Bahçede oturmuş arkadaşları ile sohbet ederken, imrenen bakışları görebiliyordu. Ayrıca, diğer binadakilere laf atıyorlardı. Onlar ise sadece burun kıvırarak yürüyüp geçiyorlardı. Aslında Francis, endişeliydi biraz. Dün geceden beri Bastet'ı görememişti. Büyük ihtimalle uyuyordur diye düşünerek kendini avutmaya çalışıyordu. Arkadaşları ile ayağa kalkmış yürüyorlardı ki etrafta fısıldayan sesleri duydu. Bu kadar önemli olan şey ne olabilirdi ki? Önünden geçen bir Hufflepuff'lıyı durdu. "Sökül bakalım" Genç adam, şaşkınca bakındı. Ne dediğini anlamamış gibiydi. Tek kaşını kaldırdı ve yakasından tuttu. "Daha demin dedikodusunu yaptığın şeyi soruyorum" Büyücü, Francis'in yakasından kurtulduğunda ukala bir gülümseme takındı. Umursamazca yüzünü buruşturdu. Etrafına toplanan arkadaşlarına gülümsedi sadece. "Kast ettiğin dedikodu sevgilinse, evet. O'nu konuşuyorduk." Dudağını emerken, gözlerini kıstı. Millet öfkelendirmek için yer mi arıyordu? Gülümsedi ardından. Slytherin'e bulaştığını biliyor muydu, acaba? "Bana bak seni ucube, eğer ondan bir daha bahis edersen seni sülüğe çevirmek zevk olacak!" Ardından koca bir kahkaha koptu arkadaşlarından. Neye güldüklerini tahmin etmek güç değildi. Sülük halini görmek hoşlarına giderdi. Hufflepufflı genç, cesaretini topalamışcasına Francisco'a yaklaştı ve fısıldayarak konuşmaya başladı. "Onun seksi olduğunu herkes biliyor. Herkesin onu yatakta hayal edeceğini biliyorsun Francis." Zaferci bir gülümsemeyle geri çekilen büyücüye baktı. Hem Bastet'nın adını anmış, hem de Francis mi demişti?
Öfkeli bakışları yerini almıştı. Yakasını tutup kendine çekti hızla ve kafa attı. "Birincisi, sana O'nun adını anma demiştim. İkincisi, Francis değil, Francisco seni aptal. Alfabeyi baştan mı öğreteceğiz sana?" Etrafta yüksekçe bir kahkaha koptu. Ardından da ekledi ukalaca gülümseyerek. "Şimdi, O'nun hakkında ne duyduğunu söyle!" Byücü hala konuşmazken, yanına arkadaşı yanaştı ve kulağına fısıldadı. "Fran, sanırım Bastet yaralanmış. Hastane kanadında olduğunu duydum şimdi." Hızla çocuğu yere ittirdi. Duyduğuna inanamayarak birkaç saniye olduğu yerde kaldı. Ardından da hızla koşmaya başladı.

Yatakhane kanadına vardığında, endişeli ve korkuyordu. Acaba n'olmuştu düşüncesi içini kemiriyordu. Yanına gittiğinde titriyordu ve yüzünde yaralar vardı. Gece orman tehlikeli olurdu, Bastet için daha da tehlikeliydi. Yanına çömeldi. Elini sıkıca kavradı. "Hey! İyi misin?" Bunu buruk bir gülümseme ile söyledi. Aslında kızgındı az da olsa. Ona gitmemesini söyledi ama, şimdi sırası değildi. Titriyordu , ateşi vardı ve yaraları kötü gözüküyordu. Nazikçe ellerini saçlarında dolaştırdı. Küçük bir bebekmiş gibi. "İyi olacaksın. Çünkü ben buradayım" Sonra hafifçe kalktı ve alnına küçük bir buse kondurdu.

