Başlıksız.

Konu: Başlıksız. Paz Haz. 12, 2011 1:09 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] . [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Boş vakitlerimi, yani genellikle çoğu vaktimi buraya gelerek geçirmem, açıkçası sıkmıştı beni artık. Yapabilecek başka bir şeyim yoktu gerçi. Edward ile farklı binalarda olduğumuzdan dolayı pek fazla görüşemiyorduk ki bu benim sinirimi bozuyordu. Aynı şekilde, onun da sinir olduğuna emindim. Buraya gelip pek fazla bir şey yapmıyordum aslında. Ama ara sıra, Edward'ı görmek için kullandığımı söyleyebilirdim Kelid Aynasını. Bu sefer değişik bir şey planlamıştım, en azından bir kaç gündür aklımda olan bir düşünce vardı. On sene sonra hayatımda ne değişecekti? Neler olacaktı?

Kararsızdım. Edward ile devam edecek miydik? Yoksa, düşünmek bile istemiyordum. Sadece yaşadığım şu andan mutlu olmam gerekirdi. Yarını düşünmeden, bugünün tadını çıkararak yaşamam gerekirdi. Ama hayat bu kadar kolay değildi. Depodaki büyük, gösterişli aynanın karşısına geçip, hayallerimi düşündüm. Son bir kaç aydır düşündüğüm her şeyi.
Düşüncelerimle aynada kendimi, en azından ben olduğumu düşündüğüm kişiyi gelinlikle görmem, şaşkınlığımı gizleyememe neden oluyordu. Ben; kendimi dikkatli bir biçimde izlerken dışarıdan gelen seslere pek aldırmıyordum. Ama her an biri gelebilir, ve ben rezil olabilirdim.

RP Yaşı : 17. Mesaj Sayısı : 78 Gerçek Adı : S. #5

Aslında yapabileceğim şeylerin listesi; abartılıp genişletilmediği takdirde oldukça kısaydı. İlgi alanımın ve sevdiğim şeylerin gittikçe azalması; yaşadığım tarifi imkansız boşluk duygusu birçok şeyi zorluyor ve kısıtlıyordu. Kelid Aynası'nın olduğu depoya gitmek ise; o gün sebepsiz bir nedenle bana çok cazip görünmüştü. Cüppeleri, üniformaları ve kitapları ile bütünleşmiş klasik Hogwarts kriterindeki öğrencilerin arasından geçerken üzerimdeki süveteri çıkarmış; kravatı çözmekle haşır neşir olmuştum. Bu tür şeyleri yardım olmadan yapamazdım. Gömleğimin dışarıya çıkan uçlarını tamamen özgür bırakmayı niyetleyerek yukarıya doğru çektim ve pantolondan kurtardım. Üniforma çok kısıtlayıcıydı; onu sevmediğimi gönül rahatlığı ve kararlılığı ile söyleyebilirdim. Kapıyı her zaman olduğu gibi gürültülü bir biçimde açmak yerine sessizce itmeyi düşündüm; böylece daha az dikkat çekerdim. Muhtemelen...

Kapıyı araladığımda içeride, tam aynanın önünde tanıdık bir bedenle karşılaştım. Aynanın karşısında durmuş aynadaki o ... Kusursuz, büyüleyici beyazlığın içerisinde parlayan güzel kadına bakıyordu. Bu muhtemelen oydu ve birkaç on yıl sene sonrasını hayal etmiş olmalıydı. Hayallerimi ve fantezilerimi bir an olsun dizginlemeye çalıştım, bunu yapabilirdim. Babil'in asma bahçeleri gibi katlara bölünmüş olan ruh halimin bir anda en üst mertebeye yükselmesi durumunda; Crystal'a bakmaya devam ettim. Seslenmek istiyordum ancak utanmasını ya da onu gözetleyen bir sapık olduğumu düşünmemesini istiyordum. Derin bir nefes aldım ve yeni girmiş gibi bir şekilde konuşlandım. "Sana... Yani gelecekteki sana, gelinlik çok yakışmış." Evet yakışmıştı ancak bu büyüleyici durum muhtemelen Edward denen çocuk ile ya da bir başksıyla gerçekleşecekti. Hani ne olursa olsun; Crystal ile ilgili kurabileceğim hiçbir hayale bile sahip değildim.

Konu: Geri: Başlıksız. Perş. Haz. 16, 2011 12:24 am

Kendime, daha doğrusu gelecekteki kendime bakmaya devam ederken duyduğum ses irkilmeme neden olmuştu. "Sana... Yani gelecekteki sana, gelinlik çok yakışmış." Aniden arkama dönmemle, çocuğu tanımam uzun sürmemişti. Burada ne arıyordu? Beni mi gözetliyordu? Neden böyle bir şey yapabilirdi ki? Tamam, biraz utandığımı itiraf edebilirdim. Eğer gerçekten beni gözetliyorsa, beni böyle bir durumda görmesi utanç vericiydi. Ama ben; egomu korumalı ve ne yapmaya çalıştığını sormalıydım. "Beni mi gözetliyorsun sen?"

