallayarak dolanır durur. Bir avuç sickle ve knut verdiğimiz sürece Montgomery ya da Marlow'a ötmez."

Konu: Geri: Yasak. Çarş. Haz. 27, 2012 6:12 pm

" Benim hakkımda tek bildiklerin bunlar mı? Farkında mısın, tüm okul beni, Holly'i ve diğerlerinin hayatını konuşuyor. Seni değil. Senin hakkında konuşacak olsak tek bahsedebileceğimiz işe yaramaz babanın ölümü ve Francisco'ya duyduğun aşk olurdu. Ama kimse oturup senden bahsetmiyor, hayır, çünkü aptal binandaki aptal kedicikler dışında kimseye bir şey ifade ettiğin yok."

"Eğer birbirimizi aşağılayacaksak bunu akşama kadar yapabiliriz Phoénix. Tek istediğim buradan bir an önce çıkmak. Şimdi gevelemeyi bırakta mantıklı bir çözüm yolu bul. Anladın mı beni? Yoksa saçlarını birer boynuza çevirecek büyüyü uygulamaktan mutluluk duyarım. Kim bilir, belki boynuzlar sana bir miktar güzellik katabilir."

"Ricimar'ı bir şekilde çağırabiliriz, bu saatlerde koridorlarda topallayarak dolanır durur. Bir avuç sickle ve konut verdiğimiz sürece Montgomery ya da Marlow'a ötmez."

"Incarcerous!"

"Sandığın kadar küçük değilim Rox. Benimle uğraşma, bana dokunma ve beni incitme. Yoksa kimsenin yapamayacağı şeyleri yaparım. Haklısın sen de yaparsın ve ikimizin sonu da azkaban olur. Bunu ikimizde biliyoruz."

"Ya da azkabana gitmeden, mezarlığı boylarız. Bunu en iyi sen biliyorsun, öyle değil mi?"

"Aramızdaki savaşı sonra yapmaya ne dersin? İkimiz için de iyi olacak. Şu lanet yerden bir an önce kurtulmak istiyorum. Önce koridoru dinlemekle başlayalım. Ricimar buralarda olabilir,"

"Homenum Revelio,"

Konu: Geri: Yasak. Çarş. Haz. 27, 2012 9:33 pm

Ben adam akıllı ne yapabileceğimizi düşünürken Melanié kavgaya tutuşup vakit öldürmeyi tercih edecek kadar boş kafalıydı işte. Büyüyü söyleyen çığlığını duyar duymaz kollarımda, bacaklarımda; tüm vücudumda gezinen sert bir şeyler hissettim. Tabi ya, Incarcerous. Beni etkisiz hale getirmekten başka ne numarası olabilirdi ki? Aksi halde onu fena benzeteceğimi anlamış olmalıydı. "Sandığın kadar küçük değilim Rox. Benimle uğraşma, bana dokunma ve beni incitme. Yoksa kimsenin yapamayacağı şeyleri yaparım. Haklısın sen de yaparsın ve ikimizin sonu da Azkaban olur. Bunu ikimizde biliyoruz." Asayı aynı az önce ona yaptığım gibi bastırıp boğazımı kesiyormuş gibi yaptı. Aşağılanmanın verdiği sinir bu kez beni ağlatmaktan uzaklaştırmış, sadece kontrol edilemez bir öfkeye yol açmıştı. "Ya da azkabana gitmeden, mezarlığı boylarız. Bunu en iyi sen biliyorsun, öyle değil mi?" Şimdiye kadar yaşıma göre fazla ağır gelecek şeyler yaşamış, görmüştüm. Şu an bir kedinin beni aşağılıyor olması dışında bir korkum yoktu. Bu tehtitler beni bir saniyeden fazla düşündürecek kadar korkutamazdı açıkçası. Melanié kısa bir duraklamadan sonra beni çözdü. Hemen doğrulup silkindim. Yüzümde nefret, tiksinti dolu bir ifadeyle ona bakıyordum. "Aramızdaki savaşı sonra yapmaya ne dersin? İkimiz için de iyi olacak. Şu lanet yerden bir an önce kurtulmak istiyorum. Önce koridoru dinlemekle başlayalım. Ricimar buralarda olabilir," Hah, sonunda şunu akıl etmişti. Fakat az önce yaptığı şeyin karşılıksız kalması gibi bir durum söz konusu olamazdı. Şimdi, içimden 100'den geriye saymaya başlayarak kendimi sakinleştirmeye bakıyordum. Buradan çıktıktan sonra Phoénix kime bulaştığını öğrenecekti. Üzerimdekileri düzeltip yanına, kapıya yanaştım. Kapının altından bir ışık sızdığını görünce kapıyı yumruklamaya başladım. "Hey, Ricimar! Orada mısın? Kim var orada? Kapıyı açın!" Melanié'ye bir bakış attım ve kapıya vurmaya devam ettim.

Konu: Geri: Yasak. Perş. Haz. 28, 2012 5:22 pm

"Hey, Ricimar! Orada mısın? Kim var orada? Kapıyı açın!"

'Sus'

"Ricimar'ın topuklu giydiğinden emin değilim Rox. Duyduğum ses yüksek topuklu bir ayakkabı sesi gibi geldi. Ya da Ricimar'ın yanından ayırmadığı sopası..."

RP OUT:

Konu: Geri: Yasak. Perş. Haz. 28, 2012 8:30 pm

Koridorlar bana daha uzun gelmeye başlamıştı. Kendimi çok yorgun hissediyordum ve odamda bunalınca kendisini koridora atmış biri için fazla gergindim. Nereye gittiğimi bilmeden dolaşmaya başladım. Okulu baştan aşağı gezdim. Merdivenleri çıktım, tablolarla kavga ettim. Hayvanlarıma kızdım. Anlaşılan bu aralar sinirliydim ki bunun nedeni hala yan etkisi geçmemiş olan iksirimdi. Uzun sarı saçlarımı daha parlak hale çevirdim ve yürümeye devam ettim. Yeniden bir koridordan geçerken bağrış sesleri duydum. Boğuk geliyordu. Seslerin olduğu tarafa doğru ilerledim. Kapıya kulağımı dayadım ve biri yüksek sesle bağırınca da geri çekildim. Bu saatte bitkibilim deposunda birkaç öğrenci vardı anlaşılan. Demek ki birilerinin canı ceza istemişti. Kapıyı açtım ve içerdekilerin dışarı çıkmasını bekledim. Yüzlerinde beni görmeyi beklemedikleri açıktı. Kaşlarımı çattım. Roxanne Delacroix ve Melanié Phoénix. Altıncı sınıf bir Slytherin ve beşinci sınıf bir Gryffindor. Belki de en son görmeyi bekleyeceğim bir grup. Nasıl bir ceza vermem gerektiğini düşünürken onlarada pişman olmaları için yeterli süreyi tanımıştım. Aynı anda kolumda bir kaşıntı hissettim. Giderek yukarı doğru çıkıyordu. Ah! Anlaşılan odama biri girmişti. Öncelikli işimi yapmalıydım elbette. "Bu saatte burada ne işiniz olduğu umrumda değil. Eğer bir kez daha böyle bir şey olduğunu görürsem binanızdan yirmi puan düşmekten çekinmem. Tabi cezaya kalmanız da cabası." Bunları söylerken gözlerimi Gyrffndor binasındaki kıza dikmiştim. "Hiç yakıştıramadım bir de Gryffindor olacaksın. Şimdi derhal..." Kolumdaki kaşınma artmıştı. Boynumu kaşıdım usulca. "Şimdi derhal yataklarınıza dönün. Oyalandığınızı görmeyeyim." Roxanne'ye çevirdim başımı. "Seninle daha sonra konuşacağız." Tabi bunu söylerken sesim tahmin ettiğimden daha yumuşak çıktı. İkisine birden ciddi birer bakış yollayıp hızla uzaklaştım. Neredeyse koşarcasına. Köşeyi döndüğüm anda hapşurmaya başladım. Kesinlikle ters bir gündü.

