6 yıl önce.
"Benim için o, hep o adam olarak kalacak. Aşık olduğum adam, kendimi teslim ettiğim ve kendisine bir çiçek gibi açıldığım adam. Onun bir ismi olmayacak, onun anıları olacak, yakışıklı yüzü ve bana yaşattırdıkları. Çünkü eğer ismi olursa, bu bana acı verir. Eğer ismi olursa onu asla unutamam ve yalnızca hatırlamak istediğimde hatırlayamam. Ben bencil bir kızım. Annem gibi, babam gibi... Bencil ve korkak bir kız. Acı çekmekten, cesur davranmaktan korkan. Ve bu kadar cesur davranmamak için elinden gelen her şeyi yapacak olan bir kız. Bana Ophelia adını verirken ailem, Hamlet'in Ophelia'sını düşünmemişlerdi ne de olsa. Ailemizi saygın bir konuma getiren, şimdi sahip olduğumuz her şeye sahip olmamızı sağlayan büyük büyük annem Ophelia'nın onuruna bu isimle vaftiz edilmiştim. Neyden bahsediyordum ben? Ah, evet. O adam. İsmini size hiç söylemeyeceğim, böyle yapmam gerekiyor, kendime böyle söz verdim. Bir kez olsun kendime vermiş olduğum bir sözü tutmak istiyorum. Bir kez olsun, gurur duyacağım bir şey yapmış olmak istiyorum. Aradan bir sene geçti, ama o bana ne bir mektup gönderdi, ne de kısacık bir haber. Merakla geçen günlerim, hasretle geçen günlerim, acıyla geçen günlerim... Belki de savaş onu değiştirmiştir. Bilmiyorum. Ama yaptığı şey yüzünden ondan nefret etmem gerekirken, onu asla affetmemem ve şimdi bile onun hakkında bunca güzel şeyi yazmamam gerekirken, hala kendimi onu düşünürken ve onu severken buluyorum. Bu önüne asla geçemediğim bir şey, asla geçemeyeceğim. Çok yakışıklı ve saygın bir beyefendi olan Dito Delfino'nun benimle sürekli görüşme isteğinde bulunmasını reddetmemin sebebi belki de bu. O'nu unutmadan, Dito'ya umut vermek istemiyorum. Çünkü eğer umut verirsem, sonunda ne olacağını biliyorum. Annem, büyük büyük annemin izinden giderek, Dito ile onu sevmesem bile evlenmem gerektiğini söylüyor. Servetimize servet katmamı. Bu iğrenç. Hele de böyle manevi ve özel bir aşk kalbimde gittikçe büyürken... Dito ile evlenmeyi bırak, onunla görüşemem bile. Babam Dito'nun evimize bir bahane ile gelmesini sağlamak için sürekli partiler veriyor, yemekler ve kokteyller. Bense her biri için hazırlanıyor, süsleniyor, saçlarımı çiçekli şampuanımla yıkatıyor ve üzerime özel tasarım kıyafetlerimi giyip, hiçbir şey söyleyemeden büyük konuğumuz Dito'yu karşılıyorum. O'ndan daha yakışıklı olduğunu düşündüğüm tek kişi, Dito. Tatlı, kibar ve kendimi iyi hissettiriyor. Ama sanki bir şey eksik gibi. Ah, şımarık bir kız gibi konuşuyorum. Hem buraya yazdıklarım, sonunda olacakları değiştirmeyecek. Kalbimdeki tek adam, biricik aşkım bir an önce gelip beni bu işkenceden kurtarmazsa, Dito ile evlenmek zorunda kalacağım. Umarım bu korktuğum kadar zor olmaz. Umarım, eğer böyle bir şeyle karşı karşıya gelirsem, Dito'yu sevmekte zorlanmam. Şimdi gidip hazırlanmam gerekiyor. Bu akşam yine bir parti var, ama bu sevgili arkadaşım Joan Batesman'ın verdiği bir parti, en azından annem ve babamın ev sahipliği yaptığı bir parti değil. Etrafta mükemmel bir hanımefendi gibi gezinmek zorunda değilim. Biraz eğlenmek bana iyi gelecek, ama içimden bir ses Dito'nun da orada olacağını söylüyor."