Kadının göz yaşları sel olup giderken, küçük kızın taze beyni olanları hiç bilinmeyen köşelerine kaydediyordu. Yerde yatan genç kızın bedeni cansız ve bu dünyaya ait değildi artık. Kadın her ne kadar kabullenmek istemese de yerde yatan sarı saçlarının rengini de ruhuyla birlikte götürmüş olan genç kızın bedenine sarılıp bir can, bir hayat belirtisi arıyordu. Küçük kız ne olduğunu bilmeden ağlıyordu sadece. Ağlıyor ve bir zamanlar inandığı tanrısına dualar gönderiyor minik ellerini kulaklarına bastırıp kadının feryatlarından uzaklaşmak istiyordu.

Bir parkta, yalnızlığının ona getirileriyle baş etmeye çalışırken yorucu gecenin izleriyle uyuya kalmıştı genç kurt. Rüyasında gördüğü geçmişine ait bir anıydı sadece. Son zamanlarda hep ailesinden insanların ölümlerini görüyordu rüyasında. Katlanmak güçtü fakat güçlü durması gerekti ve bu şekilde bir dikkatsizliğe hayatında yer yoktu. Onu uyandıran sesin sahibine döndüğünde bir an yerinde sıçradı ve geriye doğru bir hamle yaptı. Önünde duran kadını görmüştü daha demin rüyasında. Ablasını görmüştü. Bu olamazdı. İmkansızdı. O ölmüştü. Karşısında duran sadece beyninin ona bir oyunuydu. Gözlerini sıkı sıkıya yumdu, öyle ki gözleri acımıştı ve açtığında çiftleşen görmesi geçene kadar kadının siluetini ayırt etmeye çalışmıştı ama oradaydı. Gerçekti. Yıllar önce kaybettiği, şimdi önündeydi. Kadın endişeli gözlerle Sophie'ye bakıyor garipliğinin üzerinden geçmesini bekliyordu. Genç kurt kendine geldiğinde aradan bir dakika kadar geçmişti. Toparlanıp kadının yüzüne son bir defa daha dikkatle baktı ve [color:ce7e=dark red]"Üzgünüm, uyku haliyle saçmaladım. Lütfen oturun." dedi ve garip bir arkadaşlığın ilk adımını bilmeden atmış oldu, içindeki yabancı olduğu bu hisle.

Havada oradan oraya esen rüzgar irkilmesine neden oldu ve üzerindeki cekete biraz daha sarındı. Buz mavisi kotu ve topuklu çizmeleriyle oraya ait değil gibi görünüyordu fakat kimliğini gizlemesi gerekliydi ve bu her seferinde biraz daha zorlaşıyordu. Gelen kadının bir muggle mı yoksa bir cadı mı olduğunu anlamak güçtü. Sadece benzerlik karşısında nutku tutulmuştu. Gördüğü rüyanın üzerine karşılaşmalarıysa daha bir beter gelmişti ona. Duruşunu dikleştirdi ve kadının sorusuna cevap verebilmek için kısa bir nefes aldı [color:f5ac=dark red]Sanırım, yorucu bir gündü, kafamı dağıtmak için çıkmıştım fakat uykuya yenik düşmüş olmalıyım. Teşekkür ederim bu arada. dedi ve suratına sahte olduğu belli olmayan sıcak bir gülümseme yapıştırdı. Hayatı yalanlar üzerine kuruluydu. Yalan söylemek, hele ki kendi hakkında yalan söylemek onun için nefes alıp vermek kadar kolay bir şey haline gelmişti. Uzun parmaklarını dalgalı saçlarından geçirdi ve bu kadınla konuşmak istediğini fark etti. İnsanlarla genellikle muhattap olmazdı, onları sadece kullanırdı ama karşısında ki kadınla bir muhabbet kurmak istiyor ablasının bu beden bulmuş halini doya doya izlemek istiyordu. İçinde sızlayan parçaya aldırış etmeden o sıcak gülümsemesiyle kadına baktı ve Adım Sophie Anastasia Hunter. dedi. Hiç tanımadığı bir kadına bu kadar yakın olması aptallık ve tedbirsizlikti ama gücüne güveniyordu ve bu onu hiç yanıltmamıştı. En olmadı büyüye başvururdu ama bu anı yaşamak istiyordu.