Evet biraz ağır bir tavırla sorduğumu kabul etmeliydim. Ama düşmanım olan birine, Slytherin olan birine nazik davranamazdım. Ki zaten bunu asla yapmazdım, şu anda onunla konuşuyor olmam bile saçmaydı. O hala beni umursamamıştı ve aynadaki görüntüme bakmaya devam ediyordu. "Heey, cevap vermeyeceksen gidiyorum." Bu kelimeleri söylediğim anda cevap vermesi, aşikardı.

RP Yaşı : 17. Mesaj Sayısı : 78 Gerçek Adı : S. #5

Beklediğim cevabın ya da tepkinin tam aksine Crystal önce bir dehşetin içerisine kapıldı. Hızlı bir biçimde arkasına dönüp beni tanımaya çalışmasının ardından kısa bir süre içinde yüzüne çoğu zaman takındığı ciddi ifadelerden birini takındı. "Beni mi gözetliyorsun sen?" Görüşmediğimiz zaman dilimi içerisinde bana karşı bir kin kazanmış olmalıydı ancak bu durumda yapabileceğim hiçbir alternatif kurtuluş yolu yoktu. Bir süre aynadaki görünüme takılı kaldım, karşılaştığım manzara gerçekten büyüleyiciydi ve gözlerini ondan ayırmak imkansız denebilecek bir şekilde zordu. "Heey, cevap vermeyeceksen gidiyorum." Şeklinde kükrediğinde, Crystal'a gözlerim takılı kaldı. Üzerinde takınmış olan düşman biyografisine bir an şaşırdım. Ancak kendimi toplamam kısa sürmedi.

Kendimi toplamaktan kastım elbette hayran hayran baktığım aynadan gözlerimi çekmemden ibaretti. Onun dışında hala ona, bir büyüye kapılmışçasına hayran hayran bakıyor bir yandan da ayılmaya, düzelmeye çalışıyordum. Ancak bir önem sarf etmiyordu. Bütün çabalarım yanıtsız kalıyor hala Crystal'a bakakalmış bir vaziyette bulunuyordum. "Seni gözetlemek gibi bir niyetim olmadı, gerçekten. Sadece biraz yalnız kalmak, kitaplara göz gezdirmek için buraya gelmiştim." Elimdeki kitapları gösterdim ve sırtımı duvara yasladım. Ancak söylediklerimin yeterli olmayışı kanatindeydim ve bu durum oldukça sinir bozucuydu. Kendimi biraz daha kasarak, daha kibar olmaya çalıştım. Aksi takdirde Crystal benden daha fazla uzaklaşacaktı ve hiç sahip olmadığım umut kırıntısının varlığından bir haber duruma düşecektim.

"Crystal, yanlış anlamanı istemiyorum. Ancak daha önceden benimle konuşurken bu kadar kindar değildin. Bir hata da mı bulundum?" Evet, kabul etmeliydim ki bu cümlelerin ardından kendimi tam bir beyefendi gibi hissetmiştim ancak normal şartlarda öyle birisi olmadığımı herkes biliyordu. Ancak kötü bir niyette bulunmadığımı Crystal'ın farketmesini umuyordum. Bütün bunlar bir yana; sadece bir anlığına bacaklarımın titrediğini farkettim ancak güçlü ve 17 yaşındaki bir erkek olmanın verdiği egosal güç ile kendimi anında dizginledim. Aksi takdirde; tam bir sipastik gibi direk olarak Crystal'ı öpebilir ve saçma sapan aşk sözcüklerinde bulunabilirdim. Evet yapabilirdim; aşırı duygusal, yumuşak, problemli bir Gryffindor ya da Hufflepuff olsaydım.

Konu: Geri: Başlıksız. Perş. Haz. 16, 2011 6:20 pm

Sözlerim onu pek etkilememiş gibiydi. Belli ki gitmemi istiyordu. Ağzımı açıp, başka bir laf söyleyecekken benden önce davrandı. "Seni gözetlemek gibi bir niyetim olmadı, gerçekten. Sadece biraz yalnız kalmak, kitaplara göz gezdirmek için buraya gelmiştim." Doğru söylüyor olabilir miydi gerçekten? Bunu bilemezdim. O; o kadar değişken biriydi ki ne yaptığını anlaması gerçekten güçtü. Kafam karışıklıklarla doluydu, ne söylemem, ne yapmam gerektiği konusunda en ufak bir fikrim dahi yoktu. Belki de, Slytherin maskesinin altında aslında çok iyi bir çocuk yatıyordu. Ama dediğim gibi, onun hakkında hiç bir şeyi tam anlamıyla bilemezdim.

"Crystal, yanlış anlamanı istemiyorum. Ancak daha önceden benimle konuşurken bu kadar kindar değildin. Bir hata da mı bulundum?" Hah, beklenen soru da sorulmuştu. Kendi kendime, Kaşındın Crystal demeden edememiştim açıkçası. Gerçekten de kaşınmıştım. Ama bu soruya, bana, bir Gryffindor'luya yakışır bir şekilde cevap vermem gerekirdi. "Kusura bakma ama, aniden arkanda beliren birinin seni izliyorken görsen, sende farklı davranmazdın." Hala sert mi davranıyordum pek farkında değildim.

» Başlıksız
» Başlıksız Başlık NO. ONE
» Başlıksız Başlık NO. TWO
» Başlıksız Başlık NO. TRHEE

Başlıksız.

Başlıksız.

Similar topics

Similar topics