Hogsmeade'in son günü oldukça fazla dağıtmıştık. İçki, Dean, dertleşme üçlüsü bana çok iyi gelmişti. İkimizede oldukça iyi gelmişti belki fakat yön duygumuzu kaybetmiştik. Tabi ki kendimizi şanslı saymalıydık. Hogsmeade'den gelenleri karşılamak için hademe beklemiyordu. Eğer bizi bu halde bulsaydı biraz başımız belaya girerdi. Tabi en azından bizi cezaya götürcek biri olurdu. Şimdi nereye gittiğimizi bile bilmiyorduk. Merdivenlerden çıkarken ayağım kaydı ve yüzüm biraz merdivenlere yapıştı. Yanımdan Dean'in yalpalarken kahkaha attığını duydum. Bu kadar sesle kesinlikle şatodaki herkesi uyandırırdık fakat mucizevi bir şekilde bizi duymamışlardı. Bir ben düşüyordum bir Dean. Nereye geldiğimizi anladığımızda şaşkınlıkla etrafımıza baktık. Astronomi kulesine kadar gelmeyi başarmıştık. Bunu bir başkasına anlatsak bize inanmazdı fakat işin eğlenceli kısmıda o idi. Kendimizi kulenin serin havasına doğru atarken Dean trabzanlara yatarak kahkaha atmaya başladı. Koridorlarda biraz şanslıydık fakat şimdi yakalanabilirdik. Hantalca asama uzanıp etrafa ses geçirmez büyü yapmaya çalıştım fakat şu aptal alet çalışmıyordu. Sanırım büyüyü hatırlamak için biraz fazla sarhoştum. Asayı cebime sokup "Canın cehenneme!" dedim. Yakalanacaksak yakalanırdık çokta umrumuzda değildi şuan. Gerçekten sarhoş olmuştuk. Ben de trabzanlara dayanarak kahkahalar atmaya başladım. Arada Dean'in yüzünü görüyordum fakat o kadar çok dönüyordu ki takip etmek kolay değildi. Kahkahalarımdan aralık bulduğumda "Biliyor musun abi? Ben seviyordum şu kızı ya. Hani var ya. Benimki. Mony," diyebilmeyi başarmıştım fakat hala kıkır kıkır gülüyordum. "Yani seviyordum lan. Yani tamam Ann'i öptüm ama sarhoştum ya. İçki içmekte mi suç!? Yani seviyorum yetmez mi ya!? Ben hiç bir kızla olmadım ki nasıl bir şey bu? Yani seviyorum ama şimdi o beni sevmiyor. Nasıl bişey oluyor bu?" Bir sarhoşa göre fazla düşünüyordum ama zaten bu yüzden sarhoş olmuştum. Dean biraz afallamış bakıyordu fakat hala kıkırdıyordu. İkimizde tam birer sarhoştuk.