Gece etrafı bütün benliğiyle kucaklarken Sophie Bu ismin nereden geldiğini bulmak istercesine beynini zorluyordu. " Amy Patrice Olvia. '' Daha önce tanıştığı birisi olsaydı mutlaka tanırdı. Bu yüzü uzun zaman hatırlayacağından emindi. Suratındaki ifadeyi saçma bir şekle sokmamak için biraz çaba harcamak zorunda kalıyordu düşünürken. Şahsen tanımadığı biriyse bu isim neden bu kadar bilindik geliyordu kulağına? Sessizliği uzatmamak adına ana uygun; ne çok neşeli ne de çok kasvetli olan bir ses tonuyla devam etti Çok hoş bir isim. kadınla konuşabilmek için bin dereden su getirebilirdi ancak ismin nereden tanıdık geldiğini öğrenmek de bununla kapışabilirdi. Saatin kaç olduğundan emin değildi ve buradan nereye gideceğini de bilmiyordu. Ayağındaki aptal ayakkabılar rahatsızlığın temsili olarak kullanılabilirlerdi. Şuan bir spor ayakkabı yada kendi botları için bir çok şeyi feda edebilirdi. Kadının ne olduğunu anlamak istercesine kokusunu almaya çalıştı fakat nafile. Doğa üstü yani; vampir, kurt adam yada deniz kızı değildi. Ya muggle yada cadıydı. Bu ayrımı yapabilmek için özel bir işaret geliştirilmeliydi. Büyü kullanabilenlerin görebileceği özel bir aura mesela. Bunu bakanlığa iletmeliydi. Bakanlık, son zamanlarda biraz fazla kurcaladığı bir yerdi. Peki bu kadının orayla bir alakası olabilir miydi? Bilmiyordu. Aslında herhangi birisi de olabilirdi karşısındaki yüzde seksen ihtimalle de öyleydi ama geri kalan yüzde yirmilik kısım hep yanıltmıştır. Kadının suratına rahatsız etmeyecek bir şekilde baktı. Bu yüzü doya doya seyretmeyi zamanında o kadar çok istemişti ki, şimdi altın madenine düşmüş bir fukara gibi mutluluktan uçabilirdi. Bu hisler için kendine kızmalıydı, bu bir zayıflık belirtisiydi fakat biraz bekleyebilirdi galiba?

Kadındaki şüphecilik ve tatsız duruş dikkatini çekmeye başladığında hayali ablasından sıyrılıp gerçekliğe döndü. Sorduğu soru kendi içinde ikinci defa yankılandığında verecek düzgün bir yalan bulabildi. Bu tip bir durumla ilk defa karşı karşıya kalıyordu ve bu canını sıkmıştı çünkü kednini savunmasız hissediyordu ve bu komikti. Yüzünü yarı şaşırmış yarı karşısındakini sorgular bir biçime getirerek Elebetteki bir evim var, evsiz birisine benzediğimi düşünmüyorum. Sadece biraz yorgunluk ve sağlık sorunlarının getirisi yüzünden burada uyuya kalmışım hepsi bu. dedi ve ceketinin iç cebindeki asasına yakın olabilmek için ellerini önünde birleştirdi. Bu kadın ona geçmişini hatırlatıyor olabilirdi fakat geçmişindeki kız kadar masum olmayabilirdi. Boğazını temizledi ve saatine baktı. Normal insanlar için vakit geçti fakat Sophie için uygun bir zamandı. Kadının kendisine vereceği zararları minumuma düşürmüştü asasına yakındı. Yakınlarda beslemişti ve güçlüydü. Kafasına hafifçe sola eğdi ve tatlı bir ses tonuyla devam etti. İşler zaten garipti iyice garipleştirmekte pek bir sorun görmüyordu. Gecesine katılmış bir renkti bu da. Eğer zamanınız varsa size bir kahve ısmarlamak isterim. Teşekkür için. kadının vereceği tepkiye göre taşlarının yerlerini iyi oynamalıydı çünkü ablasının bu yansımasını hayatında görmek istiyordu. Bu yüzden bu kadını hayatının bir köşesine alacaktı. Hepsi bu.

Maskesini suratında sıkı sıkıya tutuyor kendiyle ilgili en ufak bir ipucuna dahi yer bırakmıyordu genç kurt. Kadının söylediği şey karşısında önce afallasa da şimdi iyiydi fakat kendini bu kadar çabuk ifşa etmesi şaşırtıcıydı. '' Şey aslında bakarsan gitmeliyim, yarın erkenden işe gideceğim. Ama dilersen yarın ofisimde sana bir kahve ısmarlamaktan mutlu olurum. Bu arada Bakan Müsteşarıyım. Sihir Bakanı. ' Kısa bir tereddütten sonra Bakanlıktan biriyle tanışmışım da haberim yokmuş meğer. Olabilir tabi neden olmasın. Fakat cadı olduğumu nereden anladınız? Kendinizi ifşa etmek biraz riskli değil miydi? dedi. Olaya burnunu sokuyordu ancak umurunda değildi. Hiçbir zamanda olmayacaktı. Hoş karşısındaki kadına her hangi bir şeyde bulunursa büyük ihtimalle başına kötü şeyler gelirdi ve bunu istemiyordu. Kurt olduğunu söylemeyecekti. Kadının kendisi hakkında uzun araştırmalar yapması gerekliydi onun kurt olduğunu bulabilmesi için çünkü zamanında bunu gizlemek için çok uğraşmışlardı. Karşısında sihir bakanı bile oturuyor olsa, hakkındaki gerçeği bulması güç olurdu. İmkansız değildi ama kolay da değildi. Kadının gitmek istediği her halinden belli oluyordu. Son kez ablasına bakacağı gibi sevgi dolu bir bakış attıktan sonra gerçek Sophie olarak Sanırım sizi daha fazla tutmamalıyım. dedi ve kadını kısa bir süreliğine de olsa yeniden süzdü. Rahatsız olduğunu biliyordu ama engel olamıyordu kendisine.

Etrafı saran toprak kokusunu sevmemişti Sophie bayat geliyordu ona. Ormanlardan sonra şehirleri hep yadırgardı. Oturduğu banktan kalkması gerektirdiğini hissettiriyordu bu koku ormana gitmesi gerektiğini. Kadın Sophie'nin söyledikleri karşısında ' Hissettim diyelim, uzun süredir bu işi yapınca ister istemez her şey belli oluyor. Ve aslında gecenin bir vakti burda yatmanda cabası. '' hissiyatları sandığı kadar iyi değildi galiba çünkü farklı bir yönden bakılınca şüphe duyulacak bir kaç şey görüyordu Sophie, bozuntuya vermedi. ' Sanırım sizi daha fazla tutmamalıyım. '' dedikten sonra kadın unuttuğu bir şeyi hatirlarcasına '' Ah, üzgünüm beni tuttuğun falan yok yanlış anlama. Sadece gerçektende yarın yoğun bir gün beni bekliyor. Lütfen beni ziyarete gel, seni bekleyeceğim olur mu? Seni sevdim Sophie. '' O da onu sevmişti. İlk defa böyle bir şey hissetse de sevmişti. İnsanlara soğuk ve mesafeli birisi olmasına rağmen bu kadındaki benzerlik çekmişti onu ve zarar vereceğini düşünmüyordu. Kadın sözlerini bitirdikten sonra ayağa kalktı, Sophie' de onu takip ederek ayaklandı. Galiba daha çok parklarda uyuya kalmalıyım sizin gibi tatlı insanlarla tanışıyorum, teklifinizi değerlendireceğim ve müsait olduğum bir zaman sizi rahatsız edeceğimden emin olabilirsiniz. Yorucu gününüze şimdiden başlamayın ve gidip biraz dinlenin tanıştığıma çok memnun oldum. dedi ve gecenin onu bekleyen kısmına gitmek için kadından ayrıldı. Yüzü gözlerinin önünden gitmiyor, onu masum olduğu zamanlara götürüyordu. Suratında ilk defa böyle nedensiz bir gülümseme taşıyordu bu gece.