Dersin Konusu: Aritmansi'de İlk Adım

"Aman ne güzel..." diye düşündü Coraline. Daha işinde ilk günüydü ve şimdiden geç kalmıştı. Eliyle saçlarını düzeltmeyi denedi ama bir tarağın yardımına ihtiyacı olduğu aşikardı. Derin bir iş çekiçten sonra çizmesinin içine koyduğu asasını çıkardı ve odanın diğer ucunda, yerde duran tarağa doğrulttu. "Wingardium leviosa." diye seslenmesiyle tarak yavaşça havalandı. Coraline minik asa hareketleriyle tarağı yanındaki sehpaya getirdi ve asasını yatağın üzerine fırlattı. Ardından tarağı eline alarak saçları ile savaşmaya başladı. Bir süre sonra saçlarıni bir at kuyruğu yapmayı başarmıştı. Görünüşüne bakmak için boy aynasının karşısına geçti. Fena görünmüyordu. Akşamdan masasının üzerine hazırladığı kitaplarını yatağının altından çıkardığı turuncu çantaya doldurdu. Çantayı omzuna astı ve hızla kapıya yoneldi. Tam çıkacaktı ki ani bir dönüşle tekrar yatak odasına koştu. Asasını unutmuştu. Yatağının üzerine attığı giysilerin arasında asasın aramaya başladı. Kısa bir arayıştan sonra bulduğu asasıni zaferle havaya kaldırdı ve gülümseyerek çizmesine yerleştirdi. Ardından buyük bir hızla yola koyuldu.

Sınıfın kapısına geldiğinde kalbi yerinden çıkacakmışçasına atıyordu. Bu hayatında sahip olduğu ilk işti. Bu zamana kadar kafasina göre gezmiş, hayatının tadını çıkarmıştı. Şimdi ise calışmaya hazır olduğunu düşünüyordu. İlk dersi oluşunun getirdiği heyecanı dizginlemeye çalışarak bir süre kapının önünde bekledi. Ardından kapıyı sertçe açarak içeri girdi.Öğretmen masasının yanına gidip eşyalarını bıraktıktan sonra yeni öğrencilerine döndü. Sınıftaki sıraların neredeyse hepsi bomboştu. Yani her zaman olduğu gibi... Aritmansi dersi öğrencilere her zaman zor gelmişti. Sadece birkaç yetenekli öğrenci bu ders ile başa çıkabiliyordu. Coraline bir an kendi çocukluğunu hatırladı. Aritmansi sınıfının en başarılı öğrencisiydi ve herkes onu kıskanırdı. Şimdi ise öğrencilerini tanımak için sabırsızlanıyordu. İlk dersini toplu yapacaktı. Bir haftadır bugün için hazırlanıyordu. Ne diyeceğini kelimesi kelimesine ezberlemişti. Ancak bir anda zihni tamamen boşaldı. Sanki birisi gelip tüm kelimeleri noktasına kadar süpürmüştü. Toparlanmaya çalıştı ancak sağındaki sıraya çarpıp tökezledi. Öğrencilerinden birkaçı kıkırdadı. Coraline da yüzüne bir gülümseme yerleştirmeye çalışıyordu ama endişeli olduğu her halinden belliydi. Sakin olmaya çalışarak konuştu. "Merhaba, çocuklar. Ben Aritmansi Profesörü Coraline Melodee Moore. Tahminimce birçoğunuz sıkıcı konuşmaları ile sizi bunaltacak veya zor sınavları ile sanki sizin düşük notlar almanızı sağlamak istiyormuş gibi davranacak bir profesör olduğumu düşünüyorsunuz. Ama eminim zamanla ön yargılarınız yok olacak. Bu dersi elimden geldiğince eğlenceli hale getireceğime söz veriyorum. Şimdi bana sırayla kendinizi tanıtın bakalım." Coraline heyecanından yavaş yavaş kurtulmaya başladığını hissetti. Düşündüğü kadar korkunç bir konuşma yapmamıştı. Heyecandan tuttuğu nefesini tek seferde bıraktı ve en öndeki boş sıraya oturdu.