İçkinin dibine vurmak anlamını yitirdi bu gece. Yani Brian ve ben evet bir zamanlar kötü şeyler geçirmiş olabiliriz ama ne fark eder ki? O hep benim yakın arkadaşımdı. Kızlar elbette ki önemliydi hele ki Auré ama güveniyordum onlara. Açıkcası güvenmek zorundaydım. Her neyse.. Bizim konumuz bu değildi ki. Onu Monysi benim Aurém. İkimizde bir şeylerin esiri olmuştuk sadece. Uçkurdu galiba. Bilmiyorum. Ama ikimiz de eski hallerimize dönmüştük ve bunun acısını çekiyorduk. Düzenli bir ilişkide eski Dean ve Brian ha? Hayır. Sonuçları bu olurdu anca iki gerizekalı sarhoş olarak astronomi kulesinde gülüyor oluruz. Bir dakika nersi? Astronomi kulesine ne ara gelmiştik ki biz? Her neyse kim takar ki? Havadar ve yüksekti. Evet, yüksekti. Adımlarım birbirine dolaşırken trabzanlara çarpıp durabilmiştim anca. Neden bu korumalar vardı ki? Yani boşluğa düşme hissini bizzat deneyebilirdim. O sırada kıkırdayan Brian arada dili dolaşarak bir şeyler söylüyordu. Gözlerimi kısıp kafamı ona doğru yaklaştırdım ve dediklerini anlamak için neredeyse burnunun dibine girdim. Gözleri yeşildi. Hayır hayır maviydi. Aslında onun gözleri maşildi. Mavi ve yeşilin karışımı, evet." Biliyor musun abi? Ben seviyordum şu kızı ya. Hani var ya. Benimki. Mony," "Yani seviyordum lan. Yani tamam Ann'i öptüm ama sarhoştum ya. İçki içmekte mi suç!? Yani seviyorum yetmez mi ya!? Ben hiç bir kızla olmadım ki nasıl bir şey bu? Yani seviyorum ama şimdi o beni sevmiyor. Nasıl bişey oluyor bu?" Bu, bu aşktı. Bunu biliyordu çünkü tam kalbinin olduğu yerde değişik bir his vardı. Navigasyon aleti gibiydi mübarek. Auré yanımda olunca sesi çıkmıyor mutlu olmamı sağlerken, o gidince beynimi didikliyordu. Hayır o değil madem çok adamsın ya hani ben Mel'i götürürken neredeydin adi herif! "Dostum, dostum. Bak şimdi," dedim. O sırada kulenin en tepedeki sivri noktasına gitmeye kafayı koymuştum. Asamı cebimden çıkardım ve tam kenarını işaretleyerek Brian'ın kolundan tuttum. Sihirli sözcükleri fısıldarken içimdeki kayma hissiyle bir garip olmuştum. Hoş yanımda Brian vardı. Bu hisler hoş kaçmıyordu. Bir de temas halindeyken! Neyse "Vuhuuuu!" diye bağırdığımda Brian da geldiğimiz bu yeni yerin güzelliğiyle dans etmeye başlamıştı. "Oğlum biz erkeğiz! Evet bu yaptıklarımızın savunması değil! Ama ihtiyaçlar var," son cümlelerimi fazlasıyla ciddi söylemiştim. Bunun üzerine Brian da ciddileşerek bana katıldı ve kafasını salladı. O sırada elimizdeki şişeleri aynı anda kafalarımıza dikmiştik. "Ben var ya, Auré ye aşığım abi. Evet diğer kızlar var ama Auré ayrı var. Onlar bir kez varsa Auré bin kez var. Bak ciddiyim. Böyle bi sevgi ki ben o kıza elimi sürmedim. Yani süremedim. O özel. Ama anlamıyorlar bizi BIRAAAYNN!" dedikten sonra "SENİ SEVİYOM AURé! GERİ DÖN BANA AŞKIM! AFFET NOLURSUN BRNİ! AŞKIM ÖLÜCEM SENSİZ!" diye bağırırken Brian da şişeyi koltuğunun altına sıkıştırmış beni alkışlıyordu. Evet haklıydım. Haklıydık biz! Bizi affetmeleri gerekti! O sırada Brian é Bak abi ben bir şarkı biliyorum. Türkçe bu. Adamlar da arebesk denilen bir şey var. Ama böyle dertli dertli. Dinle bak," dedi ve boğazını temizledi. "Yazıklar olsun, yazıklar olsun. Kaderin böylesine yazıklar olsun. Her şey karanlık, nerde insanlık. Kula kulluk edene Yazıklar olsun! Batsın bu dünya! Bitsin bu rüya. Ağlatıpta Gülene Yazıklar olsun!" bu şarkıyı biliyordum ben. Bir ara çok seyahat ederdim. Türkiye'ye gittiğimde öğrenmiştim. Meyhane dedikleri yerde. Adamlar kafa çekmeyi biliyordu. Hele Rakı denen o şey. Tanrım süperdi. Brian hala şarkıyı söylüyordu. Kolumu omzuna attım ve kulenin en tepesinde beraber şarkıyı söylemeye başladık "Batsın bu dünya, bitsin bu rüya
Ağlatıp da gülene, yazıklar olsun
Dolmamış çileler, yaşanmamış dertler
Hasret çeken gönül, benim mi olsun..

Ben ne yaptım, kader sana
Mahkum etti, beni bana
Her nefeste, bin sitem var
Şikayetim yaradana, şikayetim yaradana.

Şaşıran sen mi yoksa ben mi, anlayamadım
Öyle bir dert verdin ki, kendime gelemedim
Çıkmaz bir sokaktayım, yolumu bulamadım
Of...of...of...of...of...of..of..of.....

Ben mi yarattım, ben mi yarattım
Derdi ızdırabı, ben mi yarattım
Günah zevk olmuşsa, vefa yorulmuşsa
Düzen bozulmuşsa, ben mi yarattım.

Batsın bu dünya, bitsin bu rüya
Aşksız geçen ömrüme, yazıklar olsun
Dolmamış çileler, yaşanmamış dertler
Hasret çeken gönül, benim mi olsun.

Ben ne yaptım, kader sana
Mahkum etti, beni bana
Her nefeste, bin sitem var
Şikayetim yaradana, şikayetim yaradana.

Şaşıran sen mi yoksa ben mi, anlayamadım
Öyle bir dert verdin ki, kendime gelemedim
Çıkmaz bir sokaktayım, yolumu bulamadım
Of...of...of...of...of...of..of..of...."

Batsın Bu Dünya! Orhan Bababaaa!:

"Ben var ya, Auré ye aşığım abi. Evet diğer kızlar var ama Auré ayrı var. Onlar bir kez varsa Auré bin kez var. Bak ciddiyim. Böyle bi sevgi ki ben o kıza elimi sürmedim. Yani süremedim. O özel. Ama anlamıyorlar bizi BIRAAAYNN!" dedikten sonra "SENİ SEVİYOM AURé! GERİ DÖN BANA AŞKIM! AFFET NOLURSUN BRNİ! AŞKIM ÖLÜCEM SENSİZ!" Kulenin en tepesinde haykırmaya başlamıştı Dean. Aklıma hüzünlü bişey gelmişti. "Bak abi ben bir şarkı biliyorum. Türkçe bu. Adamlar da arebesk denilen bir şey var. Ama böyle dertli dertli. Dinle bak." Sarhoş bir şekilde ayağa kalkmaya çalıştım. Boğazımı temizleyerek o kafayla şarkıyı hatırlamaya çalıştım. Grupta daha önce şarkı söylemiştim fakat bu grup gibi değildi. Yani bu kafayla kim şarkı söyleyebilirdi? Tabi ki sarhoşlar. [color:858c="Yazıklar olsun, yazıklar olsun. Kaderin böylesine yazıklar olsun. Her şey karanlık, nerde insanlık. Kula kulluk edene Yazıklar olsun! Batsın bu dünya! Bitsin bu rüya. Ağlatıpta Gülene Yazıklar olsun!"]"Yazıklar olsun, yazıklar olsun. Kaderin böylesine yazıklar olsun. Her şey karanlık, nerde insanlık. Kula kulluk edene Yazıklar olsun! Batsın bu dünya! Bitsin bu rüya. Ağlatıpta Gülene Yazıklar olsun!" Ben şarkıyı söylerken ayağa kalkmıştım. Ufak bir ayak takılmasıyla garanti ölürdüm fakat kimin umrundaydı ki? Dean'de yanımda ayağa kalkarak bana katıldı.

Şarkı bittiğinde kendimizi düşmeden zar zor tuğlaların üstüne attık. Uzun zamandır ilk kez biraz eğleniyordum. İçini dökmek, sarhoş olmak ve Dean ile takılmak iyi hissettiriyordu. Etrafımdaki herkes beni ne kadar anladığını söylerse söylesin kimse bunu anlayamıyordu. Bunu en iyi anlayacak kişi Dean'di. İkimizde aynı şeyleri yaşamıştık ve acı çekiyorduk. [color:858c="Yazıklar olsun, yazıklar olsun. Kaderin böylesine yazıklar olsun. Her şey karanlık, nerde insanlık. Kula kulluk edene Yazıklar olsun! Batsın bu dünya! Bitsin bu rüya. Ağlatıpta Gülene Yazıklar olsun!"]"Abi var ya haklısın. Kesin haklısın ya, garanti haklısın. Erkeğin biz. Yani var ihtiyaçlarımız falan. Ya seviyorum ulan seni Mony! SEVİYORUM ABİ YA!" Dean'de yanımda ayağa kalkıp omzuma vurup bana destek oluyordu. Sabaha kadar böyle bağırmak istiyordum. İnsanı öfkelendirmesine rağmen acısını alıyordu içinden. Bu da bana gelebilecek en iyi şeylerden biriydi. "Bu sefer biraz metal zamanı." Daha ne olduğunu anlamadan Dean şarkıya başlamıştı bile.
"Hey
I'm your life
I'm the one who takes you there
Hey
I'm your life
I'm the one who cares
They
They betray
I'm your only true friend now
They
They'll betray
I'm forever there"
En sevdiğim şarkılardan biri olan Metallica - Sad But True'yu söylüyordu. İçkimden biraz daha aldıktan sonra boğazımı temizledim ve bende ona katıldım.
"I'm your dream, make you real
I'm your eyes when you must steal
I'm your pain when you can't feel
Sad but true
I'm your dream, mind astray
I'm your eyes while you're away
I'm your pain while you repay
You know it's sad but true you

You
You're my mask
You're my cover, my shelter
You
You're my mask
You're the one who's blamed
Do
Do my work
Do my dirty work, scapegoat
Do
Do my deeds
For you're the one who's shamed

I'm your dream, make you real
I'm your eyes when you must steal
I'm your pain when you can't feel
Sad but true
I'm your dream, mind astray
I'm your eyes while you're away
I'm your pain while you repay
You know it's sad but true hate I'm your hate

Hate
I'm your hate
I'm your hate when you want love
Pay
Pay the price
pay, for nothing's fair
Hey
I'm your life
I'm the one who took you there
Hey
I'm your life
And I no longer care

I'm your dream, make you real
I'm your eyes when you must steal
I'm your pain when you can't feel
Sad but true
I'm your truth, telling lies
I'm your reason alibis
I'm inside open your eyes
I'm you
Sad but true"

Sad But Trueeeeeeeee!!!:

Brian, Biran, Brian.. Adamın dibiydi bu adam işte. İlk şişelerimizi diplerken ağzımızdan dökülen sözler efsane grubun şarkısının son sözleriydi. Tuğla zeminde yalpalayarak ayağa kalktığımda sanırım Brian bir kaç dakika geç kalsa aşağıyı boyluyordum. Her neyse, elimdeki boş şişeyi karanlığa yollarken özel olarak büyülediğimiz ceplerimizden birer şişe daha çıkardık. Yeni açtığım viskinin kokusunu içime çektikten sonra kendimi geri Brian'ın yanına attım. "Açıkcası ben bizde pek bir suç görmüyorum dostum. Yani tamam suçluyuzda, değiliz. Anladın sen. Yani şimdi orda durum farklıydı. Auré ile oldun isterdim ama abi Auré ile çıkmaya başladığımdan beri kimseyle yatmadım ben!" dedim ve viskimden koca bir yudum aldım. Evet doğruydu bu. Tamam bir yere kadar dayanılabilirdi de bende bir erkektim. Bir zamanlar ciddi bir yatak hayatı olan bir erkek hemde. "Yani bu biraz saçma bak valla. Biz onları duygusal olarak aldatmadık hayır. Biz onları fiziksel olarak aldattık ki bu sayılmaz çünkü duygu yok. Yani hayvani istekleri düşünmezsek. Orada kız bir obje. Ama biz onları objeleştirmiyoruz. Teşekkür etmeleri gerek bro," dedim ve içkimden bir yudum daha aldım. O sırada cebimden zar zor çıkardığım sigarayı acemice dudaklarıma yerleştirdim. Yakarken ciddi anlamda zorlansam da ilk nefesle birlikte bir kendinden geçme durumu oldu. Zaten dönen kafam iyice pervane olmaya başladı. Bunun etkisiyle kafamı Brian'ın omzuna yasladım "Auréé, özledim seni. Nolursun geri dön. Bir daha söz yapmıycam.." içimde böyle bir atlama isteğiyle anca bunları düşünebiliyordum. Sahi burdan atlasak nasıl bir his olurdu ki? Yani ölür müydük? "Dostum bak metalden sonra gidecek bir şey mi bilmiyorum ama bizim durumumuza uygun abi bu şarkı," dedi ve yine ayağa kalktı. Bende yanında kalktım. Şimdi karşılıklı duruyorduk birden "Nossa, nossa
Assim você me mata
Ai, se eu te pego,
Ai, ai, se eu te pego.." evet evet evet! Dostum işte buydu. Hey, hey
Beni böyle öldüreceksin
Ah, bir yakalarsam
Ah, seni bir yakalarsam! Bunlardı bizim sözlerimiz. Yani durumumuzu açıklayan.. Brian'a eşlik ederken karşılıklı dansını yapmaya başlamamız da fazlasıyla ironikti. Yada.. bir şeydi işte hatırlayamıyorum
"Nossa, nossa
Assim você me mata
Ai, se eu te pego,
Ai, ai, se eu te pego
Delícia, delícia
Assim você me mata
Ai, se eu te pego,
Ai, ai, se eu te pego
Sábado na balada
A galera começou a dançar
E passou a menina mais linda
Tomei coragem e comecei a falar
Nossa, nossa
Assim você me mata
Ai, se eu te pego,
Ai, ai, se eu te pego
Delícia, delícia
Assim você me mata
Ai, se eu te pego,
Ai, ai, se eu te pego" Gecenin bir vakti, kulenin tepesinde yaptığımız şey aynen buydu. İşin komiği bundan zevk alıyorduk. "AURé GERİ DÖÖÖN!"
"MONY GERİ DÖÖN!" Seviyorsak döneceklerdi! Yeter artık! Bu kadar ceza fazlaydı!

Burada türkçe anlamlı:

Aha bu da ettikleri dans!:

"AURE GERİ DÖÖÖN!""MONY GERİ DÖÖN!" Yetmemiş miydi bu kadar çile be!? Ölüyorduk ulan! Dans ederek adrenalin atıyorduk fakat her an düşme tehlikesi ile karşı karşıyaydık. Gerçi düşsekte bir şey farketmezdi. Bu kafayla ikimizde Quidditch oynuyoruz sanırdık. Yine kendimi çatının sert tuğlalarına atmıştık fakat artık bize minder gibi geliyorlardı. Tuğlaların verdiği acıyı sabah hatırlayacaktık. "Bro, bak şimdi, kesinlikle haklısın ya. Biz erkeğiz abi ihtiyaçlarımız var. Ben her gece bir kızla olurdum ya. Hayır bazen bir kızla bile kalmazdım ki. Hogwarts'ı elden geçiren adamdım ulan ben! Mony ile çıktığımdan beri kimseyle yatmadım ya. Hala da yatmadım. O gece bişey olmadı Ann'le ama abi haksızlık ya! Ben ona sadık kalmaya çalıştım. Ya valla çalıştım. Onunla bile yatmadık daha. Onu zorlamak istemedim ama o şimdi beni si*tir etti!" Bütün öfkemi, nefretimi kusuyordum bu akşam. Tabi çok sürmeden başka şeylerde kusacaktım fakat onlar yediklerim ve içtiklerim olacaktı. Dean "Haklısın Bro. Bak bu sefer sıradan bir dans yapmayacağız. Gel beni takip et," dediğinde ayağa zar zor kalktı ve asasıyla bir şeyler mırıldandı. Birden bütün araziyi dolduran bir müzik beni neredeyse düşürüyordu. Bu biraz çılgınlıktı fakat çılgınlıklarımızı sorgulayacak durumda değildim. Bu bir break dans müziğiydi ve Dean'de robot dansı yapıyordu. Birkaç sene önce bende yapmıştım bunu. Zaten sarhoşluğun verdiği cesaret ile mükemmel yapacağımı biliyordum. Ya da aşağı düşecektim. Bro'mun yanına geçerek ona katılmaya başladım. Bu dans gerçekten mükemmeldi. İki çılgın Hogwarts'ın en yüksek kulesinin tepesinde robot dansı yapıyorduk ve bütün arazi bizi dinliyordu.

Dansımız ve Müzik!:

Hayır, hayır. Biz sarhoş değiliz. Katiyen itirazım var! Hoginin en yüksek kulesinde kalkıp herkes robot dans yapabilir. Yani bu normal bir şey. Yapamayacakları bir şey varsa o da.. Neyse. Bu, bu biraz fazla yani Brian ödleklik yapabilir ama şuraya baksana bu adamdan öyle bir şey çıkar mı? Gök yüzüne Mony yazıyor tanrı aşkına! "Bor bak var ya sen çok kralsın ha. Böyle kızlar hasta sana oğlum! Bende taliplerimi geri çevirmiyorum falan yanii. Amaaaa biz sadık kaldık. En azından, dostum sen niye yatmadın lan Anastica ile?"dedim ve galiba film ondan sonra kopuyor. Hayır ben yatmıştım, suçum ağırdı. Bu çocukcağız elini bile sürmemiş be! Ben fenayım ama. Benim kurtulma şansım yok bir kere. "Aurééé yeter artık nolur yaa!" derken ben bizim adamın dibi arkada bir şeyler çıkırdattı. Yavaşça arkamı döndüğümde elinde iki kılışla bana bakıyordu. Düşündüğüm şeyleri yapmakta üstüne yoktu keratanın. "Sen var ya adamın dibisin dibi BRO! Gel öpüjem," diyerekten çok sevgili Brian arkadaşımı öpme eğilimiyle yanına gittim. Evet sevgililerimiz bizi terk etmiş olabilirlerdi ama hayır. Biz Boryduk onunla ve Broluk yeminimiz vardı. Bu götürdüğümüz kızlar kendilerini Ruh Öküzü diyordu, bizde RUH BROSUYUZ! Evet! Bu doğru dostum! Hoş eğer bu kılıçlarla düello yaparken aşağı düşersek ruh broluğu öküzlüğü içimize oruracak o kesin. Kılıcın tekini bana attığında beyaz atlı prensten hallice bir lorda dönüştüm. Evet. Bu size çok farklı gelebilir ama bu oldu. Kılıcımı ona doğrulttuğum da gözlerimden çıkan alevler gerçekti. Yakıcı ve öldürücü. Olabilecek en seksi halimdeydim. Seksi?! Brian falan. Ulan, gören ılık zannedecek beni. Hayır yani sevgilimden ambargo yememin sebebide başka kızla yatmam. Fantazik bir durum. "GARDINI AL SENİ PİSLİİİKK!" diye bağırarak giriştiğimi hatırlıyorum en son "HOGİ BUNLARI KAYDET TAMAM MI! BİR DE AURé KIZ GEL ARTIK VALLA YA!"

Böyle Dövüştüklerini Düşünüyorlar:

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

"Bor bak var ya sen çok kralsın ha. Böyle kızlar hasta sana oğlum! Bende taliplerimi geri çevirmiyorum falan yanii. Amaaaa biz sadık kaldık. En azından, dostum sen niye yatmadın lan Anastica ile?" Doğru bir soruydu. Zaten yakalanmıştım be! Mony beni asla affetmeyecekti zevkini mi çıkarsaydım acaba? Ama zaten o gece boku yemiştim. Yatmaya kalksam bile beceremezdim vallaha. Ben daha bir şey söylemeden bizim çocuk bağırmaya başladı. "Aurééé yeter artık nolur yaa!" Ah, hadi ama! Bütün gece onları çağırmıştık fakat gelmemişlerdi! Asamı çıkararak bu sefer doğru büyüyü hatırladım ve büyülü sözleri mırıldandım. Yoktan iki kılıç varolmasıyla Dean bana dönmüştü. Sırıtırken "Sen var ya adamın dibisin dibi BRO! Gel öpüjem," demişti. O beni öpme girişimlerine girerken kılıcı ona attım. Hayır biz çılgın değildik. Bunu evde deneyebilirsiniz gayet güvenli, sadece çatıda denemeyin! Mükemmel şovalyelere layık bir dövüşten(!) sonra Dean biraz yorularak kendini çatının o minderimsi öküz gibi sert tuğlalarına attı. Hadi ama benim hala enerjim vardı. Alkolle aşırı yükleme yaptığım beynim büyük bir hızla çalışıyordu. Sıradaki eğlence! Sıradaki eğlence! Evet buldum! "Hey hadi kalk tembel! Benimle birlikte süpürgeni çağır." Nedenini bile sormadan gülerek asasını kaldıran Dean'le aynı anda "Accio Süpürge!" dedik. Çok uzaklardan, süpürgeliğin oralardan bir kapı kırılma sesi geldi ve kısa süre sonra iki süpürge elimizdeydi. Dean ve ben bir süre ayağımızı süpürgenin öbür tarafına atmak için uğraşmıştık. Fakat sonunda başarmıştık. "Kılıcını da al lazım olacak Bro." dediğimde biraz şaşırmıştı fakat sorgulamıyordu. Sadece biraz eğlenecektik! İkimizde kılıçlarımız ellerimizde yere vurup havalanırken havada nasıl sabit durduğumuzu bilmiyorduk. İkimizde uzun süredir Quidditch oynuyorduk bunu verdiği bir alışkanlıktı sanırım. Ya da herneyse. Aklıma gelen ilk şeyi yaptım, yani süpürgede ayaklarımın üstüne çıktım. Dean normalde korkardı belki fakat kahkahalarla beni izliyordu. Dengemi bulmaya çalışarak ayaklarımla süpürgeyi yönlendiriyordum. Elimdeki kılıcı Dean'e doğru sallarken "Kılıcı kaldır seni pislik!" diye bağırdım. Belki biraz çılgınlaşmıştık, sadece biraz.

Aşıktık evet, ama aşkımızı eziyete dönüştürdüler! Hak mı bu? Adalet mi bu? Yoksa adele mi? O nedir ki? Neyse ben susarsam çok hoş olabilir. Brian ile mükemmel düellomuzun ardından kendimi tuğlalara bıraktım. Sigara kullanmanın verdiği kötü şeylerden biriydi bu. Ama olsun ne fark ederdi ki hala çok enerjiktim. Bir şişe daha çıkarıp kafama dikerken Brian "Hey hadi kalk tembel! Benimle birlikte süpürgeni çağır." dediğinde hiç fantazik düşünme moduna girmeden dediğini yaptım aynı anda "Accio Süpürge!" dedik ve çatırdama sesleriyle birlikte iki tane süpürge bize doğru gelmeye başladı. Kılıçlarımız elimizde zıplayarak beklerken önümüzde duran süpürgeleri yaklaşık beş dakika sonra fark edebildik. Biraz zorlayarak üzerine bindiğimizde kılıçları tuğlaya vurup havalandık. İkimizde muhteşem bir denge gösterisi sergiliyorduk. Çatıdan uzaklaşıp arazinin ortasına geldiğimizde Brian manyaklığın sınırlarını zorlayarak süpürgesinde ayağa kalktı "Kılıcı kaldır seni pislik!" diye bağırırken önce asamı çıkarıp ortama hakim olması gerek müziği ayarlayıp kendimi yukarı çektim. Ciddi anlamda aptallık yapıyor olsak da havada düello! MUHTEŞEM! Kim yapmıştır ki bunu daha önce? Hoş yapan varsa bile anlatacak kadar uzun yaşamama ihtimali de vardı ama onu göz ardı edebilirdik. Birbirimize yaklaşırken büyük bir denge gösterisi yapıyorduk. Etrafta çalan müzikse iyice gaza getiriyordu bizi. Ritme göre yavaşlıyor, ritme göre hızlanıyorduk. Fakat daimi olan bir şey varsa o da kafaların part part sağa sola gitmesiydi. Şimdi bize bir şey olsa nne değişecekti? Ha ne değişecekti? Auré zaten çok kızgındı bana Mony desen ayrı dünyalarda. "Lan Brian bu kadarcık mı? Kız gibisin!" derken elimdeki kılıcı süpürgeden attım. "Yumruklarımız konuşsun dostum!" dedikten sonra Brian da kılıcı fırlattı ve hızla birbirimize doğru süpürgelerimizi sürdük. Dengede durmak ciddi anlamda zorlaşmıştı çünkü, darbeler isabetliydi ve sarsıcıydı. Fakat ne olabilirdi ki en fazla? En fazla ölürdük o kadar!

Auv yee meen!:

"Kılıcı kaldır seni pislik!" Dean asasını havada sallarken tam ihtiyacımız olan müzik bize eşlik etti. Eye of the Tiger! Şu mugglelar güzel film yapıyordu! Rocky'nin edriyın diye bağırışı bile bende bir öfke uyandırıyordu ve salak olmayan bunu anlar(!). Müziğin verdiği gazla kılıçlarımızı sağa sola sallıyorduk. İkimizde süpürgenin üzerinde ayaklarımız üzerinde her saniye düşmekten zor kurtuluyorduk. Tanrım! Şu Weasley ikizlerinden sonra buraya gelen en çılgın kişiler olmalıydık! Kim bilir onları bile geçebilirdik? Weasley ikizlerinin süpürgelerinin üzerinde ayakta durarak kılıçla düello yaptıklarını sanmıyordum. Bu rutin bir iş değildi ki herkes cesaret edebilsin! Bro'm kılıcını süpürgeden aşağı sallayarak "Lan Brian bu kadarcık mı? Kız gibisin!" dedi. Beni gerçekten güldürüyordu Bro'm. Fakat eğlenceli olabilirdi! "Yumruklarımız konuşsun dostum!" Bende tam bunu düşünüyordum! İşte bir ruh brosu böyle eğlenceli şeyleri benimle aynı anda düşünmeliydi! Kılıcımı yüksekten aşağı sallarken hani şu filmlerde sakın aşağı bakma dedikleri sahneleri hatırladım. Ne fark eder ki!? Aşağı bakmak ve o korkuyu hissetmek daha eğlenceliydi. Birbirimize doğru uçmaya başlarken şarkının bittiğini duymuştum. Yeni şarkı zamanı! Asamı sallayarak Quenn'den We Will Rock You şarkısını açtım. Bir gaza getiren şarkı daha! Tam bir şovalye gibi birbirimizin üzerine süpürgelerimizi sürüyorduk. Ah! Kılıçlarımız olsaydı bu tam bir şovalye savaşı olurdu. Ya da bir ikili ölüm. Süpürgelerimizin uçlarının çarpışmasıyla inanılması güç sarhoş dengemiz bozulmuştu. Ayaklarımızın altından süpürgeler kayarken inanılmaz yükseklikten aşağı düşüyorduk. Sanırım bahsetmiştim, Hogwarts'ın en yüksek kulesinin üzerindeydik(!). Yere çakılmamız ile gelen seslere gülmek isterdim fakat kaburgalarım kırıldığı için gülemiyordum. Sadece kaburgalarımda kırılmamıştı aslında. Sanırım bütün vücudum kırıklar içindeydi. Kaburgalarımdan gelen bozuk bir kahkaha attım ve şarkının bittiğini fark ettim. Ölüyorduk ve bir fon müziği olmayacak mıydı!? "Hey Bro! Aç bir cenaze parçası!"

Hell Yeah! Biz deli ruh brolarıyız!!:

Ölümü tatmak istediğimi mi söylemiştim? Yo hayır benim ki sadece bir benzetmeydi bu kadar dikkate alınacağını bilsem başka bir şey dilerdim sanırım. Ya da başka bir benzetme. Sarhoş adamların dayanabileceğinden daha fazla dayanıp dövüşmüştük ve hakkımızı yemeyelim şimdi çok artistikti. Ve seksiliğimizden en ufak bir ödün bile vermedik. Yani düşerken bile. O kadar mükemmeldik yani. Fakat yere çarpışımızda hissettiğim şeyler kesinlikle mekemmelikten uzaktı. Acı verici ve hiç bitmeyecek gibiydi. Nefesim kesilirken bile hala alkolün etkisiyle gülüyordum. Komiklik şu ki Brian da benim gibiydi. Ölüm döşeğine gelmiş iki manyak gülüyorduk sadece. Hep bu kızlar yüzündendi bunlar! Aşk bizi derbeder etmişti. Bizim gibi adamları dağıtmıştı bende dağıtırdım da o aşk denen ibneyi galiba kolumu kırmıştım.. Artık iyileşince bakarız bir çaresine. Kısa kısa nefesler alırken yanımdaki manyağın acı dolu ama aynı zamanda hala neşe saçan sesi ile kendimden geçmemiştim. "Hey Bro! Aç bir cenaze parçası!" Evet, cenaze müziği kendi cenazemizin müziği. Dostum bu çok manyak, hangi insan cenaze müziğini seçebilir ki? Kafamı yavaşça ona çevirmeye çalışsam da kırık kaburgalarım izin vermiyordu allahtan boynumuz falan kırılmamıştı yoksa bu denli yakışıklı insanların aşk uğruna ölmesi.. Acınasıydı. Aşk dedikte kısık bir sesle anca Auré.." diyebildim ardından Brom'un isteğini yerine getirmek amaçlı asamı bir kez daha kaldırdım fakat lanet olasıca acıyla inlemem bir oldu. Ama değerdi. Son dakikasına kadar değerdi. Büyüyü mırıldandıktan sonra etrafı saran müzikle ikimizde çimlerin üzerinde kırılmış kemiklerimizle yatıyorduk. Evet biz şampiyonduk sevgililerimizi belki de zıvanadan çıkarabilirdik ama ne fark eder? Onları seviyorduk ve bu saçmalıkların hiçbir önemi yoktu. "Bro, sanırım ölümümüz mükemmel olacak," diyebildim en son. Sonrasında kulaklarımda yankılanan tek şey We are the champion my friend oldu.

To be Continueted...

Hell Yeah Man!: