Kara Göl'ün en dip tarafında büyük mürekkep balığıyla oynuyordum. Elime aldığım büyük bir demet yosun almıştım ve onun solungaçlarının üstünü kaşıyordum. O ise sevimli gözleriyle bana bakıyordu. Onla biraz daha oynadıktan sonra yüzeye doğru yüzmeye başladım. Su yüzeye doğru ısınıyor, berraklaşıyordu. Su kenarındaki öğrencilerin dikkatini çekmemek için suyun dışına çıkmadım. Sonrasında gölün diğer tarafında bir hareketlilik gördüm.

Deniz halkından bir yaratık öğrencilerden birini suyun altına doğru çekiyordu. Hızlıca o tarafa doğru gitmeye başladım. Kız büyük bir çabayla çırpınıyordu. Yanlarına geldiğimde kız bayılmıştı. Yaratığa tısladım ve boğazını sıktım. Korkuyla kaçtı. Bende kızı suyun dışına çıkardım. Küçük bir büyü mırıldanınca ayıldı ve yuttuğu bütün suları kusmaya başladı. Yuttuğu bütün suları kusunca kayanın üstüne yattı. Yüzüne yapışmış saçlarını çektim ve endişeyle konuştum. "İyi misin küçüğüm?"

Alex kara gölde yüzmeyi seviyordu. Aslında korkması ve endişelenmesi gerekirdi, ancak genç kız bir şekilde sudayken kendini daha iyi hissediyordu. Daha özgür ve daha canlı... Soğuk suya iç çamaşırları ile girerken, tüylerinin ürpermiş olduğunu fark etti Alex. Su gerçekten buz gibiydi, ancak umurunda bile değildi. Uzun zamandır kendini suyun güvenli kollarına bırakmamıştı, biraz yüzmeye ve kendine gelmeye ihtiyacı vardı. Suya tamamen girmişti artık, tek yapması gereken kapkara suya kafasını sokmak ve birkaç dakikalığına öylece gözlerini kapatmaktı. Genç cadı düşündüğü şeyi yaptı, suya kafasını soktu ve kollarıyla yukarı doğru suya basınç uygulayarak, vücudunun gittikçe dibe doğru gitmesini sağladı. Sonra bir anda, bir şeyin onu ayağından yakaladığını ve hızla karanlık suların en dibine doğru çektiğini hissetti. Alex küfürler ediyor ve yaratığın elinden ayak bileğini çekmeye çalışıyordu. Bu sırada da bağırıyor ve durmadan su yutuyordu, artık ciğerlerinde oksijen kalmamaya ve genç kızın gözleri kararmaya başlamıştı.

Hızla suyun dibine doğru gitmek, belki de Alex için en güzel ölüm yoluydu. Sonunda annesinin yanına gidecekti, onu görecekti. Suların arasında ölmek... Genç kız artık gözlerini kapatmıştı, hem açık olsa bile doğru dürüst göremiyordu zaten. Tam o sırada, bir tıslama sesi duydu kız, ayağı da serbest kalmıştı. Ancak su yüzüne çıkacak gücü kalmamıştı artık, öylece dibe gitmeye devam ediyordu. Ta ki, bu sefer birinin elini tuttuğunu hissedene kadar. Elini tutan kişi, onu hızla yukarı çıkarıyordu. Genç kız tüm bunları hayal meyal görüyor ve hissediyordu, bazılarının gerçek olup olmadığından bile emin değildi.

Gözlerini açtığında ve ağzındaki suları öksürerek çıkarmaya başladığında, suyun içinden onu masum bakışlarla süzen kıza şaşkınlıkla baktı. Bu sıradan bir kız değildi, bu bir deniz kızıydı. Genç kız öksürmeye devam ediyordu, her nefes aldığında göğsü ağrıyor ve başına feci ağrılar saplanıyordu, ancak yaşıyordu. Onu yaşatan kişi de karşısında duran genç deniz kızıydı. "İyi misin küçüğüm?" diye sordu deniz kızı, Alex'in yüzüne yapışmış olan saçları çekerken. Küçüğüm mü? Alex, Belki de o kadar da genç değildir, diye geçirdi içinden. Sonuçta bu bir deniz kızıydı, yüz küsür yaşında bile olabilirdi. Deniz kızına şaşkın gözlerle bakmaya devam etti ve sadece başını sallamakla yetindi. Bu sırada iki koluyla da kendine sarılmıştı genç cadı, çok üşüyordu. Yutkundu ve, "T-t-teşekkür ederim... Ş-s-ey..." dedi Alex, titreyen dudakları yüzünden kekeleyerek konuşuyordu. Deniz kızının adını bilmiyordu, bu yüzden ona nasıl hitap etmesi gerektiğine de karar verememişti.

Kız hala öksürüyordu. Endişelenmeye başlamıştım. Kendini azıcık toparladığında doğruldu. Üstündeki iç çamaşırlar ince vücuduna yapışmıştı. Titriyordu. Kendini kollarıyla sarıp konuşmaya çalıştı. Kekeliyordu. "T-t-teşekkür ederim... Ş-s-ey..."diyebildi sadece. Bende ellerimle kendimi kaldırıp kayaya oturdum. Kuyruğumu kendime çekince kuyruğum bacaklara dönüştü. Üstümdeki pullar sayesinde çıplak değildim. Mavi-mor pullar beni koruyordu. Kızın yanına eğildim.

" Sakinleş ve ayağa kalk. Seni sudan uzaklaştırıp ısıtmamız gerek." dedim ve elimi ona uzattım. Yavaşça kalktı ve sudan uzakta bir yere oturttum onu. Isınması için büyü mırıldanmadan önce güven verici bir şekilde gülümsedim. " Ben Syrena. Bana güvenebilirsin. Senin adın ne?" dedim. Kız cevap verirken ısınması için büyüler mırıldanmaya başladım.

Alex kendini ısıtmaya çalışırken, denizkızı da kendini yukarı çekip karaya oturmuştu. Karaya oturduğunda kuyruğu yavaşça bir çift insan bacağına dönüşmüştü, ancak çıplak değildi, kuyruğundaki pullar bu sefer bacaklarına ve vücuduna yayılmıştı. Alex şaşkınlıkla ona bakmaya devam etti, az önce ölümden dönmüştü ve şimdi de karşısında bir denizkızı oturmaktaydı. Bugün daha da ilginç bir şey olabilir miydi acaba? Denizkızı ona doğru eğildi ve, "Sakinleş ve ayağa kalk. Seni sudan uzaklaştırıp ısıtmamız gerek." dedi ve ellerini genç cadıya uzattı. Alex şaşkınlık ve gerginlikle ellerini uzattı. Sakinleşmek mi? Evet, elbette, diye geçirdi içinden genç kız. Sakinleşmek o sırada yapması gereken ilk, yapabileceği de son şeydi. Denizkızının yardımıyla denizden uzak bir yerlere oturdu ve rahatlamaya çalıştı, ancak bir türlü başarılı olamıyordu. "Ben Syrena. Bana güvenebilirsin. Senin adın ne?" diye sordu denizkızı ona. Alex bir anda kendini iyi hissetmeye başlamıştı, artık üşümüyordu ve yavaş yavaş da kurumaya başlamıştı. Bakışlarını Syrena'nın yüzüne çevirdiğinde, denizkızının bir şeyler mırıldandığını gördü. Alex bir anda kendini iyi hissetmeye başlamasının nedenini biliyordu artık. Derin bir nefes aldı ve, "Adım Aleksandra Targaryen. Ama Alex de diyebilirsin. Sana minnettarım. Sen olmasaydın belki de şimdiye..." Alex sözünü yarıda kesti, konuşamıyordu. Syrena ile göz göze geldiler. Denizkızı da en az Alex kadar gergin görünüyordu. Alex ortamı yumuşatmak adına her zaman çok merak etmiş olduğu bir soruyu sormaya karar verdi. "Siz denizkızlarının birini öptüğünüzde o kişinin denizde bir daha asla boğulmayacağı gibi bir efsane var. Bu doğru mu?" diye sordu. Syrena bu soru karşısında gülümsemişti.

Büyüleri hızlıca mırıldanırken kızın düzeldiğini hissedebiliyordum. Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. "Adım Aleksandra Targaryen. Ama Alex de diyebilirsin. Sana minnettarım. Sen olmasaydın belki de şimdiye..." dedi. Göz göze gelince sustu kızda bir gerginlik olduğunu hissediyordum. Sonra gözlerindeki meraka yenik düşüp bir soru sordu. "Siz denizkızlarının birini öptüğünüzde o kişinin denizde bir daha asla boğulmayacağı gibi bir efsane var. Bu doğru mu?" dedi. İstemsizce gülümsedim.

Yerimde hafifçe kıpırdandım ve güldüm. " Aslında gerçekten aşıksak olan bir şey o Alex. "dedim ve dudaklarımı bir birine bastırarak ıslattım. Hafifçe kaşlarımı çatarak konuştum. " Bu saatlerde yüzeceksen yanına ya asanı al ve ya dev mürekkep balığıyla arkadaş olmayı dene. Yani korumasız kalma."dedim ve şaşkınca bakan kızı görünce gülümsedim.

"Aslında gerçekten aşıksak olan bir şey o Alex." Alex aldığı cevap karşısında susmuştu ve düşünmeye başlamıştı. Bir adam için, bir denizkızını kendine aşık etmek oldukça zor olmalıydı herhalde. Yani, bir denizkızının bahşedeceği boğulmamazlık hediyesi o kadar da kolay alınamazdı. Alex kendini daha iyi hissetmeye ve artık üşümemeye başlamıştı. Ayağa kalkıp üzerine kıyafetlerini geçirirken, "Bu saatlerde yüzeceksen yanına ya asanı al ve ya dev mürekkep balığıyla arkadaş olmayı dene. Yani korumasız kalma." Genç kız pantolonunu üzerine geçirirken gülümsedi ve ıslanmış olan asasını gösterdi. "Şey, son hızla okyanusun dibine çekilirken asamı çıkarıp bir lanet çakmak aklıma gelemedi," Parmağıyla başını gösterdi ve, "Beynin biraz uykuya dalıyor da." Genç kız bu söylediklerinden sonra bir kahkaha attı ve Syrena'nın da güldüğünü gördü. Hayatını kurtaran denizkızının yanına oturdu ve birkaç dakika daha onunla muhabbet etmeye karar verdi.

Kıyafetlerini giyerken ıslanmış asasını gösterdi. "Şey, son hızla okyanusun dibine çekilirken asamı çıkarıp bir lanet çakmak aklıma gelemedi," dedi. Sonrasında parmağıyla başını dürttü. "Beynin biraz uykuya dalıyor da." dedi. İkimizde gülmeye başladık. Zeki bir kızdı. Sonrasında gelip yanıma oturdu. İçten bir şekilde gülümsedim.

" Sana bir tavsiye Alex; galsam otu bul. Suyu sevdiğin çok belli. "dedim. Sonrasında derin bir nefes verdim ve saçlarımın arasında ellerimi geçirdim. Tuz kokusunu zekvle içime çektim. Kız sarı saçları ve gülüşüyle aynı küçük kardeşlerimden Mylla'ya benziyordu. Gülmseyip omzunu sıvazladım.

"Sana bir tavsiye Alex; galsam otu bul. Suyu sevdiğin çok belli." Syrena'nın bu tavsiyesi üzerine gülümsedi Alex. Suyu gerçekten çok seviyordu ve Syrena söyleyene kadar galsam otu bulmak aklına bile gelmemişti. Gülümsedi ve denizkızı omzunu sıvazlarken, "Bu söylediğin aklıma bile gelmemişti, hemen kendime galsam otu bulacağım," dedi. Ardından, "Şey, artık gitmeliyim sanırım. Yatakhanede olmadığımı fark edeceklerdir," dedi ve Syrena'ya sıcak bir şekilde gülümsedi. Ardından dayanamadı ve tuzlu su kokan, ıslak bedenine sarıldı denizkızının. Denizkızı da sarılmasına karşılık vermişti. Alex ayağa kalktı ve gitmeden önce tekrar teşekkür etti hayatını kurtaran Syrena'ya. O denizkızını asla unutmayacaktı. Arkasını dönmeden önce, yeni arkadaşına sevecen bir şekilde gülümseyip elini salladı ve yatakhanelere doğru yürümeye başladı. Galsam otu, diye geçirdi içinden. Bir an önce bulmalıyım onlardan.