Ormanın güvenli kollarına her zamanki gibi kendimi atarken Momo, Grey ve Romulus'u sakinleştirmeye çalışıyordum. Çok küçüklerdi onları ormana salamazdım. Ayaklarımın arasında dolaşırlarken kendi kendime kıkırdadım ve iç kısımlara doğru yürümeye başladım. Ağaçlar sıklaştıkça her yer daha tehlikeli görünüyordu. Ama buna alışalı çok olmuştu. Sessizce yürümeye devam ettim. Sert rüzgar yüzüme çarpınca hafifçe titredim. Üstüme daha kalın bir şey almalıydım belkide. Kendime lanet okurken yere çöktüm ve küçüklerin yanıma gelmelerini işaret ettim. Yanıma gelip bana sürünmeye başladıklarında hafifçe kıkırdadım. Bir kaç ay içinde benim boyumda olacaklardı. Ama şu an onları kucağımda taşıyabiliyordum. Momo'yu kucağıma alıp kulaklarının arasını kaşıdım, buğulu sarı gözleriyle bana baktığında gülümsedim. O kadar güzellerdi ki. Sasha ağaçların arasında göründüğünde bir şey olduğunu anlamıştım. Elim refleks olarak omzuma gitmişti. Ama ok sadağım yoktu. Hızlıca ayağa kalktım. Sasha ayağımın dibine gelince hafifçe çömeldim. "Kızım, onları al ve okula dön."dedim. Sasha, zeki bakışlarını bana çevirdi ve yavruların enselerinden tutup gözden kayboldu. Gergin bir şekilde ayağa kalktım. Sağımdan gelen hırıltı ile geri çekildim. Ağaçların arasından çıkan dağ aslanını görünce dehşetle bir adım daha geri çekildim. Ayağımı boşluğa attığımdan habersizdim tabii. Sertçe yere düştüğümde ciğerlerimdeki bütün hava boşaldı. Sağ bacağıma keskin bir acı saplanmıştı. Acıdan inleyerek yerimde doğrulmaya çalıştım. Doğrulamadım.

Bir anda üstüme çullanan aslanı gördüğümde işimin bittiğini anladım. Ne kadar çabalarsam da kurtulma ihtimalim o kadar azdı ki. Ellerimi yüzümü korumak için kaldırdığımda karnımda dayanılmaz bir acı, ardından bir sıcaklık hissi yüzünden hayatımda atmadığım kadar güçlü bir çığlık koyverdim. Nasıl kurtulacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu. Pençesi omzuma indiğinden yeniden çığlık attım. Gözler kararmaya başlamıştı. Nefes almam zorlaşmaya başlarken bir anda üstümden çekilen aslan yüzünden gözlerim irice açıldı. Adrenalin damarlarımla dolaşmaya başladığında hafifçe doğrulabilecek gücü buldum kendimde. Bir kaç kurt aslanın üstüne çullanmıştı. Sürüm beni koruyordu. Gene gözlerim kararmaya başlayınca yeniden yere koydum başımı. Bütün dünyam kararırken tek duyduğum hızla yaklaşan ayak sesleriydi.

Gözlerimi açtığımda bütün vücudum acı içinde kıvranıyordu. Doğrulmaya çalıştığımda biri omuzlarımı yattığım yere sabitledi. Baş şifacı sert bir ifade ile bana bakıyordu."Kendine ne yaptığını bilmiyorum ama hareket etmemen gerek, sağ kaldığın için şanslısın." dediğinde başımı salladım. Bir kaç şifacı başımda toplanmıştı, hepsi büyüler mırıldanırken kıpırdamadan durmaya çalışıyordum ama yakıcı acı yüzünden kıvranıyordum. Yaralar iyileşirken daha berbat bir şekilde acı çektiriyorlardı. Acıdan tırnaklarımı altımdaki yorgana geçirdim. "Bir kaç iksir hazırlamamız gerekecek, dayanmaya çalış."dediklerinde gözlerimi sıkıca kapattım ve başımı salladım. Bir kaç saniye sonra görüş alanıma giren gölgenin Francisco olduğunu anlamam uzun sürdü. Ama ne dediğini seçemiyordum. Galiba başıma düşündüğümden daha büyük bir darbe almıştım. Anlıma kondurduğu sıcak öpücük beni rahatlatmıştı. Elini hafifçe sıktım ve gözlerimi kapadım. Nefes almak acı veriyordu. Büyük bir ihtimalle bir kaç kaburgamı kırmıştım. Elimi karnımdaki yarayanın üstüne koydum, hala kanıyordu. Derin bir nefes aldım ve kendimi ölesiye zorlayarak konuştum. "Francisco, beni bu halde görmeni istemiyorum. Git buradan." dedim ve elimi çektim. Çok berbat durumdaydım ve bana bir şey olursa beni böyle hatırlamasını istemiyordum.