Rp Out: Geldiğim gibi giderim. Very Happy

Konu: Geri: Yasak. Perş. Haz. 28, 2012 11:15 pm

Benim buradan çıkmak için gösterdiğim üstün çabaya karşılık Melanié gelmiş bana susmamı işaret ediyordu. Oflayıp puflayarak kapıdan uzaklaştım ve açıklamasını dinlerken kollarımı kavuşturdum. "Ricimar' ın topuklu giydiğinden emin değilim Rox. Duyduğum ses yüksek topuklu bir ayakkabı sesi gibi geldi. Ya da Ricimar' ın yanından ayırmadığı sopası..." Söylenmemek için dudağımı ısırarak tekrar kapıya döndüm. Melanié gidip yine bir yere yerleşmiş, esniyordu. Var gücümle kapıya vurup bağırmaya devam ettim. Geceyi burada geçirmeye hiç mi hiç niyetim yoktu. Bir anda, ayak sesinin tam kapının önünde olduğunu duyduğumda, kapı açıldı. Dışarı çıkarken gözlerim kamaştığı için önce kimin bizi o aptal depodan kurtardığını göremedim. Gözlerim alıştığında ise derin bir oh çektim. Bu Profesör Rheanna'ydı. Demek oluyordu ki Slytherin binasına veya bana bir zarar gelmeyecekti. Küçümser bir bakış attım pijamasıyla dikilen Melanié'ye. "Bu saatte burada ne işiniz olduğu umrumda değil. Eğer bir kez daha böyle bir şey olduğunu görürsem binanızdan yirmi puan düşmekten çekinmem. Tabi cezaya kalmanız da cabası." Bakışları tabii ki Melanié'nin üzerindeydi. Tüm Slytherin öğrencileri sevgili bina sorumlularının kendilerine karşı ne kadar yumuşak olduğunu bilirdi, ben de öyle. "Hiç yakıştıramadım bir de Gryffindor olacaksın. Şimdi derhal... Şimdi derhal yataklarınıza dönün. Oyalandığınızı görmeyeyim." Bakışları bu kez bana döndü. "Seninle daha sonra konuşacağız." Sesi çok daha yumuşak çıkmıştı. Profesör Rheanna orasını burasını kaşıyarak uzaklaşırken bir kaç saniye arkasından merakla baktım. O köşeyi dönünce Melanié'ye diktim gözlerimi. "Hadi bakalım kedicik. Chop-chop!" Sinirini bozacağını bildiğim bir sırıtış yerleşti yüzüme. "Duyduğun gibi, bir daha böyle bir şey görecek olursa binanızdan 20 puan falan düşecek. Dikkat ette bana bulaşma. İyi şanslar." Lumos büyüsüyle aydınlanmış asamı öne uzatıp hızlı adımlarla zindanlara inen merdivenlere yöneldim. Hogwarts'da geçirdiğim en sıkıcı gece olmalı, diye geçirdim içimden ortak salona girerken.

Konu: Geri: Yasak. Cuma Haz. 29, 2012 8:32 pm

"Hiç yakıştıramadım bir de Gryffindor olacaksın. Şimdi derhal..."

"Şimdi derhal yataklarınıza dönün. Oyalandığınızı görmeyeyim."

"Seninle daha sonra konuşacağız."

"Hadi bakalım kedicik. Chop-chop!"

"Duyduğun gibi, bir daha böyle bir şey görecek olursa binanızdan 20 puan falan düşecek. Dikkat ette bana bulaşma. İyi şanslar."

'Tanrıya şükürler olsun, gece daha uzun sürmedi,'

-Rp Sonu.