İlham meleği onu yalnız bırakmıştı. Özellikle de konsere bir hafta kala bunu yapması kötü olmuştu. Yeni bir şarkı söylemek istiyordu fakat aklına hiçbirşey gelmiyordu. Akşam piyanonun başında çalışırken dayanamamış ve kendini sokaklara atmıştı. Tabi gitarını da almayı ihmal etmemişti. Gece yarısına yaklaşıyordu saat ve sokaklar bomboştu. " Sizi pislik herifler! Ellerini benden uzak tut ucube! " Anlaşılan yalnız değildi. Hızlandı ve sesin geldiği yöne doğru koştu. Köşeyi döndüğü an karşısında iki adam ve bir genç kız çıktı. Adamlarının ellerinin durduğu yere bakılırsa kibarlıktan uzak insanlardı. "Kızı rahat bırakın!" Kendini süper kahraman gibi hissediyordu. Kılıcını çekip saldırırsa ne kadar komik olacağını düşündü ki adamların birinin kızı tutup diğerinin de kavga için kendine doğru geldiğini görene kadar. "Dayak yemek istemiyorsan kaybol ortadan." Bu tarz bir cevap beklemiyordu ama yine de yıllarca aldığı dövüş sanatlarına içinden teşekkür ederek sırtında sanki ağır bir gitar yokmuş gibi adama önce bir yumruk attı. Adam ikinci yumruğunu tutunca tekme savurdu. Arkasına doğru geçti adamın elleri gevşeyince. Bir tekme daha atıp adamı yere devirdi. Hızlıca yanına geldi ve bir yumruk attı şakağına adamın. Diğer adamın arkasından geldiğini görünce de seri bir hareketle arkasını döndü ve adamın midesine dizini vurdu. Eğildiğinde ensesine tüm gücüyle geçirdi ve iki adamı yere serdi. "İyi misiniz?" diye seslendi kadına. Bir yandan da ona doğru ilerliyordu.

" Ah, siz gelene kadar kesinlikle iyi değildim. Çok teşekkür ederim. " Karşısındakinin gülümsemeye çalışması iyiydi. Yine de rengi solmuş görünüyordu. Edgard kızın kolundan tuttu ve yürümesine yardımcı olmak istercesine bir adım attı öne doğru. "Size bir içki ısmarlamama izin verin. Böyle güzel bir kadınla muhabbet gecemin iyi geçmesini sağlayacaktır." Arnavut kaldırımlı bu sokak gayet güzeldi aslında. Eskimeye başlamış binalar vardı. Unutulmuş sokaklardı belli ki. Edgard burayı sevdiğini farketti. İlham verici bir yerdi. Kadına gülümsedi. Ay ışığının altında saçlarından yansıyanlar onu melek gibi gösteriyordu. Yıpranmış bir melek. Edgard kadını incelemekten vazgeçip yürümesine yardım ederek bara doğru ilerlemeye başladı. İçeri girdiklerinde başlar kısa bir süre ikisine döndü. Fakat Edgard buraya sürekli geldiğinden artık doğal karşılanıyordu. Halinden gayet memnun kendisi için içki söyledi ve kadına döndü. "Sert bir şeyler alsan iyi olur." Karşısındakinin kendisiine gelmesini istiyordu. Hala şoku atlatamamış gibi bir hali vardı.