Uzun zamandır bir rpg sitesine girmemiş olduğumdan yazmak istedim, öhm.

29 Ocak 2009'da Rpg'ye başlamış biriyim ve itiraf etmeliyim ki hala sıkılmadım. Bazen üşendim veya fikirlerim tükendi veya yerleşecek bir site bulamadım. Uzun zamandır yazmamama rağmen rpgyi hala sevdiğimi biliyorum çünkü son 4 yıldır her günümü bir hikaye üreterek geçirdim. İzlediğim diziler ve filmler, okuduğum kitaplar bana hep bu konuda yardımcı oldu. Bir iki gündür hikayelerimi bir kenara özetleme planları içinde olduğumdan dolayı aklıma geldi sanırım bunu belirtmek. Manyaktım ben.
Bir kısmınızdan daha eskiyim sanırım bu işlerde, bilemiyorum. Ben başladığımda en küçük bendim hep çevrede. Yine de 12 ile 20 yaş arasında bir ton arkadaş edinmiştim ilk yıllarımda. Rpg'ye ilk önce kısaltması Gh olan bir sitede başlamıştım, 6. sınıfta. O ara birkaç Harry Potter forumlarında fanfic yazdığımdan bir arkadaşım çağırmıştı beni siteye, gel bak sende hikaye yazıyorsun falan filan gazıyla. Hermione Granger ismiyle üye olduğumu bilirim, heyt. Üç admin ve ben ilk bir hafta oldukça kopuk yaşamıştık, Bözek Magazin ismiyle anılan bir dergi bile yazmıştık. Sitede 5 kişiydik, 4 kişi zaten bizdik zaten düşünün yani. .P 2 buçuk yıl kadar o sitede kaldım zaten, kapanana kadar. İlk başlanılan sitelerin cidden hep bir özel değeri oluyor. o-o

İlk yazdığım rpgler -eğer site her seferinde yenilendiğinde eskiler silinmeseydi paylaşabilirdim- oldukça komikti, 2 satır bir şey yazardım ve gökkuşağı gibi olurdu. İlk rp sevgilimin gıcık olduğum bir kankam olduğunu ve rpgde bana elbise alarak çıkma teklifi ettiğini hatırlarım mesela -kendimi kaybettim bir dakika sadjf.

İlk zamanlarda her şey daha güzeldi. Bütün saçma salak rpg bilgilerime rağmen bir ton arkadaşım olmuştu, gerekli gereksiz kurgular yapardık falan. Bir ay içinde 35 tane siteye üye olmuştum, hatta 1 hafta içinde bile denilebilir. Sürekli bir siteye üye olup takılıyordum falan. slm nbr şeklinde konuştuğumu da bilirim, rpg yaparak düzeltmiştim konuşmamı. Şimdi en fazla ne yapıyorsun veya napıyorsun değil de napıyon yazarım o kadar, öyle konuşma tarzı bir yazımım var. Hiç ergen konuşmam olmadı, emo mu denir veya? Mutluydum len, bazılarından daha şanslı hissederdim sırf yazım düzgün veya aileme karşı bir isyan içinde değilim diye. Komikti olm.

Ha bide ciddiliğe karşı bir isyanım vardı benim. Ciddi insanları sevmezdim, kimse ciddi olmasın isterdim falan böyle. Salak saçma muhabbetlerim vardı, daha o zamanlardan geliyormuş benim tuhaf oluşum, vuhuv. Şimdi her şey ciddi sitelerle ve insanlarla dolu. Abi 14-18 yaş arası falanız yani ortalama olarak, nedir bu patron muhabbetleri? Bir site hazırlıyorlar sanki Apple'da çalışıyorlar, bütün o kodlar widgetler falan. Bende site kurdum zamanında, ilkini tek başıma yapmıştım hatta temasına kadar. Ve bütün sitelerim arasında en iyi olanı oydu, hem uzun süreli dayanma açısından hem insanlar açısından. Geçen yıl kurduğum bir sitede ise bir arkadaşla yapmıştık mesela, o da benim inatla pastel tonlarındaki site temama karşı gelip odunsu şeyler yapma merakındaydı, örnek olarak. Sonra yok efenim bu üyeler bize karşı geliyor, üyelerinde bir kendine has havası oluyor nedense ciddi site kurulduğunda. İstemiyorum ben ciddi site falan, sonra üyeler gaza geliyor yok efenim adminler bizi takmıyor, yok bu sitede onaylamalar falan çok yavaş. Firma sitesi gibi hazırlarsan elbette onlarda müşteri ayağına yatar. Hepimizin kanka olduğu siteleri özledim ben. Oysa şimdi, bütün ciddi olma inadıma karşı, sanki ben ciddileşiyorum. Manyaklığın bir sınırı olduğunu düşünmeye başladım, olur ki ciddi bir konuşma yaparsam aldırmayın tamam mı? O ben değilim. Sadece düşündüğüm şeyleri söylüyor oluyorumdur. Düşündüğüm şeyleri de ben seçemiyorum elbette, bu içsel bir şey. Yay burcunu olur da araştırırsanız sinir bozucu bir açık sözlülük olduğunu fark edebilirsiniz bir de. *-* Cidden düşünmeden söylediğim şeyler var ve hepsi için özür dilerim, şimdiye kadar yaptıklarım için yani.

