Hogwarts gerçekten zorlu bir okuldu. En azından Bastet öyleydi. Kız da tam bir katil potansiyeli vardı. İlerde bu kızı yüksek yerlerde göreceğime emindim. Okulun dışına doğru yürürken ayak sesleri duydum ve bir sınıfa girip saklandım. Kapılar çok ses çıkartıyordu. Bu yüzden bir dahakine bu tarz bir saklanma gerçekleştirmeyecektim. Yine de bir dahakine ihtiyacım olmadı. Rahat ve sessiz adımlarla ilerledim. Bahçeye çıktığımda tanıdık bir sima görür gibi oldum ve peşine düştüm. İlerledim ve sessizce yaklaştım. Aynı anda garip bir izlenme hissine yakalandım. Aleksandra'ya arkadan yaklaştım ve ağzını sıkıca kapadımm. "Burada ne arıyorsun?" dedi haliyle fısıltıyla ağzını açtığımda. "Ufak bir iş için buradaydım ama sanırım benim işimden büyük sorunlarımız var." Etrafa bakındım. Şimdilik zayıf anı bekliyor gibilerdi. "Sen nasılsın bakalım bu saatte dışarda ne işin var?" Geceler bugünlerde pek tekin değildi. Bu kızın da kendine dikkat etmesi gerekiyordu. Onu elinden tutup kenardaki bir banka çektim ve oturduk. Gözlerim ve kulaklarım dört açılmıştı ama belli etmeden de gülümseyebildim aynı zamanda.

Aleksandra konuşuyordu bense adamları sayıyordum. Sadece üç tane saymıştım. Kolayca onları alt edebilirdim. O üç adama göre uygun bir açı almıştım ki bir bıçak geçti kulağımın dibinden. "Bana mı öyle geliyor, yoksa az önce yüzümün dibinden bir bıçak mı geçti?" Anlaşılan o da farketmişti. Asasını tuttuğunu görünce ona durumu açıklamak istedim ama açıklamak göstermekten daha uzun işti. Ayağa kalktım. "Hemen yatağına git. Burası senin için fazla tehlikeli." dememle başka bir bıçağın kolumu çizmesi bir oldu. Bıçağın geldiği noktaya sırtımdaki oklardan birini attım. Adam hareket etmiş olmalıydı. Genelde atışlarımı kaçırmazdım. Aleksandrayı kolundan tuttum ve iyice açık alana getirdim. Kolay hedef gibi olabilirdik de ama adamları o ağaçların arasından çıkarmam gerekiyordu. Eğer tek başına peşlerine gidersem Aleksandra ölebilirdi. Tahmin ettiğim gibi de oldu zaten dört adam birden çıktı. "Ne meslekle uğraştığımı merak ediyorsundur. İşte cevabı. Ben bir yazarım." Yalan değildi. Yayımı gerip açığa çıkan adamlardan birinin iki kaşının ortasına bir ok fırlattım. Bu sırada diğerleri yaklaşmıştı. Yayı da sırtıma taktım. Bıçaklarımı çıkardım. Bu adamlar okula girebildiğine göre muggle değildi. O zaman asaları da yanlarındaydı dememe kalmadan gözümün önünde parlayan bir ışıkla geri savruldum. Bıçağın biri uzağa savrulmuştu. Ayağa kalktım yuvarlanarak ve asamı aradım üzerimde. Normalde yanımda taşımazdım ama büyücülerle dolu bir okula gireceksem getirmemek aptallık olurdu. Aleksandra'nın arkasına geçtim ve sırtımı döndüm ona. Onun da biraz büyü bildiğini umuyordum. Asalar çekili bir halde karşılıklı durduk kısa bir an. Herkes birbirinin zayıf noktasını arıyordu.

"Hemen yatağına git. Burası senin için fazla tehlikeli." Damien'ın bu sözleri üzerine sevimsiz birkaç kelime söyleyecekken, genç adamın kolunu uçan bir bıçağın daha kestiğini gördüm. İçimden birkaç küfür savururken, Damien'ın beni kolumdan tutup başka bir yere götürmesine izin verdim. Bu da neydi böyle? Bu görünmez tehlikeden kurtulduktan sonra Damien'ın bana bir açıklama yapması gerekecekti. Mesela, kim olduğuyla ilgili, ne yaptığıyla ilgili. Etrafıma paranoyak bir şekilde bakmaya devam ederek asamı daha da sıkı kavradım. Tam da bu sırada, dört adam karşımıza çıktı. Kaşlarımı kaldırdım ve soran gözlerle Damien'a baktım. Şimdi ne olacaktı? Kendimi muggle mafya filmlerinden birinin içindeymiş gibi hissediyordum. "Ne meslekle uğraştığımı merak ediyorsundur. İşte cevabı. Ben bir yazarım." Adamlardan sakallı ve oldukça çirkin suratlı olan birine bakarken, Damien'ın sözlerini duydum. Öyle şaşırmıştım ki, yüzümün gerçekten çok komik bir ifade aldığını hissedebiliyordum. Ancak o sırada bu umurumda değildi. "Şaka mı yapıyorsun sen? Bir yazarsın ve üzerinde böyle kıyafetlerle ve böyle silahlarla ortalıkta geziniyorsun," dedim ve kaşlarımı kaldırdım. "Sence ben aptal mıyım?" Damien ona saldıran bir adamı tek vuruşla yere indirdikten sonra bana döndü, ancak bir şey söylemedi. Kollarımı göğsümde birleştirdim. "Ah, demek şimdi de cevap vermiyorsun! Harika!" dedim ve bana doğru koşan sakallı adama asamı doğrultup "Expelliarmus!" diye bağırdım. Adamın elinden düşen silahına birkaç saniye baktıktan sonra "Densauego!" diye bağırdım. Adamın uzamakta olan dişine bakarak hafifçe gülümsedim ve omuz silktim. Aleksandra Targaryen ile uğraşan cevabını alırdı. Derin bir nefes aldım ve Damien'a döndüm. Diğer iki adam da son derece saldırgan bir şekilde bize bakıyorlardı. "Evet? Bir açıklama bekliyorum!" diye bağırdım.

: