"'Cause I'm TNT! I'm dynamite. TNT! And I'll win the fight! TNT. I'm the power-load. TNT! WATCH ME EXPLODE!"
Elimle hayali bas gitarımı kavradım ve şekilden şekle girerek çalmaya başladım. Bir yandan da bas gitara benzemesi gereken ama benzemeyen sesler çıkarıyordum.
"Diuv diuv diuv diuv diuv. Diuuuuv. Diiiiiuğuğuğuuuuv!"
Bu yaptığımda bir sorun yoktu. Herkes yalnız kaldığında şarkı söylerdi. Ama benim halimde bir gariplik olduğunu söyleyebilirdim. Nasıl mı?
Şöyle ki ben bu şarkıyı üzerimde sadece bikiniyle söylüyordum ve yalnız değildim. Odamda bile değildim. Yanımda Alex vardı ve göl kenarındaydık. Bizi bu halde yakalasalardı biraz sorun olabilirdi. Bu yüzden kuytu bir yerdeydik ve etrafımıza "Silencio" büyüsü yapmıştık. Neden burada olduğumuza gelirsek... Gereğinden sıcak bir gündü ve biz ölesiye sıkılıyorduk.
Şarkıyı bitirdikten sonra yere koyduğumuz minderlere hopladım ve kollarımı başımın altına alıp gökyüzüne baktım. Bir yandan da gülüyordum.
Doğrulup, bikinisinin üzerine giydiği tişört ve şortu çıkaran Alex'e baktım.
"Sanırım biraz daha bağırsaydım "Silencio" bozulacaktı, " Bir kahkaha attım ve devam ettim. "Ne iyi akıl ettik Alex, gereğinden fazla sıcak bir gündü"

"'Cause I'm TNT! I'm dynamite. TNT! And I'll win the fight! TNT. I'm the power-load. TNT! WATCH ME EXPLODE!" Ann yine hayali konserlerinden birindeydi ve ben de üstümdeki şortu çıkarmakla uğraşırken bir yandan da gülerek onu seyrediyor, arada onu alkışlıyordum. Sıcak bir yaz gününde, yapabileceğiniz en iyi şey, Hogwarts'ın serin gölüne girmek ve hararetinizi bastırmaktır. İşte! Şort çıkmıştı. Bir süre bu kadar kısa şort giymemeye kendime söz verdim, acaba Silencio büyüsünü kullanmasaydık etrafa nasıl görünürdük? Bugün en büyük korkum büyünün bozulmasıydı çünkü eğer bir profesöre yakalanacak olsaydık Gryffindor mutlaka puan kaybederdi. Üstelik bizim yüzümüzden. Tanrım.

"Diuv diuv diuv diuv diuv. Diuuuuv. Diiiiiuğuğuğuuuuv!" Ann yine son derece gelişmiş hayal gücüyle bir bas gitardan çıkması mümkün olamayacak her sesi çıkardı. Ona gözlerimi fal taşı gibi açıp bakarak karşılık verdim, bir yandan da t-shirt'ümü çıkarıyordum. Yavaşça göle doğru yürüdüm ve ayağımı suya değdirmemle koşa koşa yanımızda getirdiğimiz minderlere geri dönmem bir oldu. Bu sırada Ann konserini sona erdirmiş, minderine uzanmıştı. Gökyüzüne baktı ve bir gülümseme eşliğinde, "Sanırım biraz daha bağırsaydım "Silencio" bozulacaktı," dedi ve bir kahkaha attı. Ardından ekledi, "Ne iyi akıl ettik Alex, gereğinden fazla sıcak bir gündü!" dedi. Başımı salladım ve ayağa kalktım. Bu sefer suya hiç tereddütsüz girecektim. Sonuçta buraya boşu boşuna inmemiştik ya.

"Hadi bakalım Joan Jett, biraz dalalım!" dedim ve son sürat suya koşturdum. Soğuğa aldırmadan yüzmeye devam ettim ve başımı suyun altına sokup öylece gizemli su dünyasını seyre koyuldum. Su, özellikle altı beni hep etkilemişti. Su yaratıklarına, suya, serinliğine, rengine her şeyine bayılıyordum. Suyun altındayken kendimi güvende ve rahat hissediyordum. Su yüzüne çıktım ve gülerek Ann'in suya alışmasını ve yanıma gelmesini beklemeye koyuldum.

Ben minderde oturup Alex'i izlerken o "Hadi bakalım Joan Jett, biraz dalalım!" dedi ve hızla göle girdi. Soğuk suya aldırmadan biraz daha ileri gitti ve başını suyun altına soktu. O sırada ben de ayağa kalkmış, parmaklarımı da suya sokmuştum.
Parmaklarım derken, ayak parmaklarımdan söz ediyorum. Ben hayatta öyle cumburlop giremem bu kadar soğuk suya. Tamam, dışarısı çok sıcak ama insanın böyle hemencecik buz gibi suya atlaması için ya deli ya da Alex olması lazım. Yani her türlü sorunlu olması lazım.
Alex sonunda kafasını çıkartıp bana döndü ve bir dizime kadar gelen suya, bir de bana baktı sırıtarak. Artık beni duyacağından emin olduktan sonra konuşmaya başladım.
"A benim aklı düşük, derisi kalın arkadaşcağızım. Joan Jett TNT'yi söylemiyor. I Love Rock'n Roll'u söylüyor. İkimiz de safkanız ama senin devreler karışıyor, " dedim ona alayla bakarak.Sonra devam ettim.
"TNT, AC/DC'nin şarkısı. Ha diyorsan ki "A benim aklı düşük derisi ince arkadaşım. Söylediklerinin hepsini bilmiyor muyum sanıyorsun? Sadece sesini Joan Jett'e benzetmiştim" ; iltifatını ağırbaşlılıkla kabul eder, saygılarımı sunarım, "
Tam baldırlarımın ortasına gelmişken bu böyle olmaz dedim ve kendimi aniden suyun içine bıraktım.
"Ğoğğooooğ" gibi bir şey çıktı ağzımdan. Tabii suyun altında "Soğuuuk" diye bağırırsam, böyle bir şey çıkar.

Ann'e sırıtarak bakıyor, gelmesini bekliyordum. Yeterince yanıma gelince konuştu, "A benim aklı düşük, derisi kalın arkadaşcağızım. Joan Jett TNT'yi söylemiyor. Rock'n Roll'u söylüyor. İkimiz de safkanız ama senin devreler karışıyor," dedi, bunları söyleyince bakışlarımı yukarı diktim, yüzüme alaycı bir ifade takındım ve iç çekerek söyleyeceklerine devam etmesini bekledim.

"TNT, AC/DC'nin şarkısı. Ha diyorsan ki "A benim aklı düşük derisi ince arkadaşım. Söylediklerinin hepsini bilmiyor muyum sanıyorsun? Sadece sesini Joan Jett'e benzetmiştim" ; iltifatını ağırbaşlılıkla kabul eder, saygılarımı sunarım," dedi ve bir anda suya daldı. Dalarken ağzından çıkan sözcüğü anlayamamıştım, daha çok, 'Ğoğğooooğ' gibi bir şeydi. Buna aldırmadım ve ben de suya daldım.

Su altından ileriye doğru yüzmeye başladım, bu sırada da gözlerimi açık tutuyor, bulanık görüşümle küçük balıkları seyrediyordum. Sonunda sudan çıktım, Ann de su yüzeyindeydi. Ona cevap vermek üzere yanına yüzdüm, bu sırada da konuştum, "Sence benim için farkeder mi?" dedim ve bir kahkaha attıktan sonra Ann'in kafasını suya batırdım. Bir yandan da kahkahalarımı duyulmayacak seviyelerde atmaya çalışıyordum. Yakalanmadan eğlenmek her zaman bu kadar zor olmak zorunda mıydı yani?

Ben yukarı çıktığımda Alex aşağıdaydı. Yemin ederim yarı balık bu kız. Yani soyunda falan bir yerlerde kesin bir deniz kızı ya da adamı vardı.
Bir dakika... Deniz kızları ile insanlar çiftleşebiliyorlar mı? Ay ay ay. Ay iğrenç. Ay burda deniz kızı var mıdır ki? Vallahi midem bulandı.
İğrenç düşünceleri beynimden atmaya çalışırken tekrar daldım ve saçlarımı düzelttim. Dışarı çıktıktan hemen sonra Alex'in de başı göründü. Üç dört kulaçla yanıma geldi.
"Sence benim için farkeder mi?" dedi alaycı bir ses tonuyla. Ben suratına bakarken bir kahkaha atıp beni suyun altına daldırdı.
Bir süre boğuştum ama sonra kendimi bıraktım. E benim akıllı arkadaşım, çektirmez miyim ben de sana...
Asamı bikinimin yan kısmından çıkarıp, daha birkaç gün önce kütüphanede okuduğum, nefesini tutmanı sağlayan büyüyü kendi üzerime uyguladım. Eh, ilklerin de yaşanması lazımdı. Tabii bu sadece 1-2 dakika için geçerliydi.
Kendimi tamamen rahat bıraktım ve büyünün işe yaradığını farkettim. Bakalım bu sefer Alex ne yapacaktı...

Ann kafasını suyun altına soktuğumda bir süre benimle boğuştu, ardından hareket etmeyi bıraktı. Ne olmuş olabilirdi? Neden hareket etmiyordu? Kalbim deli gibi çarpıyor ve gittikçe endişeyle doluyordu. Acaba ona zarar mı vermiştim? Ya da...ölmüş müydü? Öğrenmenin tek bir yolu vardı.

Tekrar suya daldım ve karşımda su altında nefes almayı bir şekilde, büyük ihtimalle büyüyle, başaran Ann'i buldum. Bana gülümsüyor, el sallıyor, adeta benimle dalga geçiyordu. Önce rahatlayarak derin bir iç çektim, sonra da Ann'in alaylı hareketlerine çatık kaşlar ve asık bir suratla yanıt vererek su yüzüne çıkması için ona parmağımla işaret verdim ve hemen yukarı doğru yüzdüm.

Ann de hemencecik çıkıvermişti. Kahkahalar atıp duruyordu. Kahkahasını yarıda kestim ve bağırdım, "Lanet olsun Ann, aklın neredeydi, ya büyü işe yaramasaydı ya da geri tepseydi, ya da ona benzer bir şey olsaydı? Hem yaptığın şey haksızlık! O kadar korktum ki! Bir an... bir an öldün zannettim." dedim ve başımı öne eğip sudaki belli belirsiz yansımama baktım. Ann'in öldüğünü zannettiğimde aklıma yine babam gelmişti. Gerçi her şeyde aklıma o geliyordu ama bu sefer ki doğrudan aklıma girivermişti.

İç çektim ve kendisinin sadece şaka yapmış olmasına sevindiğimi belli etmemeye çalışarak tekrar Ann'in suratına aynı ciddiyetle baktım. Rahatlamış ya da sevinmiş olduğumu anlamasını istemiyordum çünkü ondan mantıklı bir açıklama ya da ona benzer bir şeylerle beraber bir özür bekliyordum. Ayrıca yaptığı şeyin ne kadar ciddi olduğunu da anlamasını istiyordum. Kollarımı göğsümde kavuşturdum ve parmak uçlarımda su altındaki kuma bastım.

Alex beni kontrol etmek için hızla aşağı indi ve ben ona sırıtarak el salladım. Cidden bayıldığımı falan sanmış olmalıydı.
Eh, Alex hanım. Benimle uğraşmak nedir, gördünüz.
Kaşlarını çatarak bana yukarı çıkmamı söyledi. Gülerek yukarı çıktım. Bir yandan da ağzımdan baloncuklar çıkıyordu.
Yukarı çıktıktan sonra bir kahkaha krizi beni sardı. Ona "Aşağıda suratını görmeliydin" demek istiyordum ama ardı ardına gelen kahkahalar kelimelerimi başlangıçta kesiyordu.
Gülüşlerim Alex'in birden bağırmaya başlamasıyla kesilmişti.
"Lanet olsun Ann, aklın neredeydi, ya büyü işe yaramasaydı ya da geri tepseydi, ya da ona benzer bir şey olsaydı? Hem yaptığın şey haksızlık! O kadar korktum ki! Bir an... bir an öldün zannettim."
Sıkıntıyla dudağımı ısırdım ve konuşmaya başladım. Alex kollarını önünde kavuşturmuş, bana ciddiyetle bakıyordu. Anlaşılan cidden korkmuştu. Bu kendimi biraz kötü hissetmeme neden olmuştu ama onun yumuşamasını sağlayacak bir bahane bulabilirdim.
"Özür dilerim Alex ama senin yaptığınla cidden böyle bir şey olabilirdi. Ama cidden özür diliyorum. Biliyorum, yapmamam gerekirdi."

"Özür dilerim Alex ama senin yaptığınla cidden böyle bir şey olabilirdi. Ama cidden özür diliyorum. Biliyorum, yapmamam gerekirdi." İç çektim ve suyun içinde ilerleyip ona sarıldım. "Tamam, sorun değil. Ben de üzgünüm. Ama... sevdiğim bir insanı daha gözlerimin önünde kaybedemem, Ann, o yüzden bu kadar kızdım." yavaşça gülümsedim, bu kadar bağırdığımdan dolayı gönlünü almaya çalışıyordum.

"Hadi, biraz daha derine yüzelim!" dedim ve kendimi suya atmadan önce, "Boşuna gelmedik ya!" diye ekledim. Önce suyun üstünden, çok geçmeden de suyun altından ilerlemeye başladım. Soğuk suyun yüzümü, vücudumu ve ayaklarımı serinletmesine izin verdim.

Daha huzurlu olduğum bir an daha hatırlamıyorum. Bu mavi cennette, kendimi kaybedene kadar yüzmeye devam ettim. Suyla bütünleştiğimi hissedene kadar. Gittikçe daha da ısınıyordum ve su da sanki beni içine çekiyordu.

Benim hem özür hem de bahane içeren konuşmamdan sonra Alex derin bir nefes aldı ve yaklaşıp bana sıkı sıkı sarıldı. Ben de ona sarıldım. Sonra geri çekilip gülümsedi.
"Tamam, sorun değil. Ben de üzgünüm. Ama... sevdiğim bir insanı daha gözlerimin önünde kaybedemem, Ann, o yüzden bu kadar kızdım."
Sanırım az önceki ani çıkışının pişmanlığı oturmuştu içine. Olsun, onu böyle de tanıyordum nasıl olsa. Benim için sorun değildi. Kızıp bağırsa bile çok çabuk yumuşuyordu.
Aramızda geçen duygulu andan kurtularak tekrar sırıttı.
"Hadi, biraz daha derine yüzelim! Boşuna gelmedik ya!" dedi ve suya daldı.. Cidden iyi yüzüyordu Alex. Belki de içindekilere, denizin onu sarmalayışı iyi geliyordu. Herkesin kendini rahatlatma yöntemi farklıydı belli ki. Benimki... Benimki sürekli değişiyordu mesela. Açıkçası kendimi rahatlatmak için belirli bir yöntemim yoktu. Aslında gereği de yoktu. En küçük şeylerden mutlu olan birisi olduğum için pek öyle bunalımda olduğum zamanlar olmazdı.
Düşüncelerimden kurtulup bir yandan gölün serin sularının bedenimi soğutmasının, öteki yandan da güneşin tenimi ısıtmasının keyfini çıkardım.
Mutluydum çünkü şu an yaşıyordum.
Mutluydum çünkü mutlu olmak güzeldi.
Mutluydum çünkü mutlu olmak için bir sürü sebebim vardı.

Rp sonu.

helal bize vihuuuuuuu.