Bu siteyi severim mesela ama kendime göre de yorumlarım var -üşenmeyip okuyan biri çıkarsa yanlış anlamasın. Bu siteyi seviyorum çünkü Selin -ve bir zamanlar Derya- ile tanıştığımda tıpkı Gh'deki diğer iki admin gibiydiler. Rahattılar böyle, ben siteye ilk geldiğimde siteye neredeyse çok az kişi giriyordu ama onlar için problem değilmiş gibiydi böyle, öyleyse de bilmiyordum. Şu bir ayda 35 siteye üye olduğum dönemden sonraki aylardan birinde gelmiştim bu siteye hatta, karakter falan oluşturmuştum sonra bir şey olmuştu, site mi ölmüştü neydi girmemiştim falan. Bütün o ciddi sitelere inat tekrar buraya dönmemin sebebi bu olsa gerek, burası ciddi değil. Bütün o kodlarıyla aman site hoş olsun havasını yaratmaya çalışan insanlar değiller. Her yerin kahverengi ya da siyah olduğu bir site de değil burası. Öyle özünde ama tatlı bir site. Büyük sitelere eskiden hiç üye olmazdım mesela, site ne kadar kalabalıksa sizi takma olasılıkları o kadar düşüyor diğer üyelerin. Burada online olarak siteye gelen herkesle tanışma fırsatı buldum, mikemmel insanlar. İsterdim ki hepsiyle 20 yıl daha arkadaş kalayım, ama daha geçen yıl aramızın çok iyi olduğu arkadaşımla konuşmuyorum bu yıl. Geçen ay site daha onlineken konuştuğum insanlarla bile konuşmuyorum hatta, ohoo.

Rpg'nin olumsuz yanı ise sizi gerçek dünyadan ayırması. Bilgisayara o kadar bağımlı biri haline geliyorsunuz ki bilgisayar dışında biriyle konuşamaz oluyorsunuz, sohbet edemez oluyorsunuz. Küçükken otobüste tanımadığım teyzelerle bile konuşan biri olarak şimdi tanımadığım biriyle iki kelimeden öteye gidemiyorum. Bunu gerçekten sevmiyorum, çok sinir bozucu. Hayal gücüm çok geliştiği için mutluyum ama şimdi normal şeyler benim için çok -sıradan. Eğer rpgye yeni başlamışsanız harika bir işin içine girdiğinizi bilmenizi isterim, ama bu gençliğinizin en sinir bozucu dönemi de olacak. Mümkünse girmeyin, bilgisayarı kapatın ve başka işlere girişin.

Yapımdan mıdır bilmiyorum ama, çok tuhaf şeyleri denemişliğim var. Her şey ilgimi çekiyor, ve evet, okuldaki dersler bile. Bilgisayarın beni tembelleştirdiğini düşünüyorum, bilgisayar açmak ile ders çalışmak arasında o kadar büyük bir tembellik uçurumu var ki benim için. Bu da bir eksi yön mesela. 2. sınıfta tekvandoya gitmiştim, yanılmıyorsam aynı yıl masa tenisi de oynadım. 3. sınıfta izcilik yaptım ve kampa katıldım, 5. sınıfta şehir çevre ekibine katılmıştım, 6. sınıfta rpgye başladım, 7. ve 8. sınıfım genel olarak rpg ile geçti yanılmıyorsam. 8. sınıfta doğum günü hediyesi olarak babam teleskop ve mikroskop aldı, o ara onlara da sardım bir süre. Geçen yıl İstanbul'da oturan rpg arkadaşıma -bilmeyenler için, Bursa'da oturuyorum- 13 Küçük Mavi Zarf isimli kitabın aynısını hazırlamıştım doğum günü için. Kitap yazma çalışmalarım oldu, çoğu rpgci yapmıştır sanırım bunu. Yeni şeyler denemeye oldukça meraklı bir yapım var, hepimizin bırakarak okuduğu kimya kitabındaki bilgileri aslında çok severek öğrenirdim ama sınavlarda çıkacağını bildiğimden belki de, hep ayrı bir kıl olmuşumdur onlara.

Neden gaza gelip bu kadar uzun yazdığımı bilmiyorum. Çoğu zaman gerçek hayattaki asosyalliğimin buraya vurduğunu hissettim geçen aylarda, bunu itiraf etmeyi sevmiyorum. Sitede 100 karakter varsa toplam 30 tane insan oluyordu zaten yazın, herkesin 234823482 tane karakteri vardı falan. Eskiden ps kullanmak özel işti mesela, şimdi herkes birbirinin aynısı işler yapıyor bazı sitelerden bulup kopyalayarak. Çok gurur duyarak yapardım bir de, vuhuv ps kullanıyorum tipi. O sitedeki 30 kişi ya kendi aralarında gruplaştı ya da ben öyle hayal ettim ama hiçbir zaman eskisi gibi bir ortam yakalayamadım. Neredeyse 4 yıla yaklaşan bir rpg hayatım var ve evet, acemi olduğum yılları çok özledim. Benimle konuşan insanları, gerçekten bir şeyler yapıyormuşum gibi hissettirenleri. Özledim yahu.

Bu da gaza gelip hissettiklerimi yazdığım bir posttur, daha çok fazla düşüncem olsa da hiçbir yere sığmaz onlar, kelimelere bile belki. Özünde mutlu bir insanım ben, sadece özlediğim çok fazla şey var. İnsanları özlüyorum, tek düşüncesi -benim deyimim ile- ciddi olmak olmayan veya kendi arasında takılmayan insanları. Rpgnin bir aile grubu olduğunu uzun zaman önce unutulduğu bir dönemdeyiz sanırım.

Neyse, eğer hala eski kafalı bir rpgci ararsanız ben buralardayım, karakter sıfırlayıp dönesim var aslında. Selis'e falan danışayım dedim Facebook'a gelmeye üşendi, kendi düşüncelerime kaldım bende. Sıfırlayacağım sanırım. Kısa bir dipnot ile, buradaki kimseyle bir sorunum falan olmadığını söylemek isterim. Genelde biri uzun bir yazı yazdığında ya birilerine sövüyor ya da siteyi terk ediyor çünkü son gördüklerime bakılırsa. Ben mutluyum anam, sadece düşüncelerimi ifade edesim vardı. Belki bu site yine bu sakinlikte gidip sonra unutulacak, bilemiyorum. Umarım ciddi olmayan bir site bulabilirim, yine harika insanlarla. Şu ara cidden hiç öyle site kalmadı, burası da sakinlikten ölecek. o-o Özellikle bir kişinin 10 karakteri olduğu bir site sayıldığından fazla ilginç değil. asdfj

Buradan özlediğim ve dost olduğunu düşündüğüm tüm arkadaşlarıma selamlar. Eski arkadaşlarımı çok özledim, keşke sadece internet insanları olmasaydık. Bildiğim her şeyi onlardan öğrendim sayılır, mahalledeki 'Yılmaz'ı meseneden sileceesin' grubundan değilim en azından.

Ha bir de bu şarkının klibini seviyorum, Taylor Swift'i çıktığı günden beri dinlerim. Uyumlu oldu mu acaba postla? Olabilitesi var.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.].[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Hampstead Hill, Looking Down Health Street. xxxxxxxxxUnder the Moonbeams.
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.].[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
A Golden Beam.xxxxxxxxxxxxxxx Blackman Street, London.
John Atkinson Grimshaw - İngiliz Ressam.