Tüm çocuklar kendilerini sırayla tanıttılar. Coraline da biraz kendisinden bahsettikten sonra saatine baktı. Dersin yarısı gitmişti. Çocuklar'a döndü ve "Pekala, arkadaşlar. Şimdi size birkaç soru soracağım. Önlerinizdeki kağıtlara cevaplarınızı yazın lütfen. Sonra kontrol edeceğim. Ders bittiğinde çıkmadan önce, masmadan ödev kağıtlarınızı almayı unutmayın." dedi ve masasına döndü. Çantasını aldı ve ters çevirerek içindeki bütün kitapları masasına boşalttı. Ardından içlerinden defterini bulup yazdığı soruları okumaya başladı. "İlk soru geliyor: 'Ravenclaw-Hufflepuff maçı için iki takımın oyuncuları da kendilerine forma diktireceklerdir. Bir Hufflepuff forması 3 Galleon 68 Sickle; bir Ravenclaw forması 4 Galleon 17 Sickle ise iki takım toplam kaç Sickle harcamıştır?" Öğrencilerine döndü. Hepsi soruyu yazıyorlardı. Aritmansi zor bir dersti ve kendisi dahil bu sınıfta bulunan herkes biliyordu bunu. Dersi eğlenceli hale getriebilirdi ama kolay hale getirmek gibi bir şansı yoktu. "İkinci sorunuz: 'Bir paund 5 Galleon'dur. Gringotts'a gidip 150 paundu Galleon'a çevirirsek elimize kaç Galleon geçer? Bu Galleonlardan  34 Sickle harcarsak elimizde kaç Knut kalır?" İkinci soruyu duyduklarında birkaç öğrencinin gözü korktu. Ama hepsinin de gözünde "Ben bu soruyu çözebilirim" bakışı vardı. Üstelik çözebilirlerdi. Zaten bu dersi de kendileri seçmişlerdi. "Bu derslik son sorunuz: 'Hogwarts binalarının her birinde 10 sınıf ve her sınıfta 11 öğrenciolduğunu varsayalım. Ev cinleri her öğrenci için 15 Sickle'dan Balkabağı Suyu ve bir de her öğrenci için 51 Sickle'dan bardak alacaklarsa toplam kaç Galleon harcarlar?, Evet çocuklar sorularınızı yanıtlayıp masama bırakın. Masamdan ödevlerinizi almayı unutmayın!" Coraline ilk dersini atlattığı için binlerce kez teşekkür ediyordu. Artık çocukların yüzünde bir gülücük oluşturmaktan başka işi kalmamıştı. Çocuklar ödevlerini almak ve cevaplarını bırakmak için masaya geldiklerinde her birinin kucaklarına doğru "Orchideous." diye fısıldadı. Her öğrenci kucağında bir buket çiçek ve yüzünde kocaman bir gülümseme ile kapıdan çıkarken Coraline'in mutluluğu gittikçe artıyordu. Sınıf boşaldığında derin bir iç çekti ve eşyalarını toplayıp sınıftan çıktı.


//Ödev kağıtlarını masamdan aldığını yazmayan ödevini alamaz! Yani sıfır puanı yer ^^
//Soruların cevaplarını kağıdınıza yazışınızı yazın. Ders Role Playi Puanlarınızı o soruların cevaplarından alacaksınız.
//Tam bir hafta sonra başlık kapanacak (14 Temmuz). Başlık kapandıktan sonra derse başvuranlar eğer 2. ders henüz işlenmedi ise bana özel mesaj ile Role Playlerini gönderebilirler.
//Kendinizi tanıttığınız kısmı da yazın sizi tanıyayım <3
//Sayı dolu Role Playler...

Anastacia derin bir nefes aldı ve Aritmansi kitaplarını göğsüne bastırdı. İlk defa Aritmansi dersine girecekti. Arkadaşlarına “Aritmansi’ye gireceğim” dediğinde ona kendilerine Avada Kedavra yapmalarını istemiş gibi bakmışlardı ona. Bir tek Phomel üzerine atlamış ve kendisinin de geleceğini söylemişti heyecanla. Anastacia da Phomel’in olduğu herhangi bir dersin sıkıcı olabileceğini düşünmüyordu zaten. Phomel’le öğrendikleri kadarıyla da yeni öğretmenleri çok enerji dolu ve eğlenceli bir bayandı.
“Umarım gerçekten öyledir” diye kendi kendine mırıldanmadan edemedi Anastacia. Ancak birkaç kişinin olduğu bomboş bir sınıfta Phomel’le bekliyorlardı. Pek ses de yapamıyorlardı çünkü kocaman ve boş bir derslikte onları herkes duyabilirdi. Sıkılmışlardı kısacası.
“Bir profesör nasıl ilk dersine geç kalabilir ki?” diye mırıldandı Phomel’e. Zaman geçtikçe heyecanlanıyordu. Aritmansi zor bir ders olabilirdi, ama Anastacia zorlanmayı severdi zaten. Bu yüzden yaklaşık 9 seçmeli dersten 5’ini seçmişti ve Aritmansi de bunların arasındaydı.
Tam Phomel’le güzel bir muhabbet içine girmişti ki dersliğin kapısı hızla açıldı ve içeri saçları oldukça dağınık bir at kuyruğu yapılmış, yüzü pembeleşmiş, biraz minik bir profesör girdi. Oldukça tatlıydı aslında. “Umarım dışı gibi içi de böyledir” diye düşünmeden edemedi.
Profesör derslikte bulunan birkaç kişinin bakışları altında çantasını masaya koydu ve onlara döndü. Aklı karışmış gibi duruyordu. “Gerçekten Aritmansi eğlenceli geçeceğe benziyor” diye düşündü Anastacia profesörün tökezlemesine hafifçe gülerken. Profesör oldukça endişeli ve heyecanlı görünüyordu. Ann kısmen de olsa üzülmüştü onun haline. En yakın sürede sakinleşmesini umdu içinden. Profesör en sonunda toparlanabilmiş ve konuşmasına başlayabilmişti. "Merhaba, çocuklar. Ben Aritmansi Profesörü Coraline Melodee Moore. Tahminimce birçoğunuz sıkıcı konuşmaları ile sizi bunaltacak veya zor sınavları ile sanki sizin düşük notlar almanızı sağlamak istiyormuş gibi davranacak bir profesör olduğumu düşünüyorsunuz. Ama eminim zamanla ön yargılarınız yok olacak. Bu dersi elimden geldiğince eğlenceli hale getireceğime söz veriyorum. Şimdi bana sırayla kendinizi tanıtın bakalım." dedi şirin bir sesle. Anastacia yüzüne bir gülümseme oturtmaktan alıkoyamıyordu kendini.
İkinci sıra ondaydı. Zaten topu topu 4 kişi vardı sınıfta. Sıra ona gelince ayağa kalktı ve gülümsedi.
“Adım Anastacia Bouveir. Aritmansi profesörümüzün siz olduğunuza çok sevindim Bayan Moore. Gryffindor, V. sınıfım. Eğlenceli bir kişiliğim vardır, kendimi tanıtmam gerekirse. Ayrıca Aritmansi’yi seçtim çünkü zorlanmayı severim. Bunların dışında bir şey yok sanırım. Ah, bir de, çok ileri gitmezsem, bana Ann olarak seslenilmesini daha çok severim Profesör”
Sözlerimi bitirdiğimde biraz ileri gittiğimi düşündüm ve utangaçça gülümsedim yerime otururken. Ann yerine oturunca Phomel uzanıp omzunu ısırdı. Kendi çapında tatlılık yapıyordu. "Seni yerim!" dedi Phomel. Zaten ruh öküzleri genelde böyle anlaşırlardı.
Phomel de aralarında olmak üzere diğer öğrenciler de sıra sıra kendilerini tanıttılar ve Profesör Moore resmi olarak derse geçti. "Pekala, arkadaşlar. Şimdi size birkaç soru soracağım. Önlerinizdeki kağıtlara cevaplarınızı yazın lütfen. Sonra kontrol edeceğim. Ders bittiğinde çıkmadan önce, masmadan ödev kağıtlarınızı almayı unutmayın." dedi ve çantasındaki bütün kitapları boşaltıp sorularını sormaya başladı. O soruları yavaşça okurken Anastacia hepsini parşömene karalıyordu.
"İlk soru geliyor: 'Ravenclaw-Hufflepuff maçı için iki takımın oyuncuları da kendilerine forma diktireceklerdir. Bir Hufflepuff forması 3 Galleon 68 Sickle; bir Ravenclaw forması 4 Galleon 17 Sickle ise iki takım toplam kaç Sickle harcamıştır? İkinci sorunuz: 'Bir paund 5 Galleon'dur. Gringotts'a gidip 150 paundu Galleon'a çevirirsek elimize kaç Galleon geçer? Bu Galleonlardan 34 Sickle harcarsak elimizde kaç Knut kalır? Bu derslik son sorunuz: 'Hogwarts binalarının her birinde 10 sınıf ve her sınıfta 11 öğrenciolduğunu varsayalım. Ev cinleri her öğrenci için 15 Sickle'dan Balkabağı Suyu ve bir de her öğrenci için 51 Sickle'dan bardak alacaklarsa toplam kaç Galleon harcarlar? Evet çocuklar, sorularınızı yanıtlayıp masama bırakın. Masamdan ödevlerinizi almayı unutmayın!"
Açık konuşması gerekirse Ann’in gözü korkmuştu. Ama yine de bunu yapabileceğini biliyordu. Aritmansi’yi başarabilirdi. Hemen kitabını açtı ve birinci soru için ihtiyacı olan denklemi buldu. Hınzırca gülümseyip düşünmeye koyuldu.
“Bir Quidditch takımında 7 kişi vardır. Huffle forması 3 galleon 68 sickle ise…”
Bir süre sonra kağıdına 1428 sayısını karaladı. Sıra ikinci soruya gelmişti.
“1 pound 5 galleonsa 150 pound 750 galleondur. Ve 750 galleon…” Bu soru onu biraz uğraştırmıştı. Ama en sonunda 750 & 368764 rakamını bulmuş ve parşömene karalamıştı. Şimdiyse sıra son sorudaydı. Bu biraz zor gibi gelmişti Anastacia’ya.
“10 sınıf, 11 öğrenci. Toplam 110 öğrenci. 4 evde 440 kişi…”
Yaklaşık 20 dakika geçmişti ama cevabı bulamamıştı. Buluyordu tabii, ama net değildi. Büyükçe bir parşömeni aldı ve okunur bir şekilde yazdı.
“3. soruda bir yanlışlık olduğunu dile getirmek istiyorum. Bakınız. 1 Galleon=17 Sickle. 10 sınıfta 11 kişi, 4 evle birlikte 440 kişi. Balkabağı suyu 440*15=6600 sickle. Bardak 440*51=22440 sickle. 22440+6600=29040 sickle. İlk denklemden yola çıkarak. 29040/17=1708,23”
Derin bir nefes aldı ve çözümünün yanlış olmamasını diledi. Yoksa rezil olabilirdi. Bir profesöre üstünlük taslıyor gibi görünmek ise hiç istemezdi fakat söz konusu olan puanlarıydı. Bu şeker profesörün ona kızmamasını umdu.
Elindeki parşömenleri bırakmak ve ödevini almak için dersin sonunda öğretmen masasına yöneldi Anastacia. Cevaplarını özenle bıraktıktan sonra üzerinde ödevi yazan parşömeni aldı. Tam doğrulmuştu ki kucağında bir buket çiçek belirdi. Ann bakışlarını Profesör Moore’a yönelterek gülümsedi ve burnunu elindeki, mis gibi kokan çiçeklere gömüp dışarı çıktı.

Şafak sökerken büyük bir iç kalkıntısıyla yatağından fırlamıştı Ivan. Korkusunu atamıyordu bir türlü ve stres yüzünden yeniden uyuyamıyordu. Rusça bir küfür salladıktan sonra pijamalarını çıkarıp üzerine cübbesini giymek için harekete geçti. Saçları karman çormandı. Aynaya baktı ve eliyle kısa bir düzeltmeden sonra aritmansi kitaplarını alıp ortak salondan çıktı. Gün içinde ilk dersi oydu büyük ihtimalle ve aritmansi de neydi tanrı aşkına?! Merdivenleri ve koridorları aştıktan sonra zemin kattaki mutfağa ulaştı ve portredeki armudu gıdıkladıktan sonra devasa mutfağa adımını attı. İçeride cinler pür dikkat ve zevkle çalışıyorlardı. Etrafını saran küçük bir gruptan bir adet çörek ve balkabağı suyu istedikten sonra oradaki masalardan birine oturdu ve hızlıca getirilenleri midesine indirdi. Böyle günlerde hep bunu yapardı. Stresli zamanlarda yanlızlık iyiydi. Mutfaktan çıktıktan sonra aritmansinin yapılacağı dersliğe doğru tembel adımlarla yürüdü ve daha saatler olmasına rağmen kapının önüne oturdu ve kitaba biraz göz atmaya başladı. Evet saçma ve zor bir dersti ve bir yıl boyunca bu dersi almak zorundaydı. Başına giren ağrıyı yok saymaya çalışarak önündeki sayılara odaklanmaya çalıştı. Muggle dünyasında bu tür işlemlere matematik diyorlardı bunu biliyordu. Onların dünyasında da sevilen bir ders değildi bu şey. Gereksiz olduğunu düşünmüyordu ama bu dönem bu dersi geçebilmek için kütüphanede sabahlayacağını biliyordu. Kitaptan baktığı bir kaç şeyi parşomene karaladıktan sonra tekrar ederek bir şeyler kapmaya çalıştı fakat başında ki delici ağrıdan kendini alamıyordu. En sonunda çalışmayı bırakıp saatin gelmesini beklemeye başladı. Yaklaşık iki saat sonra öğrenciler gelmeye başladı ve Ivan da onlarla birlikte içeri girdi. En arkada karanlık bir köşeye oturdu ve eşyalarını önüne koydu. Asasını cübbesinin özel iç cebinde saklıyordu çıkartma gereği duymamıştı. Bu ders için gerekli bir şey değildi çünkü. Biraz geçtikten sonra tüm sınıf toplanmıştı ve genç profesör hızlı bir girişle sınıfa adımını atmıştı. Ivan çok öne çıkan bir öğrenci değildi. İnsanlardan kendini soyutlardı hep. İngilizce konuşmak yerine de hep Rusçayı kullanırdı zaten ve insanlar ondan uzak dururlardı. Eh onların iyliği içindi buda. Profesörün heyecanı hareketlerinden okunabiliyordu kendi kendine güldü ve kadın konuşmaya başladığında yüzündeki gülücüğün silinmesine izin vermedi. Onu ilk defa öyle gören bir iki öğrenci saçma bakışlarını ona dikmişlerdi ama umurunda olmadı ve kadının sesinin kulaklarında yankılanmasıyla kendini derse verdi. "Merhaba, çocuklar. Ben Aritmansi Profesörü Coraline Melodee Moore. Tahminimce birçoğunuz sıkıcı konuşmaları ile sizi bunaltacak veya zor sınavları ile sanki sizin düşük notlar almanızı sağlamak istiyormuş gibi davranacak bir profesör olduğumu düşünüyorsunuz. Ama eminim zamanla ön yargılarınız yok olacak. Bu dersi elimden geldiğince eğlenceli hale getireceğime söz veriyorum. Şimdi bana sırayla kendinizi tanıtın bakalım." En önden bir kız sevinçle ayağa kalktı ve kendini tanıtmaya başladı. Kendinden emin ve öz güveni yüksek hareketlerle kendini ballandıra ballandıra anlatıyordu. Ivan gözlerini devirdi ve köşedeki duvara yaslanıp söylenenleri duymazdan gelmeye başladı. Bir kaç öğrenci daha kendini tanıttıktan sonra sıra kendine gelmişti. Yerinde doğruldu ve suratında bıkkın bir ifadeyle "Adım Ivan Andersan Arshlander. Rusum. Gryffindor binasındayım. Bu dersi neden seçtim bilmiyorum yani özel bir nedeni yok. dedi ve yerine oturdu. İtici bir görünüm sergilediğinin farkındaydı ama insanların ona yaklaşmasına yada onu sevmesine izin veremezdi. Kendini tanıtan son öğrenci o olduğu için profesör yeniden sözleri eline aldı biraz daha kendinden bahsetti. "Pekala, arkadaşlar. Şimdi size birkaç soru soracağım. Önlerinizdeki kağıtlara cevaplarınızı yazın lütfen. Sonra kontrol edeceğim. Ders bittiğinde çıkmadan önce, masmadan ödev kağıtlarınızı almayı unutmayın." A hadi ama ilk dersten ödev mi? Ivan sıkkınlığının içinde boğulurken Profesör neşeli bir sesle devam etti. "İlk soru geliyor: 'Ravenclaw-Hufflepuff maçı için iki takımın oyuncuları da kendilerine forma diktireceklerdir. Bir Hufflepuff forması 3 Galleon 68 Sickle; bir Ravenclaw forması 4 Galleon 17 Sickle ise iki takım toplam kaç Sickle harcamıştır?" Soruyu hızlı bir şekilde ama düzgün bir yazıyla parşomen parçasına karaladıktan sonra cevabını yaklaşık bir dakika sonra altına yazıyordu. Qudditch takımlarında 7 oyuncu vardı ilk takım için verilen rakam 3 galleon 68 sickle o zaman bu: 25 galleon 76 sickle ederdi. Diğer takımınsa 4 galleon 17 sickle bu da: 29 galleon 19 sickle ederdi. Toplamda ise 1428 sickle ediyordu.
"İkinci sorunuz: 'Bir paund 5 Galleon'dur. Gringotts'a gidip 150 paundu Galleon'a çevirirsek elimize kaç Galleon geçer? Bu Galleonlardan 34 Sickle harcarsak elimizde kaç Knut kalır?" Önce 150 paund'un kaç galleon ettiğini bulursa sonuç: 750 galleon olur. 1 galleon 17 sickle a eşitti. 34 sickle 2 galleon ederdi o zaman. Biraz daha kafa yorduktan sonra sonuç 368764 çıkıyordu. Bu soru için baya bir uğraşmıştı.
"Bu derslik son sorunuz: 'Hogwarts binalarının her birinde 10 sınıf ve her sınıfta 11 öğrenci olduğunu varsayalım. Ev cinleri her öğrenci için 15 Sickle'dan Balkabağı Suyu ve bir de her öğrenci için 51 Sickle'dan bardak alacaklarsa toplam kaç Galleon harcarlar?, Evet çocuklar sorularınızı yanıtlayıp masama bırakın. Masamdan ödevlerinizi almayı unutmayın!" Pekala son soruydu ve bunu yapabileceğine inanıyordu. 10 sınıf varsa toplamda 40 sınıf vardır. her birinde 11 öğrenci varsa 40.11= 440 ederdi. Buna göre 440.51=22440 sickle ederdi, bu bardaktı. 440.15= 6600 sickle ederdi eh bu da balkabağı suyunun fiyatıydı. 29040 toplam sickle olduğuna göre toplamda 1708,235294117647 ediyordu. Rakam biraz büyük ve saçma çıkmıştı. Soruda yanlışlık olma ihtimali vardı fakat kendini ortaya atacak değildi bunu onun yerine başka bir kız yapmıştı zaten. Parşomeni olduğu gibi bıraktı ve üzerine adını yazdıktan sonra profesörün masasına bırakmak için ayağa kalktı. Masaya kağıdını masaya koyup ödevini aldı tam çıkarken kucağında beliren bir buket çiçeğe baktı ve arkasına dönüp profesöre baktı yüzünü teşekkür eder biçimde hafifçe yana yatırdı ve gününü sakin geçirebilmek için göl kenarına doğru yavaş adımlarla ve elinde bir buket çiçekle yürümeye başladı.

rp out: ders başvurumu yapmıştım. yeni açılan bir hesap olduğu için listede olmayabilirim bilginize.