Yasak ormanın sessizliğinde çalıların arasında iki çıplak beden. Güzel bir gündü. En azından Hogwarts'ta. 10 üzerinden 6 verebilirdim belki ama bu ona naziklik olurdu. O yüzden onu arayacağıma dair söz verip yasak ormandan çıkmıştık. Son olarak arayacağıma inanması için-zavallı kız- dudağına baş döndürücü bir öpücük kondurdum. Adını bile hatırlamıyordum. Şu sıralar pek çok şeyi hatırlamıyordum. Göl kenarına doğru yürümeye başladım. Kafa dağıtmak için mükemmel bir gün. Bulduğum ilk taşa Wingardium Leviosa büyüsü yaparak havaya kaldırdım ve suyun üzerinde sektirmeye başladım. Bir çeşit muggle-büyücü oyunuydu. Fakat kafa dağıtmak için birebirdi. Belki de fazla dağıtmıştı çünkü taşın kontrolünü çoktan kaybetmişti. Bundan sıkılıp taşı suyun derinliklerine inmeye terk ederek bir ağacın gölgesine oturdu. Arkasında bir yerlerde hareket duyunca ağacın diğer tarafında da birinin oturduğunu gördü. Görmek için oraya döndüğünde küçük, tanıdık bir yüz karşısında duruyordu. "Merhaba küçük kardeşim." dedim sırıtarak.

"Hogwarts: Bir Tarih" kitabını yüzüncü kez okurken gene aynı heyecanı yaşıyordum. Kendi kitabım olduğu için yanlarına hızlıca notlar çiziktiriyordum. Burayı asla okuyarak keşfedemezsin derler. Bence haklılarda... Ağaca yaslanırken ir ayak sesi duydum ve başımı o tarafa çevirdim. Brian'la karşılaşınca gözlerimi devirdim. Onun yüzüne ise o şapşal gülümsemesi yayılmıştı bile. "Merhaba küçük kardeşim." dedi. Ona pis bir bakış attım sırıtarak yanıma oturdu. Onu şöyle bir süzdüm. Yanlış iliklenmiş düğmeler. Boyunda bir ruj lekesi. Çamur kalıntıları... Klasik Brian yani. Gözlerimi devirerek konuştum. " Gene kimle kırıştırdınız Brian Walters? Hemde ormanda? "dedim. Şaşırmışa benziyordu. Parmaklarımla ruj lekesini gösterip sırıttım.

" Cidden tam gaz bir Playboy oldun. Bu hoş değil."dedim. Hala sırıtıyordum. Gıcık olayım diye saçımı karıştırdı. Kaşlarımı çattım. O ise bir kahkaha patlattı. Salak şey ne olacak...

"Gene kimle kırıştırdınız Brian Walters? Hemde ormanda?" Boynumdaki ruj lekesini gösteriyordu. "Cidden tam gaz bir Playboy oldun. Bu hoş değil." dedi. Bu sırada bende onun saçlarını karıştırmakla meşguldüm ve tabi kahkaha atmakla. Sonunda saçlarını bırakarak güldüm. "Eğer yakışıklılığın değerini bilmezsen ne anlamı var ki. Onlar benim yüz hatlarımı sever ben onların vücutlarını. Bu iş böyle. Ama tabi vücutlarını bırakmak daha kolay sanırım." Onu iyice çileden çıkarttığımı düşünerek sırıttım. Biraz göle baktıktan sonra "Ee kardeşim. Sen bana kimi ayarlamak istersin. Mızmız Myrtle mı?" dedim iyice kahkahalara boğularak.

Kafamı Lana'nın dizlerine koyarak çimlere uzandım. Bu sırada ciddi bir görünüm almıştım. "Senin aşk hayatın nasıl kardeşim? Umarım benim gibi pisliklerle olmuyorsundur." dedim iyice sırıtarak.

Brian hala bana sırıtmakla meşguldü. Yüzümü buruşturdum. Brian'la çok iyi anlaşırdık. "Eğer yakışıklılığın değerini bilmezsen ne anlamı var ki. Onlar benim yüz hatlarımı sever ben onların vücutlarını. Bu iş böyle. Ama tabi vücutlarını bırakmak daha kolay sanırım."dedi. Kızların böyle beyinsiz olanlarından nefret ediyordum. Bu çok şaçmaydı. Bria ise Brian işte.. Alışıyorsun bir süre sonra. Göle biraz bakıtıktan sonra konuştu. "Ee kardeşim. Sen bana kimi ayarlamak istersin. Mızmız Myrtle mı?" dedi ve kahkaha attı. Ben de gülmeye başlamıştım. Sonra dizlerime başını koydu ve ciddi ciddi bana baktı. "Senin aşk hayatın nasıl kardeşim? Umarım benim gibi pisliklerle olmuyorsundur." dedi sırıtarak. Elimdeki 500 sayfalık kitabı kafasına geçirdim. Sonra kahkaha attım.

"Ben salak değilim Bri. Kimse bana bakmıyor zaten. Sen ayarla." dedim ve sırıttım. Vurduğum yer kızarmıştı. Güldüm ve orayı öptüm ve geri çekildim. Dil çıkardım. "Salak kardeşim benim." dedim ve kahkahayı bastım.

Kafama gelen kitabın acısı henüz geçmemişken "Ben salak değilim Bri. Kimse bana bakmıyor zaten. Sen ayarla." dedi sırıtarak. Sonrasında ise kitabın geldiği yeri öpüp geri çekildi. Dil çıkararak "Salak kardeşim benim." dedi. Biraz daha göle baktıktan sonra ona baktım ve sırıttım "Ben kendi çöpçatanlığımı kendim yaparım kardeşim. Abinden bunu öğrenmen gerekiyordu. Ayrıca neden sana bakmasınlar? Sadece şu kitaplardan kurtul." dedim ve elindeki kitabı alarak çimlere yanımıza koydum."Ve biraz hayatı yaşa." Lana ilk başta şaşırmış gözüküyordu fakat sonunda hak vermişti sanırım. Bir Ravenclaw olarak bunu yapması zor bir olaydı tabi ki. O yüzden içimde ona bir takdir hissi oluşmuştu.

"Ben kendi çöpçatanlığımı kendim yaparım kardeşim. Abinden bunu öğrenmen gerekiyordu. Ayrıca neden sana bakmasınlar? Sadece şu kitaplardan kurtul." dedi. Sonra elimdeki kitabı alıp yanına koydu. Ben ve kitaplardan kurtulmak? Bunu beklemiyordum. Kaşlarımı hafifçe kaldırdım. "Ve biraz hayatı yaşa." dedi. Bende omuz silktim. Mantıklıydı ama çok zordu. Kaybedecek bir şeyim yoktu zaten.

" Bilmem, olabilir. Belki yetimhane yüzünden böyleyimdir." dedim ve Bri'nin saçlarıyla oynamaya başladım. " Sen hayatı yaşarken umarım ödevlerini yapıyorsundur. Ha?" dedim ve kahkaha attım.

"Bilmem, olabilir. Belki yetimhane yüzünden böyleyimdir." dediğinde boğazım düğüm düğüm olmuştu. Beni böyle bir duruma sokan iki kadın vardı. Bir çocukluk aşkım, bir de işte benim küçük kardeşim. Dalgın dalgın saçlarımla oynamaya başlamıştı. "Sen hayatı yaşarken umarım ödevlerini yapıyorsundur. Ha?" Onun kahkahasına bende katılmıştım. Sırıtarak "Tipik bir Ravenclaw." dedim. Onun suratı biraz asılmıştı fakat sonra gülmeye başladı. "Merak etme. Bu sıralar derslere daha çok önem veriyorum. En azından derslere katılıyorum." dedim sırıtarak. O da saçlarımı karıştırmaya devam ederken bir kahkaha atmakla yetindi. Ah burada gerçekten mutluydum sanırım. Birinci sınıftan beri ona göz kulak olduğum günleri hatırladım. İlk hikayesini öğrendiğimde bana sarılıp ağlamıştı. Ben ise o zamanlar Auré'den yeni ayrılmış sayılırdım. Ailesi kasabadan taşınmıştı ve bir daha hiç görüşmemiştik. Ta ki onu Hogwarts'ta görene dek. O gün Lana ağlayarak gözyaşları dökerken ben gözyaşlarımı içime atmıştım. O benim için çok değerliydi...

Yüzümdeki gülümseme hala silinmemişken gözlerinden bir an geçen acıyı gördüm. Ama görmemezlikten geldim. Bunun anlamını biliyordum. Derin bir iç çektim. " Tipik bir Ravenclaw."dedi. Yalancıktan somurttum sonra kahkaha attım. . "Merak etme. Bu sıralar derslere daha çok önem veriyorum. En azından derslere katılıyorum." dedi. Saçlarını karıştırırken sırıttım.

Sonra bir elimi havaya kaldırdım ve saymaya başladım. " Yani derse; kız kesmek için ve atılmamak için gidiyorsun? " dedim. Cevap olumluydu kesinlikle. Sırıttım ve esnedim. O da kafasını kaldırdı ve ağaca yaslandı. Bu sefer de ben Bri'nin dizlerine başımı koydum. Mavi gözleri korumacı ve içten bir tavırla bakıyordu. Gülümsedim. O ise saçlarımla uğraşıyordu.

Lana bir elini havaya kaldırarak saymaya başladı. "Yani derse; kız kesmek için ve atılmamak için gidiyorsun?" Ben sırıtırken şimdi doğruldum ve ağaca yaslandım. Bu sefer o benim dizlerime yatmıştı. Saçlarıyla oynamak hoşuma gidiyordu. Arada da şiddetle çekersem bana kızıyor ve bu da hoşuma gidiyordu tabi ki. O göle doğru bakarken "Evet teknik olarak öyle." dedim. Fakat ona cevap verme fırsatı vermeden ben verdim. "Ama nerden bilebilirsin küçük kardeşim. Belki hayatımın destansı akşını iksir kazanımın içinde bulacağım." Alayla gülmeye başladığımda o da kahkahalara boğulmuştu. Biraz da okulla ilgili sohbet ettik. Ona asılan erkeklerden, benim ağıma düşen kızlardan. Asılan erkekler eğlenceli bir konuşma olmamıştı. Slytherin'den birinin ona asıldığını duyunca az kalsın güzel bir lanet atmak için şatoya gidiyordum fakat beni sakinleştirdi. Haklıydı sonuçta değmezdi. Lana ise o tür tiplerle çıkmazdı. Yani benim gibi pisliklerle. Ne kadar itiraf etmek istemese de ilişkilerde tam bir Slytherin gibi davranıyordu. Umursamaz, çıkarcı ve bencil. Ama sadece ilişkilerde böyle olması onu üzmüyordu. Bir bakımdan eğlenceli idi.

Brian saçlarımı çekince ona kızgınca baktım. Sonra gölü izlemeye başladım. Konuştuğunda yüzüne bakmaya başladım. "Evet teknik olarak öyle. Ama nerden bilebilirsin küçük kardeşim. Belki hayatımın destansı akşını iksir kazanımın içinde bulacağım." dedi ve ikimizde aynı anda gülmeye başladık. Daha hangi kazanı kullandığını bilmez ki Bri! Bir süre daha konuştuk. Ödev için bana sarkıntılık edenlerden ona hasta olan kızlara kadar. Hatta bir ara bir Slytherin'li ile kavga etmeyi bile düşündü. Gülümsedim. Bri harika bir kardeşti. Biraz okul koridorlarını arşınladıktan sonra beni ortak salonun önünde bıraktı. Ona sarılıp yanağına bir öpücük kondurdum. Sonra ortak salona girdim ve kitabımı göl kenarında unuttuğumu fark edip inledim. Brian!


-Son-